پاورپوینت کامل جنسیت و اخلاق «قسمت دوم» ۸۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جنسیت و اخلاق «قسمت دوم» ۸۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جنسیت و اخلاق «قسمت دوم» ۸۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جنسیت و اخلاق «قسمت دوم» ۸۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۰

بی شک اصلاح اخلاق اجتماعی در
گرو شناسایی دقیق آسیبها و کاستیهای
فرهنگ عمومی است. اما متأسفانه به رغم
مناقشات فرهنگی و اجتماعی در طول سالهای
بعد از انقلاب، طرح، گفتگو و اقدام در زمینه
آسیبها و کاستیهای جدی موجود در جامعه،
ناقص و در مواردی سهل انگارانه بوده است.
در این میان، مسأله چگونگی و حدود ارتباط
سالم میان دختر و پسر یا زن و مرد به عنوان
یکی از مصادیق اخلاق اجتماعی بیشتر در
ظاهر و گاه به شیوه ای خشن مورد توجه بوده
است. آنچه می خوانید دومین بخش از
کنکاشی است که در این زمینه و مسایل
پیرامونی آن صورت گرفته و در چهار قسمت
تنظیم شده است. روشن است که موضوعی به
اهمیت مسأله جنسیت و اخلاق و به گستردگی
آن را نمی توان در یک پژوهش به انجام
رساند. چه اینکه برخی مسایل مطرح شده در
این پژوهش نیازمند تأمل بیشتر است و حتی
در نگاه برخی صاحب نظران مسایل اجتماعی
پذیرفته نیست ولی طبیعی این دست مباحث
طرح دیدگاههای مختلف و دستیابی به بهترین
شیوه ها و راهکارها می باشد. و از این رو حتی
اگر برخی نظرهای مطرح شده مورد پذیرش
نیز نباشد اما می تواند در دستیابی به دیدگاه

جامع و راهکار مطلوب مفید افتد.

* ضعف نهادهای آموزشی،

رسانه ها و سازمانهای فرهنگی

در خصوص تربیت شخصیت سالم
نوجوانان و جوانان از سوی نهادهای آموزشی،
رسانه ها، سازمانها و مراکز فرهنگی نیز
مشکلات اساسی وجود دارد.

نخست: این نهادها و مراکز فاقد
برنامه ریزی جامع و استراتژی درازمدت (و
حتی کوتاه مدت) فرهنگی مشخص و روشن در
کلیه زمینه ها هستند و عملکرد آنها بیشتر
متکی بر سلایق ناپایدار شخصی و گرفتار
روزمرّگی است.

دوم: شیوه کار مجریان فرهنگی (مانند
صدا و سیما) و مربیان نهادهای آموزشی بیشتر
بر اساس تبلیغ مستقیم، القاء مشخص، واضح و
پند و اندرز دادن است.

شیوه مستقیم تبلیغ، پند و اندرز دادنهای
مکرر و کسل کننده و القاء مشخص و
نیندیشیده، آن هم در شکلی که مخاطب نادان
و جاهل پنداشته می شود، موضع گیری فعال
منفی را به دنبال دارد.

و از آنجا که ایران جامعه ای با بافت محکم
مذهبی است و به قول شهید مرتضی مطهری
«هر گونه صلاح و اصلاحی در کار مسلمین رخ
دهد یا باید مستقیما به وسیله این سازمان
(سازمان روحانیت) که سمت رهبری دینی
مسلمین را دارد صورت بگیرد، یا لااقل این
سازمان با آن هماهنگی داشته باشد.»^(۱) عدم
آمادگی لازم سازمان روحانیت در پاسخ گویی به
نیازهای عصر و انتظارات نسل امروز و عدم
برخورد فعال مثبتِ علمی، اجتماعی و فرهنگی
این سازمان در سطحی قابل قبول از دلایل
عمده بحران فکری و فرهنگی یاد شده در
تاریخ معاصر ایران و نیز به تبع آن فقدان
برنامه های درازمدت فرهنگی، اجتماعی
مشخص و روشن در سطح نظام و سازمانهای
مسؤول امور فرهنگی، اجتماعی می تواند
محسوب گردد. و در این وضعیت مسایل
فرهنگی، اجتماعی جولانگاه تاخت و تاز انواع
سلیقه ها شده است و این خود به بحران و بهم
ریختگی فکری و فرهنگی یاد شده دامن زده و
اوضاع را بیش از پیش آشفته و نابسامان
می سازد.

