پاورپوینت کامل جوامع انسانی کربلا در گذر تاریخ و بستر جغرافیایی- گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا» ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جوامع انسانی کربلا در گذر تاریخ و بستر جغرافیایی- گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا» ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جوامع انسانی کربلا در گذر تاریخ و بستر جغرافیایی- گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا» ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جوامع انسانی کربلا در گذر تاریخ و بستر جغرافیایی- گذر و نظری بر کتاب «بیوتات کربلا» ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۷۵

در سال ۱۴۳۲ قمری کتابی با عنوان «بیوتات کربلاء القدیمه» از سوی مؤسسه البلاغ بیروت (لبنان) منتشر شد که مؤلف آن «سیدعبدالصاحب ناصر آل نصرالله کلیددار فائز موسوی حسینی» می باشد. نسب وی به سید ابراهیم، فرزند سیدمحمد عابد فرزند امام کاظم می رسد که مرقدش در جوار حرم حسینی قرار دارد. این اثر از نظر ترکیب مباحث، محتوا و چینش مطالب، با آثاری که قبلًا در این زمینه تألیف و نگاشته شده، تفاوت بارزی دارد. نویسنده در اسلوب کتاب و بیان آگاهی های گوناگون تاریخی، رجالی، انساب و مسائل جغرافیایی، نهایت دقت، تأمل و تحقیق را به کار برده و مطالبی مستند و متّقن را در آن آورده که در مقایسه با منابع متقدم یا معاصر، تازگی دارد. کتاب یادشده در چهار فصل و ۶۱۳ صفحه تنظیم شده است. فصل اول شامل مقدمه، تمهید و معرفی نسخه مخطوط علامه شیخ محمدعلی قصیر درباره بیوتات کربلا می باشد. دومین فصل کتاب، به شرح و تحقیق اعلام مندرج در این رساله اختصاص دارد که بیش از نیمی از کتاب را در بر می گیرد و مفصل ترین بخش آن است. فصل سوم به معرفی بیوتاتی از کربلا اختصاص یافته که در این رساله نامی از آنها نیامده است. چهارمین و آخرین فصل کتاب به عشایر مدینه کربلا و بیوتات پیوسته به قبایل پرداخته است. کتاب خاتمه ای هم دارد.

نکات محوری درباره محتوای کتاب

مؤلف در دیباچه، خوانندگان را به نکاتی درباره محتوای کتاب، هدف و سبک نگارش و مستندات مطالب توجه داده است که محورهای آن به شرح ذیل است:

۱- مباحثی درباره قدمت کربلا و شکل گیری شهر تا دهه های اخیر.

۲- شرح کافی درباره حوادث و وقایعی که در کربلا، طی اعصار گوناگون به وقوع پیوسته و در احداث این دیار موثر بوده است.

۳- معرفی شخصیت هایی که در رویدادهای این شهر مقدس دخالت داشته یا محور اصلی این فرازهای تاریخی بوده اند و نیز افتخاراتی که آنان آفریده اند و فرزندان و احفادشان به آنها مباهات کرده اند.

۴- از بحث های محوری کتاب، شرح و تحقیق نسخه مخطوط علامه و ادیب مشهور شیخ محمدعلی قصیر، ملقّب به «قصیر الادباء» است. در این اثر، اشاراتی گذرا به بیوتات، شخصیت ها، حوادث و برخی اعلام جغرافیایی و رجالی گردیده که مؤلف ضمن تصحیح متن این نسخه، با تعمق و ژرف اندیشی به بیان و شرح و توضیح نکات آن پرداخته است.

۵- خواننده در این اثر مطالبی مشروح و وافی درباره عشایر و قبایل باسابقه کربلا اعم از علوی و غیرعلوی مشاهده می کند؛ گروه های کوچ نشینی که در شکل گیری جوامع شهری و ساخت محلات و معابر و برخی بناها موثر بوده اند.

۶- کتاب حاوی معلومات فراوان تاریخی، اجتماعی و علمی است که به نوعی به کربلا ارتباط دارد.

۷- تمام مطالبی که تدوین شده، متکی به مصادر موثق و مستند می باشد و مؤلف کوشیده است تا هنگام تألیف اثر، تمام منابع و مآخذی را که به گونه ای با بحث های مندرج در این کتاب مرتبط است، ملاحظه کند و به محک تحقیق و تطبیق قرار دهد، آن گاه به آنها استناد کند.

۸- مؤلف کوشیده تا در هنگام معرفی بیوتات و بزرگان آنان و نیز قبایل و عشایر، از برخی موارد تردیدآمیز و اغماض برخی مؤلفان که به استفاده مادی آمیخته بوده، پرهیز کند. مؤلف می گوید که این شیوه، اسلوب مبتذلی است و در نهایت نامی را به عنوان بیوتات می آورد تا افرادی از خاندان منتسب بدان، به آنها مباهات کنند. اما نباید از این واقعیت به سادگی عبور کرد که اکثر مؤلفان، کار خود را با اخلاص و وفا و صداقت به انجام رسانده اند.

۹- در معرفی بیوتات و مشاهد کربلا، به بزرگانی که در توابع این دیار مقدس می زیسته اند یا در دیگر عتبات رحل اقامت افکنده اند، توجه شده است.

