پاورپوینت کامل مسجد بَراثا؛ دیروز و امروز ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسجد بَراثا؛ دیروز و امروز ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسجد بَراثا؛ دیروز و امروز ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسجد بَراثا؛ دیروز و امروز ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

یکی از مساجد تاریخی و معروف و پرفضیلت که پیش از اسلام و پس از آن همواره آباد بوده و هست، مسجد مقدس بَراثا ۱است. این مسجد میان بغداد و کاظمین بر سر راه زوّار عتبات عالیات قرار گرفته و سزاوار است که زائران به آن مسجد رفته و در آن جا نماز گزارند؛ زیرا سرزمین براثا و مسجد آن، مکانی بسیار مقدس است و محل نماز و عبادت بسیاری از انبیاء و اولیای الهی و امیرالمؤمنین (علیه السلام) و مقبره شهدا بسیاری بوده است و حوادث بسیار مهمی در این مکان رخ داده که در این مقاله به برخی از آنها می پردازیم.

براثا در احادیث

۱. امام صادق (علیه السلام) به ابی الحسن حذّا فرمود:

«در طرف شما مقبره ای وجود دارد که به آن براثا می گویند و از آن جا صدوبیست هزار شهید محشور می شود که همانند شهدای جنگ بدر هستند». ۲

۱). نام بَراثا (یا بُراثا) از لغت آرامی «بَرثیا» به معنای «بیرون» گرفته شده است. مصطفی جواد و احمد سوسه، دلیل خارطه بغداد المفصل فی خطط بغداد قدیما و حدیثا، ص۷۹..

۲). عن ابی الحسن الحذّاء قال: قال ابوعبدالله (علیه السلام) «انّ إلی جانبکم مقبره یقال له براثا، یحشر منها عشرون و مأه الف شهید کشهداء بدر». ابن قولویه، کامل الزیارات، ص۳۳۰، ح..

۲. سلیمان اعمش از جابر بن عبدالله انصاری و او از انس بن مالک نقل کرده که گفت:

چون امیرالمؤمنین (علیه السلام) از جنگ با خوارج بازگشت، در براثا فرود آمد و در آن جا راهبی در دیر خود بود. راهب چون آن لشکر را دید، از دیر خود فرود آمد و پرسید: رئیس این لشکر کیست؟ گفتند: امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است و از جنگ اهل نهروان بازگشته است. پس به خدمت حضرت شتافت و با ادب ایستاد و گفت: «السلام علیک یا امیرالمؤمنین حقّاً حقّاً». حضرت فرمود: از کجا می دانی که من امیرالمؤمنین هستم به حقیقت و درستی؟ گفت: چنین خبر داده اند ما را رهبانان و دانایان ما. حضرت آن راهب را به نام خطاب کرده، فرمود: «ای

حباب!» راهب با شگفتی پرسید: نام مرا از کجا می دانید؟ فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مرا چنین خبر داده. حباب گفت: دست دراز کن تا با تو بیعت کنم. پس من شهادت می دهم به وحدانیت خدا، و به رسالت محمد (صلی الله علیه و آله) و شهادت می دهم که تو علی بن ابی طالب و وصی آن حضرتی. فرمود: در کجا سکونت داری؟ گفت: در این دیر مقیم هستم. فرمود: بعد از این، این جا مباش؛ لکن در این جا مسجدی بنا کن و آن را به نام بنا کننده اش بنام. سپس از راهب پرسید: از کجا آب می خوری؟ گفت: از دجله. فرمود: چرا در این جا چشمه یا چاهی حفر نمی کنی؟ گفت: یا امیرالمؤمنین هر چاهی که کندیم، آبش شور بود. حضرت جایی را نشان داد و فرمود: این جا چاهی بکن. چون کندند، سنگی بزرگ ظاهر شد که نتوانستند بیرون بیاورند؛ پس آن حضرت سنگ را از جا کند و از زیر آن چشمه آبی ظاهر شد از عسل شیرین تر و گواراتر. پس فرمود: «ای حباب! از این چشمه آب بخور. زود باشد که در کنار مسجد تو شهری بنا شود که جبّاران در آن بسیار باشند و بلا و فتنه در آن بسیار و بزرگ باشد». ۱پس مردی به نام براثا این مسجد را بنا کرد؛ ازاین رو «مسجد براثا» نام گرفت.

۳. ابوحمید بن قیس گوید: از امام سجاد (علیه السلام) شنیدم که می فرمود: از پدرم ابوجعفر امام باقر (علیه السلام) شنیدم که می فرمود:

زمانی که امیرالمؤمنین (علیه السلام) از جنگ خوارج بازمی گشت، به منطقه «زوراء» ۲رسید؛ پس به مردم فرمود: «این جا زوراء است؛ از این سرزمین عبور کنید و دور شوید؛ زیرا فرو رفتن زمین به آن نزدیک تر است از فرو رفتن میخ در میان سبوس.» سپس به سرزمین دیگری رسید و پرسید: این جا کجاست؟ گفته شد: سرزمین «نجرا» است. امام فرمود: این جا شوره زار است؛ به طرف راست حرکت کنید و از این جا دور شوید. هنگامی که به طرف راست حرکت کردند، به راهبی برخوردند که در صومعه خود بود. امام خطاب به آن راهب فرمود: آیا این جا فرود آییم؟ راهب گفت: با لشکر خود این جا فرود نیایید. فرمود: چرا؟ راهب گفت: چون در این سرزمین فرود نمی آید جز پیامبر یا وصی پیامبر با لشکرش که در راه خدا جهاد می کند و ما در کتاب های خود چنین خوانده ایم. امیرالمؤمنین (علیه السلام) به او فرمود: من وصی سرور انبیاء و سرور اوصیاء هستم. راهب گفت: پس تو همان مرد پیشانی سفید و نورانی قریش و وصی محمد (صلی الله علیه و آله) هستی؟ امام فرمود: من همان شخص هستم.

