پاورپوینت کامل اختلاط، مراقبت والدین، الگوپذیری، و تمدّن غرب ۷۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اختلاط، مراقبت والدین، الگوپذیری، و تمدّن غرب ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اختلاط، مراقبت والدین، الگوپذیری، و تمدّن غرب ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اختلاط، مراقبت والدین، الگوپذیری، و تمدّن غرب ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۰

خطرهای اختلاط

نظر اسلام در باره مدارس مختلط

چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : در اسلام اصل، عدم
اختلاط است؛ هر چند طرفداران اختلاط ادعا
می کنند که جامعه منفصل از جهت رشد روانی
و اجتماعی و چه بسا اخلاقی، دچار مشکلاتی
خواهد شد، زیرا مرد را وادار می کند تا از دور به
زن بنگرد و زن را نیز وا می دارد تا دورادور
نگاهی به مرد داشته باشد. چه بسا این نگاه از
دور بسیاری از تخیلات و افکار غیر واقعی را
فعال کند در حالی که اگر زندگی اشان به حالتی
طبیعی و معمولی از جهت روابط اجتماعی در
آید، ابزارهای برانگیخته شدن آن تخیلات خود
به خود از بین می رود. اما من در این زمینه
چنین می اندیشم که اگر چه دلیلی که اینان ذکر
می کنند تا حدی درست است اما تجربه زنده در
مسایل اخلاقی نشان داده است که هر گاه
اختلاط بیشتر شده، انضباط اخلاقی رو به
کاهش نهاده است و مسایل روانی به حالتی
شبیه حالت اضطراری در آمده است، زیرا
اختلاط بویژه در دوره نوجوانی و بلوغ بسیاری
از عناصر تحریک را برمی انگیزد، زیرا مسأله
جنسیت عنوان ذهنیت دختر و پسر نوجوان و
بالغ است و این خود اگر نتایج عملی
انحراف آمیزی را به دنبال نداشته باشد، قطعا
آثار روانی پیچیده ای را در پی خواهد داشت.
شاید از همین رو است که بسیاری از عالمان
علم الاجتماع در بحث پیرامون مسأله دوستی
بین زن و مرد می گویند: «بسیار دشوار است
که باور کنیم دوستی ای خالصانه و بی ریا بین
زن و مرد برقرار شود. زیرا هر گاه دوستی،
فضای گرمتری بیابد غریزه را وادار می کند تا
راهی برای دستیابی به حالات جسمانی زن و
مرد بیابد.» و این حقیقتی است که ما هم
شکل عمومی اش را می بینیم.

جامعه غربی، هنگامی که آزادی جنسی را
یکی از اقسام آزادی می شمارد و آن را حالتی
طبیعی قلمداد می کند، نسبت به مسأله اختلاط
احساس وجود هیچ مشکل اخلاقی ای را
نمی کند و حتی عدم اختلاط را مسبب آثار و
نتایجی منفی می داند. اما، ما وقتی که در
جامعه ای بر اساس ارزشهای اخلاقی زندگی
می کنیم، به سختی می توانیم پیوستگی ای بین
این ارزشهای اخلاقی و مسأله اختلاط ببینیم،
زیرا اختلاط، مشکلات فراوانی را برای کسانی
که در چنین فضایی به سر می برند، به بار
می آورد.

زن و آزادی کار

دیدگاه اسلام در باره اقدام زن به انجام

کارهایی که با طبیعت [و شأن] او سازگاری
ندارد چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : زن حق دارد همانند مرد
به انجام هر کار حلالی اقدام کند. در این مسأله
شرعی تفاوتی بین کار زن و کار مرد نیست. اما
در این مسأله تفصیلاتی وجود دارد که مربوط
می شود به زنِ موصوف به وصف همسر. زیرا
او نسبت به زندگی زناشویی و طبیعت امر
مادری اش، تعهداتی دارد. گاه تعهدات
زناشویی اش به او تکلیف می کند که جز با
همراهی همسرش کار نکند.

اما از جهت نظری و فکری باید بگویم
اسلام همان طور که مرد را از هیچ کار
[حلالی] باز نداشته است زن را نیز از هیچ کار
شایسته ای منع ننموده است. و اگر می بینیم
برای کار کردن زن، تعهدات و مقررات
اخلاقی ای وجود دارد، برای مرد نیز چنین
است. اما اگر محیط کار دارای فضایی اخلاقی
باشد، برای زن جایز است که کار کند. چنان که
برای مرد نیز رواست.

مراقبت پدرانه رفتار فرزندان

دختران و پسران مراقبت رفتار خود را از

سوی پدر و مادر، دخالت در امور شخصی خود
می دانند.

