پاورپوینت کامل نقدی برمنتقدان تبرک ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقدی برمنتقدان تبرک ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقدی برمنتقدان تبرک ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقدی برمنتقدان تبرک ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

درآمد

«تبرّک»[۱] در اصطلاح به معنای درخواست فزونی، خیر و سعادت است که این مفاهیم در معنای برکت نهفته است.[۲] حصول نعمت، زوال نقمت و کمال رحمت نیز در تبرک اراده می شود.[۳] تبرک جویی انسان از آن روست که می خواهد به واسط آن، از فیض بیشتر بهره مند شود. این برکت جویی، گاه به طور مستقیم از خداوند صورت می گیرد و گاه با اسبابی چون انبیا، اوصیاعلیهم السلام و اولیای الهی به انجام می رسد. برکت جویی به آثار منسوب به آنها نیز در تبرک، ساری و شایع است.[۴]

تبرک ریشه در صدر اسلام دارد و تمام مسلمانان با همه گرایش های مذهبی و فرقه ای، آن را پذیرفته اند. در میان سایر ادیان ابراهیمی نیز می توان نمونه هایی از تبرک و تبرک جویی را یافت که برجسته ترین آن در دین یهود و مسیحیت وجود دارد.[۵]

تبرک به معنای مصطلح و جاری آن، به آیات قرآن، روایات، سنت پیامبر و ائمه اطهارعلیهم السلام مستند است.[۶] فرای باور و رفتار بزرگان شیعه درباره تبرک، پیشوایان و عالمان اهل سنت نیز به آثار منسوب به خداوند یا انبیا، اوصیا و اولیای الهی تبرک می جستند. برکت جویی، به آثار منسوب به آنها نیز ساری و شایع بوده و هست[۷]. البته در برابر این همداستانی و اتفاق مسلمانان بر تبرک، جریان سلفی وابسته به ابن تیمیه (م ۷۲۸ ق) تنها تبرک به پیامبرصلی الله علیه وآله و آثار او را در دوران حیات ایشان مجاز شمرده و برکت جویی از ضریح و در و دیوار مسجدالنبی یا مسجدالحرام و کعبه و اماکن و بقاع مقدسه را شرک و بدعت شمردند.[۸] در این نوشتار مهم ترین نقدهای مخالفان تبرک بررسی و پاسخ داده خواهد شد.

نگاه سلفیان به تبرک

سلفیان تبرک رایج میان مسلمانان را شرک و بدعت می شمارند. ابن تیمیه تبرک به ضریح و در و دیوار مسجدالنبی و مسجدالحرام و سایر اماکن مقدسه را نهی می کند.[۹] او معتقد است که دست کشیدن و بوسیدن قبر پیامبرصلی الله علیه وآله جایز نیست و این نکته به دلیل حفاظت از اصل توحید است.[۱۰] به باور وهابیان و پیروان ابن تیمیه، هیچ مخلوقی قدرت بخشش، برکت، ایجاد و ابقا و تثبیت ندارد.

از این رو تبرک به اماکن و آثار و اشخاص – از زندگان و مردگان – جایز نیست؛ و شرک است.[۱۱]

ابن تیمیه همچنین بر بدعت بودن تبرک اصرار دارد و استلام دیوارهای کعبه، مقام ابراهیم، صخره بیت المقدس و قبر هیچ یک از انبیا و صالحان را درست نمی داند و آن کار را بدعت می شمرد.[۱۲] پیروان سلفی او نیز تبرک به آثاری چون پارچه کعبه و مسح آن، در و دیوار مسجدالحرام و حرم پیامبرصلی الله علیه وآله یا ضریح حضرت، محراب و منبر و دیوار را بدعت شمرده اند و معتقدند که باید از آن پرهیز کرد؛ زیرا عبادات توقیفی است و باید بر اساس آنچه که شرع مقرر داشته، انجام پذیرد؛ از این رو بوسیدن کعبه و برخی از ارکان آن یا مکان های دیگر مشروع نیست؛ چون پیامبرصلی الله علیه وآله این کار را انجام نداده و بدان نیز راهنمایی نکرده است. همچنین تبرک به در و دیوار حرم پیامبر نیز مشروع نیست چون ایشان آن را تجویز نکرده و اصحاب نیز چنین کاری انجام نداده اند؛[۱۳] زیرا در این باره از پیامبرصلی الله علیه وآله چیزی نرسیده است.

