پاورپوینت کامل سختیهای زندگی و عدالت الهی ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سختیهای زندگی و عدالت الهی ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سختیهای زندگی و عدالت الهی ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سختیهای زندگی و عدالت الهی ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۲

خواهر فریبا همتی ـ قزوین

سؤال:

با وجود این همه تبعیض و

بی عدالتی که بین انسانها هست، و
بسیاری همه زمینه های یک زندگی
خوب را دارند و از سیری نمی دانند
چه کنند، در حالی که در کنار آنها
انسانها و خانواده های فراوانی در
پیچ و خمهای بی شمار مشکلاتاقتصادی، اجتماعی و غیر آن
کمر خم کرده و گاهی از داشتن
امکانات اولی و ضروری زندگی
محروم اند، چگونه از عدالت الهی
سخن می گویید؟

پاسخ:

این چکیده دو غمنامه ای بود که این
خواننده گرامی به قلم آورده و برای مجله
ارسال کرده و خواستار پاسخ آن شده است.

برای یافتن جواب این پرسش توجه بر
چند امر بایسته است:

۱ـ آفریدگار بزرگ هستی اراده فرمود تا
جهان آفرینش را در مظاهر گوناگون و
مراتب مختلف با اشکال و صورتهای متنوع
بیافریند تا عالم خلقت تک چهره و
متحدالشکل نباشد. البته اختلاف و تفاوت
در کارگاه هستی به معنای وجود تضاد و
نفی یکدیگر و از هم گسیختگی و در هم
ریختگی نیست که چنین چیزی از نظر
قرآن^(۱) و علم مردود است. بلکه مقصود
همان گونه که ذکر شد، اختلاف مراتب
وجودی پدیده ها و گونه گون بودن اندازه ها،
صورتها، کمیتها و کیفیتهای مظاهر
آفرینش است، و این نوع از خلقت به عنوان
بهترین نظام برگزیده شده است. از جماد و
نبات و حیوان و انواع و اقسام بی شمار هر
یک و مراتب و درجات آنها.

این تفاوت و تنوع در غیر انسان بیشتر
در بین اصناف و اقسام آن است و در بین
افراد و اشخاص آن بسیار نادر است، مثلاً در
مورد اسب که نوعی از حیوان است این
مراتب گوناگون از نظر هوش، نجابت،
سرعت و امثال آن به لحاظ نژاد آن است و
این اختلاف بین افراد یک نژاد، بسیار ناچیز
است. و همین طور سایر انواع و اصناف
جمادها و نباتات. ولی در مورد انسان
بیشترین تفاوت و تنوع در دایره افراد و
اشخاص است تا نژادها و تیره های مختلف،
یعنی فاصله بین استعدادها و قابلیتها و
مراتب وجودی بین افراد انسانی است که
اساس اختلاف و تنوع در آن را تشکیل
می دهد و این امر دقیقا مطابق با همان
فلسفه و جهتی است که برای آن، تفاوت و
اختلاف در نوع انسان مقرر شده است به
گونه ای که در اختلاف مراتب به لحاظ
تیره ها این منظور قابل دستیابی نیست.

۲ـ بر اساس آموزه های قرآن مجید،
اختلاف در مزایای حیات بین افراد انسان به
دو علت صورت گرفته است:

۲ـ ۱ـ گردهم آیی و همکاری و تشکیل
اجتماع و مدنیت از راه احساس نیاز افراد
انسانی به یکدیگر به منظور پاسخگویی به
احتیاجات و نیازمندیهای گوناگون بشری
که چنین چیزی جز در سایه جمع و
معاضدت با یکدیگر میسر نیست.

قرآن کریم می فرماید:

«و رفعنا بعضهم فوق بعض درجات
لیتخذ بعضهم بعضا سخریا؛ برخی از آنان را
بر برخی دیگر به مراتبی برتری دادیم تا
یکدیگر را در تسخیر خود گیرند.»^(۲)

۲ ـ ۲ـ از جایی که مقصود اصلی از
هبوط آدم و زندگی بشر در کره خاکی،
تربیت، کمال، در سایه بندگی و عبودیت حق
است، خداوند میدانهای مختلفی برای
آزمون افراد انسانی و امتحان آنان گشوده
است تا نیکوکاران از غیر آنان شناخته شده
و جدا گردند و از مهمترین عرصه های
آزمایش الهی چگونگی برخورد و نوع رفتار
آدمی با نعمتهای خداوندی است که
دارندگان آن با آن چه می کنند و محرومان به
چه صورتی عمل خواهند کرد. او به
برخورداران دستور کمک و دستگیری به
مستمندان و نیازمندان داده و آنان را از این
راه به امتحان می کشد و از شخص محروم
نیز خواسته است تا در صورتی که از روی
مصلحت و عللی به نعمتی نرسید یا از او
دریغ شد استقامت ورزیده و از بی تابی و
اعتراض و شکوه نسبت به خواست و اراده
الهی بپرهیزد و در چارچوب احکام و
دستورات خداوند در جهت رفع محرومیت از
خویش در حد امکان، اقدام و عمل کند.

