پاورپوینت کامل زنان و دختران روستایی; تصویری از تعامل آموزش و سواد در زندگی ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زنان و دختران روستایی; تصویری از تعامل آموزش و سواد در زندگی ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زنان و دختران روستایی; تصویری از تعامل آموزش و سواد در زندگی ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل زنان و دختران روستایی; تصویری از تعامل آموزش و سواد در زندگی ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۸

ر اساس سالنامه آماری سال ۱۳۷۰، تعداد معیت زنان روستایی کشور، ۱۱۴۹۱۶۹۳ نفر
در مقابل ۱۲۱۴۴۸۹۸ نفر مرد روستایی است.
نسبت جنسی در نقاط روستایی، ۱ به ۴ است،
که کمتر از نسبت جنسی در شهرها یعنی ۱ به
۵ می باشد. طبق آمارهای موجود، زنان
روستایی، ۲۳ درصد از کل جمعیت کشور و ۴۹
درصد از کل جمعیت زنان کشور را تشکیل
می دهند. بر اساس آمار سال ۱۳۶۵ از مجموع
جمعیت غیر فعال روستایی کشور در این سال
حدود ۸۵ درصد را زنان خانه دار تشکیل داده اند
و نسبت زنان خانه دار روستایی به مجموع زنان
غیر فعال کشور، طبق این برآورد ۴/۷۷ درصد

می باشد.

آمارگیری جمعیت ۱۳۷۰ مرکز آمار ایران
حاکی است، بیش از ۶/۲۳ میلیون نفر (۳/۴۲
درصد) از جمعیت کشور در روستاها سکنی
دارند که نزدیک به ۵/۱۱ میلیون نفر آنها
(۶/۲۰ درصد جمعیت کل کشور و ۰۶/۴۸
درصد جمعیت روستایی) را زنان تشکیل
می دهند. با وجود کاهش نسبت جمعیت
روستایی ـ شهری در طول سالهای ۱۳۳۵ تا
۱۳۷۰، قدر مطلق آن و همچنین قدر مطلق
جمعیت زنان روستایی، پیوسته رو به افزایش
بوده است. جمعیت روستایی از حدود ۱۳
میلیون به ۶/۲۳ میلیون نفر و تعداد زنان
روستایی، از ۴/۶ به نزدیک ۵/۱۱ میلیون نفر
رسیده است. از این تعداد نزدیک به ۱/۷
میلیون نفر، یعنی ۶/۶۱ درصد زنان روستایی
در سن فعالیت و از این عده، تعداد ۶/۶ میلیون
نفر به لحاظ اقتصادی فعال بوده اند.

جدول ۱ ـ زنان شاغل دارای سن ۶ سال و بالاتر، بر حسب گروههای عمده فعالیت

در مناطق شهری و روستایی (به درصد)

بدین ترتیب، تعداد زنان فعال از سال
۱۳۳۵ تا ۱۳۵۵ به سرعت افزایش یافته است
(نزدیک به ۵/۲ برابر شده است). در حالی که
آمار سال ۱۳۶۵ کاهشی حدود ۵/۴۱ درصد
نسبت به سال ۱۳۵۵ نشان می دهد. در پنج
ساله ۱۳۶۵ ـ ۷۰ حدود ۲۰ درصد به شمار زنان
فعال جامعه روستایی افزوده شده است و
می توان پیش بینی نمود که در سالهای آتی،
تعداد زنان بالقوه یا بالفعل فعال در بخش
روستایی، روندی افزایشی خواهد داشت.
(جدول ۱)

