پاورپوینت کامل مساله محبت به امیرمومنان (ع) ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مساله محبت به امیرمومنان (ع) ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مساله محبت به امیرمومنان (ع) ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مساله محبت به امیرمومنان (ع) ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

منتخبی از سخنان آیت الله خامنه ای مدظله

درباره ی مقام امیرالمؤمنین علیه الصّلاه و السّلام، زبانهای نوع بشر و قدرت تصویر و ترسیم انسانها، عاجز از ارائه ی کنه و حقیقت مطلبند؛ بلکه عاجز از تصور آن مقام شامخ و کنه عظمت آن بزرگوارند. ما با قیاس به معلومات خودمان می توانیم چیزی را بشناسیم و بفهمیم. امیرالمؤمنین علیه الصّلاه و السّلام از مقیاسهای ما خارج است. او را با ذرع و پیمانه یی که برای سنجیدن انسانها و فضیلتها و محسّنات و زیباییها در اختیار ماست، نمی شود سنجید و اندازه گرفت؛ او بالاتر از این حرفهاست. آنچه که ما می بینیم، درخشش آن بزرگوار است که به چشم هر انسانی – حتّی دشمنان و مخالفان – می آید؛ چه برسد به دوستداران و یا شیعیان؛ همچنان که از روات اهل سنت روایت شده که رسول خدا (ص) فرمود:

«علی بن ابی طالب یزهر فی الجنّه ککوکب الصّبح لاهل الدّنیا»[۱]

درخشش امیرالمؤمنین (ع) در بهشت، مثل درخشش ستاره ی صبح برای مردم دنیاست؛ نور را می بینند، درخشش را می بینند؛ اما ابعاد و جزییات را نمی توانند درک کنند و ببینند.

رابطه ی ملت ما با امیرالمؤمنین علیه الصّلاه و السّلام، یک رابطه ی عاشقانه است؛ مسأله، بالاتر از اعتقاد به ولایت و امامت آن بزرگوار است. اعتقاد به ولایت و امامت وجود دارد و جزو جان ماست؛ جزو اولین آموخته های ما در گاهواره است و ان شاءاللَّه تا گور با ما همراه خواهد بود؛ اما عنصر دیگر در رابطه ی ملت ما و امیرالمؤمنین علیه الصّلاه و السّلام، رابطه ی محبت و عشق است.

آن قدر زیباییها و جلوه ها و جاذبه ها در آن بزرگوار بسیار است، که دلی که با این جاذبه ها آشنا شود، نمی تواند نسبت به آن بزرگوار بی تفاوت بماند. هر کس او را به قدری که در همین روایات هست، شناخت، دلباخته ی او شد. حتّی آن کسانی که امامت آن بزرگوار و ولایت آن حضرت را هم مانند ما قبول نداشته و عقیده ی ما را نداشته باشند، این فضایل و مناقب را که در کتب فریقین آمده است، می بینند – مخصوص شیعه نیست؛ علمای بزرگ اهل سنت هم این فضایل را آورده اند؛ و اینها را که می بینید، در همه ی آفاق منتشر شده است – دلباخته و مجذوب امیرالمؤمنین می شوند. پس مسأله ی ما، مسأله ی شناخت حقیقت نورانی و عِلوی امیرالمؤمنین نیست، که او را نه می توانیم بفهمیم، نه می توانیم تصور کنیم، نه راهی داریم برای این که او را درک کنیم؛ مگر کسانی که دلشان به نور هدایت و معرفت الهی در آن ابعاد روشن شده باشد؛ اما این مسأله ی محبت، مسأله ی مهمی است. این ارتباط دوستی و عشق و رابطه ی با امیرالمؤمنین (ع)، یک حقیقت درخشان است. از این حقیقتِ درخشان، ما باید مانند معراجی استفاده کنیم و عروج کنیم؛ و این می شود. با نردبان محبت می شود به بالاترین درجات معرفت هم رسید. اصل کار، محبت است.

برادران و خواهران! این عمر کوتاه است. این دنیا برای ما و برای هر نفس بشری کوچک است و زود می گذرد. باید فرصتها را مغتنم شمرد و با تعارف و با چیزهایی که ما را به پیش نمی برد، نباید مشغول شد. این محبت باید ما را به معراج ببرد و رشد بدهد. این چه وقت خواهد شد؟ این محبت، چه وقت چنین اکسیر اثری را نشان خواهد داد؟ آن وقتی که ما به پیوند محبت آمیز بین خودمان و امیرالمؤمنین و اولیای دین، به چشم جدی نگاه کنیم. چگونه؟ جدی نگاه کردن به محبت، این است که ما تلاش کنیم در راهی که به آن بزرگوار می رسد، حرکت کنیم؛ والّا اگر به آن راه پشت کنیم و خدای نکرده با هر عملی، با هر اقدامی و با هر سخنی، خودمان را یک قدم از آن بزرگوار دور کنیم، این محبت هم بتدریج کمرنگ و بی عمق و سطحی و صوری خواهد شد.

محبت واقعی داریم و محبت صوری. محبت واقعی شما، محبت شما به فرزندتان است. هیچ گرفتاری یی، شما را از بیماری فرزند، از خطری که او را تهدید می کند، از نگرانیهای او فارغ نمی کند؛ این محبت حقیقی است. یک محبت هم محبت زبانی است و در مواقع حساس و مراکز حساس، انسان را رها می کند. اگر ما خدای نخواسته از امیرالمؤمنین علیه الصّلاه و السّلام دور بشویم، این طور خواهد شد؛ محبت، زبانی و ادعایی خواهد شد؛ دست ما را در وقتی که به آن احتیاج داریم، نخواهد گرفت. اما اگر ما آن راهی را که به امیرالمؤمنین می رسد، دنبال کنیم، هرچه پیش برویم، این محبت عمیقتر خواهد شد.

آن چیزی که من فکر می کنم باید در این مختصر عرض کنم، این است که ما به دهها صفت برجسته یی که در ذات مبارک امیرالمؤمنین و در رفتار آن بزرگوار هست – که هر کدام مثل خورشیدی می درخشد – نگاه کنیم و چند تا از این صفات را انتخاب کنیم و خودمان را دنباله رو این صفات قرار دهیم.

یک صفت از صفات آن بزرگوار ا