۱۰- این که موارد نادری از بیوتات در کتاب معرفی نشده، از روی عدم آگاهی مؤلف نبوده است؛ بلکه هدف این کتاب بیوتات قدیمی است و احتمالًا آن موارد جزء خاندان های جدید می باشند. گاهی نیز برخی مصادر در معرفی خانواده ها نظر واحد و منسجمی نداشته اند و در نتیجه، مؤلف از ذکر نمونه های این گونه پرهیز کرده است. در مواقعی هم منابع و مآخذ در حدی نبوده که مؤلف را در این راستا مصمم گرداند که با قطعیت، بیتی را در زمره بیوتات کهن، فهرست نماید.

طوایف ساکن در کربلا، در گذر تاریخ

مؤلف پس از مقدمه ای کوتاه، ذیل «مدینه کربلاء» گذری بر تاریخ کربلا با تأکید بر مهاجرت خاندان ها، اقوام و اشخاص به این شهر مقدس دارد و می نویسد: خداوند بر زمین کربلا منت نهاد و قداست و شرافت و علوّ مکان را نصیب آن ساخت؛ زیرا امام آزادگان حضرت امام حسین (ع)، برادران، فرزندان و پسران برادرش و جمعی از اصحاب گرامی او در محرم سال ۶۱ هجری در این مکان به شهادت رسیدند و برای اعتلای کلمه حق، از خود فداکاری نشان دادند.

وی یادآوری می کند این که عده ای از همان ایام بر زیارت قبر امام حسین (ع) اصرار می ورزند و تأکید دارند، درست نیست و نقل صواب را سال ۲۴۷ هجری می داند. در فصل دوم، فقره سوم، نتایج تحقیق و بررسی خود را در این باره آورده است. [۱] در همین سال متوکل با نقشه فرزندش، منتصر، به هلاکت رسید. وی به عمران کربلا اهتمام ورزید و اموالی را برای بازسازی این بنا اختصاص داد و مردم بار دیگر برای سکونت در این سرزمین مقدس هجوم آوردند.

مؤلف که از نسل سید ابراهیم مجاب و از آل فائز است می نویسد: با کشته شدن متوکل توسط فرزندش، در سال ۲۴۷ هجری، اولین علوی که از کوفه به کربلا هجرت کرد و جوار مرقد جدّ خود امام حسین (ع) را برای سکونت انتخاب کرد، جناب سیدابراهیم، معروف به ضریر کوفی، فرزند سیدزاهد محمد عابد است. وی را در این سفر اولاد و برخی پیروانش همراهی می کردند. احفادش و خاصه آل فائز که در کربلا اقامت گزیده بودند، متولی خدمت به مراقد اجداد خود در کربلا گردیدند. سرپرستی و صیانت از مشهدین کربلا و نیز نقابت حائر را نیز این افراد به همراه برخی علویان دیگر نیز سال های طولانی عهده دار بودند. [۲]

سید ابراهیم مجاب، جد اعلای سادات آل فائز است که امروزه در کربلا به آل طعمه، آل نصرالله، آل ضیاءالدین، آل تاجر، آل مساعد و آل سیدامین معروفند. [۳] به گفته سید محسن امین، چون ابراهیم به بارگاه امام حسین (ع) سلام کرد و از قبر امام پاسخ شنید، به «مجاب» معروف شد. [۴] ابن زهره حسینی نیز چنین دیدگاهی دارد. [۵] قبر سید ابراهیم تا ۱۲۱۷ هجری در صحن شریف بود، ولی وقتی رواق های شرقی و غربی و بخش شمالی صحن به حرم پیوست، قبر وی در رواق غربی در سمت شمال آن قرار گرفت. [۶]

سید عبدالصاحب ناصرآل نصرالله می گوید: از قرن چهارم هجری کربلای کنونی شکل گرفت و به تدریج توسعه یافت و بر امتداد معابر آن افزوده شد و در عمران آن اقداماتی صورت گرفت. برای تأمین طعام و قوت اهالی نیز مزارع و باغاتی در اطراف شهر احداث گردید و برخی افراد که برای کشاورزی در این مزارع و درخت کاری و باغبانی، آبیاری و احیای قنوات به کربلا آمده بودند، رفته رفته در کربلا مستقر شدند و محلاتی را به خود اختصاص دادند. بدین گونه، تنوع قومی از قبایل مختلف عربی، ساختار اجتماعی کربلا را شکل داد. با گذشت زمان و به دلیل تأسیس مراکز علوم دینی در کربلا و علاقه مسلمانان به فراگیری معارف اعتقادی و شرعی و ارادت به برادر امام حسین (ع) یعنی حضرت ابوالفضل العباس (ع) و دیگر شهدای عاشورا برخی از آنان در جوار این حرم ساکن می شدند و به آن مباهات می نمودند. این سرزمین با شاخه ای از رود فرات به نام «نهر علقمی» مشروب می گردید

و در اطرافش آبادی هایی مثل نینوا، غاضریه، نواویس، عقد و شفیه (شفیئه) دیده می شد. اقوامی از قبیله بنی اسد که ریشه در بنی تمیم دارند در این روستاها زندگی می کردند. در تاریخ معروف است که بنی اسد برای دفن پیکرهای