پاورپوینت کامل شخصیت شناسی فاطمه(ع)آموزه های زندگانی حضرت زهرا (س)((اُمَّ ایْمَن)۱۹) ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شخصیت شناسی فاطمه(ع)آموزه های زندگانی حضرت زهرا (س)((اُمَّ ایْمَن)۱۹) ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شخصیت شناسی فاطمه(ع)آموزه های زندگانی حضرت زهرا (س)((اُمَّ ایْمَن)۱۹) ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شخصیت شناسی فاطمه(ع)آموزه های زندگانی حضرت زهرا (س)((اُمَّ ایْمَن)۱۹) ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۰

درآمد سخن

سرگذشت ملّتها و اقوام گوناگون که در
چهره «تمدّن» آن مرز و بوم نمایان می شود،
بیانگر حقیقتی تلخ در باره وضعیّت زندگی
زنان، حقوق، اختیارات و قوانین حاکم بر
آنان است. که در این میان می توان به ظلم و
ذلّت و تحقیر آنان در سالیان بسیار اشاره
کرد؛ دورانی که نگاه نادرست سران حکومت
و قبایل، زنان را از کمترین حقوق انسانی
محروم می ساخت و فرصت ظهور و بروز
استعدادها و خلاقیتها را از آنان می گرفت.

دوران جاهلیتِ پیش از اسلام، داستان
غم انگیزی است که پایان آن، آغاز غم و
اندوهی سنگین بر وجود انسانهای آزاده و
روشن اندیش خواهد بود؛ ایّامی که زنان،
کوچکترین احترام و ارزشی نداشتند و زنده
به گور کردن دختران، نشان رشد و بالندگی
برای زدودن لکه ننگ از دامن خانواده و
قبیله محسوب می شد!

پروردگار حکیم و مهربان با ظهور دین
اسلام والاترین هدیه را به این قشر
ستمدیده عطا کرد؛ زنان را چون مردان
دارای شأن و مقام و منزلت ارجمندی
دانست که در اصل خلقت و ارزشهای
انسانی هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و از
آن سو، دارای حقوقی همسان در اجتماع
خواهند بود، راه رشد و تکامل را برای هر
دو باز و روشن دانسته تا فرصت دستیابی
به قلّه قداست و جاودانگی مهیّا گشته، هر
کس دستاورد تلاشهای خود را نصیب
خویش سازد با این تفاوت که «زنان طرائف
حکمت را در ظرایف هنر ارائه می دهند» و
«مردان ظرایف هنر را در طرائف حکمت
تجلّی می بخشند».^(۱) زیرا جلال زن در
جمال او نهفته است و جمال مرد در جلال او
پدیدار می شود تا اندیشه های درست ظهور
یابد و ستایشها و نکوهشها در گرو آرمانها
و اراده ها شکل گیرد. این نگرش موجب
گردید که آیات چندی در قرآن کریم در شأن
و عظمت آنان بیان شود.^(۲) برتر از آن
سوره ای به نام زنان (نساء) تخصیص داده
شود تا در فضای تاریک جاهلیت، روشنی
چشمگیری دلها و دیده ها را پرنور سازد و
حتّی دختری از همان محیط، نام «کوثر»
یابد و سرچشمه برکات و حسنات
بی شماری شود تا در پرتو ریزش رحمت
پیدا و ناپیدای خداوندی، بانوانی ارجمند،
شایسته و خداجو به مقامی بس تابناک
دست یابند، تمامی نگاههای مشتاق را به
سوی خود خوانده، الگویی کم نظیر برای
هر روز زندگی شیفتگان دانش و بینش و
پویایی شوند و بیانگر حقیقتی شیرین و
دلربا شوند که گرچه معصوم نبوده اند اما
همراه و همدل معصوم به بلندای بزرگی و
برتری رسیده اند.

… «امّ اَیْمَن»، مَحْرَم کوثر و برکه ای از
چشمه فضایل آن پاک بانواست که در این
بخش از سیره و سخن فاطمه زهرا(س) در
باره او آگاهیهای گرانسنگی می یابیم.

*

۱۰. اُمّ اَیْمَن

بَرَکَه دختر ثعلبه بن عمرو، معروف به امّ
اَیْمَن، شخصیتی سرشار از عظمت و عزّت
است که در بین بانوان صدر اسلام از
موقعیتی بس ممتاز و برجسته برخوردار
بوده است.^(۳) جلوه های جاودان زندگانی او
لبریز از صحیفه های درس آموز برای امروز و
هر روز زنان است؛ ایمان پر گستره، روشنای
بصیرت و بیداری، عرصه های جهاد و
جانبازی، هنگامه های هجرت و خداخواهی
و طلایه داری در جبهه پیکار با دشمنان
نبوت و ولایت، پرتوی از صفات پر عظمت
این بانو است.

