پاورپوینت کامل اسرار و معارف ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اسرار و معارف ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اسرار و معارف ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اسرار و معارف ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

در این نوشته، به مجموع الفاظ، اصطلاحات و تعابیری که به نوعی به زیارت و زیارت گاه ها مربوط است، اشاره می شود. در فرهنگ نام زیارت موضوعاتی که به حرمین شریفین، عتبات عالیات و سایر حرم ها و زیارت گاه ها اختصاص دارد، مطرح می شود. آشنایی با این مفاهیم، بر معرفت دینی زائران می افزاید و به درون مای بیشتری از این سنت دینی راه می برد.

بالای سر و پایین پا

این اصطلاح به کیفیت قرار گرفتن بدن مطّهر اولیای دین در قبر و جایگاه آن مربوط می شود. وقتی پیکری دفن می شود، طبق حکم شرعی، در داخل قبر به طرف راست بدن و رو به قبله نهاده می شود. در نیمکر شمالی زمین، سر میت به طرف مغرب و پاها به سمت مشرق قرار می گیرد.

در حرم های مطّهر امامان و امام زادگان، یکی از آداب زیارت، حضور در بالای سر یا پایین پا و خواندن دعاها و زیارت های خاصّ است. طرف بالای سر قبر امامان، دارای فضیلت است و خواندن زیارت و نماز زیارت در آن محدوده ثواب بیشتری دارد.[۱] به همین سبب، قسمت بالای سر حرم حضرت رضا (ع) اغلب شلوغ و پرازدحام است و بسیاری در پی یافتن جایی برای خواندن دو رکعت نماز، یا زیارتنامه اند. مسجد بالاسر نیز معمولاً به مسجدی گفته می شود که در سمت بالای سر قبر امامان و امام زادگان در حرم ها قرار دارد و نزدیک مرقد مطّهر است.

ضریح مطّهر حرم سید الشهداء (ع) شش گوشه دارد؛ به این سبب که حضرت علی اکبر (ع) در پایین پای حضرت امام حسین (ع) دفن شده است. در یکی از سروده های عاشورایی چنین آمده است: [۲]

رفتم به کربلا به سر قبر هر شهید

در آداب زیارت آمده است که خواندن دو رکعت نماز زیارت مستحب است. اگر زیارت برای پیغمبر (ص) است، نماز را در روض مطّهر به جا آورند و اگر در حرم یکی از ائمّه (علیهما السلام) است، در بالای سر به جا آورند. علام مجلسی نماز زیارت و غیر آن را در پشت سر و بالای سر بهتر دانسته و به سرود علام بحرالعلوم استناد کرده که به نزدیک شدن به قبر و نماز خواندن در بالای سر اشاره دارد: «و آثِرِ الصلاهَ عند الرأس». [۳]

امام صادق (ع) به ابوحمز ثمالی فرمود که نزد سر آن حضرت دو رکعت نماز بگزار.[۴]

بانی

به معنای بنا کننده و معمار یا تأمین کنند مخارج بنای یک حرم یا مسجد یا امام زاده و امثال آن است. در اصطلاح، به کسی هم که مجالس عزای معصومین را برگزار می کند یا عهده دار هزینه های این گونه محافل است، «بانی مجلس و روضه» گفته می شود. بسیاری از علاقه مندان اهل بیت (علیهما السلام) که تمکن مالی دارند، بانی ساختن و توسعه یک حرم یا زیارتگاه می شوند و از این راه، هم به ثواب می رسند و هم نام خود را به عنوان خدمت گزار آستان اولیاءِ الله ماندگار می سازند.

بَست

محوّطه ای که جلوی مساجد و حرم ها قرار دارد و معمولاً با زنجیر بسته شده و حالت حفاظت شده دارد و پناهگاه به شمار می رود. در حرم های مطّهر، قسمتی از حرم و ایوان یا بخش ورودی به حرم را گویند که احترام خاصّی دارد و هر که وارد آن حریم شود، مثل این است که به آستان آن معصوم پناه آورده باشد و از تعرّض و تعقیب مصون است.

