پاورپوینت کامل مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان؛ ضرورتها و راهبردها ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان؛ ضرورتها و راهبردها ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان؛ ضرورتها و راهبردها ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان؛ ضرورتها و راهبردها ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۶

«مقاله وارده»

مقدمه

یکی از مهمترین مسائل هر
جامعه، رشد و توسعه اقتصادی،
سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن
می باشد، که به لحاظ اهمیت و
اعتبار خاصی که دارد، معمولاً در
رأس دستور کار دولتها قرار
می گیرد. جامعه انقلابی ایران نیز
بخصوص با پایان یافتن جنگ
تحمیلی، دوران سازندگی و رشد و
شکوفایی و توسعه را آغاز نموده
است. بدین لحاظ، تجهیز جامعه و
افراد آن برای نیل به چنین
وضعیتی یک ضرورت انکارناپذیر
است.

همچنین از نظر اندیشمندان
اجتماعی، توسعه هر جامعه ای
متضمن یک سری مبانی، معیارها
و عوال می باشد و در این میان،
حضور فعالانه افراد در صحنه های
مختلف جامعه و به اصطلاح
مشارکت سیاسی و اجتماعی آنان،
از عوامل بسیار مهم و حیاتی در
امر توسعه اجتماع به حساب
می آید. در جامعه ما با توجه به
باورهای اسلامی و ضرورتهای
انقلابی و مطلوبیتهای اجتماعی،
حضور مردم در تمامی صحنه ها و
مشارکت آنان در ابعاد سیاسی و
اجتماعی به عنوان یک عامل مهم
در توسعه و سازندگی، مورد توجه
بسیار است و در واقع یک وظیفه
سیاسی و دینی همگانی است که
کلیه اقشار جامعه اعم از مردان و
زنان را شامل می شود. و در این
راستا بخصوص مسأله مشارکت
سیاسی و اجتماعی زنان باید مورد
بازنگری و بررسی دقیق قرار بگیرد
تا زمینه های اساسی مشارکت
فعّال نیمی از جمعیت جامعه در
صحنه های مختلف اجتماع فراهم
آید.

این مقاله سعی دارد با
بهره گیری از منابع دینی و با
استفاده از دیگر منابع و نظرات و
دیدگاههای اندیشمندان حوزه
علوم اجتماعی به مطالعه و بررسی
عوامل مؤثر در افزایش مشارکت
سیاسی و اجتماعی زنان در جامعه
بپردازد.

کلیات

اجتماع مجموعه ای از افراد
انسانی است که با نظامات، سنن،
آداب و قوانین خاص به یکدیگر
پیوند خورده اند. افراد انسانی که
جامعه را تشکیل می دهند دو جنس
مرد و زن هستند، همانگونه که
خداوند آدمی را به دو صورت مذکر
و مؤنث خلق نمود و با قرار دادن
نیازهای طرفین در آن دو، زمینه
تشکیل خانواده و تشکّل اجتماعات
را فراهم آورده است، از طرفی،
دیگر اندیشمندان اجتماعی، انسان

را موجودی مدنی الطبع و به قول
ارسطو حیوان سیاسی می دانند.(۱)
استاد مطهری در خصوص نظر
اسلام در این باره می فرماید: از
آیات کریمه قرآن استفاده می شود
که اجتماعی بودن انسان در متن
خلقت و آفرینش او پی ریزی شده
است. در سوره مبارکه حجرات
می فرماید: «یا ایها الناس انا
خلقناکم من ذکر و انثی و جعلناکم
شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اکرمکم
عنداللّه اتقیکم» در این آیه کریمه،
ضمن یک دستور اخلاقی، به
فلسفه اجتماعی آفرینش خاص
انسان اشاره می کند. به این بیان که
انسان به گونه ای آفریده شده که به
صورت گروههای مختلف ملی و
قبیله ای (اجتماعی) درآمده
است.(۲)

با چنین تصوری از انسان،
جامعه شناسان قائلند که او باید در
اجتماع خویش نقش یا نقشهایی را
ایفا نماید. این نقش آفرینی در
جامعه مورد توجه خاص مکتب
انسان ساز اسلام بوده است و این
مکتب انسان را موجودی دارای
مسؤولیت نسبت به دیگران و
جامعه معرفی می کند و از وظایف
مسلمانان می داند. چنان که در
حدیث آمده است: کلکم راع و کلکم

مسؤول عن رعیته.

