پاورپوینت کامل غدیر خون ; گزارشی از حمل? عثمانی ها به کربلا در سال ۱۲?۸ قمری ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غدیر خون ; گزارشی از حمل? عثمانی ها به کربلا در سال ۱۲?۸ قمری ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غدیر خون ; گزارشی از حمل? عثمانی ها به کربلا در سال ۱۲?۸ قمری ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غدیر خون ; گزارشی از حمل? عثمانی ها به کربلا در سال ۱۲?۸ قمری ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

پس از عاشورای سال ۱ قمری، فجایع خونبار فراوانی در عراق به وقوع پیوست که در این میان، سه حادثه، بسیار تکان دهنده بوده اند؛ حادث اول به دست شخصی سنگ دل و خون ریز، به نام «مولا مشعشعی» به وقوع پیوست که ادّعای خدایی داشت. او در سال ۸۸ قمری اشخاص بسیاری را در نجف اشرف به شهادت رساند و خانه هایشان را تخریب و اموالشان را غارت کرد.

کشتار دوم در سال ۱۲۱ قمری با حمله وهّابی ها صورت گرفت. اینان بین سال های ۱۲۰ تا ۱۲۲۰ قمری بیش از پنجاه جنگ خرد و کلان با مسلمین داشته اند. فاجع سوم که این مقاله به گزارش مختصر از آن پرداخته، توسّط عثمانی ها در ذی الحجّه سال ۱۲۸ قمری، در دور حاکمیت سی و یکمین سلطان عثمانی، عبدالمجید، با به شهادت رساندن چند هزار مرد و زن و کودک، رقم خورد. ۱

قدرت روز افزون شیعیان در کربلا، باعث شد تا آنان خود را مستقّل از حکومت بدانند. علی رضا پاشا، والی وقت عراق نیز که از سال ۱۲۷ قمری این سمت به او واگذار شده بود، شخصی مسامحه کاربود و بر مردم کربلا آسان گرفته بود و در نتیجه، در غیاب حاکمیت، افرادی از خلا قدرت، سوء استفاده کردند وگروهی را به نام عیار، تشکیل دادند.

برخی از اوباش نیز زیر پرچم عیاران به باج گیری و دزدی روی آوردند. در این میان، فراریان ارتش عراق و برخی از مجرمان و قانون گریزان نیز فرصت را غنیمت شمرده، دست به شورش و اغتشاش زدند. ۲

۱). عبدالحسین امینی، شهداء الفضیله، ص ۳۰

۲). محمد بن خاوند شاه بلخی، روضه الصفا، ج ۱۰، ص ۲.

این نابسامانی موجب ناراحتی مردم از حکومت عثمانی شده بود؛ به طوری که دیگر نام سلطان عثمانی در خطبه های جمعه برده نمی شد و دستورات و فرامین حکومت مرکزی، مورد بی اعتنایی قرار می گرفت. و سرانجام، شیعیان بر ضد دولت عثمانی، دست به قیام زدند و می رفت که این آتش زیر خاکستر، به آتشی خانمان سوز مبدّل شود.

همچنین درگیری های شیعیان و فرقه گرایان شیخی ۱مسلک در کربلا، با نقش انگلیس و برخی عوامل نفوذی شیخی، روز افزون شده بود و به نوب خود، به التهاب و در نتیجه، نگرانی حکومت می افروزد.

۱). به پیروان شیخ احمد احسائی پایه گذار این فرقه، شیخی اطلاق می شود). شیخ احمد، عقاید خاصّی در باب اصول و فروع دین و مقوله هایی همچون معراج داشت که مورد پذیرش علمای شیعه قرار نگرفت.

علی رضا پاشا از سوی حکومت مرکزی، مأموریت یافت تا برای بررسی اوضاع، به کربلا برود؛ اما مردم مانع ورود او به شهر شدند و او نیز به زور متوسّل نشد و در پشت درواز شهر، پس از انتصاب حاکم محلّی و متولّی حرم های مطهر، بازگشت.

تداوم این ناآرامی ها، حکومت عثمانی را بر آن داشت تا علی رضا پاشا را با سه هزار سرباز، به سوی کربلا بفرستد. آنان شهر را محاصره کردند؛ اما این محاصره به حمله منتهی نشد و علی رضا پاشا، بدون موفقیت و با قبول پیشنهاد مردم نسبت به پرداخت مالیات بیشتر، به بغداد بازگشت.

