پاورپوینت کامل در نگارخانه سعدآباد، با بانوان هنرمند ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در نگارخانه سعدآباد، با بانوان هنرمند ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در نگارخانه سعدآباد، با بانوان هنرمند ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در نگارخانه سعدآباد، با بانوان هنرمند ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۴

فرصت را غنیمت شمرده و می پرسیم چرا در سال جاری با رکود و سکون در زمینه هنرهای تجسمی روبه رو بوده ایم؟!

چرا بسیاری از حرکتهای جمعی در زمینه به نمایش گذاشتن آثار هنری از قبیل بی نیالها برگزار نشد؟!

چرا در هفته زن که هر ساله تحرک چشم گیری از سوی بانوان نقاش و مجسمه ساز، صورت می گیرد، این گونه خاموشی و رکود به چشم می خورد؟!

چرا در صفحات مجلات و روزنامه ها، هر روزه شاهد فعالیتهای سینمایی و تلویزیونی و موسیقی هستیم ولی نقاشان و مجسمه سازان به انزوا
کشانده شده اند؟

چرا در شماره های اخیر مجله هنرهای تجسمی که یک مجله تخصصی به شمار می رود، شاهد نقطه نظرها و مصاحبه های غالبا تکراری عوامل
اجرایی هستیم و از نقاشان و مجسمه سازان و … خبری نیست؟ چرا و چرا و چرا؟

شاید به قول یکی از خانمهای نقاش، هنرهای تجسمی دیگر جایی در عرصه فعالیتهای هنری آشفته بازار کنونی ندارد.

… به هر حال، در میان این سکون و سکوت، به همت خانم صدرنیا، نمایشگاهی از تابلوهای نقاشی و کارهای حجمی و سفال عده ای از بانوان
هنرمند در نگارخانه سعدآباد بر پا شد، پای صحبت چند تن از خانمهای هنرمند نشستیم، شاید از لابه لای حرفهای آنها بتوان جواب چراها را بیابیم.

* * *

ـ لطفا به هر نحوی که مایلید خود را

معرفی بفرمایید!

نسرین علمی: سی و پنج سال است که
نقاشی می کنم؛ ولی در پانزده سال اخیر به نحو
جدی تری به نقاشی پرداخته ام.

فارغ التحصیل رشته گرافیک از آلمان
هستم و در حال حاضر به «نقاشی ایرانی»
می پردازم. با سبکهای مختلف آشنایی دارم
ولی سعی می کنم مفاهیم تاریخی و فرهنگی را
در نقاشیهایم مطرح کنم. اکثر کارهایم را با
تحقیق انجام می دهم. رنگ گذاریهایم به سبک
قدیم است و سعی می کنم اصالت نقاشی
قدیمی را حفظ کنم. روی چهره ها و شخصیتها
زیاد کار می کنم.

مهشید وحیدنیا: فوق لیسانس هنرهای
تجسمی از فرانسه دارم و تخصصم، نقاشی
روی ابریشم است.

فرزانه اسعدی: ده سال است کار حجم
می کنم. قبلاً نقاشی می کردم. در مجموع،
بیست سال است که به کار هنری اشتغال دارم.
پنج سال است که روی سنگ کار می کنم و
نسبت به این ماده حسی عجیب دارم. ابزار
کارم قلم و چکش سنتی است. علاقه ای به
وسایل جدید و برقی ندارم. موضوع کارم نقوش
سنتی است و فکر می کنم ماندنی ترین و
بااحساس ترین متریال (ماده) خود سنگ است.
سعی می کنم ایده های خودم را مطرح کنم. ولی
البته در کنار آن بخش سفارشات و کارهای
سنتی ایرانی را در گوشه و کنار کارم دارم.

ماندانا رأفتی: لیسانس نقاشی و دانشجوی
کارشناسی ارشد پژوهش هنر هستم. در حال
حاضر کارم سرامیک است و نقاشی روی
سرامیک. همچنین فرسک و نقش برجسته
می سازم. به گل و لعاب بسیار علاقه دارم. در
این نمایشگاه، چند نقاشی دارم که بیشتر به
سبک اکسپرسیونیسم و آبستره است. فکر
می کنم به هنر انتزاعی کم بها داده می شود ولی
من خودم موتیوهای پیش از تاریخ را سعی
می کنم با بیانی جدید مطرح کنم که پیامی هم
برای زمان حال داشته باشد.