آنچه که قابل توجه است، این
است که نقش آفرینی و
مسؤولیت پذیری انسان در جامعه
تنها اختصاص به مردان ندارد
بلکه، زنان هم در این راستا سهم
قابل توجهی در اجتماع دارند.
همانگونه که سیاق حدیثی که در
بالا ذکر شد نیز مبین همین مسأله
است، زیرا خطاب به همه
مسلمانان است. حضرت امام
خمینی(ره) در این خصوص
می فرمایند: زن یکتا موجودی است
که می تواند از دامن خود افرادی به
جامعه تحویل دهد که از برکاتشان
یک جامعه بلکه جامعه ها به
استقامت و ارزشهای والای انسانی
کشیده شوند.(۳)

بنابراین، زنان به عنوان بخش
مهمی از پیکر اجتماع، حامل بار
سنگین مسؤولیتهای خانوادگی و
اجتماعی هستند و دوشادوش
مردان می توانند در صحنه های
گوناگون حضور یابند. در هر
جامعه ای یکی از فراگردهای مهم،
مشارکت سیاسی و اجتماعی
می باشد که آحاد مردم اعم از مرد و
زن به عنوان عضو جامعه و نظام
اجتماعی در آن سهیم هستند؛ زیرا
یکی از عواملی که می تواند نقش
مؤثری در فرایند توسعه و رشد یک
کشور ایفا نماید، مشارکت عمومی
است. به همین خاطر از نظر
نظریه پردازان توسعه، مشارکت
یکی از ارکان و عوامل مؤثر در
رشد و توسعه در هر جامعه ای به
حساب می آید.

مشارکت سیاسی و

اجتماعی (تبیین تئوریک)

ابتدا باید دید منظور از
مشارکت سیاسی و اجتماعی
چیست؟ مشارکت سیاسی و
اجتماعی فرایندی است مبتنی بر
حضور آگاهانه و فعال فرد به عنوان
عضو جامعه و نظام، در صحنه های
سیاسی و اجتماعی آن و ایفای
نقش یا نقشهای اجتماعی محوله.
همچنین در تبیین وضعیت
مشارکت سیاسی و اجتماعی
گفته اند: در یک فرهنگ سیاسی
مشارکتی، اعضای اجتماع، درصدد
می باشند که صریحا به سوی نظام،
به عنوان کل و به سوی ساختهای
سیاسی و اداری و روندها گرایش
پیدا کنند.(۴)

در فرایند مشارکت سیاسی و
اجتماعی اش عواملی چند مؤثر
هستند که از جمله می توان به
میزان سواد و آگاهی مردم، سن،
جمعیت، تنوع ساختاری تحرک و
تجهیز اجتماعی، رشد اقتصادی،
مطلوبیتهای ملی، وحدت ملی،
اطلاعات آموزش و ارتباطات اشاره
نمود.(۵)

آنچه مسلم است، از آنجا که
تقریبا نیمی از جمعیت اجتماعات
را زنان تشکیل می دهند، نیمی از
مسؤولیت مشارکت سیاسی و
اجتماعی هر جامعه ای بر دوش
زنان است. که ضرورت می یابد
ضمن ایفای نقشهای خانوادگی
یعنی همسرداری، تربیت فرزندان
و خانه داری در جامعه خویش نیز

حضوری فعال و مؤثر داشته باشند.
و در نتیجه از این رهگذر می توانند
نقش مهمی در رهیافت توسعه
سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و
فرهنگی جامعه ایفا نمایند.

سابقه تاریخی

مشارکت سیاسی و اجتماعی
زنان، سابقه طولانی دارد، چنانکه
کرارا در تاریخ اسلام به مواردی
برمی خوریم که زنان بزرگی چون
خدیجه کبری(س)، فاطمه(س)
دختر گرامی پیامبر(ص) و زینب
دختر گرامی حضرت علی(ع) و
دیگر بانوان مسلمان با مشارکت
فعال در صحنه هایی که ضرورت
می یافت، از طریق خطابه، مبارزه و
حمایت از مقام رسالت و امامت و
ولایت، نقشهای مؤثری ایفاء
می کردند.