تبرک مجاز در نگاه وهابیون، تبرک به پیامبرصلی الله علیه وآله در زمان آن حضرت است؛ مانند تبرک به آب وضو و موی حضرت رسولصلی الله علیه وآله، تبرک به آثار به جای مانده از نبی مکرمصلی الله علیه وآله و همچنین تبرک به آثاری که با بدن آن حضرت تماس داشته است؛ اما تبرک به افراد دیگر و آثار به جای مانده از آن را حرام می دانند و معتقدند صحابه، به غیر از پیامبرصلی الله علیه وآله و آثار به جای مانده از ایشان تبرک نجسته اند و اگر تبرک به علما و صالحان و آثار به جای مانده از آنان جایز بود، صحابه به آن عمل می کردند. همچنین تبرک به آثار صالحان و علما منجر به غلو در حق آنها و در نتیجه، عبادت آنها می شود و برای جلوگیری از واقع شدن مردم در شرک، باید تبرک را تحریم کرد.[۱۴]

بنا بر حکم لجنه فتوایی وهابیت، تبرک به صالحان درگذشته، به امید نفع بردن از ایشان جایز نیست و این نوع رفتار شرک اکبر است. تبرک به صالحان زنده، بدعت است؛ زیرا صحابه میان خود چنین نمی کردند، نه با خلفای راشدین و نه با غیر آنان؛ زیرا این کار، راهی به سوی شرک است که باید از آن پرهیز نمود.[۱۵]

نقد اشکال

مهم ترین نقدی که از سوی سلفیان به باور مسلمانان نسبت به تبرک مطرح است «شرک» و «بدعت» بودن آن است که پاسخ نیز حول این دو محور خواهد بود.

اول:

برکت جستن، منافی توحید و مصداق شرک نیست؛ زیرا از نظر کلامی، کسی که در پی تبرک است، فاعل فعلِ برکت را خداوند می داند و در حقیقت به عوامل و اسبابی که خداوند برای تحقق امور قرار داده، روی آورده و از آنان برکت می جوید. به عبارتی: تأثیر اشیای مادّی و عوامل طبیعی در تحلیل کلامی و فلسفی، مستند به اراد خداست؛ این روایت نمونه ای از این تأثیرهای غیر استقلالی است. ابوسلمه از پیامبرصلی الله علیه وآله نقل کرد که غبار مدینه، بیماری جذام را از بین می برد.[۱۶] راوی حتی نمونه ای از شفا یافتن یک جذامی را در راه قبا نقل می کند. اصولاً نمی توان ثبوت تأثیر عوامل و اسباب – چه تأثیر مادی و چه معنوی – را انکار کرد و انکار مطلق آن، ابطال قانون علیت و معلولیت عمومی است و ابطال قانون مذکور، که خود رکنی برای همه ادله توحدی است، هدم بنیان توحید را در پی خواهد داشت. [۱۷]تأثیری که از غیر خدای تعالی نفی شده، تأثیر استقلالی است و هر موحدی می داند که خدای تعالی است که هر چیزی را آفریده و اثرش را نیز قرار داده است. از این رو وقتی خدای تعالی بتواند به فلان موجود، فلان اثر و خاصیت را ببخشد، چرا نتواند به اولیای درگاهش مقام شفاعت و وساطت در آمرزش گناهان و برآمدن حاجات را ببخشد و حتی در تربت آنان اثر شفا بگذارد؟

دوم:

یکی از علل بدعت دانستن تبرک «توقیفی بودن عبادات» است. اصل این قاعده امری پذیرفته و مقبول است و منظور این است که عبادات، در مقدار و کیفیتشان باید اذن شارع را داشته باشند و خروج از این قاعده، مصداق بدعت و تشریع محرّم است. البته مراد از عبادات، آن اعمال عبادی است که برای آن، شکل و صورت معینی وضع شده است؛ مانند شکل و کیفیت نماز، بدیهی است که اضافه یا کم کردن آن حرام است.[۱۸] اما تبرک ربطی به توقیفی بودن عبادات ندارد. برکت جویی مانند بسیاری از رفتارهای دینی ما عبادی نیست؛ بلکه در راستای اطاعت امر خدا انجام می شود؛ مثل صله رحم و انفاق به دیگران که عمل به این امور، به واقع برای خشنودی خدا و نزدیکی به او انجام می شود و به نوعی می توان آن را در دسته اوامر قربی دانست؛ اوامری که وسیله نزدیکی عبد به خداوند است و خشنودی خداوند را در پی دارد.[۱۹] از این رو تبرک به پیامبر و آثار او عبادت نیست تا آن را در دسته اوامر عبادی قرار دهیم؛ بلکه عملی است که موجب رضای خدا و وسیله نزدیکی انسان به خداوند می شود؛ هرچند که تبرک به پیامبرصلی الله علیه وآله و آثار منسوب به او، متکی به آیات فراوانی است و نمی توان آن را بدعت نامید.

سوم:

تبرک به نوعی تعظیم شعائر الهی و بزرگداشت نشانه های دین است. اگر مسلمانان، به بزرگداشت معصومانعلیهم السلام اهمیت می دهند و با زیارت قبورشان و بوسیدن ضریحشان اظهار محبت به آنان می کنند و به تربت آنان تبرک می جویند، برای این است که این اعمال را مصادیقی برای تعظیم شعائر می دانند و به آیه شریفه «وَ مَنْ یعَظِّمْ شَعائِرَ اللهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ»[۲۰] و آیه مودت به ذی القربی و به آیات دیگری که برای مهروزی به پیامبر گواهی می دهد،[۲۱] تمسک می کنند؛[۲۲] زیرا مهرورزی به رسول خداصلی الله علیه وآله مانند اظهار محبت، بوسیدن ضریح و برکت جویی از تربت پاک آنان از مصادیق تعظیم شعائر و مودت خاندان وحی بوده و از شاخه های ایمان است و روایات بسیاری در تأیید آن وجود دارد[۲۳] و مرگ پیامبرصلی الله علیه وآله و صالحان، وظیفه تعظیم و مهرورزی را ساقط نمی کند. مالک بن انس به منصور عباسی می گوید: «احترام پیامبر پس از مرگ، به سان احترام او در دوران حیات اوست»[۲۴]

چهارم:

اصرار بر بدعت شمردن تبرک، نادیده انگاشتن آیات و روایات فراوانی است که مشروعیت تبرک را اثبات می کند که به برخی از آنها در بند قبل اشاره شد. قرآن از تبرک جستن به آثار انبیای پیشین یاد کرده است و در چند گزارش از امت های پیش از اسلام، این مفهوم به عنوان امری مجاز، پسندیده و دارای آثار شگرف توصیف شده است. آیه تبرک یعقوب (علیه السلام) به پیراهن فرزندش یوسف (علیه السلام)[۲۵] ؛ برکت جویی بنی اسرائیل به تابوت مخصوص[۲۶] و تلاش مؤمنان برای ساختن مسجدی بر در غار اصحاب کهف برای نماز خواندن و تبرک به این مکان[۲۷] سه نمونه مهم از شواهد مشروعیت تبرک در قرآن است.

تبرک در روایات شیعه و سنی، امری مجاز و پسندیده است. پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله و اهل بیت عصمت علیهم السلام مسلمانان را به برکت جستن از قرآن، آب زمزم، آب ناودان کعبه، پرده کعبه، آب فرات، تربت امام حسین