زندگانی چنین انسانی، سراسر از
ستایش نسبت به گذشته و حال و آینده
بوده که در گفتار تابناکِ اسوه هایی چون
رسول خدا(ص)، امیر مؤمنان و فاطمه زهرا
ـ علیهماالسلام ـ دیده می شود، به گونه ای
که پیامبر اسلام(ص) او را «بانوی
بهشتی»^(۴) نامید!

افتخار بزرگ ام ایمن حضانت و
نگهداری حضرت محّمد(ص) از هفت
سالگی^(۵) است؛ زمانی که آغوش پر مهر
مادر از یتیم عبداللّه گرفته شد و تنها خدمات
دلسوزانه این زن نمونه، گرمی و صفای آن را
جبران می نمود، به گونه ای که آن حضرت
هیچ گاه زحمات خالصانه ام ایمن را فراموش
نکرد و گاه می فرمود:

«ام ایمن امّی بعد امّی»؛^(۶) ام ایمن مادری
بعد از مادر برای من بود!

او اهل حبشه بود^(۷) و شیفته زلال
معارف الهی و کمالات قدسی؛ با شناخت و
معرفت والای خود از فرزند عبدالمطلب
مواظبت می نمود و رهنمودهای او را در
سخنان آگاهانه و اندیشمندانه وی به جان
می خرید.

از آنجا که اهل کتاب با استفاده از کتب
آسمانی پیش از اسلام، «محمّد» را به عنوان
آخرین رسول آسمانی دانسته و به مردم
بشارت او را می دادند و در صحنه های
مختلف گاه از آینده چنین طفلی سخنان
تعجب آمیزی بیان می کردند، عبدالمطلب
احساس نگرانی کرده، به ام ایمن می فرمود:

«بارکَه لا تَغْفُلی عن ابنی فانَّ اهلَ الکتاب
یزعنونَ اِنَّ اِبْنی نبیُّ هذه الامّه»؛^(۸)

ای ام ایمن! مبادا از فرزندم غفلت کنی،
چرا که اهل کتاب معتقدند که این فرزند
همان پیامبر این امتّ است.»

سرپرستی ام ایمن هجده سال به طول
انجامید و در این ایّام و پس از آن رسول
اکرم(ص) او را «مادر» خطاب می کرد.^(۹) پس
از رسالت، گاه که به ام ایمن می نگریست،
می فرمود:

«هذه بقیّهُ اهل بیتی»؛^(۱۰)

این [بانو]، بازمانده خاندان من است.

پیامبر(ص) پس از ازدواج با خدیجه
ام ایمن را آزاد کرد، زیرا او کنیزی بود که از
آنِ عبداللّه بن عبدالمطلب و به قولی کنیز
آمنه مادر رسول خدا(ص) بوده و پس از
مرگ مادر از دارایی حضرت محسوب
می گشته است.^(۱۱)

در همان ایّام «عبید خزرجی» با برکه
ازدواج کرد و حاصل وصلت آن دو، فرزند
پسری به نام «اَیْمَن» بود.^(۱۲) با تولد این
فرزند، کنیه ام ایمن برای برکه شهرت یافت.
گویی دست تقدیر در آینه عظمت ام ایمن،
جمله ای نانوشته می دید و با میلاد أیْمن
زمینه زیباتر شدن افتخارات را فراهم
می ساخت. زیرا پرورشهای روشنی بخش و
آموزشهای هدایت آفرین ام ایمن فرزندی
ساخت که رواق وجود او از نور نبّوت و ولایت
موج می زد به گونه ای که در جنگ حنین
افتخار همراهی و نبرد در رکاب رسول خدا را
یافت و از ده نفری بود که لحظه ای آن
حضرت را تنها نگذاشت و پس از رشادت و
شهامت مردانه و دلیرانه، فیض شهادت
نصیب او گردید.^(۱۳) از آن روز «مادر شهید»
زرّین و نشان روشنگری در بین افتخارات
ام ایمن به حساب می آمد.

پس از آنکه همسر ام ایمن در جنگ
خیبر به شهادت رسید، رسول خدا(ص)
ضمن «بانوی بهشتی»^(۱۴) خواندن او، این
جمله را خطاب به اصحاب باوفای خود
فرمود:

«مَنْ سرّه ان یتزوّج امرأهً من اهل الجنّه
فلیتزوّج امّ ایمن؛^(۱۵)

هر کس می خواهد با ازدواج با زنی از
اهل بهشت خوشحال شود، ام ایمن را تزویج
کند.»

