پاورپوینت کامل فرهنگ نامه زیارت ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرهنگ نامه زیارت ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرهنگ نامه زیارت ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرهنگ نامه زیارت ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۴۱

میقات

«میقات» از ریشه «وقت» هم به معنای وقتی است که برای انجام عملی خاص تعیین شده است و هم به مکان گفته می شود. [۱] «میقات حج» جایی است که حاجیان برای مُحرِم شدن به آن جا می روند و با گفتن «لبّیک اللهمّ لبّیک» برای حج یا عمره احرام می بندند؛ مثل مسجد شجره در مدینه و جُحفه بیرون از مکه که از مواقیت حج است. میقات های دیگر عبارتند از: وادی عقیق، قَرن المنازل، یلَملَم، فخّ.

ناظم

نظم دهنده. در حرم های مطهّر (از جمله در آستان قدس رضوی) به کسی می گویند که مسئول سامان دادن و هماهنگ کردن خدّام برای انجام وظایف خدمت در حرم است. به ناظم، «سرکشیک» هم می گویند.

نایب

کسی که کاری را به جای شخصی دیگر انجام می دهد. به این عمل «نیابت» گفته می شود. اگر کسی نتواند به حج برود، یا از دنیا برود، در حالی که حجّ واجب بر گردن او بوده، به کسی نیابت می دهند که از طرف آن شخص، حج انجام دهد و به چنین حجّی «حج نیابی» گویند. در حج می توان به نیابت از دیگران هم طواف یا عمره مفرده انجام داد. در زیارت های مستحب نیز می توان به نیابت از دیگری زیارت خواند و او را در ثواب خود شریک ساخت (ر. ک: نایب الزّیاره).

ناودان طلا

ناودانی که در بام کعبه مقدس نصب شده و هنگام بارندگی، آب بارانی که از ناودان می ریزد، شفابخش است و مردم به آن تبرّک می جویند. نشستن زیر ناودان کعبه هم ثواب دارد. در حالات امام سجاد و امام صادق (علیهما السلام) نقل شده که هنگام حضور در مسجدالحرام، گاهی زیر ناودان در حجر اسماعیل می نشستند و عبادت کرده، دعا و نماز می خواندند. [۲] نقل شده که امام صادق (ع) در حجر اسماعیل، زیر ناودان می نشستند و رو به کعبه دعا می خواندند. [۳]

در شفابخشی آب بارانی که از ناودان کعبه می آید، روایاتی وارد شده است. امام صادق (ع) فرموده است: «ماء المیزاب یشفی المریض»؛ [۴] آب ناودان، بیمار را شفا می بخشد. نقل شده است که امام صادق (ع) در یکی از سفرهای حج در مکه بود. خبر آوردند که یکی از موالیان به شدّت بیمار گشته و در حال جان دادن است. حضرت فرمود: از آب ناودان به او بدهید. رفتند و هر چه گشتند کسی را نیافتند که داشته باشد. در همان حال ابری در آسمان پیدا شد و رعد و برقی کرد و باران بارید. پولی دادند و ظرفی تهیه کردند و از آب باران ناودان برگرفتند و به آن بیمار در حال مرگ نوشاندند و بیمار شفا یافت. [۵]

ناودان کعبه در طول تاریخ، تحوّلات بسیاری داشته و بارها عوض شده است این ناودان امروز طلایی رنگ است و از این جهت به «ناودان طلا» مشهور است. در بازسازی های اخیر کعبه، آب های بام کعبه توسّط لوله ای به زیر زمین و محلّ ریخته شدن آب های دیگر هدایت می شود و آبی که از ناودان می چکد، همان مقدار بارانی است که بر سطح این ناودان می بارد. در نجف اشرف نیز ناودان طلایی در ضلع جنوبی رواق مطهّر قرار دارد که به «میزاب الرّحمه» معروف است و هنگام نزول باران، مردم و زائران آن آب باران را که از ناودان جاری می شود به عنوان تبرّک و شفا جمع می کنند.

نایب التّولیه

کسی که نایب و جانشین تولیت حرم های مطهّر، یا نایب متولّی موقوفه یا حرم و زیارتگاه و مسجد است و در نبود مقام تولیت، کارهای او را انجام می دهد و در نقش یک معاون، عمل می کند (ر. ک: تولیت).

