پاورپوینت کامل اقسام زیارت و ثواب آنها ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اقسام زیارت و ثواب آنها ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اقسام زیارت و ثواب آنها ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اقسام زیارت و ثواب آنها ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

در میان برنامه‌هاى گوناگون انسان‌ساز اسلام، «زیارت» و گردهمایى‌هاى مذهبى، فرهنگى و سیاسى در مکان‌هاى زیارتى جهان اسلام بسیار قابل توجه بوده و کارکردهاى فراوانى دارد که خود، بحث جداگانه‌اى مى‌طلبد. در این نوشتار، تنها به فضیلت مزارها و مزورها و زیارت‌هاى داراى ثواب و اقسام آن مى‌پردازیم.

۱. زیارت بیت الله الحرام، مهم‌ترین و بزرگ‌ترین زیارتگاه جهان اسلام

شهر مکه، مرکز حجاز، پایگاه وحى، زادگاه سیدالمرسلین، قبله‌گاه و زیارتگاه مسلمین است. یکى از نام‌هاى این شهر «امّ القرى» است که به دو دلیل چنین نام گرفته: نخست، مرکزیت عبادى و دوم، مرکزیت تجارى آن.

در کتاب‌هاى لغت سه واژه «زیارت» ، «حج» ، و «عمره» به معناى قصد آمده است و در آیه شریفه ولله على النّاس حجّ البیت من استطاع الله سبیلاً)[۱] نیز به همین معنا تفسیر شده است. پیش از اسلام، کسانى که در مکه یا اطراف آن مى‌زیستند، زیارت خانه خدا را به انجام طواف مى‌دانستند و حضور در کنار خانه خدا یا فقط نظر افکندن به آن را زیارت نمى‌شمردند.

بى‌شک اصل زیارت بیت الله الحرام به صورت حج یا عمره، از ضروریات مکتب اسلام است؛ بلکه از آغاز مورد توجه همه انبیاى بزرگ بوده و به زیارت این خانه آمده‌اند. مرحوم محدث کلینى در کتاب شریف «کافى» بابى را به حج الانبیاء اختصاص داده و روایاتى در این باره آورده است؛[۲] از جمه این روایت:

عن زراره عن ابى‌جعفر (ص) : انّ سلیمان بن داود حج البیت فى الجنّ و الانس و الطیر و الریاح و کسا البیت القباطى[۳]

زراره گوید: امام باقر (ص) فرمود: سلیمان بن داود همراه جن و انس و پرندگان و بادها حج بیت را انجام داد و پوششى از جنس قباط [پارچه سفید مصرى] را بر خانه خدا پوشاند.

۲. مدینه و زیارت پیامبر اسلام و زهراى اطهر و ائمه بقیع (عصحمه اللهم على ())

پس از مکه مکره، مدینه منوره از جایگاهى رفیع برخوردار است و پیامبر اکرم (ص) این شهر را مانند مکه، حَرَم قرار داد؛ آن‌گونه که خونى در آن ریخته نشود و سلاحى براى جنگ حمل نگردد. مرز این حرم میان دو کوه «عیر» و «ثور» است.

در مدینه، براى زیارت رسول بزرگوار اسلام (ص) و حضرت زهراى اطهر (ص) و امامان مدفون در بقیع و برخى از بستگان و خاندان پیامبر، از جمله: حمزه سید الشهداء، فاطمه بنت اسد (ص) زیارت‌هاى گوناگونى نقل شده است که اکنون در مقام تفصیل آنها نیستیم و تنها به یک روایت در این زمینه بسنده مى‌کنیم:

قال الحسین لرسول الله: یا ابتاه ما لمن زارک؟ فقال رسول الله: یا بُنى من زارنى حیاً أو میتاً أو زار أباک أو زار أخاک أو زارک کان حقّاً على أَن أزوره یوم القیامه و أخلّصه من ذنوبه» ؛[۴]

امام حسین (ص) به رسول خدا (ص) عرض کرد: اى پدر! کسى که شما را زیارت کند، چه اجر و ثوابى دارد؟ رسول خدا (ص) فرمود: فرزندم! هر کس مرا در حال زنده بودن یا پس از مرگم زیارت کند یا آن‌که پدرت على را زیارت کند یا برادرت حسن را یا تو را زیارت کند، بر من حق است که او را در روز قیامت زیارت نموده و از گناهان رهایش سازم.