باید فراموش نکرد که نه منع شدید والدین
و جامعه و نه صرف محدودیتهای مذهبی هیچ
کدام مسایل و مشکلات تربیت جنسی
نوجوانان و جوانان را به طور کلی پاسخ نگفته و
حل نمی کنند. بدین ترتیب اگر شخصیت
نوجوان به موقع در نهاد خانواده و در نهادهای
آموزشی مانند دبستان و دبیرستان و… و نیز
تحت یک راهبرد مشخص فرهنگی در جامعه
اصلاح نشود و علاوه بر این، اگر مسایل زندگی
روزمره و نیازهای نوجوان و جوان در
زمینه های گوناگون مانند تحصیل، فوق برنامه،
ورزش و موارد سرگرمی سالم فراهم نباشد تا
جوان مشغول بوده و از تأثرات و تمایلات
درونی و بلوغ زودرس جنسی دور باشد،
همچنین اگر آینده شغلی روشن و اطمینان
بخش برای جوان در سنین رشد اجتماعی
همراه با بلوغ جنسی مهیا نباشد و او در ازدواج
با مشکلات مختلف روبه رو باشد، در چنین
شرایطی فساد اخلاقی و حتی ارتکاب جرایم
خطرناک در جامعه رشد خواهد یافت.

حال تصور کنید در جامعه ما همچنان که
گفتیم بحرانها و تعارضات فرهنگی که نوجوان
و جوان را با طیفی از ایده های خشک، شدیدا
کنترل کننده و ناآشنا به نیازها و زمان و نیز
ایده های معتقد به آزادیهای نامحدود و کنترل
نشده مواجه می سازد. و ناآشنایی مربیان
بسیاری نسبت به مسایل تربیتی و روانی و
ناپختگی و دوراندیش نبودن آنها، و همچنین
وجود اهرم ها و یا ابزارهای فشار و کنترل که
مرز حساب شده ای ندارند و مراکز متعدد کنترل
کننده که سیاست جامع فرهنگی و مقررات
اجرایی تعریف شده ای نداشته و در بسیاری
موارد نیروهای آنها بر اساس سلیقه های
شخصی خویش عمل می کنند، وضع را وخیم تر
کرده است. و در مواردی برخی از نیروهایی که
داعیه اصلاح منکرات را دارند، نمی دانند که
محیطی که کلام پاکیزه در آن مبادله نشود و
رفتار منصفانه و عادلانه در آن اعمال نگردد،
محیطی سالم برای تربیت و رشد نسلهای حال
و آینده نخواهد بود.

اینها همه در حالی است که اصول سیاست
فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (مصوب

شورای عالی انقلاب فرهنگی) چنین می گوید:
«نباید فراموش کرد که انقلاب اسلامی حقیقتا
انقلاب فرهنگی است و اگر نگوییم همه
اختیارات و امکانات، قدر مسلم این است که
می توانیم بگوییم بیشترین و مهمترین و
عمده ترین تلاشها و توانمندیها باید برای
تکامل و توسعه و تحرک فرهنگی در همه
شؤون فردی و اجتماعی به بهترین نحو صرف
شود. اگر در قول و قرار شفاهی و کتبی، نود
درصد راه حلها و درمانها را فرهنگی دانسته و
ده درصد آن را غیر فرهنگی بدانیم اما عملاً
این نسبت را معکوس کرده ده درصد امکانات
و تواناییها را به فرهنگ و نود درصد آن را به
امور دیگر متوجه سازیم، در چنین حالتی از
سیاست فرهنگی چندان نصیبی نخواهیم
برد.»^(۲)

البته به نظر ما بهتر است بگوییم در واقع
هیچ نصیبی نخواهیم برد. روشهای صرفا
سرکوب کننده که به جای کنترل و هدایت
غرایز در یک برنامه تربیتی با هدف روشن و با
حفظ شخصیت و آزاد منشی نوجوانان و جوانان
اعمال شود نه تنها باعث لجبازی و کناره گیری
نوجوانان و جوانان در مقابل فرهنگ خودی
شده و مقاومت روانی آنها را برانگیخته بلکه
متأسفانه بسیاری از خانواده ها را نیز به مقابله
فرامی خواند است. در حالی که می بایست نهاد
خانواده که اولین و مهمترین محل تربیت و
رشد نوجوانان و جوانان است با سیاستها و
شیوه های فرهنگی جامعه برای رشد نوجوانان
هماهنگی داشته باشد. این عدم هماهنگی،
خود، معضل مهم دیگری در تربیت اخلاقی
نوجوانان و جوانان محسوب می شود.