اما در دوره های اخیر، بسیاری
از صاحب نظران، سابقه جنبش و
مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان
را از دوران انقلاب فرانسه به بعد
می دانند و ضرورت مشارکت زنان
از این دوران به بعد است که شدیدا
مورد توجه نویسندگان و صاحب
نظران قرار می گیرد. چنانچه المپ
دوگوژ، نویسنده فرانسوی در ۱۱۶۸
(۱۷۸۹) در اعلامیه حقوق زن و
شهروند اعلام داشت: همچنان که
زنان حق دارند که بالای چوبه دار
بروند به همین سان حق دارند که
بالای سکوی خطابه بروند.(۶)

در ایران سابقه تغییر نگرش به
وضعیت سنتی زنان به اواخر قرن
نوزدهم و بخصوص انقلاب
مشروطیت برمی گردد. متأسفانه تا
آن دوران فرهنگ مردسالاری
حاکم بر جامعه سنتی ایران
دیدگاهی تحقیرآمیز نسبت به زنان
داشت و مجال فعالیت سیاسی و
اجتماعی را به آنان نمی داد.
نویسنده کتاب جامعه شناسی
سیاسی، رویکردهایی چون تقیّد به
سنتها و آداب و رسوم جامعه
مردسالار، محدودیت فعالیت زنان
به خانه داری و شوهرداری را از
عوامل کارآمد در وضعیت سنتی و
غیر سیاسی زنان در جامعه سنتی
ایران معرفی می کند.(۷)

ضرورتها

در فرایند مشارکت سیاسی و
اجتماعی زنان توجه معقول به چند
عامل مهم ضروری می باشد:

الف ـ زنان نسبت به مقام،
موقعیت و شؤون اجتماعی خود
آگاهی پیدا می کنند زیرا مسأله
شناخت خود و موقعیت خویش در
مکتب اسلام مورد عنایت خاصی
است، به گونه ای که خودشناسی
زیربنای تمامی شناختها می باشد.
استاد مطهری در این خصوص
می نویسد: خودشناسی به معنی
این است که انسان مقام واقعی
خویش را در عالم وجود درک کند.
بداند که او آزاد، مختار و مسؤول
خویشتن و مسؤول افراد دیگر و
مسؤول آباد کردن جهان و بهتر
کردن جهان است. همان طور که
قرآن می فرماید: «هو الذی انشأکم
من الارض و استعمرکم فیها»
(هود، ۶۱)، او است آنکه شما را از
زمین بیافرید و عمران و آبادی آن
را از شما خواست.(۸)

ب ـ برای خود در نظام
سیاسی و اجتماعی، جامعه نقش
قائل بوده و خود را عضو فعال
جامعه تلقی نمایند. ماکس وبر در
این خصوص می نویسد: روابط
اجتماعی زمانی خصلت جماعتی
پیدا می کند که جهتگیری رفتار
اجتماعی بر احساس همبستگی
شرکت کنندگان استوار باشد.(۹)

ج ـ جنبش و مشارکت سیاسی
و اجتماعی زنان وقتی به معنای
واقعی کلمه ظاهر می شود که
خودجوش، رقابت آمیز، گروهی،
سازمان یافته و مبتنی بر
مطلوبیتهای مناسب و خاص زنان
باشد.(۱۰)

د ـ زنان نسبت به اجتماع بر
حسب وظیفه، احساس مسؤولیت
نمایند. چنانچه حدیثی که ذکر آن
رفت، به این مسأله اشاره داشت
(کلکم راع و کلکم مسؤول عن
رعیته).

ه··· ـ شرایط لازم برای حضور
آگاهانه و فعال در صحنه های
مختلف اجتماعی را کسب نمایند.

با توجه به مقدمات فوق، برای
افزایش میزان مشارکت سیاسی و
اجتماعی زنان باید به مجموعه ای
از عوامل و مسائل توجه داشت تا

زنان بتوانند از آن رهگذر، حضوری
مستمر و مؤثر در جامعه داشته و در
فرایند رشد و توسعه کشور
نقش آفرین باشند. به همین منظور
به بحث پیرامون این عوامل و
عناصر می پردازیم.

عوامل مؤثر در

افزایش مشارکت زنان

۱ـ مسأله مهم و قابل توجه
در فراگرد مشارکت سیاسی و
اجتماعی، جامعه پذیری سیاسی
است. جامعه پذیری سیاسی فرایند
مستمر یادگیری است که به موجب
آن، افراد ضمن آشنا شدن با نظام
سیاسی از طریق کسب اطلاعات و
تجربیات به وظایف حقوق و
نقشهای خویش در جامعه پی
می برند.(۱۱)

این فراین