پاورپوینت کامل رجعت، اعتقاد راستین ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رجعت، اعتقاد راستین ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رجعت، اعتقاد راستین ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رجعت، اعتقاد راستین ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

>

در آستان امامان

«در آستان امامان» مجموعه مقالاتی در عرصه «امام شناسی شیعی» با الهام از زیارت جامعه الکبیره است. در این مقاله به شرح یک اعتقاد راستین در باره امامان می پردازیم.

رجعت امامان

«مُؤْمِنٌ بِإِیَابِکُمْ، مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُم: من به بازگشت شما ایمان دارم و زنده شدن دوباره شما را تصدیق می کنم».

«رجعت» پیام صریح این دو فراز است. «رجعت و بازگشت امامان» به همین دنیا از اعتقادات مستند و مستدل شیعی است که همانند اعتقاد به مهدویت، چراغ امید را در دل شیعه روشن نگه داشته و از یأس و ناامیدی بازمی دارد. برای تبیین این اعتقاد مستند چند بحث باید پیگیری شود:

ـ تفسیر درست و نادرست رجعت

ـ سؤالات رجعت

ـ بزرگان شیعه و رجعت

ـ امکان رجعت

ـ ادله رجعت

تفسیر نادرست و انکار رجعت

پیش از ورود در این بحث، بر این نکته تأکید دارم که این اعتقاد، اعتقاد شیعی است و متأسفانه برخورد برخی از محدثان و نویسندگان اهل سنت در باره این اعتقاد برخوردی نادرست و به دور از آداب ورود در مباحث علمی است.

در مباحث علمی باید طرح موضوع شود و درستی یا نادرستی اعتقادی در ترازوی نقد و بررسی قرار گیرد. اتهام زنی در شأن مباحث علمی نیست.

اینکه نویسنده ای به نام احد امین در کتاب «فجر الاسلام» بگوید «فالیهودیه ظهرت فی التشنیع بالقول بالرجعه»[۱] اعتقاد به رجعت در شیعه برخاسته از اعتقاد به یهودیت است؛ آیا به راستی این ادبیات نقد اعتقادی است؟ اعتقادی که ریشه در قرآن دارد شایسته چنین سخنی است؟

مرحوم کاشف الغطاء می گوید احمد امین با جمعی از عالمان مصر به دیدن من آمد (در سال قمری یعنی سال قبل). خطاهای او را تذکر دادم. او گفت من اطلاع نداشتم و منابع نزد من کم بودند.[۲] آیا به راستی این عذر موجه است؟ در حالی که در کتابخانه های بزرگ شیعه تقریباً همه کتاب های اهل سنت موجود است، چرا در کتابخانه های برادران اهل سنت نباید مصادر شیعی باشند تا اعتقاد شیعه را از سرجشمه منابع شیعی بگیرند نه از منابع دست دوم یا سوم تحریف شده بی اطلاعان یا مغرضان؟

ما بر این باوریم که شیعه و سنی برای مقابله با موج اسلام هراسی و اسلام ستیزی راهی جز تکیه بر نقاط مشترک و نقد عالمانه ندارند. این تأکید عالمان برجسته دینی از جمله مرحوم آیت الله العظمی بروجردی از پیشگامان تقریب در جهان شیعه است که شیعه و سنی با تأکید بر نقاط مشترک و با نقد عالمانه و به دور از تعصب بی منطق به مباحث علمی بپردازند.

تفسیر نادرست رجعت

برخی از نویسندگان اهل سنت تفسیر نادرستی از اعتقاد به رجعت عرضه کرده اند، به عنوان نمونه حافظ نووی که از شرح کنندگان صحیح و مسلم است می گوید: «چیزی که شیعیان می گویند و معتقدند به زعم خودشان این است علی«ع» کرم الله وجهه (ادبی است که اهل سنت از امیرمؤمنان دارند چون ایشان هرگز به بت ها سجده نکرد) در بین ابرها زندگی می کند و چون چنین است منتظر می مانیم، قیام نخواهیم کرد تا وقتی که از آسمان ندا بیاید که زود خارج شوید؛ یعنی علیه حکومت ظلم قیام کنید. این نوعی از اباطیل شیعیان است. کسانی که عقول شان این قدر ضعیف و سخیف است چنین اعتقادی دارند».[۳]

آنچه را که نووی در مورد حیات مولی علی«ع» در ابرها گفته احدی از علمای شیعه نگفته اند و اینکه ندایی از آسمان برمی خیزد و اعتقاد به رجعت را به این ندا گره زده اند، تهمت به شیعه است. آری ندای آسمانی یکی از علائم قیامت است. آن یک سخن است و اعتقاد به رجعت مقوله ای دیگر.

تفسیر درست رجعت

«رجعت به معنای بازگشت است بدین معنا که قبل از برپایی قیامت، خوبانِ خوبان که امامان«ع» هستندو بدانِ بدان که دشمنان و قاتلان آنان هستند به دنیا برمی گردند و این خوبان، حکم خدا را در مجازت دشمنان اجرا می کنند.»

