پاورپوینت کامل حمیده، بانوی پاک، مادر امام کاظم(ع) ۸۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حمیده، بانوی پاک، مادر امام کاظم(ع) ۸۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حمیده، بانوی پاک، مادر امام کاظم(ع) ۸۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حمیده، بانوی پاک، مادر امام کاظم(ع) ۸۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۰

نسان کامل شخصیتی است که
ظرفیت وجودی خویش را با پذیرش
حکمت، معارف الهی، صفات حمیده و انجام
اعمال حسنه به حداکثر ممکن افزایش داده،
به نهایت درجه یقین رسیده، در عرفان و
شناختِ حق، گوی سبقت را از دیگران

برباید.

مصداق کامل انسان کامل در انبیاء الهی
و ائمه اطهار(ع) متجلی شد. ولی وارستگان
دیگری هم بودند که به طور نسبی به این
مقام شامخ دست یافتند. به نظر می رسد
که مادران فرهیخته ائمه هدی (ع) نیز از
گروه اخیر باشند. زیرا از دامان پر مهر آنان
برجسته ترین شخصیتها و کاملترین افراد
نوع بشر پا به عرصه وجود نهادند؛
انسانهایی که قلم از توصیف آنان عاجز
است. پیدا است که تحمل و باروری چنین
وجودهای نورانی تنها متناسب با مادرانی
است که با فرزندان خود (یعنی امامان
معصوم) سنخیت روحی و اخلاقی داشته
باشند.

یکی از بانوان نمونه، ام الائمه حضرت
حمیده است. این ماه عالمتاب، همسر امام
صادق(ع) و مادر امام کاظم(ع) است. و به
تعبیری پنج امام بعدی (یعنی امام رضا،
امام جواد، امام هادی، امام حسن و امام
زمان) نیز فرزندان وی و از نسل ایشان به
حساب می آیند. بدین ترتیب حضرت
حمیده حلقه اتصالی میان امام صادق و
ائمه بعد از ایشان است.

متأسفانه در باره این شخصیت
بی نظیر نیز همچون بسیاری از
شخصیتهای گرانمایه شیعه مطلب
چندانی در دست نیست. خلاصه مطالبی که
در باره ایشان بدانها دست یافتیم، به قرار
ذیل است:

اسامی، کنیه، القاب

نام شریف این بانوی گرانقدر، حَمِیْدَه یا
ُحمَیْدَه است. امام باقر (ع) در نخستین
برخورد از ایشان پرسیدند: نامت چیست؟
گفت: حمیده.^(۱) لقب ایشان «مصفاه» به
معنای پاک و خالص و پیراسته است. این
لقب را امام باقر (ع) زمانی که می خواستند
ایشان را به امام صادق (ع) هدیه کنند،
انتخاب کرده، فرمودند: «حمیده مصفاه من
الادناس»؛^(۲) حمیده از بدیها پاک شده است.

یا «حمیده مصفاه من الارجاس»؛^(۳)
حمیده از پلیدیها پاک شده است.

بنابراین اگر در سخن راویان و شرح حال
نویسان می بینیم که از این بانوی گرامی
تحت عنوان «حمیده المصفاه» یاد شده، از
همین جا ناشی شده است. مثلاً می بینیم که
علی بن میثم می گوید: «اشترت حمیده
المصفاه … جاریه مولده؛^(۴)» حمیده مصفاه
جاریه (کنیز) مولدی خرید.

لقب دیگری که در برخی از گزارشها
برای این بانوی عالی مقام ذکر شده،
«مهذبه» است. در روایت مسعودی آمده
است: «حمیده … مهذبه» حمیده، تهذیب
شده است. یعنی از تمامی آلودگیهای
روحی، خالص و پاک است و دارای اخلاق و
اوصاف نیکو است. و شاید واژه «مهذبه»
مترادف جمله ای باشد که به دنبال آن در
روایت مسعودی و برخی دیگر آمده است؛
«مصفاه من الارجاس»؛ یعنی پاک و پیراسته
از زشتیها و آلودگیها است.

در همین گزارشها از ایشان به عنوان
«سیدالاماء» و «سیده الاماء»^(۵) (یعنی سرور
کنیزان) نیز یاد شده است.

لقب دیگری که برای حضرت حمیده
ذکر کرده اند «لؤلؤه»^(۶) است.

کنیه شریف ایشان «ام محمد»^(۷) است.

