پاورپوینت کامل گفتگو با خانم مرضیه صدیقی ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو با خانم مرضیه صدیقی ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو با خانم مرضیه صدیقی ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو با خانم مرضیه صدیقی ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۰

نماینده محترم مجلس شورای اسلامی ـ از حوزه انتخابیه مشهد

«زنان ما باید اول خودشان را بشناسند
وقتی به استعدادهای بالقوه خود پی ببریم، هر
کس راه خودش را پیدا می کند. کار مفید فقط
مختص به بیرون نیست، در داخل خانه هم
می توان مفید بود و آنچه اصل است حفظ کیان
خانواده است که در اسلام به آن و تأکید شده
است، و بعد در کنار آن، بیرون آمدن از محدوده
امور خانه است. روندی که جهان به آن سمت
پیش می رود، نشان می دهد گردش کار فقط به
دست مردان نیست، بلکه زنان نیز مؤثرند.
البته باز هم تأکید می کنم تا جایی که به
زندگی شان لطمه نزند زیرا که اصل، کانون

خانواده است.»

این قسمتی از سخنان سرکار خانم
مهندس مرضیه صدیقی است. زنی که با
تلاش و همتش در عرصه کار و زندگی و در
کاربرد اندیشه و توان پرداختن به امور و
خدمات اجتماعی نشان داده است، زنان نیز
چگونه می توانند نقشی ارزنده در جامعه ایفا
کنند. او با داشتن سوابق کاری زیاد، اکنون
نماینده مجلس شورای اسلامی دوره پنجم
می باشد و مدیرعامل شرکت حمل و نقل
بین المللی «شاران»، شغلها و سمتهایی که در
هر کدام، در کنار مادر بودن و همسر بودنش به
خوبی توانسته است از عهده آنها برآید. پای
صحبت ایشان می نشینیم و در آغاز از او
می خواهیم در باره تخصص و حرفه خود
بگویند:

ـ به نام خدا. من فوق لیسانس مهندسی راه
و ساختمان هستم. در خصوص سوابق کاری و
شغلی خودم باید بگویم. کارشناس مسکن و
دبیر شورای برنامه ریزی امور زیربنایی استان
خراسان، معاون مدیریت مسکن و عمران
شهری سازمان برنامه و بودجه مرکز، کارشناس
ساختمان بانک استان خراسان، مشاور معاونت
زیربنایی و عضو ستاد برنامه ریزی کشور، مدیر
اجرایی طرح مطالعه جامع حمل و نقل کشور
بوده ام و در تنظیم سند برنامه توسعه حمل و
نقل کشور (۵۶ جلد) مشارکت داشته ام و
همچنین مسؤولیت هماهنگی و تهیه برنامه
پنج ساله اول کمیته امداد امام خمینی(ره) و
مدیریت عامل شرکت حمل و نقل بین المللی،
همکاری با سازمان تبلیغات اسلامی در
راه اندازی اولین سمینار تشخص و منزلت زن
در نظام اسلامی، معاونت برنامه ریزی و
پژوهشی دفتر امور زنان نهاد ریاست جمهوری،
عضویت گروه بررسی طرحهای حمل و نقل و
ترافیک شهرهای جدید داشته ام و نیز، دبیر
کمیته برنامه ریزی و اقتصادی طرح مطالعه
جامع شبکه فرودگاهی و حمل و نقل هوایی
کشور، عضو هیأت مدیره جامعه مهندسین
حمل و نقل ایران، قائم مقام کمیته ملی
چهارمین کنفرانس جهانی زن و همچنین
مشاور در برنامه ریزی و منابع مالی صندوق
ذخیره فرهنگیان بوده ام و هم اکنون نیز با
برخی از آنها همکاری دارم.

ـ خانم صدیقی، شما با داشتن شغل و

مسؤولیت دولتی، مدیریت یک شرکت حمل و
نقل بین المللی و فعالیت در بخش خصوصی را
چگونه عهده دار شدید؟

ـ مسلما داشتن چند مسؤولیت در زندگی
کار آسانی نیست، اما من علی رغم تمامی
مشکلات توانستم به آنچه که می خواستم
برسم. من چند سال پیش تصمیم گرفتم که کار
مستقلی را آغاز کنم و سرانجام این شرکت را
تأسیس کردم. البته این مانع و سد راه من نشد
و من همچنان مطالعات و ارتباط با سازمانهای
دولتی را حفظ کردم.