حکومت عثمانی فهمید که علی رضا پاشا از عهد حل مشکل کربلا بر نمی آید و به همین دلیل، او را از ولایت عراق خلع کرد و در سال ۱۲۸ قمری، محمد نجیب پاشا را که پیش از آن والی شام و به خشونت مشهور بود، به جایش منصوب کرد.

در همان ابتدا، موافقت با درخواست نجیب پاشا برای ورود به شهر کربلا، از سوی مردم، مشروط به عدم ورود سپاه و نظامیان شد.

والی جدید عراق که توقّع چنین برخوردی را نداشت، دستور محاصر کربلا را صادر کرد و در بیانیه ای، فرصت یک ماهه ای به مردم داد؛ تا تسلیم خواسته هایش شوند.

این مهلت، به پایان رسید؛ امّا مردم تسلیم نشدند.

نجیب پاشا اعلام کرد که اگر مردم درواز شهر را باز نکنند، او به زور وارد خواهد شد. در پی این اتفاقات، سید کاظم رشتی ۱به همراه شاهزاد قاجاری، ظل السلطان به اردوگاه نجیب پاشا رفتند؛ امّا تلاش های مصرّانه این دو، سودی نبخشید. نجیب پاشا اعلام کرد که با مردم کاری ندارد و مردم باید سرنوشت خود را از یاغیان جدا کنند و قول داد که پناهندگان به حرم امام حسین و اباالفضل العباس (علیهما السلام) و حاضران در خان سید کاظم رشتی و ظل السلطان، در امان باشند. ۲

محاصره و حمله به کربلا

نجیب پاشا برای فرماندهی سپاه برای حمله به شهر، «نعمان بغدادی ویسی زاده» را انتخاب کرد؛ کسی که از قتل و غارت و تجاوز، باکی نداشت. ۳

نعمان به دستور نجیب پاشا، قبل از ورود به کربلا، مدّت بیست و سه روز، شهر را محاصر کرد و از رسیدن مواد غذایی به شهر، جلوگیری کرد و در این مدّت نیز گاهی شهر را آماج توپخانه سنگین قرار می داد.

سرانجام، سربازان عثمانی در روز سیزدهم نوامبر سال ۱۸۳ میلادی با ایجاد روزنه ای در ضلع شرقی حصار شهر، وارد شهر شدند و جنایت بزرگی را رقم زدند و اعلام کردند که برای سر هر یاغی، ۱۰ پیاستر (واحد پول عثمانی) جایزه می دهند.

خان سید کاظم رشتی، مورد تعرض قرار نگرفت؛ اما حرم های مطهر در معرض حمله و اهانت واقع شدند و بخش هایی از آنها تخریب شدند و اشیای قیمتی آنها به غارت برده شدند.

سربازان، سوار بر مرکب، وارد صحن ها و گاهی روضه منّوره می شدند و مردم را مورد ضرب و جرح قرار می دادند. رفتار خشن و توهین آمیز سربازان نجیب پاشا، باعث شد تا مردم از وی به عنوان «یزید پاشا» نام ببرند.

۱). سید کاظم رشتی ( ۱۲۹ ۱۲۱۲ ق). ) از شاگردان شیخ احمد احسائی بود و پس از وی به ریاست این فرقه رسید.

۲). جان گول، مکان های مقدس و جنگ های مذهبی (سیاست، فرهنگ و تاریخ شیعه)، ص .

۳). فوام افرام بستانی، تاریخ نجف اشرف، ج ۲، ص ۷۸

). ادوین بلک وایلی، سیود جویی از عراق، نگاهی به تاریخ هفت هزار سال جنگ و سود در عراق، ص ۹.

). تاریخ نجف اشرف، ج ۲، ص ۷۸.

). شهداء الفضیله، ص ۳۰۷

عثمانی ها در سطح شهر، افراد بسیاری را کشتند. علاّمه امینی در کتاب «شهدای راه فضیلت» از قول چند شاهد عینی چنین می نویسد:

«بعد از خروج سپاه عثمانی از کربلا، در سوال و جوابی با قبرکن ها، فهمیدیم که آمار کشته ها به ده هزار نیز می رسد. آنها می گفتند که گاهی مجبور شده اند در یک قبر، چهار یا پنج و گاهی ده پیکر را به خاک بسپارند و نزدیک سی صد جسد نیز در سرداب حرم ابالفضل العباس (ع) یافت شد». ۱

روایت شیخ محمد حسین کاشف الغطاء

کلید دار حرم امام حسین (ع)، سید وهّاب آل طعمه، با شنیدن خبر ورود نجیب پاشا به کربلا، فرار کرد و شخصی به نام سید م