پاورپوینت کامل نگاه نگاهی دوباره۳ محدوده مجاز نگاه ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاه نگاهی دوباره۳ محدوده مجاز نگاه ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاه نگاهی دوباره۳ محدوده مجاز نگاه ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاه نگاهی دوباره۳ محدوده مجاز نگاه ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۶

یادآوری

در میان همه مسایل مربوط به نگاه، موضوع «محدوده نگاه» از اهمیت بیشتری برخوردار است، چرا که در این بخش،
مرزهای نگاه مجاز و ممنوع زن و مرد، تبیین و مشخص می گردد. اینک در مدخل این موضوع، ابتدا به بررسی آیه «غضّ بصر»
می پردازیم و آن را از دو زاویه مورد تأمل قرار می دهیم: یکی آنکه «غض بصر» به چه معنی است؟ و دیگر آنکه آیا از آیه قرآن
«محدوده»ای برای آن استفاده می شود؟

برای نتیجه گیری از این مبحث، باید بخشهای بعدی مقالات را پی گیری کرد و پس از بررسی همه مستندات، داوری کرد.

در آیه ۳۰ از سوره نور، از پیامبر اکرم(ص) خواسته شده است که به مردان بگوید: «غضّ بصر» کنید، سپس همین تکلیف
متوجه زنان نیز شده است:

قل للمؤمنین یغضّوا من ابصارهم …

و قل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن …

این دو آیه، دستور صریحی است که در باره نگاه در قرآن وجود دارد و در مفاد آن از دو جهت باید تأمل نمود: یکی آنکه
«مفهوم»ِ غضّ بصر چیست؟ و دیگر آنکه «متعلّق» غض بصر چیست و از «چه چیزی» باید غض صورت گیرد؟

مفهوم غض بصر

برخی دانشمندان «غض بصر» را به
«چشم بستن و نگاه نکردن» معنی
کرده اند. از مفسران پیشین ابوالفتوح
رازی^(۱)، و از متأخران علامه طباطبایی^(۲)
چنین برداشتی از این واژه ارائه کرده اند و بر
اساس آن، مفاد این آیه را «نهی از نگاه
کردن» دانسته اند. ولی لغت شناسان و
مفسران دیگر، آن را به معنی «کم کردن
نگاه» و خیره نشدن دانسته اند. مثلاً در
«کتاب العین» آمده است: غضّ، «سستی در
نگاه» است که پلکها به هم نزدیک شود ولی
روی هم قرار نگیرد. و در «مصباح المنیر»،
«کم کردن نگاه» نیز ذکر شده است،
«تهذیب اللغه» و «معجم مقاییس اللغه» و
«صحاح» نیز «نقصان نگاه» را در معنی آن
آورده اند.

راغب اصفهانی هم که دقت فراوانی در
واژه های قرآنی دارد، «کاستن از نگاه» را
مطرح ساخته است و امین الاسلام طبرسی
در معنی غض، «نقصان» آورده است و
طریحی هم از این جماعت تبعیت نموده
است.^(۳)

علاوه بر نظر لغت شناسان که در این
باره به اتفاق نظر، نظر داده اند و نگاه نکردن
یا بستن چشمها را در معنی آن نیاورده و یا
به صراحت چنین معنایی را نفی کرده اند،
استعمالات این واژه نیز همین معنی را تأیید
می کند. شهید مطهری که در تحلیل این
واژه و بررسی موارد استعمال آن، گوی
سبقت را از دیگر محققان ربوده است،
می نویسد:

«غض، به معنی کاهش دادن است و
غض بصر یعنی کاهش دادن نگاه. در قرآن
کریم، سوره لقمان آیه ۱۹ از زبان لقمان به
فرزندش می گوید: «و اغضض من صوتک»
یعنی صدای خودت را کاهش بده، ملایم کن،
فریاد نکن. و در آیه ۳ از سوره حجرات
می فرماید: «ان الّذین یغضّون اصواتهم
عند رسول اللّه اولئک الذین امتحن اللّه
قلوبهم للتقوی» یعنی آنان که صدای خود
را (هنگام سخن گفتن) در حضور رسول خدا
ملایم می کنند، یعنی فریاد برنمی آورند، آنان
کسانی هستند که خداوند دلهایشان را برای
تقوا آزمایش کرده است.