آیت اللّه فضل اللّه : یک نوع مراقبت،
مراقبت عقب مانده و ارتجاعی و قرون وسطایی
است که سبب می شود انسانی که مورد مراقبت
تو است در فضایی کابوس مانند و خفقان آور به
سر برد که موجودیت او را در هم می کوبد و
تحت فشارش قرار می دهد. چنین انسانی خود
را در محاصره چشمها و نگاههای تیز و به
تعبیری جاسوسهای تو می بیند.

برای شناختن جوانانمان و دانشجویانمان
و فرزندانمان، مراقبت و مواظبت از آنان امری
ضروری است و به همین دلیل شایسته است
که این مراقبت را به شیوه ای درست اعمال
کنیم تا آن جوان دختر یا پسر، چنان حسّاس
نشود که مراقبت، برای او، عقده ساز باشد. مگر
در شرایطی که عمدا بخواهیم فشار مراقبت را
بر آنان بیشتر کنیم و چنان مواظبشان باشیم که
احساس کنند در محاصره نگاههای دقیق ما
هستند تا به مسیر انحراف گام ننهند و زیاد از
تیررس نگاه ما دور نشوند که این خود آثار
ناخوشایندی بر زندگی اش به جا می گذارد. اما
اگر مقصود ما از مراقبت، سر در آوردن از
اوضاع او و تلاش برای جستن نقاط ضعف او
است تا او را آگاه کنیم، باید چنین مراقبتی به
آن اندازه معقول و متوازن باشد که به روان او
آسیبی نزند و او را پریشان خاطر نکند. می بینید
بسیاری از فرزندان چنان به پدر یا استاد خود
می نگرند که در نگاهشان کینه و دشمنی موج
می زند و این حالت آنان را از بهره جویی از
نصیحتهای مشفقانه پدر و استاد محروم
می کند.

ما باید فرزندان و دانش آموزان خود را
چنان تربیت کنیم که ما را دوست بدارند و البته
این مقصود را با در پیش گرفتن شیوه های
حکیمانه که به نهال وجودشان فشار نیاورد پی
جوییم.

عدالت در رفتار با فرزندان

اسلام کدام یک از این دو رفتار را از پدر

و مادر می طلبد: رفتار بر اساس مساوات یا بر
اساس عدل؟

آیت اللّه فضل اللّه : مبنای همه امور در
اسلام عدل است و مساوات (برابری) یکی از
مظاهر عدل است. زیرا عدل گاه در یک مسأله
عاطفی تجلی می کند و تو را وادار می کند در
مهرورزی خود عدالت را رعایت کنی. این
مضمون را از روایتی از پیامبر اکرم(ص) در
می یابیم که ایشان پدری را مشاهده کردند که
یکی از دو فرزندش را می بوسید. به او فرمودند:
آن دیگری را هم ببوس تا نسبت به برادر یا
پدرش کینه به دل نگیرد.

بنابراین مسأله عدالت از مسایل اساسی
است که پدران و مادران باید در رفتار خود با

فرزندانشان لحاظ کنند. اما در برخی شرایط،
لازم است به حکم عدل، از مساوات صرف نظر
کنیم. مثلاً هنگامی که یکی از فرزندان از
جهت دین، دانش، اخلاق و یا اطاعت پذیری
برتر است، می کوشیم او را بر دیگر فرزندان
مقدم و برتر بداریم تا آنان را تشویق کرده
باشیم که مثل او بشوند. با این عمل می توانیم
فضای مسابقه را به وجود آوریم. این امر
نیازمند حکمت و خردورزی است تا یکی از
فرزندانش فکر نکند که پدرش برادرش را
بیشتر از او دوست دارد.

عمل معصوم، نشانه مشروعیت،

نه الزام

آیا تأسی جستن مطلوب به پیامبر

اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) به معنای
نسخه برداری کامل از کردارها و رفتارهایشان
است یا محاسبه زمان و مکان و پیشرفتها و
دگرگونیها و نیازهای زمان در آن دخالت دارد؟

آیت اللّه فضل اللّه : وقتی که می خواهیم به
پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصوم(ع) تأسی
جوییم ضرورت دارد تا شرایط زمانی و مکانی
رفتارشان را بررسی کنیم و ببینیم که آیا این
رفتار بر اساس ارزشهای مطلقی است که
فراسوی زمان و مکان جریان دارد یا نه، به
خاطر ملاحظه شرایط زمانی و مکانی معینی
است که او را وادار به چنین رفتاری کرده است؟

وقتی شرایط دیگری پیش آمد، چه بسا که
مسأله، مسأله تأسّی نباشد. مسأله اسوه بودن
نیز کاملاً همانند حکم شرعی است که از یک
«عنوان اوّلی» ناشی می شود و وقتی «عنوان
ثانوی» پیش آمد حکم نیز به خاطر مصلحت
«عنوان ثانوی» تغییر می کند.