نایب الزّیاره

همچنان که در واژه «نایب» گذشت، انجام زیارت خانه خدا یا حرم های مطهّر معصومین (علیهم السلام) به نیابت از دیگری امکان پذیر است. کسی که به نیابت از دیگری زیارت می کند و ثوابش را به آن شخص اهدا می کند «نایب الزّیاره» نام دارد. وقتی کسی از زیارتی بازمی گردد و به ملاقات کنندگان می گوید: «نایب الزّیاره بودم»، یعنی هنگام زیارت به یاد تو هم بودم و از طرف تو هم زیارت نامه خواندم.

در روایات، از شریک ساختن دیگران در ثواب و اجر حج خود سخن به میان آمده است. همچنین طواف به نیابت از پیامبر خدا (ص) و ائمه معصومین و حضرت زهرا و امام زمان (علیهم السلام) نیز وارد شده و ثواب دارد. [۶]

نجف اشرف

یکی از شهرهای زیارتی و مقدّس در عراق، در ۱۶۰ کیلومتری بغداد که حرم حضرت علی (ع) در آن جاست و حوزه علمیه نجف، بیش از هزار سال قبل، به دست شیخ طوسی در آن تأسیس شده است. نام قبلی نجف، «غری» و «ظهر الکوفه» بوده است (چون در پشت شهر کوفه بود) و امیر مؤمنان (ع) وصیت کرد پس از شهادت، پیکر مطهرش را آن جا دفن کنند. در نجف و حرم حضرت امیر، قبور پاک بسیاری از علمای شیعه و شخصیت های معروف قرار دارد که زیارتگاه زائران است. طبق روایات، نجف مهبط اولیای الهی و خانه هجرت پیامبران بوده است. در گذشته، به نجف، «مشهد علی (ع)» هم می گفتند. با گذشت زمان،

نجف به شهری آباد تبدیل شد که شیعیان به آن روی آوردند و یکی از بزرگ ترین پایگاه های علمی و فقاهت شیعه گشت. وادی السلام، بزرگ ترین قبرستان جهان اسلام که از قداست و احترام خاصّی برخوردار است، در این شهر قرار دارد که قبر حضرت هود و صالح (علیهما السلام) هم در آن است.

زیارت امیر مؤمنان (ع) در نجف ثواب بسیار دارد و آداب خاصّی دارد و متون زیارتی متعددی برای زیارت این حرم شریف وارد شده است. امام صادق (ع) فرمود: هر کس جدم امیرالمؤمنین را با معرفت به حق او در این سرزمین زیارت کند، برای هر گام او ثواب حج و عمره مقبول نوشته می شود. [۷]مساجد متعدد، بقعه های مقدس و آرامگاه های فراوانی از علما و مزاراتی از بزرگان در این شهر است. [۸]

نذر

نذر آن است که کسی نزد خداوند متعهد شود و بر عهده بگیرد که کاری را انجام دهد؛ مثل نماز، روزه، زیارت، رفتن به زیارت، اطعام و صدقه و. . . . متعلق نذر صحیح و شرعی، هم باید رجحان داشته باشد و هم با صیغه خاصّی اجرا گردد. یکی از موارد نذر، به «زیارت» مربوط می شود. بسیاری نذر می کنند که در صورت برآورده شدن حاجتشان، به زیارت فلان امام بروند، یا در ایام خاصّی در راه امام حسین (ع) احسان کنند، یا گوسفندی، فرشی، پولی به فلان آستانه مقدس اهدا کنند. ادای نذر واجب است و به همان صورت که نذر شده، باید عمل انجام گیرد. مثلًا اگر نذر کرده در روز اربعین به کربلا برود، یا روز عاشورا احسان دهد، باید در همان روز همان کار انجام گیرد. یکی از پشتوانه های مهّم تأمین بودجه و نیازهای حرم های مطهر و امامزادگان، نذرها و و وقف هایی است که از سوی مؤمنین انجام می گیرد. معمولًا در حرم ها دفتری و صندوقی برای دریافت «هدایا و نذورات» وجود دارد.

نقّاره

نقّاره به نوعی طبل کوچک دوتایی گفته می شود که صدای یکی زیر