نسرین عزیز: حدود بیست سال است
نقاشی می کنم. به سبکهای مختلف کار کرده ام
ولی سبک جدیدم نقاشی ایرانی است. به خاطر
حفظ هویت و فرهنگ ایرانی به این سبک
گرایش پیدا کرده ام.

ـ چرا نقاشی می کنید؟

نسرین علمی: من به این دلیل نقاشی
می کنم که این حس از درون من برخاسته
است. در خانواده ای بزرگ شدم که همیشه
مسایل فرهنگی و هنری زیاد مطرح می شد.
پدرم، از باستان شناسان بزرگ ایران بودند و به
همین دلیل روی بعضی کارها خیلی ذوق
داشتم؛ از جمله سرامیک. چون یادم است پدرم
کاشیهای قشنگی را به خانه می آوردند. محیط
مناسب و خانواده در شروع کارم مؤثر بوده
است.

مهشید وحیدنیا: من کارهای هنری را
دوست دارم و نقاشی را بخصوص به خاطر
اینکه با رنگ سر و کار دارم دوست دارم. آن
زمانی که نقاشی می کنم، به دنیایی فراتر از این
دنیا می روم و احساس آرامش می کنم.

فرزانه اسعدی: من، کار حجم را سخت
نمی دانم و سعی کردم در خانمها حرکت
محکم تری انجام دهم که نشان دهم زن ایرانی
آن طور که فکر می کند نیست و خیلی قوی تر و
محکم تر از تصورات بعضی هاست. حجم و
نقاشی هیچ وقت جدا از یکدیگر نیستند و در
کنار هم حرکت می کنند. زمانی که انسان در
کنار طبیعت به این زیبایی زندگی می کند باید
بتواند برداشتی را که از طبیعت دارد در
کارهایش منعکس کند و من سعی کرده ام
همین کار را انجام بدهم.

ماندانا رأفتی: من کارم را با نقاشی شروع
کردم ولی الآن بیشتر کارم فرسک و
حجم سازی است. البته هر کار هنری پایه اش
روی طراحی است. با کار فرسک سعی می کنم
فاصله ای که بین زنها و مردها هست بردارم.
همچنین احساسم را با حجم بیشتر می توانم
نشان دهم.

نسرین عزیزی: من فکر می کنم هر زنی
باید فعال و پویا باشد و نقاشی را به این دلیل
انتخاب کردم که به آن ذوق داشتم. خانواده ام

اهل هنر بودند. پدربزرگم خوشنویس بود و من
به وسیله نقاشی می توانم آرامش درونی در
خودم به وجود آورم.

ـ لطفا بفرمایید چه عواملی در رشد و

پیشرفت شما مؤثر بوده اند؟

نسرین علمی: فکر می کنم تشویق
خانواده ام مهمترین عامل بوده. بخصوص
همسرم خیلی مشوقم بود. حتی اگر یک روز کار
نمی کردم به من اعتراض می کرد و بچه هایم به
همین دلیل با من همکاری می کردند. البته
همسرم خودش دیدگاه هنری دارد چون به
نقاشی و مجسمه سازی و معماری می پردازد.
در خانواده پدری هم همین علاقه وجود
داشت. بچه ها هم تحت تأثیر پدر و
پدربزرگشان نسبت به کار من علاقه داشتند.

ـ بچه ها چطور؟ هیچ کدام هنرمند هستند

یا نه؟

ـ متأسفانه، نه. شاید چون من همیشه در
محیط خانه ساعتها کار کرده ام برای بچه ها
خسته کننده بوده است.

مهشید وحیدنیا: مشوق من پدرم بود. چون
او اصفهانی و با هنر آشنا بوده و همیشه دنبال
تابلو نقاشی و خط بوده و به همین دلیل، من و
خواهرم را به این کار تشویق می کرده است.
البته خودمان هم علاقه داشتیم.