در این گونه موارد، فعل پیامبر یا معصوم
الزام آور نیست. زیرا یک فعل گاه واجب است و
گاه مستحب و با این حال تنها می تواند دلیل
مشروعیت باشد. بنابراین وقتی می خوانیم که
پیامبر اکرم(ص) فلان رفتاری داشته و فلان
کار را انجام می داده اند ، باید کاوش کنیم و
ببینیم که آیا فعل پیامبر با توجه به شرایطی
بوده است و آن شرایط در کار پیامبر مدخلیتی
داشته اند یا عمل پیامبر به ملاحظه شرایط و
زمان صورت نگرفته و به خاطر خود عمل و
عناصر ذاتی موجود در آن عمل، تحقق یافته
است.

الگوپذیری نه نسخه برداری

بنابراین الگوپذیری مفهومی مطلق ندارد
بلکه ضرورت دارد که عمل صادر شده از پیامبر
اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) مورد تحقیق و
بررسی قرار گیرد. برای توضیح مطلب
می گوییم بخشی از رفتارهای پیامبر(ص) به
عنوان شیوه ای در مسیر دعوت به شمار می آید
و گاه چنین نبود، زیرا پیامبر بزرگوار(ص) گاه
شیوه رفتاری ای را با ملاحظه شرایط زمانی و
مکانی و به تناسب نیاز دعوت، در پیش
می گرفتند و گاه شرایط دیگر و نیازهای دیگری
پیش می آمد.

از این رو است که ما می بینیم، دعوت
اسلامی در آغاز پیدایش اسلام نیاز به آرایش
قوا نداشت و بعد شرایطی پیش آمد که شیوه
آرایش قوا را به گونه ای ایجاب می کرد زیرا
چالشهای بزرگی که پدید آمد دیگران را وادار به
صف آرایی کرد و همین امر ما را ناگزیر از اتخاذ
چنین موضعی بر اساس معیارهای اسلامی
نمود.

معنای این سخن آن نیست که هر چه
بی پیشینه است، بدعت به شمار می آید و حرام
است و یا اینکه باید در برابر هر آنچه که پیش
از این وجود داشته، به طور مطلق تسلیم بود.
طبیعی است که ما باید مسایل جدید را با
خطوط کلی اندیشه و عمل اسلامی تطبیق
دهیم و هماهنگی و عدم هماهنگی این مسایل
را با آن خطوط بررسی کنیم و نیز تحقیق کنیم
و ببینیم که آیا آنچه که پیش از این وجود
داشته است، تابع اوضاع زمانی یا دیگر شرایط
فراگرد آن بوده یا از نوعی قانونگذاری که در
درازنای زمان و مکان گسترده است، حکایت
می کنند.

خودباختگی در برابر تمدن غرب

خودباختگی شدید در برابر تکامل

تمدن و پیشرفت فن آوری غرب، تأثیراتی را
در حیات جامعه [اسلامی] در پی داشته است
که در این امر تردیدی نیست. از دید
حضرت عالی این آثار کدامند؟

آیت اللّه فضل اللّه : سیمای مادی
پیشرفتهای غرب که در شکلها و رنگها و
حجمهای متنوع و خیره کننده خود را نشان
می دهد، دیگران را به شگفت زدگی و
خودباختگی وادار می کند، بویژه افراد
ضعیف النفس را که در خود توانی نمی یابند و
احساس قدرت نمی کنند و همیشه به نقاط
ضعف خویش توجه دارند و همین نوع نگرش
است که ضعیفان و مستضعفان را به کرنش در
برابر قدرتمندان و مستکبران وا می دارد.

بنابراین ضروری است که ما از شیوه قرآن
پیروی کنیم که توجه ما را به نقاط ضعف
دشمن و عناصر منفی موجود در شخصیت
مستکبر، معطوف می کند. بر این اساس، باید
تمام عناصر ضعف موجود در تمدن غرب و
تمام نقاط انحراف این تمدن را یکجا ملحوظ
کنیم و آن را با عناصر قوت و نیرومندی موجود
در اسلام و نقاط مثبت جامعه اسلامی تطبیق و
مقایسه نماییم تا بتوانیم نسل جوان و عموم
مردم را از این خودباختگی نجات بخشیم بویژه
آنکه تمدن غرب به شیوه ای کوبنده به جامعه
اسلامی و مستضعفان هجوم آورده است. برای
این منظور ما می توانیم برای از بین بردن
حالات خودباختگی، از مسایل سیاسی نیز بهره
بگیریم؛ چرا که تمدن و فرهنگ غرب به
وحشیانه ترین و هجومی ترین صورت ممکن
ظاهر شده و مجال توجه به فضاهای فرهنگی
و تمدنی دیگر را از انسانها گرفته است.

این مطلب را از کلام بلند امام علی(ع) نیز
آنجا که از دنیا سخن می گوید در می یابیم: «من
ابصربها بصّرته و من نظر الیها اعمته» هر کس
به دیده بصیرت به آن بنگرد بینایش می کند و
هر که بدان چشم بدوزد کورش می گرداند.
بنابراین کسی که به صورت ظاهر دنیا نظر