پاورپوینت کامل ستارگان حله ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ستارگان حله ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ستارگان حله ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ستارگان حله ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

علماى بزرگ و حوزه علمیه شهر حله در طول تاریخ، نقش به‌سزایى در نشر فرهنگ تشیع داشته‌اند. علامه حلى، فرزندشان فخرالمحققین و احمد بن فهد حلى از جمله فقهاى سرشناس این خطه به شمار مى‌آیند که با نگارش کتب فقهى، نشر معارف اهل‌بیت (ع) ، تعلیم و تربیت شاگردان و ایفاى نقش سیاسى و اجتماعى مؤثر، خدمات ارزشمندى از خود به یادگار گذاشتند.

در ادامه معرفى علماى مدفون در شهرهاى مذهبى عراق، در این شماره به معرفى سه تن از فقهاى برجسته جهان اسلام و تشیع مى‌پردازیم که مزارشان در شهر حله، زیارتگاه شیعیان، به‌ویژه اهل علم و فضل است.

۱. ابن‌ادریس حلى (رحمه الله)

محمد بن احمد بن ادریس، در سال ۳ هجرى در حله متولد شد. او نوه دخترى فقیه بزرگ، شیخ طوسى است. علوم اسلامى را در محضر بزرگانى چون: ابن‌زهره حلبى، ابن‌شهراشوب مازندرانى، عبدالله بن جعفر دوریستى و شیخ ابوعلى طوسى (فرزند شیخ طوسى) فرا گرفت و به درجات عالى علمى دست یافت. نجیب‌الدین بن نما از شاگردان مکتب ابن‌ادریس به شمار مى‌آید.[۱]

کتاب ارزشمند «السرائر الحاوى لتحریر الفتاوى» از جمله آثار علمى این فقیه بزرگ است. ابن‌ادریس در این اثر ماندگار به نقد آراء و فتاواى فقهى شیخ طوسى، جدّ مادرى خویش پرداخت و در بسیارى موارد برخلاف فتاواى شیخ طوسى، نظر داد. این در حالى بود که فتواهاى شیخ طوسى نزدیک به یک قرن در محافل علمى و حوزوى شیعه حاکم بود و کسى از فقها جرأت نداشت در مقابل نظر شیخ، رأى و فتواى دیگرى بدهد.[۲]

ابن‌ادریس حلى در روز جمعه، هجدهم شوال سال ۹۸ هجرى در حله وفات یافت و در این شهر به خاک سپرده شد.[۳] مزار این عالم بزرگ امروزه محل راز و نیاز مشتاقان بسیارى است. این مقبره در جنوب باغ جبل قرار دارد که از مکان‌هاى مقدس شهر حله است و ساختمان آن در سال ۱۳۸۱ق توسط شخصى به نام «حاج حسن مرجان» تعمیر و تجدید بنا شده است.[۴] در سال ۱۳۹۰ در بازدید اعضاى هیئت تحریریه فصلنامه از شهر حله معلوم شد که بارگاه این فقیه بزرگ هم اکنون در مرکز شهر، انتهاى خیابان سید بن طاووس، جنب چهارراهى واقع شده است. این مقبره به طرز باشکوهى بازسازى شده و با کاشى هاى لاجوردى مزین گردیده است. درب اصلى و بزرگ آن به چهارراه و درب دیگرش به انتهاى خیابان سید باز مى شود.

۲. سید بن طاووس (رحمه الله)

سید على بن موسى، ملقب به «رضى‌الدین» و مشهور به «سید بن طاووس» از فقهاى قرن ششم هجرى، در روز پنجشنبه نیمه محرم سال ۸۹ هجرى در شهر حله متولد شد. پدرش ابوابراهیم، موسى بن جعفر، نوه دخترى شیخ طوسى و مادرش، دختر ورّام بن ابى‌فراس، از اندیشمندان شهر حله بود. تبارش با سیزده واسطه درخشان به امام حسن مجتبى (ع) مى‌رسد و چون یکى از اجدادش (محمد بن اسحاق) به سبب داشتن سیمایى خوش‌و پاهایى ناموزون به طاووس شهرت داشت، او نیز به «سید بن طاووس» مشهور گردید.[۵]

سید بن طاووس علوم اسلامى را نزد علمایى همچون: شیخ نجیب‌الدین بن نما، ابن زهره حلبى، ابن نجار بغدادى و دیگران فرا گرفت و چون جلد اول کتاب «النهایه» شیخ طوسى را نزد استادش ابن‌نما به پایان رساند، موفق به کسب اجازه از محضر استادش شد. موقعیت علمى او به جایى رسید که علماى شهر حله از وى خواستند بر مستند فتوا تکیه زند و مردم را با حلال و حرام شریعت آشنا کند؛ اما وى از روى احتیاط این مسئولیت را نپذیرفت و آن را به سایر فقها سپرد.[۶]

کم‌کم آوازه دانش این فقیه بزرگ سرتاسر عراق را فرا گرفت و حتى بغداد مرکز حکومت عباسیان را نیز درنوردید. مستنصر سى‌وششمین خلیفه عباسى از وى دعوت کرد تا مقام افتاى دارالخلافه را بر عهده گیرد، اما او نپذیرفت. خلیفه بار دیگر از سید بن طاووس خواست تا مقام نقابت طالبیان را بپذیرد و حتى وزارت را نیز به او پیشنهاد کرد، اما باز زیر بار نرفت؛ زیرا از پشت پرده ماجرا و شیطنت خلیفه کاملاً آگاه بود.

در سال هجرى چون سرزمین عراق به تصرف لشکر مغول درآمد و شهر بغداد در محاصره کامل قرار گرفت، سیدبن طاووس براى مذاکره با سرداران مغول و جلوگیرى از قتل و غارت و وحشى‌گرى آنان اعلام آمادگى کرد، ولى خلیفه این پیشنهاد را نپذیرفت؛ در نتیجه مغولان به بغداد یورش آوردند و این شهر بزرگ را درهم کوبیدند.

هلاکو، سردار فاتح مغول، علماى بغداد را در مدرسه المستنصریه جمع کرد و در آن‌جا باآنان وارد گفت‌وگو شد. در این جلسه سید بن طاووس و خواجه نصیرالدین طوسى با عقل، تدبیر و درایت و مدیریت ستودنى‌شان مانع از ادامه غارتگرى مغولان شدند و بدین ترتیب شهرهاى مذهبى سرزمین عراق (عتبات عالیات) از هجوم و غارت مغولان در امان ماند. پس از آن بود که سید به پیشنهاد خواجه نصیر، نقابت و سر