توضیح: خواهر ایشان خانم ماهرخ
وحیدنیا سوابق درخشانی در نقاشی ایرانی دارند
و در این نمایشگاه ما شاهد اثر بسیار زیبای
ایشان به نام پلنگینه پوشان بودیم.

فرزانه اسعدی: بهترین مشوق من همسرم
بود. به همین جهت از همسرم ممنونم. قبل از
ازدواج هم کار هنری می کردم و با اینکه در سن
پایین ازدواج کردم با حمایت شوهرم به صورت
جدی تری به این کار پرداختم. شوهر من نه
تنها مشوق من است، بلکه هر وسیله ای را که
اراده کنم؛ برایم فراهم می کند. بچه هایم به کار
هنری می پردازند. دختر بزرگم در نقاشی
منطقه، رتبه اول را به دست آورد. کار حجم هم
انجام می دهد. پسرم هم علاقه دارد روی
سنگ قلم بزند و دختر کوچکم هم نقاشی رنگ
و روغن کار می کند. البته شوهر من اهل
مطالعه است و به مسایل معنوی بیشتر از
ظواهر زندگی بها می دهد و من از این بابت

خیلی شانس آوردم. حتی فکر می کنم در
خانه پدری ام اگر بودم این قدر پیشرفت
نمی کردم؛ چون اعتقاد دارم کسی که کار هنری
می کند باید کسی در کنارش باشد که او را درک
کند.

ماندانا رأفتی: مشوق اصل من مادرم بود
و چون برادرهایم در کنار تحصیلات فنی و
سایر تخصصها به کار هنری می پرداختند،
همیشه منتقد خوبی برای کار من بودند. البته
در کنار هنرمندان زندگی کردن و بخصوص
تحمل آنها در کوران کار آسان نیست. ولی
خانواده من درک خوبی از شخصیت من
داشتند.

نسرین عزیزی: پدر و مادرم مشوقم بودند و
خیلی کمکم کردند. بعد از آنها، بیشترین حق را
استادانم به گردنم دارند و آنها باعث شدند هیچ
وقت از کار هنری دلسرد نشوم.

ـ راستش من نسبت به سالهای قبل

احساس نوعی ایستایی در کارها می کنم. حتی
در این نمایشگاه ما چند کار کپی می بینیم. آیا
فکر نمی کنید موانعی بر سر راه هنرمندان به
طور اعم و در خانمها به طور اخصّ وجود داشته
است؟

نسرین علمی: مشکلی که هنرمندان با آن
مواجه می شوند و باعث رکود در کارشان
می شود یکی اینکه حمایت نمی شوند؛ بارها
شده که نمایشگاههایی داشتیم. به جای اینکه
تشویق بشویم، دیدیم که بناحق روی کارها
داوری شده است. هنرمندان هم آدمهای
حساس و ضربه پذیری هستند و موقعی که
می بینند در کانونی که می بایست پشتیبانی
باشد، به عکس عمل می کنند، روی پیشرفت
کارشان اثر می گذارد.

البته همکاری نکردن خانواده می تواند
مؤثر باشد. در مورد خود من نبوده ولی در مورد
بعضی دوستانم شاهد این قضیه بوده ام. دیگر
اینکه وقتی هنرمند را در چارچوب، قرار
می دهند و مانع تفکر آزاد او در خلق آثار هنری
می شوند، طبعا حرکتها کند می شود. گاهی
سانسور به حدی بوده که بعضی تابلوها را
نتوانسته ایم به نمایش بگذاریم.

مهشید وحیدنیا: در مورد من نبودن وسایل
خیلی مهم است. در ایران هم پارچه کم پیدا
می شود و هم رنگ. چون وسایل کار من در
ایران نیست و با این کار هم آشنایی ندارند،
برایم مسأله زیاد به وجود می آید. در ضمن
برایم مشکل است که بخواهم وسایلم را از
خارج تهیه کنم. دیگر اینکه تبعیضهایی هست
که از پیشرفت هنر