بنابراین، کنیه و اسامی و لقبهای این
بانوی فرهیخته عبارتند از:

۱ـ حمیده ۲ـ مصفاه ۳ـ مهذبه
۴ـ سیده الاماء ۵ـ سید الاماء ۶ـ لؤلؤه
۷ـ ام محمد.

خانواده و نژاد

نام پدر حضرت حمیده، صاعد^(۸) و نام
برادر ایشان صالح^(۹) و اصل و نژاد ایشان از
بربر یا اندلس یا روم یا عجم است.

توضیح اینکه بربر طبق گفته حموی
نامی بوده، مشتمل بر قبیله های بسیاری در
کوههای مغرب، و مغرب شامل شبه
جزیره ای است که مسلمانان در قدیم به آن
مغرب الاقصی می گفتند و به کشور مراکش
و الجزایر و تونس تقسیم می شد.

آقای باقر شریف قرشی در باره خانواده
و نژاد حضرت حمیده گوید: مورخان در
نسب این بانوی گرامی اختلاف فراوان
دارند: برخی گفته اند اندلسی و کنیه اش
لؤلؤه است.

و گفته شده که ایشان بربریه و دختر
صالح بربری است. و در برخی از منابع آمده
است که حمیده مصفاه دختر صالح، و در
برخی دیگر دختر صاعد بربری عنوان شده و
نیز گفته شده که خواهر صالح است. برخی
معتقدند ایشان رومی، و بعضی گفته اند از
جلیل القدرترین نژادهای عجم بوده و
بسیاری از مورخان هم اصل و نسب ایشان
را بازگو نکرده اند.^(۱۰)

ماه فروزان

حضرت حمیده از جمله بانوان
باشخصیت عالم تشیع بلکه عالم تدین بوده
است. او فرزانه ای عارف، فقیه، راوی و از
شاگردان بی واسطه دو حجت الهی امام
جعفرصادق(ع) و امام موسی کاظم(ع)
بوده و بسیاری فضایل ظاهری و باطنی را
کسب کرده است. نخستین آشنایی آن
بانوی الهی با اهل بیت از زمانی آغاز شد که
امام باقر (ع) تصمیم گرفت برای فرزند
گرامیش امام صادق(ع) همسری اختیار
نماید.

پیوند دو نور الهی

عکاشه بن محصن گوید: روزی خدمت
امام باقر(ع) عرض کردم: چرا برای
اباعبداللّه ^(۱۱) همسر نمی گیرید؟ زمانش فرا
رسیده است.

جلوی امام کیسه ای سربسته و مهر
زده قرار داشت.

امام فرمود: بزودی برده فروشی از
اهالی بربر به اینجا رسیده، در منزل میمون
ساکن می شود. با این کیسه پول از او کنیزی
خریداری می کنیم …

مدتی از این جریان گذشت. روزی
خدمت امام باقر(ع) رسیدم. امام فرمود: آیا
می خواهید در مورد آن برده فروش که
ماجرایش را برای شما ذکر کردم، سخن
بگویم؟ او اکنون آمده است. بروید و با این
کیسه پول از او کنیزی بخرید.

عکاشه گوید: ما پیش برده فروش رفتیم.

برده فروش گفت: هر چه داشتم،
فروخته ام مگر دو کنیز که یکی، از دیگری
بهتر است.

گفتیم: آنان را بیاور تا ببینیم.

او آنها را آورد، ما گفتیم: آن کنیز بهتر را
به چه قیمتی می فروشی؟

گفت: به هفتاد دینار.

گفتیم: به ما خوبی کرده از قیمتش کم
کن.

گفت: کمتر از هفتاد دینار نمی دهم.

گفتیم: در مقابل پولی که در این کیسه
است و ما نمی دانیم چقدر می باشد،
می خریم.

پیرمردی که کنار او بود، گفت: مهر
کیسه را بگشایید و پولها را بشمارید.

برده فروش گفت: این کار را نکنید! چون
اگر یک حبه^(۱۲) هم از هفتاد دینار کمتر
باشد، نمی فروشم.

پیرمرد گفت: بگشایید و بشمارید.

ما کیسه را گشوده و دینارها را
شمردیم. با کمال تعجب دیدیم هفتاد دینار
است، نه کمتر و نه بیشتر.

کنیز را خریده و به محضر امام باقر(ع)
مشرف شدیم. امام صادق(ع) هم نزد ایشان
ایستاده بود. ماجرا را عرض کردیم، امام
شکر الهی را به جا آورد و به آن کنیز فرمود:
نامت چیست؟

گفت: حمیده.