ـ خانم صدیقی، از زندگی شخصی تان

بگویید.

ـ من در ۱۳ سالگی ازدواج کردم و در خانه
همسرم دیپلم ریاضی گرفتم. حاصل این ازدواج
۴ فرزند است. ۲ دختر ۱۸ و ۱۴ ساله و دو پسر
۱۶ و ۱۲ ساله. در زمان ازدواج، همسرم سال
دوم دانشگاه در رشته راه و ساختمان بود. بعد

برای ادامه تحصیل به آمریکا رفتیم. همسرم
دوره فوق لیسانس و دکترا را در آنجا به اتمام
رسانید و من لیسانس و فوق لیسانسم را در
همانجا تمام کردم. البته بعد از گرفتن لیسانس،
در دوران فوق لیسانس حدود یک سال و نیم در
دانشگاه به عنوان محقق کار کردم و بلافاصله
بعد از اتمام تحصیلاتم به ایران بازگشتم و در
کنار همسرم، به عنوان دو همکار توانستم در
فعالیتهای اجتماعی، حضور داشته باشم.

ـ لطفا بفرمایید، نزدیکی شغل شما و

همسرتان چه تأثیری بر زندگی شما دارد؟

ـ من و همسرم دوست، همفکر و همکار
یکدیگریم. شاید خیلی ها معتقد باشند که یکی
بودن محیط کار زن و شوهر اصلاً خوب نیست،
اما من درست عکس این موضوع را قبول دارم.
نزدیکی شغل من و همسرم باعث شده است
که ما دائما با هم باشیم و با هم مشورت کنیم و
این تأثیر بسیار مثبتی در زندگی ما داشته و
دارد. چرا که همسرم گرفتاریهای شغلی مرا
می شناسد و مشکلاتی که من با آنها رو به رو
هستم را می داند. بنابراین نه تنها خودش بلکه
خانواده اش نیز با من همیاری دارند. در خانه ما
یک فضای آرامی حکمفرماست و این آرامش
به فرزندان ما و پدر و مادر همسرم هم منتقل
شده است.

ـ با مشکل نگهداری فرزندانتان چگونه

کنار آمدید؟

ـ و لطف خداوند در این مورد نیز شامل
حال من شده است و در این مورد شانسی که
من آورده ام این است که چون همسرم تنها
فرزند پدر و مادرش می باشد، آنها با ما زندگی
می کنند و وجود آنها برای ما کمک بزرگی است
و نگهداری از بچه ها را در نبود ما در خانه، آنها
عهده دار هستند.

ـ خانم صدیقی، زنان ما شما را نمود عینی

یک زن موفق در نقش اجتماعی خویش،
می بینند، به نظر شما برای رشد و شکوفایی
استعداد زنان و فعالتر کردن آنها چه باید کرد؟

ـ با حرف و شعار نمی شود استعداد زنان را
شکوفا نمود. باید ایجاد زمینه کرد و محیط را
مساعد نمود و همچنین باید مسائل زنان در
یک مرکزی به صورت منسجم و متمرکز مورد
تحقیق و بررسی قرار بگیرد تا مشکلات و
نیازهایشان به دقت بررسی شود و اولویتها
برجسته گردند. در آن صورت وزارتخانه ها و
سازمانهای اجرایی نیز می توانند بر طبق این
اطلاعات دقیق، برنامه هایی منطبق با واقعیات
برای رشد زنان تهیه کنند.

