پاورپوینت کامل داور خانوادگی (خیمه عفاف(۳)) ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل داور خانوادگی (خیمه عفاف(۳)) ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل داور خانوادگی (خیمه عفاف(۳)) ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل داور خانوادگی (خیمه عفاف(۳)) ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۲

اشاره:

در گذشته، از «خانواده» به عنوان نهادی مقدس یاد کردیم و از سازندگیهای آن گفتیم و
«معیارگرایی» را در انتخاب همسر، به عنوان عامل ثبات و سلامت خانواده دانستیم و لحاظ
کردن دیانت و نجابت را در ازدواج، یک ارزش شمردیم. ویژگیهای همسر نمونه هم بحث شد.
«منطقی بودن» هم به عنوان عامل جلوگیری از اختلافها و حل اختلافها دانسته شد. اینک به
روشهای شایسته حل اختلافهای خانوادگی می پردازیم:

شعله اختلاف

خیلی اوقات، یک جرقه، خانه ای،
خرمنی و کارخانه ای را به آتش می کشد و
نابود می سازد. «اختلاف»، جرقه ای است که
گاهی در کانون یک خانواده می افتد و آن را تا
مرز سوختن و خاکستر شدن پیش می برد.

باید از پیدایش این جرقه، که به شعله
خانمانسوز تبدیل می شود، جلوگیری کرد و
ریشه آن را در رفتار هر یک از دو شریک
زندگی شناخت و خشکاند. اگر هم این آتش
برافروخته شد، پیش از گسترش دامنه آن،
باید در اولین فرصت آن را فرو نشاند و از در
افتادن آن در همه ارکان زندگی جلوگیری
کرد.

اگر از دست خود زوجین کاری ساخته
نیست، ضرورتا باید از بیرون کمک گرفت.
مثل «آتش نشانی» که هنگام اشتعال یک
خانه و ناتوانی افراد خانه برای فرونشاندن
آتش، به «امداد» خانواده می آید و نجات
می دهد و شعله ها را خاموش می کند.

طرفین اختلاف، اغلب هر کدام
می کوشند تا حق را به جانب خود بدانند و
مشکل و علت اختلاف را به گردن دیگری
بیندازند. از این رو تفاهم و صلح و سازش به
دست نمی آید و نفسانیات و
خودخواهی های انسان مانع از اعتراف به
حق به سود طرف مقابل می شود.

نیاز به «داور»

در صورت عدم تفاهم، برای حل
اختلافها گاهی نیاز به «داور» است، داوری
بی طرف، دلسوز، عاقل، باتجربه و بی غرض.
داوری که هر دو طرف، برای او احترام قایل
باشند و حرف و صلاحدید او را بپذیرند و به
داوری او رضایت دهند. داوری که مورد
رضایت طرفین باشد و به تعبیر فقهی:
«قاضی تحکیم».

اصل این کار، بسیار پسندیده است و اگر
کسی بتواند نقش «داور مصلح» را ایفا کند،
بزرگترین پاداش الهی را نصیب خویش
ساخته است، چون که در تعالیم اسلامی
یکی از ثواب ترین و شایسته ترین کارهای
خداپسند، «اصلاح» و آشتی دادن میان
افرادی است که دچار فتنه و کدورت و قهر و
دشمنی شده اند. «اصلاح ذات البین» در آیات
قرآنی هم آمده است و خداوند، مکرر به
ایجاد آشتی و اصلاح میان مردم فرمان داده
است.^(۱)

امام صادق(ع) فرمود: «صَدَقَهٌ یُحِبُّها
اللّه ُ، اِصلاحٌ بینَ الّناسِ اِذا تَفاسَدوُا و تَقارُبٌ
بَیْنَهم اِذا تباعَدوُا»^(۲)

صدقه ای که خداوند دوست می دارد،
آشتی دادن میان مردم است، آنگاه که گرفتار
تباهی شوند و نزدیک ساختن آنان به
یکدیگر، آنگاه که از هم دور شوند.

حتی دروغ مصلحت آمیز برای حل
اختلافات و ایجاد تفاهم و دوستی، مجاز
شمرده شده است. از این رو، آنکه مسؤولیتِ
«اصلاح» را می پذیرد و به عنوان داور بین دو
طرف حضور می یابد، یک نیکوکار راستین است.

گاهی هم به دو قاضی و داور نیاز است،
دو نماینده عاقل و فهمیده و مجرّب، تا به
حل مشکل بپردازند و صلح و صفا را دوباره
برقرار کنند و ریشه کدورت و نزاع را
بخشکانند.

قرآن کریم نیز به چنین حکمیتی رأی
داده است. تلاش از سوی این دو «قاضی
خانوادگی» و اصلاح از سوی خدا. یعنی یک
گام را اینان برمی دارند، گام دیگر را خداوند با
نزدیک ساختن دلها به یکدیگر و ایجاد
مودت برمی دارد. گرچه دو طرف، راضی به
حکمیت و داوری می شوند و گرچه دو داور،
برای آشتی دادن تلاش می کنند، اما دلها در
قبضه قدرت خداست و او الفت آفرین است و
این تلاش را سبب حصول توافق و هماهنگی
می سازد.

در قرآن کریم می خوانیم:

«وَ اِنْ خِفْتُم شِقاقَ بینهما فَاْبعَثُوا حَکما
مِنْ اهله و حکما من اهلِها اِنْ یُریدا اِصلاحا
یُوَفِّقِ اللّه ُ بینَهما …»^(۳)

اگر از نزاع و اختلاف میان آن دو
(همسران) بیم داشتید که به جدایی
بیانجامد، پس یک داور و حَکَم از سوی
خانواده مرد و داوری هم از سوی خانواده
زن انتخاب کنید و بفرستید، اگر آن دو در پی
اصلاح و آشتی بودند، خداوند نیز میان آنان
آشتی و توافق پدید می آورد.

در این آیه چند نکته زیبا به چشم
می خورد:

«اول»: اینکه داور، از خانواده باشد نه از
بیرون و بیگانه، تا اختلافات و اسرار
خانوادگی به خارج درز نکند و آبروریزی
نشود و نزاع داخلی آنان بر سر زبانها نیفتد.
بعلاوه، اقوام نسبت به مسایل فیمابین آنها،
آشناتر و به راه حل نیز واردترند.

«دوم»: آنکه واقعا دو طرف، در صدد
اصلاح و رفع مشکل باشند، نه در حالت
لجاجت و تعصب و یکدندگی و خودمحوری
و خودخواهی، که هر کدام بخواهد اثبات
کند که حق با اوست و طرف مقابل اشتباه
کرده یا گنهکار است و تقصیر اوست. در این
صورت هرگز تلاش مصلحان و داوران به
نتیجه نخواهد رسید.

«سوم»: آنکه «اراده اصلاح»، جدی باشد
و طرفین به یک توافق و وحدت نظر برسند
یعنی بزرگترها و ریش سفیدها و داوران
خیرخواه و صادق و امین، حرفهای آنان را
بشنوند و دیدگاههای موکل خود را به طرف
مقابل برسانند و نتیجه این صحبتها آن
باشد که خود زوجین، مشکل را حل شده
ببینند و اختلاف ریشه کن شده باشد، نه
آنکه با سلام و صلوات و رودربایستی قرار
دادن آنها و «مأخوذ ب