پاورپوینت کامل صفیه بانوی کرامت، بانوی شعر«قسمت دوّم» ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صفیه بانوی کرامت، بانوی شعر«قسمت دوّم» ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صفیه بانوی کرامت، بانوی شعر«قسمت دوّم» ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل صفیه بانوی کرامت، بانوی شعر«قسمت دوّم» ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۲

اشاره

خانم لیلی محمد حیالی به مناسبت اقدامی که در گردآوری اشعار صفیه دختر عبدالمطلب، عمه
بزرگوار پیامبر(ص) و تدوین آن نموده، مقاله ای را در مجله ادبی فرهنگی «المورد» شماره یکم،
سال ۱۹۹۹، چاپ بغداد، منتشر ساخته است که به شرح این دیوان و ویژگیهای شعر صفیه و
شخصیت آن بانو می پردازد. چنان که در قسمت قبل اشاره کردیم ترجمه این مقاله را در دو بخش
تقدیم خواهیم کرد. بخش دوم آن که اینک پیش روی دارید عمدتا به بازگویی و شرح اشعار صفیه
می پردازد. به خاطر پرهیز از طولانی شدن بحث از ذکر متن اصلی بیشتر شعرها خودداری کردیم.
چه اینکه نیازی به برخی توضیحات نویسنده در خصوص برخی کلمات بکار رفته در شعرها که در
پاورقی آورده نبود.* *

دیوان صفیه

تاکنون دیوانی برای بانو صفیه بنت
عبدالمطلب بنی هاشم بن عبدالمناف قریشی
درست و جور نشده که دربردارنده اشعارش
باشد و آثارش را حفظ کند. اشاره یا ذکری در
کتب ادبی نیافته ام که بیان کننده دیوان صفیه
باشد. اشعار وی در برگهای کتب مهم میراثی
مثل سیره ابن هشام که مصدر اساسی برای
پژوهش در سیره نبوی است و علما به مطالب
آن اعتماد دارند، یافته می شود و نیز در کتابهای
برگزیده شعری مثل دیوانهای حماسی یا
«سمط النجوم العوالی» و یا در کتب تاریخی
مثل «البدایه و النهایه»، بارزترین اشعار صفیه،
مراثی وی برای رسول اللّه (ص) است و در
اغلب کتب میراث، شجاعت و قهرمانی و کمک
او به رسول اللّه (ص) با زبان و اشعارش ذکر شده
است.

دیوان صفیه، مجموعه جدید شعری در
عالم ادب به شمار می آید، که نه در حال و نه در
گذشته کسی پیش از من به تحقیق و
جمع آوری آن اقدام نکرده است. این دیوان به
رغم کوچک بودن، بیش از صد و سی بیت در
بر دارد. از خداوند می خواهم مرا موفق گرداند یا
به هر پژوهشگر دیگر برای افزون اشعار دیگر ـ
اگر یافته شود ـ کمک کند.

شیوه گردآوری و تحقیق

دیوان صفیه یکی از دیوانهای کوچک
است که من در رساله فوق لیسانس خود آن را
گرد آورده ام. اشعاری که در این دیوان تحقیق و
جمع آوری شده است، دربردارنده اشعار جاهلی
و اسلامی و شعرهایی است که توانسته ام بر آن
دست یابم.

ترتیب اشعار طبق قافیه و با تقدیم کسره
بر ضمه و فتحه و سکون ـ به حَسَب قوت
حرکتها ـ است.

در شیوه تحقیق نصوص، به گونه ای که
می آید، عمل کرده ام:

۱ـ در درجه اول، به قدیمی ترین نصوص
اهتمام داشته ام. عنوان مصدر را ثبت کرده،
سپس شمار ابیات را در نظر داشته و ابیات
طولانی تر را مقدم داشته ام.

۲ـ مناسبت اشعار را غالبا و به اندازه ای که
فهمیده ام، ذکر کرده ام.

۳ـ تفاوت میان روایات مختلف نصوص و
الفاظ را بیان داشته، اختلاف میان مصدر و
کتب دیگر را روشن کرده ام.

۴ـ پس از هر حاشیه ـ که اختلاف روایات
را در آن ذکر می کنم ـ واژه ها یا ترکیبها و یا
اسامی را که در متن شعر است، شرح می دهم.

۵ـ قطعه های شعر را بر اساس قافیه
سامان داده و هر قافیه را بر اساس حرکات
قویتر ـ اول کسره، بعد ضمه، سپس فتحه و در
آخر سکون ـ بر روی هم قرار داده ام.