ـ روند حرکتهای جهانی در رابطه با زنان را

به چه صورت ارزیابی می کنید؟

ـ به دنبال انقلاب صنعتی غرب و ضرورت
بکارگیری نیروی انسانی زنان به عنوان نیروی
ارزانتر، اشتغال زنان به صورت یک مسأله
جدی در غرب مطرح گردید. پس از ورود زنان
به بازارهای کار و اوج گیری اختلافات بین زنان
و مردان در این بازارها، تساوی طلبی و توجه
ویژه به زنان در ابعاد بین المللی طرح شد. به
طوری که در سال ۱۳۲۴ (۱۹۴۵) در اولین
جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، زنان
شرکت کننده رسما خواستار توجه ویژه این
سازمان به مسائل زنان شدند و در پی آن،
«کمیسیون مقام زن» به عنوان کمیسیون
فرعی تحت عنوان کمیسیون «حقوق بشر»
ایجاد شد و کلیه کشورهای عضو این سازمان
موظف به برنامه ریزی خاص برای ارتقاء
وضعیت زنان شدند و جهان در نشستهای ده
ساله که چهارمین آن تحت عنوان «چهارمین
کنفرانس جهانی زن» در پکن برگزار شد به
ارزیابی برنامه های اجرا شده در کشورها و
برنامه ریزی برای دهه آینده جهان نشست.
حاصل آخرین ارزیابیهای بعمل آمده از این
حرکتها برای بسیاری از کشورهای عضو و
بخصوص برای کشورهایی که در آنها سنتها و
ارزشهای انسانی به گونه ای حفظ شده است،
این است که دستاورد این حرکتها بهبود
تعدادی از شاخصهای رشد اجتماعی از جمله
سواد، بهداشت، مشارکتهای اجتماعی و …
برای زنان دنیا بوده است. لکن از سوی دیگر

پدیده های اجتماعی منفی از جمله
خشونت علیه زنان، بیماریهای روانی، اعتیاد،
خودکشی، طلاق و بسیاری از ناهنجاریهای
اجتماعی نیز همگام با رشد شاخصهای فوق در
جوامع مختلف رشد کرده است به طوری که در
مجموع می توان گفت زنان نه تنها به آنچه
می خواستند نرسیده اند بلکه در بسیاری از
جوامع، ارزشهای سنتی و اصیل خود را از
دست داده اند.

ـ در واقع شما می خواهید کم رنگ شدن

مذهب و ارزشهای اخلاقی را دخیل بدانید؟

ـ دقیقا همین طور است. بسیاری از
کارشناسان امور زنان در دنیا به این نتیجه
رسیده اند که هر چه برنامه ریزیهای جهانی
بیشتر به سمت و سوی حذف مذهب
وارزشهای اخلاقی و سنتی اصیل جوامع
حرکت کند، در نتیجه، اجرای برنامه ها از
خواسته های واقعی ملتها فاصله گرفته و
مشکلات جدیدتری را برای آنان می آفریند.

ـ به نظر شما چه باید کرد؟

ـ اینک که پنجاه سال از حرکتهای سازمان
ملل متحد در این راستا می گذرد، سیل
اعتراضات و مخالفتهای ملتها برای حذف این
ارزشها جای امیدواری را برای اصلاح روند
گذشته باز می کند.

ـ شما اثرات حرکتهای جهانی را در

برنامه های جاری کشور برای زنان چگونه
می بینید؟

ـ اثرات حرکتهای جهانی در برنامه های
جاری کشور ما از جمله سیاستها، برنامه ها و
طرحهای مربوط به زنان نشأت گرفته از
فرهنگ غنی اسلام است و در محتوا به سمتی
می رود که قرآن کریم ترسیم نموده است. لکن
در خصوص سازماندهی و تکنیک کار، آشنایی
با تشکلهای جهانی و حرکتهای آنان، زمینه
ایجاد شکلهای خاصی را در کشور تسریع نموده
تا با انگیزه سرعت بخشیدن به فعالیتها و
اثرگذاری در حرکتهای جهانی بتوانند رسالت
خود را هر چه بهتر انجام دهند. از جمله ایجاد
کمیته ملی به منظور شرکت در چهارمین
کنفرانس جهانی زن که توسط دفتر امور زنان
نهاد ریاست جمهوری تشکیل شد، خود گام
تشکیلاتی مؤثری در جهت تقویت بنیه
کارشناسی امور زنان در کشور بود، و از اثرات
مثبت دیگر آن می توان گسترش فرهنگ ایجاد
تشکلهای خاص زنان در کشور را نام برد. البته
از اثرات بسیار منفی این حرکتها نیز که از طرق
مختلف بخصوص رسانه های غربی به فرهنگ
این مرز و بوم تجاوز نموده و بر تعدادی از افراد
جامعه که از لحاظ محتوای اعتقادی و فرهنگی

شکل نگرفته اند مؤثر می افتد نیز نبایدغافل بود.

