پاورپوینت کامل زیارت در نگاه علامه امینى ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زیارت در نگاه علامه امینى ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زیارت در نگاه علامه امینى ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زیارت در نگاه علامه امینى ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

ترجمه و تلخیص جواد محدثى

توضیح

یکى از موضوعاتى که پیوسته دستاویز مغرضان و دشمنان شیعه، به‌ویژه «وهابیت» براى تاختن به شیعه بوده، مسئله «زیارت» است. آنان کوشیده‌اند تا زیارت قبور ائمه و اولیاى دین و دعا و تضرع در کنار مرقد معصومین (ع) را بدعت و شرک معرفى کنند و از این رهگذر، پیروان اهل بیت (ع) را مشرک بشمارند.

مرحوم علامه امینى در «الغدیر» با تکیه بر منابع متعدد و روایات فراوان از خود اهل سنت و استناد به سیره بزرگان مذاهب اربعه و علماى آنان نسبت به «زیارت» ، کوشیده است تا بى‌پایه بودن ادعاهاى وهابیون، به‌ویژه «ابن تیمیه» و «قصیمى» را اثبات کند و نتیجه بگیرد که اگر رفتن به زیارت حرم‌هاى مطهر و بقاع متبرک و زیارت قبور، شرک باشد و با توحید ناسازگار، پس همه مسلمین و صحابه و ائمه مذاهب چهارگانه در طول تاریخ اسلام، از زمان صحابه تاکنون مشرک بوده‌اند و تنها ابن‌تیمیه مسلمان خالص بوده است! بحث علامه امینى، مشروعیت زیارت پیامبر (ص) و امامان (ع) و توسل به قبور آنان را نیز در برمى‌گیرد.

این نوشته ترجمه خلاصه شده بخشى از مبحث «زیاره مشاهد العتره الطاهره» است که در جلد پنجم «الغدیر» (از ص ۸ تا ۲۰۷) آمده و در این شماره فصلنامه زیارت تقدیم خوانندگان عزیز مى‌شود.[۱]

* * *

زیارت قبور و تبرک و توسل به آنها و ختم قرآن براى صاحبان قبور و دعا و نماز در کنار آنها، چیزى نیست که از ابدعات شیعه باشد؛ بلکه ریشه‌هاى تاریخى این سنت به نخستین دوران اسلام بازمى‌گردد. در طول تاریخ اسلام، مسلمانان پیوسته قبورى را زیارت مى‌کردند. فایده این بحث، شناخت سیر مسلمانان در این باره و شعائر آنان و سنت‌هاى‌شان از دیرباز تاکنون است. اینک به نمونه‌هایى از این امر در تاریخ شخصیت‌هاى دینى مى‌پردازیم.

۱. بلال حبشى (رحمه الله) : مؤذّن پیامبر اکرم (ص) که در سال ۲۰ هجرى درگذشت، در دمشق مدفون است. بالاى قبر او نام و تاریخ وفات او ثبت است. دعا در این محل مستجاب است و بسیارى از نیکان و اولیاء و زائران، آن را آزموده‌اند.[۲]

۲. سلمان فارسى (رحمه الله) : در سال ۳ هجرى درگذشت. قبر او امروزه در نزدیکى ایوان کسرى در عراق مشهور است و ساختمان و خدّامى دارد که به آن بقعه رسیدگى مى‌کنند.[۳]

۳. طلحه: در جنگ جمل در سال ۳ هجرى کشته شد. ابن‌بطوطه درباره قبر مى‌گوید:

بقعه او داخل شهر بصره است و قبه‌اى دارد و مسجدى، و در گوشه‌اى به واردین و زائرین طعام مى‌دهند. بصریان او را بسیار بزرگ مى‌دارند. در بصره، قبور دیگرى هم هست که به صحابه تابعین تعلق دارد و نام صاحب قبور و تاریخ وفاتشان بر آنها نگاشته شده است.[۴]

. زبیر: متوفاى ۳ هجرى. ابن‌جوزى درباره قبر او گفته است:

در سال ۳۸ مردم بصره ادعا کردند جسد او را از قبرى قدیمى، تازه و با لباس یافته‌اند. جسدش را بیرون آورده، کفن کردند و پس از دفن، بر قبر او قبه‌اى ساختند و براى آن خادم و موقوفاتى قرار دادند.[۵]

. ابوایوب انصارى: در سال ۲ هجرى در روم درگذشت. مردم به زیارت قبر او مى‌روند و هنگام خشکسالى، با توسل به قبرش، از خدا باران مى‌طلبند.[۶]

. مشهد رأس الحسین (ع) : در مصر محلى وجود دارد که مى‌گویند سر مطهر سید الشهداء (ع) در آن‌جا مدفون است؛ در تابوتى نقره‌اى در زیرزمین، که بنایى شکوهمند و زیبا و آراسته با دیباهاى گران‌قیمت و افراشته با ستون‌هاى بلند دارد، با قندیل‌هاى نقره‌اى، چشم‌نواز و خوش‌منظره، و چنان زیباست که به وصف درنمى‌آید. بر دیوار آن حرم و مسجد، سنگى سیاه و براق، همچون آینه هندى صیقل خورده است که مردم آن را براى تبرک لمس مى‌کنند. مردم در کنار آن ازدحام مى‌کنند و دعا مى‌خوانند و اشک مى‌ریزند و به برکت‌آن نربت مقدس، به خداى سبحان متوسل مى‌شوند و چنان مى‌نالند که از سنگ ناله برمى‌خیزد و دل، آب مى‌شود! [۷]

