پاورپوینت کامل نگاهی به تاریخ سینمای ایران – قسمت ?? ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به تاریخ سینمای ایران – قسمت ?? ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به تاریخ سینمای ایران – قسمت ?? ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به تاریخ سینمای ایران – قسمت ?? ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

>

نگاهی به سینمای بعد از انقلاب در دو شماره گذشته تعدادی از فیلم های سال معرفی و تحلیل گردید. از آنجا که سال مذکور یکی از پرکارترین سالها در زمینه ساخت فیلم های سینمایی بود، در این قسمت نیز به تشریح تعداد باقیمانده آن سال می پردازیم:

الف) ژانر اجتماعی، خانوادگی، اعتیاد، کودک و نوجوان

ـ بی بی چلچله؛ کارگردان: کیومرث پوراحمد، بازیگران: داود رشیدی، سیامک اطلسی، معصومه قلی پور، علیرضا شجاع نوری؛ محصول: بنیاد سینمایی فارابی.

داستان فیلم: ماجرای کودک ساله ای را روایت می کند که به همراه مادرش در خانه ناپدری سکونت دارد. پوراحمد مناسبات اجتماعی، عاطفی یک زندگی معمولی و ملموس را به خوبی به تصویر می کشد. فیلم سرشار از سکانس های عاطفی و انسانی تأثیرگذار است. گرچه اصل داستان خارجی است ولی اقتباس و بومی سازی فضای آن به نحو قابل قبولی انجام می گیرد. مخاطب با آن همذات پنداری می کند، هر چند سابقه کاری و نگاه اجتماعی مثبت و سالم پوراحمد قابل احترام است، اما فیلم هنگام اکران با نقدهای تأمل برانگیزی مواجه شد که به نظر می رسد ناشی از انطباق فضای اصلی قصه و بومی سازی آن بوده باشد. این امر نشان می دهد که کارگردان باهوش نباید کوچکترین غفلتی در ساخت اثر خود داشته باشد و نباید تاریکترین زوایای قصه را از نظر دور بدارد و تماشاچی را نباید ساده و فاقد اندیشه تصور کرد.

ـ هوای تازه؛ کارگردان: تورج منصوری، بازیگران: حسن اکلیلی، ماه گل عماد، رضا جورابچی، سرور رجایی، فاطمه شفیعی، محصول: بنیاد مستضعفان.

قصه فیلم به زندگی آپارتمانی، گرفتاری های کاری زوج شاغل و تنهایی فرزندان این قبیل خانواده های شهری و درگیر کردن پدر یا مادربزرگ برای کمک به حل مسئله می پردازد، حواشی کار تا حدودی قابل حدس است. فیلم کم خرجی با بازیگران غیرحرفه ای و ناآشنا که طبعاً میزان تأثیرگذاری اش نیز به همان اندازه خواهد بود.

ـ روزهای انتظار؛ کارگردان: اصغر هاشمی، بازیگران: مجید مظفری، مرحوم فیروز بهجت محمدی، اصغر همت، محمد مطیع، فرشته صدر عرفانی، گوهر خیراندیش، ایرج طهماسب، ملیحه نظری، محصول: بنیاد مستضعفان.

داستان فیلم به مناسبات و روابط روستاییان چادرنشین و ایلی می پردازد. کارگردان به خوبی توانسته است مشکلات و جذابیت های زندگی کشاورزی، دامی تولیدگر را به نمایش بگذارد. فیلم پر از بازیگرانی است که هر چند فعلاً شناخته شده هستند، ولی در آن زمان به جز چند نفرشان معروف نبودند. برخی از آنان علی رغم عمر کوتاه خود، بازیگران بسیار توانمندی شدند. ایفای نقش «طغای» در سربداران توسط مرحوم فیروز بهجت محمدی ماندگار و غیرقابل تکرار است. بازیگری محمد مطیع در نقش وزیر اعظم در سریال سلطان و شبان، ساخته داریوش فرهنگ نیز ماندنی است. فیلمبرداری فیلم توسط محمود کلاری و موسیقی متن به وسیله فرهاد فخرالدینی ساخته شده است که بیانگر فاخر بودن است.

ـ بگذار زندگی کنم؛ کارگردان: شاپور قریب، بازیگران: مهدی هاشمی، افسانه بایگان، فخری خوروش، مرحومه مهین شهابی، محبوبه بیات.

دخالت های تیمور و اطرافیان موجب متلاشی شدن زندگی زن و شوهر جوان و فشار مشکلات نگهداری دو فرزند خردسال خمیرمایه داستان فیلم قرار گرفته است. ساختن این قبیل فیلم ها شبیه کاربرد «شمشیر دموکلس» است که اگر ظرافت کافی به کار نرود، ممکن است برضد نیت سازندگان و دست اندرکاران فیلم عمل کند. مرز دقیق و ظریف دخالت و همکاری باید روشن شود تا از آسیب های ناشی از خلط موضوع پیشگیری به عمل آید. کارگردانان تازه کار به سختی می توانند مرز خطرناک مثبت و منفی اینگونه داستان ها را حفاظت کنند.

ـ کلید؛ کارگردان: ابراهیم فروزش، فیلمنامه: عباس کیارستمی، بازیگران: امیر محمدپور، مهناز انصاریان، فاطمه آساره.

قصه این فیلم نیز برپایه زندگی شهری طبقه متوسط و مشکلات آنان به ویژه با پدیده ای به نام آپارتمان نشینی بنا شده است. فیلمنامه به خودی خود به لحاظ اینکه معضل زندگی قشر وسیعی از مردم معمولی را به تصویر می کشد، قابل قبول است و از آنجا که به ظرائف دلنشین مناسبات انسانی می پردازد، تماشاگر را با خود همراه می سازد، اما عیب عمده نگاه این چنینی خنثی بودن قصه است که بیشتر به عکسبرداری بیطرفانه مشغول است تا هدایت و تربیت ولو کمرنگ، البته در آن سالها امکان نمایش سیاه گونه زندگی اجتماعی مانند امروز فراهم نبود، اما صاحب نظران زیادی آخر خط را که هم اکنون شاهد آن هستیم تذکر می دادند.

لازم به یادآوری است که ابراهیم فروزش سال های طولانی است که عمدتاً در حوزه کودک و نوجوان مشغول فیلمسازی است. باید یادآوری نمود که این قبیل فیلم ها هر چند می توانست بهتر و تأثیرگذارتر ساخته شوند، ولی به همین میزان هم قابل قبول اند. با تذکر این نکته که بخش خصوصی هیچگاه پیشقدم ساخت آنها نبوده و نظیر این اثر که کانون پرورش فکری هزینه ساخت آن را پرداخته است. سایر آثار مشابه نیز توسط بخش های دولتی و عمومی عرضه شده اند.

ـ مأموریت؛ کارگردان: حسین زندباف، بازیگران: اکبر عبدی، مرحومه مهین شهابی، مرتضی احمدی، سرور نجات اللهی و مرتضی ضرابی.

داستان تکراری شباهت های دو نفر انسان متفاوت که موجب بروز مشکلات ناخواسته ای برای برطرف مثبت می شود با تعلیق های عامه پسند که پیگیری داستان را جذاب می سازد. فیلم یک اثر معمولی است که صرفاً برای سرگرمی تماشاگر ساخته شده است. در داستان های فرعی فیلم گریزی به باندهای مواد مخدر و مسئله خواستگاری هم