ـ به نظر شما حرکتهای چند ساله اخیر

زنان ایران چه تأثیری در ابعاد بین المللی
داشته است؟

ـ بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، استکبار
جهانی با توجه به عناد خود با ماهیت انقلاب،
از هرگونه تبلیغ سوئی در جهت ارائه تصویری
متحجّر از زن در نظام اسلامی، فروگذار نکرده
و درست در طی سالهایی که ملت شریف ایران
تمام نیرو و امکانات خود را صرف دفاع مقدس
می کردند و فرصت و امکانات مناسب برای
حضور فعال در عرصه های بین المللی نبود، با
سرمایه گذاری وسیعی که در این راستا نمود
اذهان جهان را از واقعیتهای اسلام دور کرده و
آن طور که خود می خواست تصویری از زن
مسلمان ایرانی به جهان معرفی کرد.
خوشبختانه پس از خاتمه جنگ تحمیلی،
شروع فعالیتهای سازماندهی شده زنان در
کشور، چه در بخش دولتی و چه غیر دولتی،
منجر به حضور بسیار فعال زنان متعهد،
متخصص و صاحب نظر ایرانی در محافل و
مجامع بین المللی در سطوح مختلفه گردید که
یکی پس از دیگری اذهان جهانی را معطوف
به واقعیتهای موجود در ایران نمود.

ـ اگر ممکن است موفقیتهای زنان ایرانی

در عرصه های بین المللی را شخصا بیان کنید.

ـ به نظر من این موفقیت در دو بعد قابل
مطرح است:

۱ـ معرفی چهره واقعی استکبار جهانی به
ملتهای جهان و زدودن ذهنیتهای غلطی که
تبلیغات غرب از زن مسلمان ایرانی به دنیا داده
بود.

۲ـ شناساندن اهداف عالیه اسلام و
نگرش اسلام به زن و همچنین توان و
پتانسیل زنان ایرانی به جهان و مطرح نمودن
اسلام به عنوان یک الگوی ایده آل برای
اصلاح روند حرکتهای جهانی در خصوص زنان.

ـ خانم صدیقی، شما به عنوان نماینده

مجلس پنجم، نظرتان راجع به تبلیغات غرب
در خصوص تعداد کم زنان ایرانی در مجلس و
یا سایر مشاغل مدیریتی، چیست؟

ـ طبق آمار ارائه شده از طرف سازمان ملل
متحد، در دهه ۹۰، درصد حضور زنان در
مجالس دنیا روند کاهشی داشته است. این در
شرایطی است که در بسیاری از کشورها
تمهیدات خاصی برای حضور بیشتر زنان در
مجلس گذاشته شده است. از جمله
جایگاههایی که حتما باید توسط خانمها پر شود
(بدون توجه به رأی گیری عمومی) و در برخی
از کشورها نیز صرفا به پیروی از حرکتهای
غربی و بدون توجه به رشد زنان در جامعه و
توانایی و پتانسیل آنها جهت حضور در
عرصه های تصمیم گیری، تعداد زیادی از
خانمها، عمدتا به دلیل وابستگیهای خانوادگی
با سران کشورها به مشاغل مدیریتی گمارده
می شوند. حال آنکه در نظام اسلامی طبق
فرمایش حضرت امام (ره):

«زنان از نظر اسلام نقش حساسی در
بنای جامعه اسلامی دارند و اسلام زن را تا
حدی ارتقاء می دهد که او بتواند مقام انسانی
خود را در جامعه باز یابد و از حدّ شیئی بیرون
بیاید و متناسب با چنین رشدی می تواند در
ساختمان حکومت اسلامی مسؤولیتهایی به
عهده گیرد.»

ـ با توجه به کلام حضرت امام(ره) در

خصوص نقش زنان در بنای جامعه اسلامی،
زمینه های رشد زنان در ایران اسلامی را
چگونه می بینید؟

ـ ما الآن در شرایطی هستیم که
زمینه های رشد زنان در جامعه فراهم آمده و از
این پس، این توان و کارآیی زنان کشور است
که تعیین کننده مسؤولیتهای آنان در ساختمان
حکومت خواهد بود. مطمئنا با گذشت زمان و
رشد فرهنگی جامعه و بخصوص زنان، شاهد و
ناظر افزایش تعداد آنان در مشاغل مدیریتی و
تصمیم گیری کشور نیز خواهیم بود.