شیخ عبدالله شبراوى در کتاب خود، در فصلى مبسوط به توصیف این مکان و بیان فضیلت و آداب زیارتش پرداخته و بخشى از کراماتى را که از آن حرم دیده شده، نقل کرده و آنها را صحیح دانسته است. [۸]

حمزاوى عدوى (متوفاى ۱۳۰۳ق) در کتاب خویش پس از سخنى مفصل درباره این بارگاه شریف که منسوب به سر مبارک امام حسین (ع) است، مى‌گوید:

سزاوار است که این حرم را بسیار زیارت کنند و به خدا توسل جویند و از این امام، آنچه را که در حال حیاتش مى‌خواستند، بطلبند؛ چرا که او وسیله اندوه‌زدایى است و زیارتش موجب رفع گرفتارى‌هاست و هر که به آن توسل جوید، دلش به نور الهى متصل مى‌گردد.[۹]

آن‌گاه نمونه‌اى از کرامات این زیارتگاه را چنین نقل مى‌کند: همه کتاب‌هاى محمد شلبى (معروف به ابن‌ست) را از خانه‌اش دزدیدند، ناراحت و متحیر بود که چه کند. به این حرم آمد و در ضمن اشعارى که سروده بود، به آن حضرت استغاثه کرد. هنگامى که پس از زیارت به خانه بازگشت، همه کتاب‌ها را بى‌کم و کاست در جاى خود یافت.

۷. عمر بن عبدالعزیز: هفتمین خلیفه اموى، متوفاى ۱۰۱ هجرى. قبر او در «دیر سمعان» (در نواحى دمشق) زیارتگاه مردم است.[۱۰]

۸. ابوحنیفه: پیشواى مذهب حنفى، متوفاى ۱۰ هجرى که قبرش در «اعظمیه» بغداد، مزارى معروف است و به گفته خطیب بغدادى، شافعى همه روزه به زیارت قبرش مى‌رفته و به آن تبرک مى‌جسته و هنگام پیش آمدن مشکل، دو رکعت نماز مى‌خوانده و کنار قبرش مى‌آمده و از خداوند، برطرف شدن نیازش را مى‌طلبیده است. [۱۱]

در قرون بعد، بر مزار او قبه و بارگاهى ساختند و مسجدى بنا کردند. در سفرنامه ابن جبیر و تاریخ ابن خلّکان آمده است که در قرن پنجم، حرمى باشکوه و قبه‌اى سفید و بلند داشته است.

۹. مصعب بن زبیر: متوفاى ۱۷ هجرى. به گفته ابن‌جوزى قبر او در «مسکن» (نزدیک بغداد) مثل قبر امام حسین (ع) زیارتگاه مردم بوده است. [۱۲]

۱۰. لیث بن سعد حنفى: پیشواى مردم مصر که در ۱۷ هجرى درگذشت و در «قرافه کوچک» (نزدیک قاهره) مدفون شد و قبرش، زیارتگاه مردم است.[۱۳]

۱۱. مالک بن انس: پیشواى مذهب مالکى، متوفاى ۱۷۹ هجرى که در بقیع مدفون است و قبه‌اى داشته[۱۴] و فقهاى اهل سنت زیارتش را مستحب دانسته‌اند.

۱۲. امام موسى بن جعفر (ع) : امام هفتم شیعیان که در سال ۱۸۳ هجرى شهید شد و در کاظمین مدفون گشت. حتى بزرگان اهل سنت، مثل حسن بن ابراهیم خلال، هنگام دچار شدن به مشکلات، با زیارت و توسل به قبر او حاجت مى‌گرفتند.[۱۵] وقتى امام جواد (ع) در بغداد درگذشت، کنار قبر جدش موسى بن جعفر (ع) دفن شد. مرقد این دو امام زیارتگاه عموم مردم است.[۱۶]

۱۳. امام على بن موسى الرضا (ع) : امام هشتم شیعیان که در طوس مدفون است. ابوبکر بن خزیمه و ابوعلى ثقفى و گروهى از بزرگان علماى حدیث هنگام ورود به طوس، دیدند که ابن خزیمه در برابر آن قبر مطهر، تعظیم و تواضع و تضرع فوق‌العاده‌اى داشت؛ به گونه‌اى که همه شگفت‌زده شدند.[۱۷]

۱. عبدالله بن غالب بصرى: در سال ۱۸۳ هجرى در روز ترویه کشته شد. مردم خاک قبر او را هم‌چون مُشک گرفته و در لباس‌هاى‌شان قرار مى‌دادند.[۱۸]

۱. معروف کرخى: متوفاى ۲۰۰ هجرى. قبر او مشهور است و بسیارى از مردم براى برآورده شدن حوایج و رفع نیازهاى خود به زیارت آن مى‌روند و حاجت مى‌گیرند. قبر او در بغداد قبه و بارگاهى داشته و مردم به برکت قبرش باران مى‌طلبیدند .[۱۹]

۱. عبیدالله بن محمد بن عمر بن على بن الحسین (ع) : قب