دختر دانش آموزی در پارک ساعی چنین
می گوید: این روزها هر پسری که با دختری
آشنا می شود ابتدا در همان جلسه اول برخورد
به او می گوید، می آیی به خانه. او یکی از دلایل
این برخورد پسرها را فشار و کنترل بیش از حد
جامعه می داند!

در توضیح دلیل یاد شده از سوی دختر
دانش آموز مورد مصاحبه، می توان گفت، در
ابتدای امر به دلیل فشارهای بسیار و کنترلهای
نسنجیده و بازداشت و… معاشرت بین دختر و
پسر به درون خانه ها کشیده شد. و در این
معاشرتهای پنهان و خانگی دختر و پسر
خصوصا پسرها، بدون توجه به عواقب مسأله
لااقل برای خودشان، به این نتیجه رسیدند که
در درون خانه، بسیار راحت تر و بدون کمترین
قید می توان معاشرت نمود.

در این جا با مسایل مختلف روبه رو
هستیم. یکی اینکه برخی عملکردها به گونه ای
بوده است که به جای تربیت جوانان، آنها را به
سوی مشکلات اخلاقی سوق داده و روابط
پنهان بین دختر و پسر ایجاد نموده یا دامن زده
است، که بسیار خطرناک است. شایان ذکر است
که منظور، آزاد گذاشتن معاشرت بین دختر و
پسر و گسترش روزافزون آن یا به قول معروف
آزادی بی بند و باری و هرج و مرج جنسی و
اخلاقی که عواقب جدی و خطرناک در ابعاد
گوناگون برای آینده نوجوانان و جوانان و نیز
جامعه در بر دارد، نیست. بلکه توجه دادن به
برخی آثار منفی فشارها و کنترلهای بیش از حد
و نسنجیده، و بسان متهم و گناهکار و خدای
ناکرده فردی فاسد با نوجوان و جوان برخورد
کردن است که نه تنها شیوه ای ناکارآمد، بلکه
دارای عواقب تلخ بسیاری در تربیت نوجوانان و
جوانان برای آینده ای روشن و سالم است.

اصول سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی
ایران، «مخفی شدن فساد عقیده و اخلاق» و
نیز گرایش به راه حلهای شتابزده و خشونت آمیز
در مورد مشکلات اجتماعی و معضلاتی که
نیازمند تحقیق و تدبیر است.» و همچنین
«عدم توجه به نقش عوامل و مسایل
اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و محیطی در
اصلاح جامعه و اکتفا کردن به وعظ و نصیحت
در هدایت و تربیت دینی و اجتماعی و «نهی از
منکر با توسل به منکرات دیگر»^(۳) را از
منهیّات در سیاست فرهنگی ذکر کرده است.

و به این ترتیب، گو اینکه در جامعه ما هر
کس کاری می کند دیگری آن را به اصطلاح
رشته می کند و بسیاری از امور فرهنگی و
اجتماعی متولیان متعددی دارد، در حالی که
هیچ متولی ندارد.

بنا به گفته تمام دختر و پسرهایی که با آنها
در باره مسایل جوانان، از جمله رابطه میان دو
جنس گفتگو کردیم، بگیر و ببندها، ضرب و
شتم و رفتارهای تندی که در جامعه به منظور
ممانعت از معاشرت آزادانه دختران و پسران،
روابط پنهان و یا به قولی فساد و فحشاء،
مخفیانه ایجاد و یا گسترش داده است. افزون
بر این در مواردی فساد اخلاقی حتی به طور
علنی نیز قابل مشاهده است. برخی از جوانان
۱۸ ـ ۱۷ ساله از روابط پنهانی دختران نوجوان
کم سن و سال با پسرها در محافل خصوصی
صحبت می کردند.

به طور کلی در طول صحبت و گفتگو با
پسران و دختران مسأله بلوغ زودرس در سنین
نوجوانی و سنین اولیه جوانی (اگر جوانی را ۱۸
سال به بالا در نظر بگیریم) توجه ما را به خود
جلب کرد.

