پاورپوینت کامل دیار سوختگان ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دیار سوختگان ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دیار سوختگان ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دیار سوختگان ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۰

تقدیم به شهید عاشورای مکه، رقیه رضایی

و آتش چنان سوخت بال و پرت را

که حتی ندیدم خاکسترت را

وقتی در مردادماه ۱۳۶۶، ماجرا را شنیدم
هول عجیبی در جانم افتاد. آن سال من با
بچه ها در اردو بودیم. جو غم و اندوه در اردوگاه
حاکم شده بود. دیگر جنگل، سرسبزی و
طراوت و شادابی نداشت. آسمان آبی با ابرهای
سیاه پوشیده شد و دریا از این همه ستم به
جوش و خروش آمده بود. همه بچه ها نگران
بودند و می خواستند از خانواده ها و شهرهایشان
خبر داشته باشند. برای همین، مرکز تلفن
رامسر شلوغ بود. وقتی صدای ضعیف آن سوی
خط گفت که از تو خبری ندارند؛ دلم فرو
ریخت. تا زمانی در اتوبوس نشسته و در حرکت
بودم، شک در دلم بود که شاید تو نباشی. شاید
تو سالم باشی.

خدا کند تو نباشی. ولی هر چه به مقصد
نزدیکتر می شدم شک کم کم از دلم بیرون
می رفت و یقینی تلخ جای آن می نشست. نه،
حتما تو بودی. اگر قرار بود کسی فقط یک نفر
در شهر ما، در آن روز به شهادت برسد، به طور
یقین آن یک نفر تو بودی. تو که همیشه در
آرزوی شهادت زندگی را تحمل می کردی و
همیشه می گفتی یکی از دلایل برتری مردان
این است که آنها می توانند بجنگند و شهید
شوند و ما نمی توانیم. ای کاش بودی و بهت
می گفتم: دیدی که در اینجا هم فرقی میان زن
و مرد نیست. مهم اینجاست که بخواهی و
مهم اینجاست که خدا تو را بخواهد و بخواند.
آن وقت پر می گشایی و می روی. وقتی به خانه
رسیدم روز تشییع جنازه ات هم مشخص شده
بود. به دیدنت شتافتم؛ چه آرام خوابیده بودی و
چه زیبا به دیدار یار می شتافتی. جای پای ظلم
به مانند سایه ای کمرنگ زیر چشمهایت
نشسته و تا خط ابروانت امتداد داشت. مانند
آرایشی بود که تو همیشه از آن گریزان بودی.
به یاد روز عروسیت افتادم. چقدر از اینکه
می خواستند تو را به آرایشگاه ببرند و بیارایند
ناراحت بودی. تلفن کردی و از من خواستی
کاری بکنم. می گفتی از این کار متنفری. و
گفتی خانواده ها می گویند که ما حسرت داریم،
حالا من چه کنم. … آن روز نگذاشتی تو را
مانند یک عروس، آرایش کنند و حالا صورتت
به مانند عروسی آرایش کرده بود. روز تشییع
جنازه وقتی تابوت پوشیده از گل تو بر روی
دوش صدها نفر از شاگردان و همکارانت
پروازکنان به سوی بهشت موعود می رفت، یاد
آشنایی با تو افتادم.

برای اولین بار تو را در مرکز تربیت معلم
سنندج دیدم. تو جلو آمدی و با من سلام و
علیک کردی. از همان شهری آمده بودی که
من آمده بودم. با تعجب به تو نگریستم. مرا از
کجا می شناختی؟! دیدم که خیلی جوانی و
نمی توانی همکلاسی من باشی. ناگهان یاد
دختر کوچک و شیطانی افتادم که در همسایگی
ما زندگی می کرد و هر وقت از جلوی خانه شان
رد می شدم، سرک می کشید و به من سلام
می داد. نگاهش جستجوگر و کنجکاو بود. و
سالها بعد تبدیل به دختری متین و مهربان شد
که می گفتند از آن بچه درس خوانها است. آن
روز تو را شناختم و در تمام مدتی که با هم در
یک خوابگاه زندگی می کردیم بیشتر شناختمت.
نمی دانم چه آتشی به یکباره در وجودت شعله
زده بود که این چنین گداخته بودی و آرام و
قرار نداشتی و همه از این تعجب می کردیم؛ تو
دختر دقیق و درس خوان دبیرستان هدف.
دختری که همه