قرآن کریم می فرماید:

«و رفع بعضکم فوق بعض درجات
لیبلوکم فی ما آتاکم؛ برخی از شما را بر
برخی دیگر رفعت داد تا در آنچه به شما
داده است آزمونتان کند.»^(۳)

بنابراین هیچ یک از این دادنها و ندادنها
ملاک برتری واقعی و امتیاز و فضیلت
انسانی نیست؛ آنچه معیار در این باره است
نوع برخورد و رفتار آدمیان با این نعمتها و
امکانات مادی و طبیعی است.

نمونه بسیار روشن این دو جریان را
خداوند در داستان قارون بیان می فرماید:

«و خرج علی قومه فی زینته قال الذین
یریدون الحیاه الدنیا یا لیت لنا مثل ما اوتی
قارون انه لذو حظّ عظیم و قال الذین اوتوا
العلم ویلکم ثواب اللّه خیر لمن آمن و عمل
صالحا و لا یلقّیها الاّ الصّابرون؛ قارون
شکوهمندانه و با آراستگی در بین قوم خود
به حرکت در آمد، آنها که دنیا خواسته و
فریفته آن بودند گفتند ای کاش ما نیز
همانند او برخوردار بودیم. به یقین او
بهره ای بزرگ دارد و آنان که اهل دانش و
فهم بودند گفتند وای بر شما پاداش خداوند
برای کسی که ایمان آورد و کار خوب کند
بهتر است و این را جز صابران نمی توانند
دریابند.»^(۴)

پیش از این نیز در خصوص منطق
فرعون در برابر نصیحت و خیرخواهی قوم
خود که به او گفتند از این ثروت و نعمتهای
خدادای، خود بهره بر و به دیگران و در راه
خدا نیز انفاق کن می فرماید:

«قال انما اوتیته علی علم عندی؛ من
این همه ثروت و سرمایه را با استعداد،
دانش و توانمندی خود کسب کرده ام.»^(۵)

او ثروت خدادادی را از جانب خود
دانست و دیگران در اموال او به طمع افتادند
و او بدفرجام و دیگران پشیمان شدند.

۳ـ این تفاوتها و تغایرها در بین افراد
انسانی خود منشأ برخی برخورداریها و
امتیازات طبیعی و اجتماعی می شود که
برخی از آنها مشروع و برخی غیر مشروعند.

بنابراین بسیاری از نابرابریهای
اجتماعی، اقتصادی و حتی جزایی ریشه در
نابرابریهای طبیعی و فطری دارد که خداوند
متعال آن را بر اساس حکمتی که در پیش
مذکور شد در جهان آفرینش اعمال فرموده
است.

این تفاوتها چه ظاهری، همچون نقص
در اعضا و چه معنوی، مانند استعداد و
هوش منشأ می شود تا انسانهای برخوردار
از آن نعمتها به ثروت و امکانات و موقعیت
اجتماعی و یا دانش و فن بیشتری دست
یابند و دیگران از آن حد محروم بمانند و این
اقتضای طبیعت و لازم قطعی چنین نظامی
است که بر اساس حکمت الهی پایه ریزی
شده است. این نوع نابرابری اگر همراه با
رعایت قانون و عدم تجاوز به حقوق دیگران
و حرکت در مرزهای تعریف شده و معتبر
دینی و نیز ادای حقوق مستمندان جامعه
صورت پذیرد، مشروع، قابل قبول و بلکه
مطلوب است. چون چنین وضعیتی هم رفع
محرومیت و فقر را در پی دارد و هم حکمت
الهی در تفاوت و تغایر در توزیع نعمتها بین
مردم پیاده گردیده است.

چنین نابرابری را نمی توان بی عدالتی و
ظلم نامید زیرا اساس خلقت و نظام احسن
وجود، آن را پی ریزی کرده است و بر اساس
حکمت و تدبیر استوار شده است. در این
صورت همه امور در مجرای صحیح خود
قرار گرفته و هر چیزی در جایگاه واقعی و
بایسته خود نهاده شده است و این عین
عدالت است.

نکته بسیار مهم و در خور توجه این
است که گرچه خداوند متعال بر اساس
حکمت خویش برخی را بر برخی دیگر در
نعمتهای مادی برتری می دهد ولی به دو
جهت چنین امتیازی ستم و ناعادلانه
نیست زیرا اولاً؛ این کار بر پایه حکمت بنا
شد و آنچه بر این اساس باشد ظالمانه
نیست و ثانیا؛ بر اساس آیات و روایات
فراوان، خداوند متعال این محرومیت جزیی
و ناچیز را در آخرت جبران می کند که به
هیچ صورتی قابل مقایسه با آن ابتلای کم و
مصیبت اندک نیست.

برای نمونه قرآن کریم می فرماید:

«و لنبلونّکم بشی ء من الخوف و الجوع و
نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر
الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا
للّه و انا الیه راجعون اولئک علیهم صلوات
من ربهم و رحمه و اولئک هم المهتدون؛ به
یقین شما را به وجو