اما در این میان یکی از مهمترین مسایلی
که می تواند توجه منتقدان فرهنگی و اجتماعی
را برانگیزد، استفاده از شیوه های خشونت آمیز
در مسایل مربوط به ارتباط میان دو جنس
مخالف در جامعه است. پسران و دخترانی که
در حال صحبت، گفتگو، قدم زدن و یا احتمالاً
در مواردی دیگر دستگیر شده و به مراکز
مربوطه برده می شوند، خصوصیات فکری،
فرهنگی و رفتاری کسانی که آنها را دستگیر
می کنند و شیوه های برخورد با این نوجوانان و
جوانان، که نگارنده این سطور خود از ابتدا تا
انتهای این امر یک بار به طور کاملاً طبیعی
مشاهده کرده و مورد تأمل قرار داده ام و به
دادگاه بردن آنها، و در مواردی شلاق و کتک
زدن آنها با توجه به سیاست فرهنگی یاد شده
در اصول سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی
ایران، مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی، و
با توجه به نظر کارشناسانه، روانشناسان،
جامعه شناسان و متخصصان تعلیم و تربیت به
طور جدّی قابل تأمل و رسیدگی است. یکی از
نکات مورد تأمل این است که این شیوه ها و
برخوردها نسل جوان را گرفتار مشکلات
شخصیتی کرده و روابط پنهان خطرناک و فساد
مخفیانه ایجاد نموده است. باید خاطر نشان
کرد که سخن بر سر گسترش روابط و معاشرت
آزادانه و خلاف شرع دختر و پسر که موجب
لطمات روحی، بی توجهی به درس و علم و یا
موجب فساد برای آنها شود نیست، بلکه سخن
بر سر این است که بحران بلوغ و غریزه جنسی
را فقط با بگیر و به بند، دادگاه و شلاق و کتک
و تنها با نصیحت و دعا و یا ذکر مرگ و قیامت
و اجباری نمودن فرایض دینی نمی توان به
مسیر صحیح هدایت کرد.

جوانی می گفت: جامعه این همه فشار و
سختگیری را بدون هیچ تدبیر و سیاست
اندیشیده ای در مورد نوجوانان و جوانان به کار
می گیرد. تازه این جوان اگر تمام این گونه
فشارها را پشت سر بگذارد و دست از پا خطا
نکند و یا نیروی جوانیش را صرف تحصیل و
آموزش دیدن بکند بعد که تحصیلش تمام شد،
مشکلات اشتغال یک طرف و بعد هم امکانات
مالی ضعیف اجازه ازدواج به او نمی دهد. آیا به
نظر شما این حالت محکومیت نیست.

با وجود این فشارها و بگیر و به بندها و
ضرب و شتم ها در مورد روابط بین دو جنس
مخالف باز هم مشاهده می کنیم که طرح
توسعه عفاف که اخیرا مطرح شد بدون اینکه
مصادیق مروجان و عاملان منکر را برشمرد و
معلوم کند، منظورش از این مروجان و عاملان
چه کسانی است، و آیا با مسایل ناشی از بحران
بلوغ و غریزه جنسی نوجوانان و جوانان و یا
نوع حجاب دختران و یا نوع لباس یا آرایش
موی پسران و… نیز باید با قانون و دادگاه و
امثال آن برخورد شود؟

اینها همه در حالی است که جامعه ما در
این خصوص به تدابیر، سیاستها و روشهای
معقول نیاز مبرم دارد. و می بایست با به
کارگیری کارشناسان دلسوز روان شناس،
جامعه شناس و متخصصان تعلیم و تربیت به
تربیت جنسی نوجوانان و جوانان و آموزش آنها
در زمینه رابطه و برخورد معقول و مبتنی بر
حفظ حرمت حدود الهی و احترام متقابل در
چارچوب رعایت هنجارهای اجتماعی در
محیطهای مختلف منزل، دانشگاه، محیط کار و
کوچه و خیابان و… همت گماشت و نیز نیازهای
او را در مقاطع گوناگون تأمین نمود. مرد
میانسالی که گفتگوی جوانان و ما را در پارک
ساعی می شنید، به میان سخن آمد و گفت:
همین جوان که می گوید، معاشرت آزادانه دختر
و پسر ایراد ندارد و من نیاز د