۳. نجف اشرف و زیارت امیرالمؤمنین (ع)

درباره نام‌گذارى این سرزمین به «نجف» و فضیلت آن، مطالبى در ویژه‌نامه نجف اشرف بیان شد؛ اکنون به فضیلت زیارت امیرمؤمنان على (ع) اشاره نموده و نگاهى گذرا به زیارت‌هاى گوناگون آن بزرگوار خواهیم نمود. درباره فضیلت زیارت آن امام همام روایات بسیارى رسیده است. در یکى از این روایات آمده:

اسحاق بن عمار گوید: امام صادق (ع) چنین فرمود: مردى از اعراب به محضر رسول خدا (ص) رسید و عرض کرد: اى رسول خدا! منزل من از منزل شما دور است؛ من هم مشتاق زیارت شما هستم و هنگامى که مى‌آیم، شما را نمى‌یابم، اما على بن ابى‌طالب را مى‌بینم و با سخنان و موعظه‌هایش انس مى‌گیرم و بازمى‌گردم، در حالى که اندوهگینم از این‌که شما را زیارت نکردم!

پیامبر (ص) فرمود: هر کس على را زیارت کند، مرا زیارت کرده، و هر کس على را دوست بدارد، مرا دوست داشته، و هرکس او را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته. این سخن را از سوى من به قومت برسان و بگو هرکس به قصد زیارت نزد على آید، نزد من آمده و من و جبرئیل و صالح المؤمنین در روز رستاخیز به او پاداش خواهیم داد.[۵]

نیز ابووهب نصرى نقل مى‌کند:

وارد مدینه شدم و به محضر امام صادق (ع) شرفیاب شدم و عرض کردم: به زیارت شما آمدم، در حالى که مرقد امیرمؤمنان (ع) را زیارت نکرده‌ام. حضرت فرمود: چه بد کارى انجام دادى! اگر از شیعیان ما نبودى، هرگز به تو نگاه نمى‌کردم! آیا زیارت نمى‌کنى کسى را که خدا با فرشتگانش او را زیارت مى‌کنند و پیامبران و مؤمنان به زیارتش مى روند؟ ! عرض کردم: فدایت گردم! من این را نمى‌دانستم. امام فرمود: اکنون بدان که امیرمؤمنان نزد خداوند از همه امامان برتر است.[۶]

در کیفیت زیارت آن حضرت، در بعضى از کتاب‌هاى زیارت، نخست زیارات مطلقه و سپس زیارت مخصوصى که در شب‌ها و روزهاى معینى وارد شده، آمده است.

در بخش اول «جامع زیارات المعصومین (ع)» ۲ زیارت با مضمون‌هاى گوناگون گردآورى شده است که زیارت اول آن، همان زیارت معروف به «امین الله» است. ابن‌قولویه در «کامل الزیارات» نقل مى‌کند: امام زین‌العابدین (ع) به زیارت قبر امیرالمؤمنین (ع) آمد و نزد قبر ایستاد؛ آن‌گاه گریست و چنین فرمود: «السلام علیک یا امیرالمؤمنین و رحمه الله و برکاته، السلام علیک یا امین الله فى ارضه و حجته على عباده. . .» . این همان زیارتى است که سفارش شده است انسان در کنار مرقد دیگر امامان معصوم (ع) نیز بخواند و از مضمون ارزشمند آن بهره ببرد و به پاداش آن برسد. [۷]

در بخش دوم که زیارت‌هاى موقت و مختص به اوقات و زمان‌هاى مخصوص است، ۹ زیارت را گردآورى کرده که ترتیب آنها چنین است:

۱. زیارت امیرمؤمنان (ع) در روز هفدم ربیع الاول (روز ولادت پیامبر اعظم (ص)) که امام صادق (ع) در این روز امیرالمؤمنین (ع) را زیارت نموده و آن را به بعضى از یاران خود آموخته است.

۲. زیارت در شب و روز مبعث که بیست‌وهفتم ماه رجب است.

۳. زیارت در روز عید سعید غدیر که هجدهم ماه ذى‌الحجه است.

. زیارتى که از امام سجاد (ع) براى روز غدیر نقل شده است.

. زیارتى که از امام صادق (ع) نقل شده است.

. زیارتى که از امام حسن عسکرى (ع) نقل شده است.

۷. زیارتى که از شیخ طوسى در «مصباح المتهجد» نقل شده است.

۸. زیارتى که از شهید اول نقل شده است.

۹. زیارتى که براى روز یکشنبه از ایام هفته نقل شده است.[۸]

۳. کربلاى معلى و زیارت امام حسین (ع) و یاران باوفایش

در روایتى چنین آمده است:

سرزمین مقدس کربلا و تربت سیدالشهداء (ع) داراى فضیلت ویژه‌اى است که در روایات بسیارى به آن اشاره شده و مردم را نسبت به آن تشویق و ترغیب کرده‌اند.

