پاورپوینت کامل تواناییهای مشارکتی زنان در فرآیند توسعه روستایی ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تواناییهای مشارکتی زنان در فرآیند توسعه روستایی ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تواناییهای مشارکتی زنان در فرآیند توسعه روستایی ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تواناییهای مشارکتی زنان در فرآیند توسعه روستایی ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۸

یک نظریه که مبتنی بر نوعی ارزیابی از
پروژه های توسعه روستایی در کشورهای رو
به توسعه می باشد؛ حاکی است که بیشتر

این فعالیتها با موفقیت روبه رو نبوده اند.

این نظریه با طرح سؤال «اشتباه در
کجا رخ داده است؟» نارسایی اساسی
پروژه های توسعه روستایی رایج را در عدم
مشارکت زنان روستایی در برنامه ریزی
توسعه ای می دانند و تأکید دارند اکثریت
وسیعی از زنان روستایی فاقد تشکیلاتی و
سازمانی برای بیان خواسته هایشان بوده؛
آنان فاقد آگاهی برای دستیابی به امکانات و
دسترسی بیشتر به منابع و بازار و غیره
هستند و در نهایت این نظریه نتیجه گیری
می نماید تنها از طریق مشارکت کامل و فعال
زنان روستایی، توسعه روستایی مفهوم
واقعی خود را می یابد.

امروزه از نقش و اهمیت مشارکتهای
مردمی در عرصه های مختلف توسعه ای
کمتر کسی است که دیدگاهی منفی داشته
باشد اما از طرف دیگر نوع برخورد و
نگرشها نسبت به چگونگی مشارکت
متفاوت و گاهی متضاد است.

در HUMAN DEVELOPMENT
REPORT_1993 مشارکت به معنای
دخالت همه جانبه مردم در فرآیندهای
سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که
زندگی آنها را تحت تأثیر قرار می دهد؛ آمده
است.

این گزارش تأکید دارد در پاره ای موارد
ممکن است مردم کنترل مستقیم و کاملی
در فرآیندهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی
و فرهنگی داشته باشند، در بعضی موارد نیز
امکان دارد، این کنترل به صورت جزیی یا
غیر مستقیم باشد، مهمترین راهی که مردم
از طریق آن می توانند در قدرت و
تصمیم گیری دخالت داشته باشند،
مشارکت است.

مشارکت قطعا اصطلاح جدیدی نیست،
بلکه این مفهوم یکی از مفاهیم اساسی
توسعه است که از سال ۱۳۳۹ و حتی قبل
از آن نیز رواج داشته است. در این گزارش،
مشارکت عبارت است از یک استراتژی
توسعه که مردم باید در آن نقش محوری
داشته باشند.

مردم در هر کجا باشند، یقینا خواهان
دستیابی به فرصتهای سیاسی، اقتصادی و
یا اجتماعی هستند. آنها توقع ندارند که در
همه امور مشارکت نمایند اما عزم راسخ
دارند که همواره در راستای آن گام بردارند.
بنابراین مشارکت یک فرآیند است نه یک
رخداد.

این گزارش مشارکت خانوادگی را عبارت
از شیوه ای می داند که در آن، زنان علاوه بر
مسؤولیتهای بچه داری، تهیه آب و غذا و
تأمین سلامت خانواده در بیرون از محیط
خانه، در یک محیط غیر رسمی نیز کار
می کنند. این سهم زنان در جامعه، در
آمارهای اقتصادی نادیده گرفته می شود.
علاوه بر آن به زنان حتی فرصت مساوی در
تصمیم گیریهای خانوادگی نیز داده
نمی شود.

یک بررسی در اوگاندا نشان داده است
که اداره درآمد خانواده فقط در تعداد
معدودی از خانواده ها مشترکا به عهده زن و
مرد بوده است و در بیشتر موارد، شوهران
سهم بسیار ناچیزی از پول خانه داری را به
همسرانشان پرداخت می نمودند. جایی که
زنان بر مخارج خانواده کنترل داشته اند،
بهترین استفاده را از درآمد خانواده به عمل
آورده اند.

مطالعه دیگری که در مالزی، در زمینه
کارگران کائوچو صورت گرفته، نشان می دهد
که زنان، بیشترین قسمت درآمد خویش را
در جهت تأمین نیازهای خانواده صرف
نموده اند، در صورتی که مردان، در حدود ۴۰
درصد از درآمد خویش را صرف امور
شخصی از قبیل تهیه تنباکو کرده اند.
امروزه هم در اکثریت جوامع طوری (به
گونه ای) به خانواده می نگرند که گویا
مسؤولیت اداره خانواده میان زن و مرد
مشترک نمی باشد.

