پاورپوینت کامل بهبود اشتغال و درآمد زنان ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهبود اشتغال و درآمد زنان ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهبود اشتغال و درآمد زنان ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهبود اشتغال و درآمد زنان ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۶

امروزه یکی از شاخصهای پیشرفت هر
جامعه ای وضعیت اقتصادی، اجتماعی،
فرهنگی و نوع نگرش آن جامعه به زنان
دانسته می شود.

زنان نیمی از جهانند اما تنها صاحب ۱۰۱
منابع مالی می باشند. زنان بیشتر از مردان کار
می کنند اما در بسیاری از جوامع کارشان با
تحقیر روبه رو است به طوری که نیرویی غیر
موّلد، سربار و وابسته تلقی می شوند. بسیاری از
زنان بلاشک و در واقع سه نوبت در شبانه روز
کار می کنند اما در قبال این همه کار سخت و
طاقت فرسا از مراقبتهای بهداشتی کمتر، غذای
کمتر، سواد پایین تر، مزد کمتر و حقوق کمتری
برخوردارند. مثلاً در هند، پاکستان و بنگلادش،
سالانه یک میلیون دختربچه به علت عدم
مراقبت کافی و صرفا به دلیل دختر بودن جان
خود را از دست می دهند.

سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است
که زنان به طور متوسط دو برابر ساعت کار
مردان در شبانه روز کار می کنند. در کشورهای
توسعه نیافته به طور متوسط زنان، ۱۲ تا ۱۸
ساعت و مردان، ۸ تا ۱۲ ساعت در روز کار
می کنند.

بر اساس تحقیقات سازمان ملل به جز سه
کشور ایتالیا، کانادا و آمریکا زنان در همه
کشورها نسبت به مردان ساعات بیشتری در
روز کار می کنند. با وجود این در جامعه جهانی
تنها کاری به حساب می آید که مستقیما منجر
به کسب درآمد شود. به همین دلیل در
آمارهای دولتی اکثریت زنان بیکار تلقی
می شوند و درصد ناچیزی از زنان کارگر و
کارمند جزء نیروهای موّلد و شاغل به حساب
می آیند.

در ایران بر اساس آمار سال ۱۳۷۰ از کل
۱۸۶۵۸۰۰۰ (جمعیت ۱۰ سال به بالای زنها)
تنها ۱۲۳۱۰۰۰ نفر شاغل قلمداد شده اند یعنی
فقط ۵/۶ درصد زنان ایران شاغل هستند.

در هند در طی یک آمارگیری و با همین
دید (کسب درآمد مستقیم)، این نتیجه حاصل
آمده است که تنها ۳۴ درصد زنان هندی در
مقایسه با ۶۳ درصد مردان این کشور جزو
نیروی کار فعال جامعه هستند. حال آنکه
چنانچه انجام خدمات و تولیدات خانگی و
تأمین نیازهای خانواده را نیز جزء کارهای مولد
در نظر بگیریم (صرف نظر از اینکه مستقیما
منجر به کسب درآمد شده باشد) به نتایج کاملاً
متفاوتی در ارتباط با ارزیابی از کار زنان
می رسیم و ارزش واقعی کار این قشر محروم
جوامع، روشن خواهد شد. به این ترتیب که در
قیاس با کار و تولیدات خانگی این نتیجه
حاصل خواهد شد که ۷۵% زنان هند در مقایسه
با ۶۴% مردان هندی به کار اشتغال دارند و آمار
۳۴ درصدی نیروی کار زنان به ۷۵ درصد ارتقا
خواهد یافت.

در بررسی دیگری که از روستاهای کشور
نپال به عمل آمده و در آن نیز معیار درآمد زنان
در نظر بوده است، معلوم شده صرفا ۲۰ درصد
زنان به کار مولد اشتغال دارند. حال آنکه زمانی
که وقتی معیار را تولیدات خانگی قرار دادند،
سهم زنان از نیروی کار به ۵۳ درصد رسید و
در مطالعه مشابهی در کشور فیلیپین این
اختلاف محاسبه به ۲ برابر رسید.

در کشورهای در حال توسعه، عمده فعالیت
زنان به منظور تأمین نیازهای مصرفی خانواده
صورت می گیرد. فعالیتهایی مانند تولید و
جمع آوری غذا، چوب و بوته (برای سوخت)،
علوفه برای دام، بافتن گلیم، فرش، لباس،
مواظبت از دامها، تهیه لبنیات، پختن نان،
مواظبت از بچه ها و افراد سالخورده، آشپزی،
نظافت خانه و غیره. هرچه خانواده فقیرتر
باشد، فعالیت زنان در این زمینه، یعنی تأمین
نیازهایی که پول خرید آن را ندارند مهمتر و
بیشتر می شود.

تمام فعالیتهای ذکر شده، نه به منظور
فروش در بازار و کسب درآمد و پول در آوردن
بلکه جهت تأمین نیاز خانواده انجام می پذیرد
اما این گونه تلاشهای طاقت فرسا ضامن حق و
حقوقی برای زنان محسوب نشده؛ بلکه همان
طوری که ذکر شد در بسیاری از جوامع فعالیتی
که به طور مستقیم منجر به کسب درآمد نشود
شدیدا خوار شمرده می شود.

طبیعت نامرئی کار زنان منجر به این دید
اجتماعی شده است که زنان نه تنها نیروی
مولد محسوب نشده، بلکه صرفا عنصری
وابسته و سربار هستند و با این طرز تفکر، زنان
در بسیاری از جوامع از طریق قوانین، سنتها و
تمایلات فرهنگی نابهنجار مورد تبعیض و
ستم واقع می گردند.

از سویی دیگر، اینک به اثبات رسیده
مردها قسمتی از درآمد خود را صرف
خوشگذرانیهای شخصی نظیر سیگار، مشروب،
مواد مخدر، قمار و میهمانیهای بزرگ دوستانه
و شخصی می نمایند که میزان این هزینه کرد

نوع خوشگذرانی در کشورهای مختلف بسته به
فرهنگ و سنتهای آن جوامع متفاوت و شکلی
خاص دارد.

بدین ترتیب در واقع قسمتی از درآمد مرد
که نان آور خانه است صرف بهبود وضعیت خانه
و خانواده خود نشده و به هدر می رود. حال آنکه
زنها با احساس مسؤولیت بیشتری که