امام فرمود: «حمیده فی الدنیا محموده
فی الاخره»؛ در دنیا پسندیده و در آخرت
ستایش شده ای. بگو ببینم دوشیزه ای یا
بیوه؟

گفت: دوشیزه …

امام باقر(ع) به امام صادق(ع) فرمود:
جعفر، او را برای خود بپذیر.^(۱۳)

ماجرای ولادت امام کاظم(ع)

کانون زندگی حمیده خاتون را عشق و
محبت الهی و دوستی اهل بیت عصمت و
طهارت تشکیل می داد. روابط آن بانو با
همسر گرامیش حضرت صادق(ع) بسیار
گرم و صمیمانه بود. حمیده خاتون از اینکه
دارای بهترین همسر است، و از اینکه در
خدمت خاندان وحی و رییس مذهب تشیع
قرار دارد، افتخار می کرد و به خود می بالید.
امام صادق(ع) نیز به همسرش بسیار
علاقه مند بود. گویند حمیده خاتون در نظر
آن بزرگوار، عزیزترین و دوست داشتنی ترین
و محترم ترین بانوان به شمار می آمد و
جایگاه عظیمی داشت.

در خلال این زندگی پاک و طیب،
حضرت حمیده حامله گردید. و در همان
سال به همراه امام صادق(ع) و گروهی از
اصحاب به بیت اللّه الحرام مشرف گردیدند.
پس از پایان حج وقتی به محلی به نام ابواء
ـ در چهار منزلی شهر مدینه^(۱۴) ـ رسیدند،
حمیده خانم متوجه شد که زمان ولادت
فرزند گرامیش فرا رسیده است:

آن خلد برین که نامش ابو است

مولد مبارکش از آنجاست

آن روضه میان بلدتین است

الحق به مثال جنتین است^(۱۵)

لذا کسی را نزد امام فرستاد تا ماجرا را
اطلاع دهد.

در آن هنگام امام با جمعی از یاران در
حال غذا خوردن بود. وقتی از موضوع باخبر
شدند، به سرعت خود را به نزد همسر
عزیزشان رساندند و چیزی نگذشت که نوزاد
متولد شد.

امام صادق(ع) فرزند عزیزش را در
آغوش گرفت و آداب شرعی ولادت را به جا
آورده، در گوش راستشان اذان و در گوش
چپشان اقامه گفتند.

نخستین چهره ای که نوزاد گرامی بعد
از گشودن چشمان مبارکش با آن مواجه
شد، رخسار نورانی پدر بود و نخستین
کلمه ای که از زبان شریف پدر به گوش
مبارک امام کاظم(ع) جاری شد، کلمه
مقدس توحید بود.

سپس امام صادق(ع) به سوی
اصحابش بازگشت در حالی که لبخندی بر
لبان مبارکش بود.

یاران پرسیدند: ای آقای ما، خداوند
شما را شادمان بدارد و ما را فدایتان کند،

حمیده خانم چه کرد؟

امام(ع) آنان را به ولادت نوزاد مبارک
بشارت داده مقام والایش را این گونه بیان
فرمود: «قد وهب اللّه لی غلاما و هو خیر من
برأ اللّه »؛ خداوند فرزندی به من عنایت کرد
که بهترین آفریده اوست.

همچنین امام(ع) این نکته مهم را به
اصحابش گوشزد کرد که فرزندش از جمله
اهل بیتی است که خداوند، فرمانبرداری از او
را بر همه بندگانش واجب کرده: «فدونکم فو
اللّه هو صاحبکم».^(۱۶)

ظاهرا یعنی فرامین و دستورات او را
گرفته به آنها عمل کنید که به خدا سوگند او
امام شماست.

سال ولادت امام کاظم(ع) طبق گفته
برخی از علما ۱۲۹ و طبق گفته برخی دیگر
۱۲۸ قمری بود.^(۱۷)

هنوز چیزی از ولادت آن نوزاد شریف
نگذشته بود که امام صادق(ع) ابواء را به
قصد مدینه ترک گفت و در آنجا برای
بزرگداشت فرزند عزیزش سه روز از مردم
پذیرایی کرد.^(۱۸)

شایسته کرامت الهی و تحت نظر

فرشتگان

حضرت حمیده به واسطه آنکه
فرشتگان الهی او را حفاظت می کردند، به
درجه ای از تکامل روحی و معنوی رسیده
بود که خداوند او را لایق همسری و مادری
امامان معصوم قرار داده بود. وی همچنین
در پرتو عنایات حق توانست به بارگاه کرامت
الهی راه پیدا کند. در روایتی از امام باقر(ع)
آمده است: «حمیده سید الاماء مصفاه من
الارجاس کسبیکه الذهب فما زالت الاملاک
تحرسها حتی اذنت الی کرامه اللّه »؛

حمیده، بزرگ کنیزان و سرور آنان است
مانند شمش طلا، پاک و وارسته از
پلیدیهاست. همواره ملائکه او را حفاظت
می کردند تا اجازه راهیابی به کرامت الهی را
پیدا کند.