در حدیث معروف هند بن ابی هاله که
اوصاف و شمائل رسول اکرم را توصیف
کرده چنین آمده است: «و اذا فرح غضّ
طرفه» یعنی وقتی که خوشحال می شد
چشمها را به حالت نیم خفته در می آورد،
بدیهی است که مقصود این نیست که
چشمها را روی هم می گذاشت و یا به طرف
مقابل نگاه نمی کرد. مرحوم مجلسی در
بحار این جمله را این طور تفسیر می کند:
«اَیْ کَسَرَهُ و اَطْرَقَ و لم یفتَحْ عینَه و انّما
یَفْعل ذلک لیکونَ ابعد من الاشر و المرح»
یعنی پلک چشم را می شکست و سر را
پایین می انداخت و چشمها را نمی گشود
چنین می کرد تا از حالت شادی زدگی دور
باشد. علی(ع) در توصیه به فرزند خود
محمد بن الحنفیه هنگامی که در جنگ
جمل پرچم را به او داد، فرمود: «کوهها اگر
از جا کنده شوند تو سر جای خود باش،
دندانها را روی هم فشار بده. (تا خشم و
غضب تحریک شود) سر خود را به
خداوند عاریه بده و پاها را در زمین
میخکوب کن» آنگاه در آخر اضافه فرمود:
«ارمِ ببصرکَ اقصی القوم و غض
بصرک» یعنی تا آخرین نقطه دشمن را
نظر بینداز و چشمها را بخوابان. بدیهی
است که مقصود این نیست که چشمها را
ببندد یا نگاه نکن، مقصود این است که به
یک نقطه معین، مخصوصا به تجهیزات
دشمن خیره نشو.

همچنین به اصحابش در جنگها
می فرماید: «غضوا الابصار فانه اربط
للجأش و اسکن للقلوب» نگاهها را به
تجهیزات دشمن کم کنید که این طور دلها
محکم تر و آرام تر است.

از همه این موارد چنین فهمیده می شود
که معنی غض بصر کاهش دادن نگاه است،
خیره نشدن و تماشا نکردن و به اصطلاح
نظر استقلالی نیفکندن است …

علیهذا در آیه مورد بحث معنای
«یغضوا من ابصارهم» این است که نگاه را
کاهش بدهند، یعنی خیره نگاه نکنند و به
اصطلاح علمای علم اصول، نظرشان آلی
باشد، نه استقلالی.

توضیح اینکه یک وقت نگاه انسان به
یک شخص برای ورانداز کردن و دقت کردن
به خود آن شخص است مانند اینکه بخواهد
وضع لباس و کیفیت آرایش او را مورد
مطالعه قرار دهد، ولی یک وقت دیگر نگاه
کردن به شخصی که با او روبه رو است برای
این است که با او حرف می زند و چون لازمه
مکالمه نگاه کردن است به او نگاه می کند.
این نوع از نگاه کردن که به عنوان مقدمه و
وسیله مخاطبه است، نظر آلی است ولی
نوع اول نظر استقلالی است، پس معنی
جمله این است: «به مؤمنین بگو به زنان
خیره نشوند و چشم چرانی نکنند.»^(۴)

برخی فقهای معاصر، در باره مفهوم
«غضّ بصر» نظریه سومی ارائه کرده اند. در
این نظریه با قبول اینکه غض بصر، «بستن
چشم» نیست، آن را به معنی «پایین
انداختن چشم» معنی کرده و «کنایه» از
«نگاه نکردن» دانسته شده است. و در تأیید
آن به برخی از روایات که در موارد حرمت
نگاه، این تعبیر به کار رفته است استناد و
کلمات لغویین را نیز چنین تفسیر کرده اند:

«در غالب کتب لغت «دو معنی» برای
غض کردن ذکر کرده اند، یکی به معنی
خفض (پایین افکندن) و دیگری به معنی
نقصان (کم کردن) و بنا بر هر یک از این دو
معنی غض عین می تواند کنایه از «نگاه
نکردن» به طرف مقابل باشد زیرا بنا بر
معنای اول با زیر افکندن نگاه، طرف مقابل
دیده نمی شود و بنا بر معنای دوم نیز مراد
از ناقص کردن عین، «ناقص کردن آن از
نگاه» به طرف مقابل است که این امر به
مفهوم «نگاه نکردن» می انجامد.»