نمونه بارز تبعیض جنسی بین دختر و
پسر در خانواده را می توان در میزان مراقبت
از کودکان پسر و دختر ذکر نمود. به عنوان
نمونه در کشور بنگلادش نزدیک به ۱۵
درصد دختران به علت عدم مراقبت لازم، در

سالهای اولیه زندگی جان خویش را از دست
می دهند و در بسیاری از کشورها میزان
مرگ و میر دختران زیر پنج سال، نسبت به
پسران همین گروه سنی، در سطح بالاتری
قرار دارد (۵ درصد در نپال، ۴ درصد در
پاکستان و هند، ۲ درصد در بوتان) در
صورتی که از نظر بیولوژیکی، پسران نسبت
به دختران آسیب پذیرترند.

این گزارش می افزاید: علی رغم بسیج
نیروها برای مشارکت گسترده تر، بخش
عظیمی از مردم همچنان از منافع حاصل از
توسعه محروم هستند. از میان گروهها،
می توان به بخشهای فقیر جامعه،
روستاییان و اقلیتهای مذهبی و قومی اشاره
کرد. علاوه بر این در بسیاری از کشورها،
زنان نیز در این گروه قرار می گیرند. در اغلب
موارد گروههای حاشیه ای در برگیرنده
میلیونها نفر، بویژه کودکانی می شود که
مرگ زودرس، زندگی آنها را در معرض
مخاطره قرار داده است. زنان هم جزو
بزرگترین گروههای حاشیه ای هستند
(تابلو ۱).

تابلوی شماره ۱

زنان؛ یا اکثریت محروم از مشارکت

گرچه زنان بخش عمده ای از جمعیت
جهان را تشکیل می دهند اما سهم کمی در
توسعه دارند. آنها از نظر آموزش، اشتغال،
فعالیتهای سیاسی و بهداشت در حاشیه
قرار می گیرند.

سوادآموزی

زنان در مقایسه با مردان، از نظر سواد
در سطح پایین تری قرار دارند، در جنوب
آسیا نسبت باسوادی زنان در حدود ۵۰
درصد مردان است. در بسیاری از کشورها
وضعیت از این هم بدتر است. در نپال این
نسبت ۳۵ درصد، در سیرالئون ۳۷ درصد،
در سودان ۲۷ درصد و در افغانستان ۳۲
درصد می باشد. به طور کلی در حدود ۳۲ کل
بی سوادان جهان را زنان تشکیل می دهند.

آموزش عالی

از نظر تحصیلات عالیه، زنان کشورهای
در حال توسعه در مقایسه با مردان،
واماندگی زیادی دارند. به عنوان مثال در
صحرای آفریقا، نرخ آموزش متوسطه زنان۳۱
مردان است، حتی در کشورهای صنعتی
زنان در رشته های فنی، تخصصی، به
مراتب فقیرتر از مردان هستند. در اسپانیا
نسبت زنان به مردان در سطح متوسطه در
رشته های فوق ۲۸ درصد می باشد، در
استرالیا نسبت ۲۵ درصد و در کانادا ۲۹
درصد است.

اشتغال

در کشورهای در حال توسعه،
فرصتهای شغلی برای زنان بسیار ناچیز
است. نرخ متوسط اشتغال زنان به حدود
نصف مردان می رسد. در جنوب آسیا ۲۹
درصد و در امارات متحده عربی ۱۶ درصد،
حتی زمانی که زنان فرصت اشتغال پیدا
می کنند حقوق اندکی دریافت می نمایند. در
جمهوری کره دستمزد زنان ۴۷ درصد
مردان است.

نابرابری درآمدی بین زنان و مردان حتی
در کشورهای صنعتی هم به چشم
می خورد، در ژاپن زنان حدود ۵۱ درصد
حقوق مردان را دریافت می کنند، البته زنانی
که حقوقی دریافت نمی کنند به این معنی
نیست که بیکاره و تنبل هستند، آنها در
حقیقت به مراتب بیشتر از مردان کار
می کنند، اما کارهای آنها در تربیت بچه ها و
کارهای خانه خلاصه می شود که در درآمد
ملی محاسبه نمی شود.

خوداشتغالی

فرصتهای خوداشتغالی زنان به طرق
مختلف محدود می گردد. در بسیاری از
کشورها هنوز زنان حق مالکیت ندارند، حتی
نمی توانند رانندگی کنند و یا وثیقه ای را در
بانک به عاریه بگذارند.