دهخدا به نقل از «بهار عجم» آورده است:

بر دور مزارات حضرات، به فاصل یک کروه کمابیش از جهت منع در آمدن دوّاب چوب بست کنند و بر گنه کاری یا دادخواهی که در آن بست درآید، کسی مزاحم حال او نمی تواند شد و خدم مزارات مقدسّات به حمایت دادخواه فراهم آمده، داد او از بیدادگر ستانند. پناهگاه و جایی که مردم به آن پناه آورده، متحصّن شوند. محوطه ای که اگر مقصّر در آن وارد شود، حکومت به او دست نمی یابد؛ مثل مساجد و مزارهای مقدفرهنگ زیارت:[۵]

در اطراف حرم حضرت رضا (ع) بستِ بالا خیابان و بست پایین خیابان که به بست شیخ بهایی و بست طبرسی معروف است از این قبیل است.

بست نشینی در حرم های مطّهر رواج داشته و علمای شیعه در حرم حضرت عبدالعظیم یا برخی حرم های دیگر بست می نشستند و به حکومت اعتراض می کردند و روی آوردن به بستِ حرم ها، برای مصونیت از تعرّض سلاطین بوده است. «بست نشستن» به معنای پناهنده شدن در مشهد مقدسی یا عتبه ای از اعتاب عالیات یا خان یکی از مجتهدان و علمای بزرگ است. [۶] به بست نشینی «تحصّن» هم گفته می شود.

بُقعه

به معناى زمین گود، قطعه زمین جدا شده، بنا و ساختمان، عمارت و خانه، صومعه و زیارتگاه. «بقیع» نیز از همین واژه گرفته شده و به همین معناست؛ چون قطعه زمینى است که براى دفن اموات اختصاص یافته است. بقعه، با قطعه زمین همجوارش متفاوت است و شکل و هیئت دیگرى دارد.[۷]

«بقاع متبرّکه» به زیارتگاه‌ها و قبرهاى مقدس اولیاى دین گفته مى‌شود. در قرآن کریم به سرزمینى که حضرت موسى (ع) در آن مورد خطاب الهى قرار گرفت، «وادى ایمن در بقع مبارکه» گفته شده است.[۸]

بقیع

نام قبرستانى قدیمى در شهر مدینه که مدفن و مزار چهار امام شیعه (امام حسن مجتبى، امام سجاد، امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) و قبر عباس عموى پیامبر، فاطم بنت اسد، همسران پیامبر، عمه‌هاى رسول خدا (ص) و بسیارى از صحابه، علما و بزرگان در آن‌جاست. به آن «بقیع الفرقد» نیز مى‌گفتند. قبور این اولیاء روزگارى قبه و بارگاه داشته، اما سال‌ها پیش به دست وهّابى‌ها تخریب شده است.

بنابر نقل روایات شیعه و سنّى، پیامبر خدا (ص) بارها به زیارت قبور مدفونین در بقیع مى‌رفت و براى آنان دعا و استغفار مى‌کرد و این عمل حضرت رسول، شاهد و مبناى مشروعیت زیارت قبور است؛ امرى که وهابى‌هاى جاهل، آن را مغایر با توحید مى‌پندارند و زیارت قبور را شرک مى‌دانند! وضع کنونى بقیع و قبور ویران شده امامان معصوم، گواه مظلومیت اهل‌بیت (علیهما السلام) و جفا به خاندان عصمت است.

بیت

به معناى خانه است. در اصطلاح، به خان خدا و بیت الله در مکه گفته مى‌شود و در قرآن هم «حجّ البیت» آمده است که وجوب زیارت خان خدا را بیان مى‌کند. [۹] «بیت الحرام» و «بیت العتیق» نیز از نام‌هاى کعبه است. «بیت المقدس» در فلسطین نیز از زیارتگاه‌هاى معروف و معتبر و مقدس نزد مسلمانان و پیروان ادیان آسمانى است. قداست کعبه تا آن‌جاست که گاهى به آن قسم یاد مى‌کنند و مى‌گویند: «قسم به بیتى که رفته‌ام» .

حرم‌هاى معصومین که مدفن آن بزرگواران است، به منزل بیت و خان آنان است. از این رو پیش از ورود به حرم، مستحب است «اذن دخول» خوانده شود. در دعاهاى اذن دخول، تعبیراتى از این دست دیده مى‌شود: «خدایا من در آستان درى از درهاى بیت نبوّت قرار گرفته‌ام. . .» و با اسناد به آیه‌اى که از ورود سرزده و بى اذن به خان پیامبر نهى مى‌کند، [۱۰] براى ورود به آن بیت شریف و حرم مقدس که شعبه‌اى از خان پیامبر است، رخصت و اذن طلبیده مى‌شود.[۱۱]

بین‌الحرمین

فاصله و محدود میان دو حرم را «