به نظر می رسد که این برداشت از
کلمات لغت شناسان، صحیح نیست. زیرا
آنان واژه «غض» را دارای «دو مفهوم»
معرفی نکرده اند، بلکه با «تعبیرات متعدد»
ولی مشابه و مترادف در صدد تبیین «یک
مفهوم» بوده اند، مثلاً لسان العرب در معنی
غضّ از سه تعبیر استفاده می کند: «کفّ،
خفض و کسر». برخی دیگر از لغویین فقط
«خفض» را ذکر کرده اند و مقاییس اللغه
«کفّ و نقص» را با هم آورده است. و عده ای
هم در معنی کردن غض به سراغ تعبیر
«فتور» رفته اند. پس واژه های: نقص (کم
کردن نگاه)، فتور (سستی در نگاه)، کسر
(شکستن نگاه)، کفّ (جمع شدن نگاه)،
خفض (پایین افتادن نگاه) تعبیرات
گوناگونی است که در صدد ارائه «مفهوم
واحدی» است. این مفهوم در برابر «چشم
دوختن، خیره شدن، و پر بودن نگاه» قرار
دارد، از این رو معانی متعدد برای غض بصر،
قابل قبول نیست.

به علاوه این قضاوت که «ناقص کردن»
نگاه به مفهوم «نگاه نکردن» می انجامد،
توجیه روشنی ندارد، زیرا ناقص کردن نگاه،
یا در «مقابل» نگاه نکردن است و یا باید آن
را «اعم» از نگاه نکردن دانست و در هر
صورت از «غض بصر» نه با دلالت مطابقی
و نه با دلالت التزامی به مفهوم «عدم نظر»
نمی توان رسید.

در نظریه فوق، اضافه کرده اند که «غالب
کتب لغت «غض العین» را به زیر انداختن
نگاه و شکستن آن «به گونه ای که دیگر
روبه رو را نبیند» معنی کرده اند.» ولی این
نسبت نیز با کلمات لغویین سازگار نیست
زیرا چنین قیدی ـ «به گونه ای که روبه رو
را نبیند» ـ در کلمات آنها به چشم
نمی خورد. بلکه برخی از آنها تصریح
کرده اند که در هنگام غضّ، طرف مقابل دیده
می شود.^(۵)

این نکته را نیز باید افزود که «کم کردن»
مفهومی تشکیک پذیر است و دارای مراتبی
می باشد، از این رو ممکن است در مواردی
مقصود «حداکثرِ» کم کردن نگاه باشد که
عرفا به «نگاه نکردن» می انجامد؛ همچنان
که در برخی روایات، ـ با توجه به قرائنی که
وجود دارد ـ غض بصر، به معنی «نگاه
نکردن» به کار رفته است.^(۶) ولی چنین
استعمالاتی نمی تواند محدوده اصلی
«مفهوم» لغت را مشخص کند و یا مراتب
دیگر آن را نفی کند؛ همچنان که گاه غض
بصر، به معنی «بستن چشم» و غمض بصر
نیز استعمال شده است^(۷) ولی لغت شناسان
تصریح کرده اند که روی هم گذاشتن پلکها
و بستن چشم (غمض عین) معنی حقیقی
غض بصر نیست. و این گونه استعمالات،
سخن آنها را نقض نمی کند.

تفسیر روایی غض بصر

در بررسی مفهوم غض بصر، روایات
مربوط به آن را که در ذیل این آیه سوره نور
وارد شده است، باید مورد توجه قرار داد.
این روایات دو دسته اند: دسته ای که این آیه
را به چشم پوشی و نگاه نکردن تفسیر کرده
است و دسته ای دیگر که آن را نهی از خیره
شدن و چشم چرانی می داند.

روایات دسته اول، آیه قرآن را چنین
توضیح می دهد:

ـ … [نهاهم عن