سؤالات رجعت

در اصل این اعتقاد در شیعه جای تردید نیست. در این زمینه سئوالاتی مطرح هستند که برخی از آنها جواب قطعی و روشنی دارند و چه بسا به برخی از آنها نتوان جواب قطعی داد، اما این موضوع، رخنه ای در اصل این اعتقاد ایجاد نخواهد کرد. برخی از این سئوالات عبارتند از:

ـ رجعت در چه زمانی تحقق می یابد؟ شیخ طوسی معتقد است این زمان، زمان ظهور حضرت ولی عصر ارواحنا لتراب مقدمه الفداست.[۴]

مرحوم علامه مجلسی می گوید: … فی زمن القائم او قبله او بعده؛[۵] در زمان حضرت یا قبل و یا بعد آن»

و مرحوم شیخ مفید اصل اعتقاد را می گوید، ولی زمان آن را مشخص نمی کند.[۶]

ـ معصومین قطعاً رجعت خواهند کرد، اما از غیر امامان تعدادی که رجعت خواهند کرد چند نفرند؟ نمی دانیم.

ـ بعد از زنده شدن چقدر عمر خواهند کرد، کیفیت زندگی آنان چگونه است؟ نمی دانیم.

ـ آیا رجعت همگانی است؛ یعنی همه مؤمنان و همه کافران بازگشت خواهند کرد؟ پاسخ صریح امام صادق«ع» این است که: «ان الرجعه لیست بعامه و هی خاصه لا یرجع الا من محض الایمان محضا او محض الشرک محضاً؛[۷] رجعت عمومی نیست بلکه جنبه خصوصی دارد، تنها گروهی بازگشت می کنند که ایمان خالص دارند یا شرک خالص دارند».

ـ آیا اعتقاد به رجعت با اصل آزادی اراده و اختیار بشر سازگار است؟ پاسخ آن است که آری چون بازگشت آنها به این جهان در شرایط عادی است و از آزادی کامل برخوردارند و افرادی که ظلم و فساد جزو بافت وجودی شان شده توبه نمی کنند. همان گونه که قرآن در پاسخ جمعی از دوزخیان که در قیامت تقاضای بازگشت به دنیا برای جبران خطاهای خود می کنند می گوید «وَلَوْ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنْهُ؛[۸] اگر آنها بازگردند، دگر بار همان اموری را که از آنها نهی شده اند انجام می دهند».

تردیدی نیست که اصل این اعتقاد نماد تشیع و اعتقادی مستند است، گرچه عالمانی از اهل سنت نیز به آن باور دارند، از جمله مسلم بن نذیر سعدی، عبدالله بن حسین ازدی محاربی و….[۹]

بزرگان شیعه و رجعت

علمای بزرگ شیعه این اعتقاد را از مسلمات اعتقاد شیعه دانسته اند. مرحوم شیخ صدوق می گوید: «اعتقادنا فی الرجعه انها حق»؛[۱۰] اعتقاد ما در مورد رجعت این است که این اعتقاد حق است.

مرحوم شیخ مفید می گوید: «خداوند تبارک و تعالی هنگام ظهور حضرت مهدی«عج» گروهی از مردگان را با همان چهره گذشته آنان به دنیا برمی گرداند، برخی را عزیز و دسته دیگر را خوار می گرداند، حق مداران و مظلومان را بر باطل گرایان و ستمگران پیروز می کند. این بازگشت ویژه مؤمنان ناب و راستین و منافقان خالص است.»[۱۱]

مرحوم سیدمرتضی می گوید: «همه شیعیان امامیه اتفاق نظر دارند که به هنگام ظهور امام عصر«عجل الله تعالی فرجه الشریف» قومی از اولیای امام زمان«عج» به این عالم بازمی گردند تا آن بزرگوار را کمک کنند و اینها در عصر امام زمان و به دولت و قدرت آن حضرت مسرور می گردند و خداوند قومی از دشمنان خدا و رسول را برمی گرداند تا در همین دنیا سزای رفتار نادرست خود را ببینند و در جاهای متعددی از کتاب هایمان گفته ایم که اجماع شیعه حجت است، زیرا کاشف از نظر معصوم است، بنابراین باید قطع به این باور داشت، علاوه بر آنکه رجعت امری مقدور برای خداوند متعال است.»[۱۲]

مرحوم شیخ طوسی می گوید: «پیامبر ما و امامان معصوم«ع» در زمان ظهور حضرت مهدی«عج» همراه با جماعتی از امت های پیشین و پسین به دنیا بازمی گردند تا دولت و حق شان را به نمایش گذارند «…به قطعت المتواترات من الروایات و الایات…»[۱۳] این اعتقاد را در روایات متواتر و نیز آیات به صورت قطعی بیان کرده اند.

مرحوم طبرسی مفسر بزرگ شیعه ذیل آیه سوره نمل می گوید: «روایات فراوانی از امامان هدایت از آل پیامبر«ص»رسیده است که خداوند به هنگام قیام حضرت مهدی «عجل الله تعالی فرجه» کسانی از دوستانشان را که در گذشته از دنیا رفته اند زنده خواهد کرد تا سع