در سال ۱۳۶۹ اعلامیه جهانی آموزش
برای همه اظهار داشته است که ضروری ترین
اولویت، اطمینان از دستیابی زنان به آموزش و
ارتقای کیفیت آموزشی برای زنان و دختران و
از بین بردن هر گونه تنگنایی که از مشارکت
ایشان ممانعت به عمل می آورده است. هر گونه
نقش کلیشه ای بر حسب جنسیت در نظام
آموزشی باید حذف شود. دختران، ۸۱ میلیون
از کل ۱۳۰ میلیون کودکی را که به مدرسه
نمی روند، تشکیل می دهند. نابرابری بر حسب
جنسیت بخصوص در مناطق روستایی مشهود
هستند. اگر نفوس ۹ کشور پرجمعیت جهان را
بر روی هم جمع نماییم، درصد ثبت نام زنان از
کل ثبت نامها، از میزان ۴۲ درصد در سال
۱۳۵۹ میلادی به ۴۴ درصد در سال ۱۳۶۹
افزایش یافته است. در امر بی سوادی نیز،
روندی از نابرابری بر حسب جنسیت مشهود
است. زنان بیش از ۶۰ درصد از کل ۹۴۸
میلیون بی سواد بزرگسال در سطح جهان را
تشکیل می دهند.

در حال حاضر، از هر سه نفر زن بزرگسال،
یک نفر قادر به خواندن و نوشتن نیست. این
در مقایسه با میزان یک نفر در هر پنج نفر از
مردان است. یکی از موانع رشد و ترقی زنان،
محدودیت آنان در خصوص دسترسی به
آموزشهای مختلف ابتدایی، متوسطه و
دانشگاهی است. آمارهای موجود نشان
می دهند شمار بی سوادان ۱۵ سال به بالا در
جهان، از ۷۶۰ میلیون نفر در سال ۱۳۴۹
میلادی به ۸۹۹ میلیون نفر در سال ۱۳۶۴
افزایش یافته است. بر اساس آخرین آمار
یونسکو، تقریبا ۹۸ درصد جمعیت بی سواد در
سال ۱۳۶۴ میلادی به کشورهای در حال
توسعه تعلق داشته است. در بسیاری از نقاط
جهان، دختران شانس کمتری نسبت به پسران
و مردان برای حضور در مدرسه دارند و این
نابرابری و تفاوت، با بالا رفتن سطوح آموزشی
(ابتدایی، متوسطه و عالی) بیشتر می شود. در
کشور ما نیز، نتایج حاصل از سرشماری سال
۱۳۶۵ نشان می دهد، حدود ۶۱ درصد از زنان
روستایی بی سواد بوده اند. (جدول شماره ۲)

جدول شماره ۲ ـ توزیع نسبی باسوادان ۶ ساله و بیشتر بر حسب سطح تحصیلات

و جنس در نقاط روستایی کشور در سال ۱۳۷۰

آ

مار و ارقام نشان دهنده وضعیت نامناسب
آموزش زنان روستایی، نسبت به مردان در
گذشته می باشد در حالی که از هر یکصد نفر
زن روستایی، تنها یک نفر باسواد بوده است.
گرچه این وضعیت دچار تغییرات اساسی شده
است اما هنوز هم نسبت باسوادی زنان
روستایی نسبت به زنان شهری کمتر است. به
طوری که در سال ۱۳۶۵ درصد باسوادی در
میان زنان شهری تقریبا دو برابر درصد
باسوادی در میان زنان روستایی بوده است.
محرومیت زنان در امر آموزش پیشینه ای
طولانی داشته و با وجود تلاشهای صورت
پذیرفته در سالهای اخیر تا رسیدن به هدف
نهایی هنوز راه درازی در پیش است.

بر اساس آمارگیری جمعیت سال ۱۳۷۵
مرکز آمار ایران، جمعیت زنان روستایی برابر
۳۲۱/۴۲۱/۱۱ نفر می باشد و هم اکنون ۶۷
درصد از مجموعه زنان در سطح کشور باسواد و
بقیه از نعمت سواد محرومند که در این میان
زنان روستایی از سهم کمتری برخوردارند.
گرچه زنان روستایی از نظر سوادآموزی نسبت
به گذشته پیشرفتهای چشمگیری داشته و
سطح بی سوادی آنان از ۸۶ درصد در سال
۱۳۵۹، به ۵۴ درصد در سال ۱۳۷۲ رسیده
است لیکن هنوز روستاهای کشور بیش از
نیمی از زنان بی سواد را در خود جای داده است
که فاصله آن بسیار فراتر از مردان است. (۶۷
درصد مردان) (جدول ۳ و ۴)