امامان معصوم (ع) با تأکید فراوان، مردم را به زیارت سالار شهیدان حضرت امام حسین (ع) تشویق کرده‌اند. در روایات منسوب به ایشان، هم به زیارت حضرتش در تمام ایام سال و هم در روزهاى مخصوصى فراخوانده‌اند، تا آن‌جا که نسبت به دیگر امامان (ع) چنین تأکید و تشویقى به چشم نمى‌خورد. در فضیلت زیارت امام حسین (ع) امام صادق (ع) به على بن میمون چنین فرمود: اى على! امام حسین را زیارت کن؛ کسى که با پاى خود به سوى حضرتش برود، براى هرگامى که برمى‌دارد، حسنه‌اى برایش نوشته و سیئه‌اى از او محو و درجه‌اى برایش منظور مى‌شود، و هنگامى که به مرقد حضرتش برسد، خداوند دو فرشته را مأمور مى‌کند که آنچه از دهانش از خیر خارج گردد، بنویسند؛ اما آنچه از شرّ بیرون آید و خیر نباشد را ننویسند، و آن‌گاه که از زیارت آن امام بازگردد، با وى وداع کنند و گویند: اى ولى خدا! آمرزیده شدى؛ تو از حزب خدا و حزب رسولش و حزب اهل بیت رسول خدایى؛ به خدا سوگند! آتش را نخواهى دید و آتش نیز تو را نخواهد دید و هرگز در کام خود فرو نخواهد برد.[۹]

نیز یونس بن طبیان روایت کرده که امام صادق (ع) فرمود:

هرکس قبر امام حسین (ع) را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه در یک سال زیارت کند، خداوند براى او هزار حج مبرور و هزار عمره مقبول نوشته و هزار حاجت از نیازهاى دنیایى و آخرتى وى را برآورده خواهد کرد.[۱۰]

نیز از امام صادق (ع) نقل شده که فرمود:

من زار الحسین یوم عاشورا و بات عنده کان کمن استشهد بین یدیه؛[۱۱]

هرکس امام حسین (ع) را روز عاشورا زیارت کرده، نزد حضرتش بماند، همانند کسى است همراه آن حضرت به شهادت رسیده است.

و در حدیثى دیگر آمده است:

عن ابى‌جعفر الثانى – فى حدیث – قال: من زار الحسین لیل ثلاث و عشرین من شهر رمضان – و هى اللیله التى یرجى ان تکون لیله القدر و فیها یفرق کل امر حکیم)[۱۲] صافحه روح اربعه و عشرین الف ملک و نبى، کلهم یستأذن الله فى زیاره الحسین فى تلک اللیله؛[۱۳]

امام جواد (ع) فرمود: هرکس در شب بیست‌وسوم ماه رمضان – همان شبى که امید مى‌رود شب قدر باشد «و در آن شب، هر امرى با حکمت معینى تنظیم مى‌گردد» – امام حسین (ع) را زیارت کند، روح بیست‌وچهار هزار فرشته و پیامبر (ص) با او مصافحه مى‌کنند در حالى که همه آنان از خداوند زیارت امام حسین (ع) را در چنین شبى درخواست مى‌کنند.

روایات رسیده از اولیاى دین پیرامون زیارت امام حسین (ع) به طور مطلق و در هر زمانى، و نیز پیرامون زیارت آن امام همام در برخى از زمان‌هاى مخصوص، بسیار فراوان است که چند مورد از آنها را برشمردیم. اما در کیفیت زیارت آن امام بزرگوار، در بعضى از کتاب‌هاى زیارتى، ۲ نوع زیارت مطلقه گردآورى شده و سپس ۳۲ زیارت موقت را که در زمان‌هاى مخصوصى از ایام سال انجام مى‌شود، آورده‌اند؛ مانند: زیارت روز عاشورا، زیارت اربعین، زیارت نیمه ماه شعبان، زیارت شب قدر، زیارت شب عید فطر و عید قربان و زیارت روز عرفه که با مضمون‌هاى متفاوت وارد شده است.[۱۴]

. بغداد و زیارت امام کاظم و امام جواد (ع)

یکى از اماکن متبرکه‌اى که به زیارت آن سفارش شده، نقطه‌اى در نزدیکى بغداد است که به مرقد نورانى دو امام همام «کاظمین (ع)» معروف و مشهور است. در حدیثى پیرامون فضیلت زیارت امام کاظم (ع) آمده است:

شخصى به نام رحیم گوید: به امام رضا (ع) عرض کردم: قبر امام کاظم (ع) در بغداد است و براى ما سخت و پرمشقت است که به آن‌جا برویم؛ زیارت آن بزرگوار چه فضیلت و پاداشى دارد؟ حضرت رضا (ع) فرمود:

همان پاداشى که زیارت قبر امام حسین (ع) دارد.[۱۵]

و در حدیثى دیگر روایت شده است:

داود صرمى گوید: به امام هادى (ع) عرض کردم: من پدر شما را زیارت کرده و ثواب آن را به شما تقدیم نمودم. امام فرمود: تو نزد خداوند اجرا و ثواب بزرگى دارى و ما نیز