۱). سید بن طاووس، الیقین، ص۲۱، باب ۱۷؛ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۲، ص۲۱۷، ح۱۸. لازم به یادآوری است که حدیث در بحارالانوار طولانی است و خبرهای غیبی بسیاری در آن بیان شده که از بیان آنها خودداری شد و شاید منظور از جبارانی که در آخر حدیث اشاره شده، صدام جنایتکار و تروریست های مزدور امروز باشند. هدیه الزائرین و بهجه النطرین، ص۲ از مرحوم حاج شیخ عباس قمی که در ترجمه حدیث از این کتاب استفاده شد و مرحوم صدوق و شیخ طوسی هم این حدیث را به طور مختصر نقل کرده اند. ر. ک: من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲۲۰، ح۷۰۰ و تهذیب الاحکام، ج۳، ۲، ح۷۷..

۲). «زوراء» همان بغداد است..

پس راهب از صومعه خود به سوی امام (علیه السلام) آمد و عرض کرد: دین اسلام را به من عرضه کن؛ زیرا من وصف تو را در انجیل دیدم که تو در سرزمین براثا فرود می آیی؛ همان جایی که خانه مریم و سرزمین حضرت عیسی (علیه السلام) است. پس حضرت فرمود: بایست و به ما چیزی خبر مده (زیرا ما بهتر از تو به امور آگاهیم). سپس امام به جایی آمد و فرمود: خاک ها را کنار بزنید و خود حضرت با پا خاک ها را کنار زد؛ پس در این هنگام چشمه ای با آب فراوان جوشید و فرمود: این چشمه حضرت مریم است که برای آن حضرت جوشید و فوران کرد. سپس فرمود: هفت ذراع بعد از آن را بشکافید. چون شکافتند سنگ سفیدی نمایان شد. امام (علیه السلام) فرمود: حضرت مریم (علیها السلام) حضرت عیسی (علیه السلام) را این جا از دوش خود گرفت و بر روی این سنگ گذاشت و در همین جا نماز خواند. سپس حضرت امیر آن سنگ را نصب کرد و به سوی آن نماز خواند و چهار روز تمام در آن جا ماند و نماز خواند و حرم و اهل خود را در جایی که دور از آن جا بود و صدا به آن جا نمی رسید، فرود آورده بود. سپس فرمود: «این جا سرزمین براثا و این جا خانه حضرت مریم (علیها السلام) است و این جا مکان مقدسی است که انبیای الهی در آن نماز خوانده اند».

امام باقر (علیه السلام) فرمود: «ما بر این باوریم که حضرت ابراهیم (علیه السلام) پیش از حضرت عیسی (علیه السلام) در این مکان (براثا) نماز خوانده است». ۱

۱). امالی طوسی، ص۳۱۰، ح۲؛ شیخ عباس قمی، هدیه الزائرین و بهجه الناظرین، ص۲..

مرحوم محدث قمی۱ پس از نقل روایات مربوط به این مسجد می گوید:

وبالجمله از مجموع این اخبار چند فضیلت برای این مسجد شریف معلوم می شود که اگر هر کدام از آنها در هر مسجدی باشد، سزاوار است که انسان بار سفر بربندد و منازلی طی کند و به فیض نماز و دعای در آن مستفیض و متبرک شود:

اول: مقرر نمودن حق تعالی، که در آن زمین فرود نیاید رئیسی با لشکرش، جز پیغمبر یا وصی او.

دوم: خانه حضرت مریم (علیها السلام) است.

سوم: سرزمین زادگاه حضرت عیسی (علیه السلام) است.

چهارم: بودن چشمه ای در آن جا که برای مریم (علیها السلام) ظاهر شده است.

پنجم: ظاهر کردن حضرت امیر (علیه السلام) آن چشمه را به اعجاز خود.

ششم: بودن سنگ سفید متبرّکی که مریم حضرت عیسی را بر آن گذاشت.

هفتم: بردن حضرت آن سنگ را از آن جا به اعجاز و نماز کردن به سوی آن.

هشتم: نماز خواندن حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) و دو نوباوه او حضرت مجتبی و سیدالشهداء (علیهما السلام) در آن جا.

نهم: چهار روز توقف حضرت در آن جا به جهت شرافت مکان و مقدس بودن زمین آن.

دهم: نماز کردن پیغمبران خصوصا حضرت خلیل الرحمن (علیه السلام) در آن جا.

یازدهم: بودن قبر پیغمبری در آن ج