جدول ۳ ـ آمار سوادآموزان کل کشور (بر حسب شهر، روستا و عشایر) در سال ۱۳۷۵

با توجه به نکات اشاره شده و فقر آموزشی
زنان روستایی در زمینه آموزشهای عمومی،
فنی و حرفه ای و ترویجی، معاونت ترویج و
مشارکت مردمی جهاد سازندگی، طرحی را به
مورد اجرا گذارد که به دلیل اهمیت نتایج به
دست آمده، به بررسی و تعمق در آن پرداخته
می شود. در این طرح، آموزشیاران نهضت
سوادآموزی و مسؤولین خانه بهداشت در نقاط
روستایی که مستقیما با زنان روستایی ارتباط
داشته و از نزدیک با مسایل و مشکلات آنان
آشنا هستند، انتخاب شده اند.

قابل ذکر است ۱۳۵ نفر از آموزشیاران
نهضت و مسؤولین خانه بهداشت ۱۸ استان
کشور به پرسشنامه ها پاسخ داده اند.

مهمترین عوامل مزاحمت در

جریان آموزش زنان روستایی از
دیدگاه پاسخ دهندگان

۱ـ عدم احساس نیاز زن روستایی به
آموزش

۲ـ نبود اوقات فراغت مناسب

۳ـ عدم درک صحیح زنان روستایی از
آموزش

۴ـ عدم اهمیت جامعه روستایی به
آموزش زنان روستایی

۵ـ اجبار زنان روستایی به کار در مزارع

۶ـ بیماری زنان روستایی در اثر کار کردن
در مزرعه

۷ـ اجازه ندادن شوهر به شرکت همسر در
کلاسهای آموزشی

۸ـ مختلط بودن مدارس در دوره ابتدایی

۹ـ مرد بودن آموزشگران در کلاسهای
آموزشی مربوط به زنان

۱۰ـ دوری مدرسه از منزل، برای ثبت نام
و شرکت دختران در کلاسها

۱۱ـ تعداد فرزندان عموما و فرزندان زیر
۶ سال خصوصا

۱۲ـ عدم رضایت شوهر به آموزش همسر
توسط معلم مرد

۱۳ـ فراهم نبودن زمینه برای شرکت
مناسب زنان در مجامع روستایی

۱۴ـ مهاجرت مردان و افزایش کار زنان

۱۵ـ عدم تأمین مخارج تحصیل دختران
توسط خانواده

۱۶ـ ارجح بودن فرزندان پسر نسبت به
فرزندان دختر از طرف مردان روستایی

۱۷ـ کار زیاد منزل

۱۸ـ عدم آگاهی زنان روستایی از حقوق
اجتماعی و خانوادگی خود

سایر موضوعاتی که از طرف پاسخ

دهندگان تأیید شده است عبارتند از:

ـ با افزایش درآمد خانوار، مردان به
همسران خود اجازه شرکت در کلاس آموزشی
را می دهند.

ـ در صورت رعایت اصول مذهبی و
اخلاقی، زنان روستایی از کلاسهای آموزشی
استقبال می کنند.

ـ افزایش درآمد خانوار باعث بهبود آموزش
زنان می شود.

ـ زن روستایی تمایل دارد معلم به گویش
محلی آموزش بدهد.

ـ نیاز آموزشی دختران روستایی به اندازه
پسران است.

– زنان روستایی به آموزش دختران خود
اهمیت می دهند.

– دولت به آموزش زنان روستایی اهمیت
می دهد.

– سواد خواندن و نوشتن برای زنان
روستایی کافی نیست.

ـ آموزش زنان روستایی باعث پیشبرد
اهداف جامعه اسلامی می شود.

ـ آموزش برای زنان روستایی، ضرورت
دارد. زمینه های موردنیاز عبارتند از: آموزشهای
مذهبی، خانه داری، بهداشت، سیاسی،
دامداری، زراعت و صنایع روستایی.

پیشنهادات

۱ـ لازم است برنامه ریزان کشور بیش از
پیش به آموزشهای عمومی و پایه ای زنان
روستایی اهمیت داده، در این زمینه
سرمایه گذاری نمایند، زیرا با افزایش دانش و
آگاهی زنان روستایی، بسیاری از موانع موجود
د