زید بن حارثه با ام ایمن ازدواج کرد و
«اُسامه» از او متولد شد. اسامه بن زید همان
جوان لایق و مورد اعتمادی است که پیامبر
در واپسین روزهای عمر خویش او را به
فرماندهی سپاه اسلام منصوب کرد!^(۱۶)

نگاهی دوباره به زندگانی درس آموز
ام ایمن، گویای این حقیقت است که این
بانوی بزرگ و بزرگوار، افتخار خدمتگزاری
پنج معصوم(ع) را یافته و توفیق بی نظیری
در حضور عاشقانه و خالصانه در کنار
رسول اکرم(ص) را نصیب خود ساخته است
به گونه ای که گاه رسول خدا(ص) به او سر
زده،^(۱۷) زمانی از علت شادی یا غصه های او
سؤال کرده،^(۱۸) موقعی ام ایمن چونان
مَحْرمی قابل قبول در عرصه های مختلف
حیات آن حضرت حضور داشته و به راحتی
در خانه و اتاق پیامبر رفت و آمد داشته
است.^(۱۹)

افزون بر چنین زحمات دلسوزانه،
فعالیتهای ارزشمند آن بانو در عرصه های
دیگری چونان آبرسانی به مجاهدان و
مداوای مجروحان در جنگهای احد، حنین و
خیبر^(۲۰) و تلاشهای علمی فرهنگی وی در
نقل روایات رسول خدا(ص) و حضور
آگاهانه و هوشمندانه در جبهه مخالفت با
غاصبان خلافت و فدک، جلوه های دیگری از
شخصیت ام ایمن را بازگو می کند؛^(۲۱)
پایمردی و استقامت او بدان حد بود که
وقتی در جنگ احد عده ای از مسلمانان
سست ایمان فرار کردند، ام ایمن با ناراحتی
بسیار، مشتی خاک از زمین برداشت و با
فریادی رعدآسا به صورت آنان پاشید و
گفت:

«وای بر شما! چرا فرار می کنید؟! شما
زن هستید، بروید پشت چرخ نخ ریسی که
مخصوص زنان است بنشینید!»^(۲۲)

و خود از میدان مبارزه لحظه ای جدا
نشد.در حساس ترین و سرنوشت سازترین
زمان ـ یعنی پس از رحلت رسول خدا(ص)
که زر و زور و تزویر دهان بسیاری را بسته
بود و آنان را وادار به انکار حقایق می نمود ـ

امّ ایمن جهاد فکری فرهنگی خود را با بیان
احادیث رسول اللّه (ص) در «غدیر خم»^(۲۳) ـ
برای دفاع از مولای متقیان علی
علیه السلام ـ و در باره «فدک»^(۲۴) ـ برای
بازستانی حق از دست رفته فاطمه(ع) ـ آغاز
کرد و در این عرصه پر خطر، گرچه مورد
توهین از سوی برخی سران قدرت قرار
می گرفت^(۲۵) اما چونان فرماندهی مهیّا و
شیردل، اندکی در راه روشن خویش درنگ
نکرد و خود را از مبارزه دور نساخت.

فاطمه زهراء، امّ ایمن؛ روزها و

رازهای بسیار

امّ ایمن برای زهرای عزیز چونان بانویی
خدایی و مادری پرمهر بود که سالیان بسیار
پیش از میلاد او در خدمت پدر و خانواده
رسول خدا(ص) افتخار خدمتگزاری داشته و
جلوه های صفا و صمیمیت و صداقت خود
را بر همگان آشکار ساخته بود. از این رو بین
او و فاطمه علاقه ای برتر از دو مسلمان دیده
می شد و در هنگامه های گوناگون نوعی
عشق و ارادت چشمگیری وجود داشت که از
سوی هر یک به دیگری اظهار می شد.^(۲۶)

هنگام هجرت مسلمانان از مکه به
مدینه بانویی که جدا از بقیه مسلمانان،
همراه فاطمه زهرا(ع) راهی مدینه گردید،
ام ایمن بود^(۲۷) و پس از مراسم خواستگاری
امام علی علیه السلام از دخت رسول
خدا(ص)، نخستین پولی که پیامبر(ص)
برای خرید جهیزیه به اصحاب شایسته و
مورد اطمینان خود پرداخت کرد، به آن زن
والاگوهر بود تا لوازم خانه زندگی زهرا(س)
را خریداری کند.^(۲۸)

اندیشه های خیرخواهانه این بانو از
دیرباز در شیوه زندگی او وجود داشته، به
گونه ای که گاه به دنبال کارهای شایسته و
خداپسندانه روانه می شد تا آنچه در توان
دارد به کار گیرد و دلهای اطرافیان را شاد و
خرسند سازد:

امیر مؤمنان علی(ع) فرمود: یک ماه
پس از خرید اثاثیه منزل و جهیزیه عروس با
اینکه با رسول خدا(ص) نماز می خواندم و به
منزل برمی گشتم، از امر ازدواج صحبتی به
میان نمی آوردم. همسران رسول خدا(ص) به
من گفتند: آیا میل داری در مورد ورود
فاطمه به خانه ات با حضرت صحبتی
بکنیم؟ گفتم انجام دهید!

آنان نزد رسول خدا رفته [ولی در بین
زنان حاضر] ام ایمن رو به حضرت کرده
گفت:

ای رسول خدا! اگر خدیجه(ع) زنده بود
با عروسی فاطمه دیدگانش روشن می شد.
علی دوست دارد که همسرش به خانه اش
برود. دیدگان فاطمه را به شوهر او روشن
بفرمایید و به زندگی او سر و