پاورپوینت کامل تاریخ ولادت صدیقه کبرا فاطمه زهرا(س) ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخ ولادت صدیقه کبرا فاطمه زهرا(س) ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخ ولادت صدیقه کبرا فاطمه زهرا(س) ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخ ولادت صدیقه کبرا فاطمه زهرا(س) ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۶

آنچه می خوانید پژوهشی است کوتاه در باره تاریخ ولادت حضرت صدیقه طاهره، حضرت فاطمه علیهاالسلام که سالها پیش انجام شده است و

اینک با اصلاحاتی اندک تقدیم خوانندگان عزیز می شود. روشن است که این موضوع، پژوهشی بیش از این می طلبد، اما همین مقدار می تواند
تصویری کلی از این مسأله به دست دهد.* * *

مقد مه:

این مقاله تلاش می کند بررسی کوتاهی
پیرامون تاریخ ولادت آن حضرت(ع) و در
نتیجه سنّ ازدواج و مدت عمر شریفش داشته
باشد. گرچه شخصیت این بزرگان متکی بر
صحت و سقم نتایج این گونه مباحث نیست،
ولی نشان دادن واقعیات علمی، حتی اگر هیچ
اثر مستقیم علمی نیز نداشته باشد، مطلوب
است.

اعمال خاص و ادعیه ویژه ای که معمولاً
در تعظیم چنین مناسبتهایی وارد شده است، و
لزوم وحدت رویه جامعه اسلامی در بزرگداشت
و تجدید عهد نسبت به اولیاء دین(ع)، تأکیدی
است بر مفید بودن این دست مباحث. از میان
هزاران شاهد گویایی که بر مظلومیت
اهل بیت(ع) گواهی می دهد، همین اختلاف
نظرهایی است که در مورد تاریخ ولادت و
رحلت و مدت امامت و عمر آن بزرگواران بر
جای مانده است. این نه یعنی نادیده انگاشتن
تلاشهای طاقت فرسای علمای متعهد و
مورخین دلسوزی که خود از این رهگذر دلی
پردرد دارند، بلکه اشاره به ظلم تاریخ و
تاریخ پردازانی است که یک نگاه اجمالی به
تألیفاتشان نشان می دهد چگونه در وصف
حاکمان جور و عمّال آنان و خصوصیات زندگی
شخصی اشان، به تفصیل قلم فرسایی کرده اند و
در تطهیر دستگاه ستم آنان، سخنها رانده و
تاریخ را بر مذاق ستمکاران نوشته اند، ولی از
مظلومین تاریخ و بویژه از بزرگان شیعه یا
سخنی نگفته اند و یا به اشارت رفته اند و یا
خائنانه دست به تحریف چهره آنان آلوده اند.
اینجاست که دستهای پیدا و نهان سلطه را در
محو یاد و فکر و منطق و حتی نام بزرگان
شیعه بویژه امامان معصوم(ع) در گوشه گوشه
تاریخ به خوبی می توان دید. وقتی چهره ای
چون امیرالمؤمنین(ع) که بعد از پیامبر
اکرم(ص) اولین انسان کامل و زندگی او
پرجاذبه ترین قطعه تاریخ است، قبر مبارکش
سالهای سال از دیدگان عموم به جز خواصی
چند، مخفی باشد و آوردن نام او بر زبان جرمی
نابخشودنی به شمار آید تا جایی که کسی چون
حسن بصری که خود در نظر حکومت وقت،
قرب و منزلتی نیز داشت، بگوید که ما به
علی(ع) با کُنیه «ابوزینب» (پدر زینب) اشاره
می کردیم. یعنی از بردن نام حضرت باک
داشتند، و وقتی پاره تن پیامبر(ص) با آن
منزلت و مقامی که نزد پدر خویش داشت و
فاصله رحلت پدر بزرگوارش تا شهادت او به
صد روز نیز نمی رسد، حتی در مورد محل
خاکسپاری اش، نظری قاطع نمی توان داد، آن
وقت در مورد سایر حضرات ائمه(ع) مطلب
پرواضح خواهد بود. اگر نبود فداکاری و تلاش
همه جانبه عالمان و راویان و فقیهان شیعه،
امروز ما جز اندکی از زوایای زندگی امامان
شیعه(ع) و بزرگان اهل بیت(ع) نمی دانستیم.