ظاهرا مقصود از کرامت الهی، این است
که به بیت عصمت و طهارت راه یافت و از
دامان پاک و مطهرش نوری از انوار الهی
متولد شد.

کرامتی از سوی خدا به دو امام

معصوم

حضرت حمیده کرامتی از سوی خداوند
تبارک و تعالی به امام صادق و امام کاظم(ع)
بود و این بهترین مدح و تعریف از این گوهر
عالمتاب است. در خبری دیگر به نقل از امام
صادق(ع) در این باره آمده است:

«حمیده مصفاه من الادناس کسبیکه
الذهب ما زالت الاملاک تحرسها حتی أُدّیت
الیّ کرامه من اللّه لی و الحجه من
بعدی»؛^(۱۹)

حمیده پیراسته از پلیدیهاست مثل
شمش طلا. همواره فرشتگان او را حراست
می کردند تا آنکه به من رسید و این کرامتی
از ناحیه خداوند برای من و حجت بعد از من
است.

حمیده و محموده

در نخستین برخوردی که امام باقر(ع)
با این بانوی عالی قدر داشت، از ایشان
پرسیدند: نامت چیست؟

پاسخ داد: حمیده.

امام(ع) فرمود: «حمیده فی الدنیا
محموده فی الاخره»؛^(۲۰)

تو در دنیا حمیده و در آخرت،
ستایش شده ای.

از آنجایی که ائمه اطهار از باطن و
عاقبت افراد اطلاع دارند، می توان از این
جمله به عظمت و مقام شامخ این بانو پی
برد. و باز با توجه به همین کلام نورانی
می توان فهمید که چرا امام باقر(ع) چنین
شخصیتی را برای همسری با امام
صادق(ع) برگزیدند.

تحت تربیت و تعلیم ائمه(ع)

از دیگر ویژگیهای حضرت حمیده آن
است که تحت پرورش و تعلیم دو و شاید

سه خلیفه الهی یعنی امام صادق و امام
کاظم و احتمالاً امام باقر(ع) قرار داشت. و
چون آن بانو، نفس و روح شایسته ای داشت،
محل مناسبی برای علوم و معارف نورانی
اهل بیت بود. و بی تردید آن بانوی عزیز جزء
اصحاب سرّ ائمه و شاگردان ممتاز آنان به
حساب می آمد زیرا در وی تمهیدات لازم
برای پذیرش اسرار الهی ایجاد شده بود.

فقیه آل محمد(ص)

با وجود روح پاک و زمینه مناسبی که
حضرت حمیده داشت، از علوم لدنی
اهل بیت عصمت و طهارت یعنی امام صادق
و امام کاظم و بسا امام باقر بهره مند گردید و
از جمله علما و فقهای عصر خویش شد.
پژوهشگران در این باره مطالب ارزنده ای
نوشته اند که برخی از آنها را نقل می کنیم:

۱ـ هر چه زمان می گذشت در بیت
عصمت و طهارت بر علم و معرفت و کمال
حمیده افزوده می شد و به همین جهت، امام
صادق(ع) او را وادار کرد به زنان مسلمان،
احکام دینی و معارف اسلامی بیاموزد.^(۲۱)

۲ـ امام صادق(ع) به تربیت، تعلیم و
تهذیب جناب حمیده عنایت خاصی مبذول
فرمودند به گونه ای که آن بانو، عالم، فقیه و
مربی نمونه ای گردید و امام از ایشان
خواست به تدریس و تعلیم و ارشاد زنان
مسلمان بپردازد.^(۲۲)

۳ـ حمیده یکی از زنان بافضیلت به
شمار می آمد زیرا به کار مهم نشر رسالت،
همت می گماشت.^(۲۳)

۴ـ آن بانو چنان فقیه و عالم به احکام و
مسایل بوده که حضرت صادق(ع) زن