پاورپوینت کامل زن و خانواده، در پرسشها و پاسخهای قرآنی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زن و خانواده، در پرسشها و پاسخهای قرآنی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زن و خانواده، در پرسشها و پاسخهای قرآنی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل زن و خانواده، در پرسشها و پاسخهای قرآنی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۴

مرکز فرهنگ و معارف قرآن دفتر تبلیغات اسلامی که از سالها پیش بر محور تفسیر و معارف قرآن فعالیت می کند و تا کنون آثار چندی
را منتشر ساخته، بخشی از فعالیت خود را نیز به پاسخگویی به پرسشهای قرآنی اختصاص داده است و کلیه پرسشهایی را که از سراسر
کشور در زمینه موضوعات قرآنی می رسد پاسخ می دهد. آنچه می خوانید بخشی از پرسشها و پاسخهایی است که از جمله در موضوع زن و
خانواده گزینش شده است و با حذف مشخصات سؤال کننده تقدیم علاقه مندان می شود. خوانندگان محترم می توانند سؤالهای مورد نظر را
به نشانی: «قم، ص.پ ۳۷۷۵ ـ ۳۷۱۸۵، مرکز فرهنگ و معارف قرآن» ارسال کنند.

پرسش:

مهمترین حقوق زن و شوهر نسبت به

همدیگر از دیدگاه قرآن چیست؟

پاسخ:

مهمترین حقوق زن و شوهر نسبت به
یکدیگر عبارتند از:

۱. ایجاد جوی سالم بر مبنای صلح و
دوستی و محبت به جای قهر و اعراض از
یکدیگر؛ (نساء، ۱۲۸؛ روم،۲۱)

۲. احترام متقابل، انجام دادن وظیفه و
رعایت حقوق یکدیگر؛ (بقره، ۲۲۱)

۳. حفظ یکدیگر از انحرافات،
عیب پوشی و رعایت مساوات؛ (بقره، ۱۸۷)

۴. قرار دادن قاضی تحکیم از خویشان
برای جلوگیری از تشدید اختلاف و نیز
رسیدن به صلح؛ (نساء، ۳۵)

۵. اهتمام به معنویات و عبادات در
زندگی زناشویی از سوی یکدیگر؛
(احزاب، ۳۵)

۶. نجات یکدیگر از آتش جهنم با گناه
نکردن و تعلیم و تعلم و ادب و امر به معروف
و نهی از منکر کردن یکدیگر؛ (تحریم، ۶)

۷. رازداری نسبت به یکدیگر؛
(تحریم، ۳)

حقوق دیگری نیز در قرآن آمده که به
خاطر اختصار از ذکر آنها خودداری
می کنیم.

پرسش:

با توجه به حدیث یکی از امامان(ع) که

فرمودند: «مؤمن واقعی فرصت سرگرمی و
تفریح، جز به یاد خدا را ندارد»؛ آیا
مسلمانی که به موقع نماز و قرآن می خواند
و تا حد امکان عمل صالح انجام می دهد
و تا حد امکان از ارتکاب گناهان
جلوگیری می کند و در زندگی اش
سرگرمیهایی دارد، مؤمن واقعی محسوب
نمی شود؟

پاسخ:

درست است که بنا به فرمایش
معصومان(ع) فرد مؤمن در همه حالات
مشغول ذکر و یاد خداست؛^(۱) ولی این
مطلب به این معنا نیست که فرصت نداشته
باشد که حتی به تفریح و سرگرمیهای
سالمی که او را از یاد خداوند متعال غافل
نمی کند، مشغول شود؛ چرا که هیچ منافاتی
ندارد که در حال سرگرمی سالم نیز، مشغول
ذکر خداوند متعال باشد.

امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه
می فرماید: مؤمن را سه ساعت است:
ساعتی که در آن با پروردگارش به راز و نیاز
است و ساعتی که در آن زندگانی خود را
کارساز است و ساعتی که در حلال و نیکو با
لذت نفس دمساز است و خردمند را نسزد
که جز در پی سه چیز رود: زندگی را سر و
سامان دادن یا در کار معاد گام نهادن یا لذت
بردن از چیزهای غیر حرام.^(۲)

پرسش:

ما می گوییم خالق تمام هستی و

مخلوقات، خداوند متعال است. آیا درست
است بدیها و زشتیها را مخلوق کسی دیگر
«نعوذ باللّه » غیر از خداوند بدانیم؟ در حالی
که اگر بگوییم خالق بدیها شیطان است،
«نعوذ باللّه » در یکتا بودن خداوند، نقص
وارد می شود!؟

پاسخ:

۱. عدمی بودن شر:

آنچه «شر» شناخته می شود، از نوع
«عدمیات» است؛ پس ماهیت آنها از نوع عدم
و نیستی است؛ مثلاً مرض و بیماری از آن
جهت نامطلوب به شمار می رود که سبب
می شود شخص بیمار، فاقد صحت و عافیت
باشد؛ همچنین واقعیت نابینایی و
ناشنوایی همان فقدان و نداشتن بینایی و
شنوایی است و واقعیتی جز همین امر
عدمی ندارد.