سیاست

زنان در بعضی از کشورها هنوز هم حق
رأی ندارند. آنها نمی توانند مسؤولیتی را در
دولت قبول نمایند. در سال ۱۳۶۸ فقط در
حدود ۱۰ درصد نمایندگان پارلمانی را زنان
تشکیل می دادند و کمتر از ۴ درصد اعضا،
کابینه را به خود اختصاص داده بودند. در
سال ۱۳۷۲ فقط در ۶ کشور، ریاست دولت
بر عهده زنان بود.

بهداشت

با اینکه عمر متوسط زنان نسبت به
مردان زیادتر است اما در بسیاری از
کشورهای آسیا و آفریقای شمالی به علت
وجود برخی تبعیضات (مسامحه و قصور
در تغذیه و بهداشت) میزان امید به زندگی
زنان در مقام مقایسه با مردان، کمتر است.
بر طبق الگوهای مرگ و میر جهانی، از تعداد
جمعیت زنانی که می بایست در حال حاضر
در قید حیات باشند، حدود ۱۰۰ میلیون زن
آسیایی جان خویش را از دست داده اند و
نرخ مرگ و میر مادران در این کشورها حدود
۱۵ برابر کشورهای صنعتی است.

آمارهای ملی

فعالیتهای زنان غالبا در آمارها محاسبه
نمی شود. چنانچه فعالیتهای خانه داری
زنان هم جزو فعالیتهای تولیدی در درآمد
ملی محاسبه شود، میزان درآمد ملی حدود
۲۰ ـ ۳۰ درصد افزایش خواهد یافت.

اگرچه زنان حدود نیمی از جمعیت دنیا
را تشکیل می دهند و نسبت به مردان در
جامعه و محیط مربوط به خانواده سهم
بیشتری ایفا می نمایند، لکن از نقطه نظر
قدرت، در حاشیه قرار می گیرند. تنها ۱۰
درصد از مسؤولیتهای پارلمانی بر عهده
زنان بوده و ۴ درصد پستهای وزارتی به آنان
اختصاص دارد. از نظر مقایسه بین
کشورهای صنعتی و در حال توسعه، سهم
زنان در امر توسعه و در مقایسه با مردان به
حدود ۸ درصد می رسد. زنان از نظر اشتغال
در مقام مقایسه با مردان، در یک حالت
نامتعادل قرار دارند و در بسیاری از این
کشورها میزان تحصیلات زنان به حدود
نصف مردان می رسد. علاوه بر آن در
بسیاری از کشورهای در حال توسعه، زنان از
نظر مشارکت در فعالیتهای سیاسی،
کارهای تولیدی و کسب تحصیل چه به
واسطه قوانین سنتی تبعیض آمیز و چه بر
اثر ممنوعیتهای آموزشی، تقریبا در حاشیه
قرار گرفته اند. اطلاعات موجود در ارتباط با
بعضی کشورها نشان می دهد که شاخص
توسعه انسانی زنان نسبت به مردان در
حدود ۶۰ درصد می باشد. در طول سالیان
متمادی بندرت بهبودی در شرایط زندگی
حدود ۵۰۰ میلیون زن روستایی ایجاد شده
است.(۱)

در ارتباط با وضعیت مشارکت زنان در
دنیا، نرخ فعالیت زنان در کشورهای مختلف
متفاوت می باشد. از ۹/۱ درصد نرخ فعالیت
در گینه بیسائو تا ۴/۵۸ درصد در آمریکا در
نوسان می باشد. که این امر تا حد زیادی به
تفاوتهای فعالیتی زنان از کشوری به کشور
دیگر مربوط می شود. در برخی از کشورها
فعالیتهایی جزو اشتغال محسوب می شوند
که در جامعه دیگر آن را جزو اشتغال
محسوب نمی نمایند. مقایسه آمار نرخ
فعالیت زنان در ۱۰ کشور دنیا نشان می دهد
که تفاوت نرخ فعالیت از کشوری به کشور
دیگر مرتبط با نرخ فعالیت زنان کشورهاست
و گرنه نرخ فعالیت مردان چندان نوسان قابل
ملاحظه ای ندارد.

آمارهایی که در مورد نسبت فعالیت
زنان به کل فعالان زن و مرد در کشورهای
مختلف جهان در دست است حاکی از این
است که در بیشتر از ۷۴% کشورهای دنیا،
۳۰% میزان فعالیت مربوط به زنان می باشد.
در بسیاری از کشورهای در حال توسعه نرخ
فعالیت زنان نسبت به کشورهای توسعه
یافته افزایش دارد. به علاوه،