۶ـ بخش آخر دیوان را به ذکر مصادر
اشعار و اختلاف گفتار در نسبت شعرها به
شاعره یا کسی دیگر یا آنچه بدون ذکر نام
سراینده بوده، اختصاص داده ام.

در پایان امیدوارم در ارائه دیوان شاعره به
گونه رضایت بخش موفق شده باشم. باید
دانست آنچه در توان و همت داشته ام، به کار
گرفته ام.

برای پژوهشگر و بسیاری از محققان و
پژوهشگران متخصص، اخلاص در عمل و
انگیزه خدمت به ادب عربی کافی است؛
همچنین از آن رو که این شاعره اثر مهم و
فعالی در زندگی رسول اللّه (ص) و مسلمانان
داشته، مضافا اشعار وی در مدح یا در رثای
رسول اللّه (ص) دارای اهمیت است.

[نمونه هایی از شعر صفیه]:

۱ـ او در رثای رسول اللّه (ص) می گوید:

وجودم شعله ور شد و مانند عزادار شب را به روز
آوردم

و در شب به مانند مالباخته بی خوابی کشیدم

به سبب غصه ها و دریغی که برایم پیش آمده
بود

و ای کاش آن را با باران آرزوهایم نشسته بودم

هنگامی که گفتند رسول اللّه (ص) به شبانگاه در
آمد

و آنچه مقرر شده [= مرگ] با او همراه شد

زمانی که دیدیم پشت پیامبر بر زمین است

و موهای پشت سرش پیچیده و درهم آمیخته
است

زمانی که دیدیم خانواده اش وحشتزده اند

و برای آنان آسایشی پس از دوستدارشان
نیست

این واقعه دل را دچار حزن بسیار کرد

و با قلب عجین گشت، آن چنان که قلب
مرعوب بود

کاش می دانستم چگونه شب را به سلامت
سپری خواهم کرد

پس از آنکه خویشمان، رسول اللّه از ما جدا شد

او که بحق در روی زمین بزرگوارترین مردم

و آقای آنان، و عشقش در دلها بود

از این پیشامد به خدا شکوه می کنم و او مرا
بس است

همو که بی چیزی و گریه شدید مرا می داند^(۱)

۲ـ وی سروده است:

ای چشم من! پیاپی اشک بریز

به خاطر پیامبر پاک و جهادگر

برای مصطفی در آشکار و نهان

با اشکهای جوشنده و روان نوحه سر کن

چشمی که پس از پیامبر بگرید

خداوند ـ پروردگار ما ـ [نام] او را در کتاب
اعمال خواهد نوشت

پیامبری که فاتح و خاتم پیامبران و رحیم و
مهربان

و راستگو و پاکیزه بود

همو که دلسوز و نصیحت گر و خیرخواه ما

و رحمتی از سوی خداوند بخشنده ما بود

رحمت و درود خدا بر او باد!

و خداوند مالک [دنیا و آخرت] به او بهترین
پاداش را دهاد!^(۲)

۳ـ در رثای پیامبر گفته است:

با بی خوابی و مانند عزادار شب را به روز آوردم

به خاطر غم و غصه ای که در درونم می لرزد

این غصه مرا پیر کرده است، در حالی که
همسالانم پیر نشده اند

پس سرم مانند شاخه بی برگ نخل [سفید[
است

به سبب فقدان مصطفی که بحق نور بود

ای رسول اللّه ! تو مانندی نداری

کریم الطبع و بزرگوارترین مردمی

و توانایی که برگزیده و نجیبی

باران رحمت ضعفا و فقرا و همسایگانی

و پناهگاه هر شکست خورده غریبی

اکنون مقیم گور هستی و در آنجا به سر
می بری

و پیشتر کریم و خوب زیستی

در هر امری موفق بودی

و در هر حادثه ای که پیش می آمد، سخنور و
خطیب^(۳)

۴ـ و باز در رثای پیامبر سروده است:

بعد از تو خبرها و اتفاقات سختی بود

که اگر شاهد آن بودی، بسیار سخن نمی گفتی

ما تو را از دست دادیم، مانند از دست دادن
زمینی بسیار بخشنده

و قوم تو بی چیز و نیازمند شدند و من شاهد
گرسنگی اشان بودم^(۴)

۵ـ و نیز در رثای پیامبر(ص) [و خطاب به
حضرت زهرا(س)] گفته است:

ا فاطم بَکی و لا تُسامی

ای فاطمه! گریه کن و دست برندار

بصبحکِ ما طَلَعَ الکوکب

زیرا به هنگام سپیده دم ستاره ظاهر نخواهد
شد

هو المرءُ یبکی و حقُّ البکاءُ

او [پیامبر] کسی بود که برایش می گریند آن
گونه که سزاوار است

هو الماجد السیدُ الطیب

او بزرگوار و شخصی پاک بود

فأوحشت الارض من فقده

زمین از فقدان او وحشت کرد

و أی البریه لا ینکبُ

و کدام سرزمین است که رنج و سختی نبرد؟!

فمالی بعدک حتی المَما

پس از تو حتی نمی توانم بمیرم

تِ الا الجوی الداخل المنصب

و فقط گداز حزن وجود دارد و مرا رنجور کرده
است

فبکّی الرسولَ و حقت له

پس بر رسول گریه کن و سزاوار است

شهود المدینه و الغیب

حاضران مدینه و غایبان [نیز بگریند]

لتبکیک شمطاءُ مضروره

باید مردمان آشفته و زیان دیده از فقدانت بر تو
بگریند

اذا حُجبِ الناس لا تحجب

[گویی که] زمانی که مردم غایب شوند، تو
غایب و پنهان نمی شوی

لیبکیک شیخ ابو ولده

باید پیرمردان موی سفید و دارای فرزند

یطوفُ بعقوتهِ اشهب

به هنگامی که گرداگرد سرای خویشند، بر تو
بگریند

و یبکیک رکبٌ اذا أرملوا

و باید سواران آن زمان که بی زاد و توشه
می شوند، بر تو بگریند

فلم یلفَ ما طلبَ الطلبُ

زیرا دیگر حتی به ناچیزترین خواسته خود
نخواهند رسید

و تبکی الاباطح من فقده

و آنان که زیر حمایت پیامبر بودند، با از دست
دادنش باید بگریند

و تبکیه مکه و الأخشب

و مکه و منطقه «اخشب» نیز باید گریه کنند

و تبکی وعیرهُ من فقدهِ

منطقه «وعیره» نیز از فقدانش، با حزن

بِحزنٍ و یسعدها المیثب

می گریست و منطقه «المیثب» بر آن فائق
می آمد

فعینی مالکِ لا تدمعین

پس ای دیده من! چرا تو نمی گریی؟!

و حق لدمعکِ یُستسکب

و حال آنکه سزاوار است اشکت پیاپی سرازیر
شود^(۵)

۶ـ و در باره فرزندش ـ زبیر بن عوام ـ
پس از مرگ پدرش و هنگامی که در
تربیتش سخت می گرفت، گفته است:

[پیشتر گذشت^(۶)]

۷ـ و به خاطر بدحالی و از دست دادن
عزیزان سروده است:

شب من به درازا کشید و خواهرانم مرا خوشدل
نمودند

مرده و شخص از دست رفته من مانند دیگر
رفتگان نیست

از دست رفته من مانند رفتگانِ

مردم نیست و مثل او در زندگی وجود ندارد

شب من به درازا کشید به سبب درد و رنجی که
مرا رنجور کرده

و مانند آن را ندیدم^(۷)

۸ـ در رثای پدرش به هنگام احتضار گفت:

[پیشتر گذشت^(۸)]

۹ـ

ای دیده! برای مرد نرمخویی اشک بریز

و برای بهترین شخصی که می میرد و از دست
می رود، نوحه سر کن

با حزن بسیار برای برگزیده ای نوحه سر کن

که بسیار محبوب و پیوند خورده با دلمان بود

نزدیک بود زندگی را از دست بدهم، زمانی که

آنچه [مرگ] مقدر و نوشته شده در کتاب [اللّه [
مجید است، به سر او آمد

او با بندگان [خدا] مهربان

و برای آنان رحمت و خیر بسیار بود

چه زنده و چه مرده، خدا از او راضی

و در روز جاودان، بهشت پاداش وی باشد^(۹)

۱۰ـ و در رثای پیامبر هدایت گفته است:

آب لیلی علیّ بالتسهادِ

و جفا الجنب غیر وط ء الوسادِ

و اعترتنی الهمومُ جدا بوهنٍ

لأمور نزلنَ حقا شداد

[ترجمه این دو بیت گذشت]

رحمه کان للبریه طرا