پس هر کجا که سخن از بدی است،
پای نوعی فقدان و نیستی که از هر فاعل و
آفریننده ای بی نیاز است، در میان می باشد و
تمام بدیها و زشتیها از آن نظر بد و زشت
شمرده می شود که فاقد هستی و یا
مستلزم نیستی است. هر کدام از درندگان و
گزندگان و بلاها و آفتها، از آن نظر بد است
که منجر به فقدان بخشی از هستی
می شود؛ بنابراین، هستی هایی هستند که
مستلزم نیستی و عدمند و اگر همین شرور،
چنین نتایجی را در بر نداشت، هیچ گاه
زلزله و آفتهای نباتی و حیوانی، بد و زشت و
یا «شر» شمرده نمی شود.

خلاصه آن که، «در جهان، یک نوع
موجود بیش نیست و آن خوبیهاست.»
بدیها، همه، از نوع نیستی است و نیستی،
مخلوق نیست؛ پس خالق نمی خواهد.

۲. نسبی بودن «شر»:

بدیها و شرور از «امور نسبی» هستند؛
نه «حقیقی»؛ یعنی هیچ موجودی در ذات
خود بد نیست؛ بلکه بدی، نوعی حالت است
که در هنگام مقایسه میان دو شی ء پدید
می آید؛ به عبارت دیگر در اوصاف نسبی، تا
شی ء را با چیز دیگری مقایسه نکنیم و پای
موجود دیگری را به میان نیاوریم، هیچ گاه
نمی توانیم آن را این گونه وصف کنیم؛ مثلاً
سم مار، زهر عقرب و … برای خود آنها بد
نیست و با وجود آنها کمال سازگاری را دارد
و مایه تکامل و بقای زندگی آنهاست و تنها
از آن نظر بد است که مایه فنای انسان و
آسیب پذیری اوست.

به عبارت صحیح تر، وجود هر چیزی دو
اعتبار دارد:

الف) اعتبار فی نفسه و لنفسه

ب) اعتبار لغیره؛

یعنی اشیا از آن نظر که
خودشان برای خودشان وجود دارند،
حقیقی هستند و از این نظر بد نیستند. هر
چیزی خودش برای خودش خوب است؛ اگر
بد است، برای چیز دیگر است. پس بد بودن
یک شی ء در هستی، فی نفسه آن نیست، در
وجود بالاضافه آن است، از طرف دیگر،
شکی نیست که آنچه حقیقی و واقعی
است، وجود فی نفسه هر چیز است.
وجودات بالاضافه، اموری نسبی اند و چون
نسبی اند، واقعی نیستند؛ یعنی واقعا در
نظام وجود قرار نگرفته اند و هستی واقعی
ندارند تا از این جهت بحث شود که چرا این
وجود ـ یعنی وجود نسبی ـ به آنها داده
شده است.

۳. سختیها مقدمه کمال هستند:

بنا بر فرمایش قرآن کریم: «لَقَد خَلَقْنَا
الإِنسانَ فِی کَبَدٍ؛ (بلد،۴) همانا انسان را در
رنج و سختی آفریدیم»، وجود مصایب و
سختیها و بلاها برای تکامل بشر ضروری
است و انسان بدون آنها تباه می شود؛ آدمی
در برخورد با آنها، از خواب غفلت بیدار شده،
هستی لایق خود را می یابد. خداوند متعال
بندگان باایمانش را به وسیله سختیها و
بلاها می پروراند. امور منفی و بلاها نقش
مؤثر در سازندگی انسان دارد؛ چون راحتی و
خوشی (امور مثبت) انسان را بی اراده بار
می آورد. اگر فقر و مرض و مرگ نبود، هیچ
نیرویی نمی توانست انسان را تسلیم کند.
بلاها بهترین وسیله برای پیشرفت علوم
است؛ چرا که قابلیتها را برای جبران مافات
تحریک کرده، نقصها را جبران می کند و فکر
لوازم مبارزه با آن (شرور) را