ـ شما به عنوان زنی موفق در جامعه

اسلامی، تاکنون در چه اجلاسهای بین المللی
مربوط به زنان شرکت داشته اید؟

ـ اولین فعالیت بین المللی من در خصوص
مسائل زنان با شرکت در اجلاس کارشناسی
منطقه ای «زن در توسعه» در اندونزی در سال
۱۳۶۸ شروع شد. آشنایی من با برنامه های
توسعه و حضور در اجلاس فوق و کسب آگاهی
از آنچه که در رابطه با نقش زنان در پیشبرد
برنامه های توسعه در سطح بین المللی مطرح
است، مرا به این مسأله علاقه مند و حساس
نمود. و من در همان سال در مصاحبه ای که
داشتم وجود یک مشاور امور زنان در کنار
ریاست محترم جمهور را مطرح کردم که
خوشبختانه در سال ۱۳۷۰ این حوزه مشاوره
ایجاد گردید. در سال ۱۳۷۲ در اجلاس
کارشناسی قبل از کنفرانس وزرای منطقه آسیا
و اقیانوسیه و در زمینه «زن در توسعه» به
همراه خانم حبیبی شرکت کردم که این اولین
حضور رسمی کارشناسی امور زنان کشور در
سطح بین المللی بود و خوشبختانه زمینه
اثرگذاری نظرات جمهوری اسلامی را در
راستای بین المللی امور زنان باز کرد و در سال
۱۳۷۳ در کنفرانس وزرای منطقه آسیا و
اقیانوسیه در خصوص «زن در توسعه» که در
جاکارتا برگزار شد، به عنوان سرپرست هیأت
کارشناسی از طرف دولت جمهوری اسلامی
ایران شرکت نمودم. در این اجلاس که سند
برنامه عمل سازمان ملل متحد در خصوص
زنان به تصویب وزرای منطقه می رسید، حضور
فعالانه زنان کارشناس ایرانی بسیار چشمگیر و
قابل توجه بود و سندی که به تصویب وزرای
منطقه آسیا و اقیانوسیه رسید در واقع بسیاری
از نقطه نظرات جمهوری اسلامی لحاظ شد که
پایه ای بود برای سند پکن که در آن برنامه
عمل کشورهای دنیا برای دهه آینده جهت
زنان کشورها تنظیم گردیده است.

یکی دیگر از اجلاسهایی که من در آن
شرکت کردم، کنفرانس جهانی «جمعیت و
توسعه» بود که در سال ۱۳۷۳ در مصر برگزار
شد. در این کنفرانس ۱۱ زن با ریاست
حجت الاسلام والمسلمین تسخیری حضور
داشتند که علاوه بر تأثیر مثبت در بخش دولتی
کنفرانس و تنظیم سند نهایی، هیأت توانست از
طریق برگزاری نمایشگاه و میزگرد مطبوعاتی،
تأثیر مثبت و قابل توجهی در قسمت
سازمانهای غیر دولتی کنفرانس بگذارد.

ـ قبل از اینکه وارد بحث مجلس شویم اگر

ممکن است سوابق پژوهشی و تحقیقاتی تان
را توضیح بفرمایید.

ـ من به همراه همسرم آقای دکتر
سیدغلام رضا شیرازیان، دو کتاب ترجمه
کرده ایم که به چاپ رسیده است. کتاب
برنامه ریزی منطقه ای و برنامه ریزی توسعه.
همچنین در مدت ۵ سال مدیریت اجرایی طرح
مطالعه جامع حمل و نقل کشور، تعداد ۵۶ جلد
گزارشات مربوط به این مطالعه را با مشارکت
همسرم تهیه نموده ایم. در ضمن در خلال
مدت مسؤولیتم به عنوان معاون برنامه ریزی و
پژوهشی دفتر امور زنان ریاست جمهوری
مطالعاتی را در زمینه های مختلف مربوط به
زنان آغاز کردیم؛ از جمله شناسایی و
اولویت بندی موضوعات تحقیقاتی کاربردی در
خصوص زنان که برای کلیه مراکز پژوهشی
کشور ارسال شده و زمینه فعالیتهای پژوهشی
برای رفع مشکلات زنان در جامعه را فراهم
نموده است.