تلاش حاکمان جور و واعظان دربار و
تاریخ نویسان قلم بمزد در از میان بردن نقش و
نام و یاد اهل بیت(ع) را، از این جمله علی(ع) به
خوبی می توان دریافت:

«کلّ حقد حقدته قریش علی رسول
اللّه (ص) أظهرته فیّ و ستظهرها فی ولدی من
بعدی. مالی و لقریش؟! انّما وَ تَرْتُهم بامر اللّه و
امر رسوله، اَفهذا جزاء من اطاع اللّه و رسوله ان
کانوا مسلمین؟»^(۱)

«همه کینه ای را که قریش نسبت به
رسول خدا(ص) داشت در مورد من آشکار
ساخت و آن را بعد از من نسبت به فرزندانم
نشان خواهد داد. مرا با قریش چه کار! من فقط
به دستور خدا و پیامبرش از اینان انتقام گرفته
و برخورد کردم. آیا اگر اینان مسلمانند، این
پاداش کسی است که اطاعت خدا و پیامبرش را
نموده است؟!»

و یا سخن دیگر امیرالمؤمنین(ع) که
پیامبر(ص) حتی اگر فرزند پسری نیز بعد از
خود داشت، حکومت را به او نمی دادند، چون از
پیامبر اکرم(ص) دل خوشی نداشتند و در صدد
محو چهره او و اهل بیتش بودند.^(۲)

این در حالی بود که آنان برای وصول به
اهداف شوم خویش حدّ و مرزی نمی شناختند و
حتی از افتراءبستن به رسول خدا(ص) و جعل
حدیث و ساختن چهره ای دلخواه برای خود یا
ناصالحانی که تأمین کننده خواست آنان بودند
دریغ نمی کردند.

* * *

اختلاف نظری که در باره مدت عمر
حضرت فاطمه(س) وجود دارد بیشتر ناشی از
اختلاف در تاریخ ولادت آن حضرت(س)
می باشد؛ زیرا گرچه در خصوص تاریخ دقیق
شهادت حضرت(س) نیز نظرات مختلفی ابراز
گردیده ولی فاصله ای که میان این نظرات
هست، چندان نیست و حداقل و اکثر آن به
یک سال نمی رسد (حداکثر ۸ ماه و حداقل ۴۵
روز)، ولی اختلاف آرا در سال تولد آن
حضرت(س) زیاد است و فاصله حداقل و اکثر
آن به حدود ۱۷ سال می رسد. یعنی حداقل
سنّی که برای حضرت(س) هنگام رحلت ذکر
شده ۱۸ سال و حداکثر ۳۵ سال می باشد.

این گفته ها با محور قرار دادن تاریخ بعثت
پیامبر(ص) در سن ۴۰ سالگی و ۱۳ سال قبل
از هجرت، به دو بخش تقسیم می گردد. عده ای
ولادت حضرت(س) را پیش از مبعث می دانند
و دسته ای بعد از آن.

دسته اول: پیش از بعثت

حداکثر تاریخی که در این بخش از نظرات،
یعنی ولادت فاطمه(س)، پیش از بعثت، وجود
دارد، ۱۲ سال است^(۳) که به دین ترتیب عمر
حضرت(س) به ۳۵ سال می رسد! بعضی آن را
سال هفتم قبل از مبعث دانسته اند^(۴) که
بنابراین سنّ حضرت(س) هنگام شهادت ۳۰
سال خواهد شد، و عده ای دیگر رحلت
فاطمه(س) را در ۲۹ سالگی یعنی ۶ سال پیش
از بعثت شمرده اند.^(۵) برخی نیز تصریح به
۵/۲۸ سال می کرده اند که البته قابل جمع با ۲۹
سال و ۲۸ سال می باشد. برخی نیز ۲۵ سال را
ذکر کرده اند.^(۶)

ولی آنچه که در میان مورخین اهل سنت،
بیشتر شهرت دارد سال پنجم قبل از مبعث
است. و عده ای تصریح به همزمانی آن با سال
تجدید بناء کعبه یعنی سال پنجم پیش از
مبعث نموده اند.^(۷)

بر طبق این قول، سنّ حضرت(س) هنگام
وفات ۲۸ سال بوده است. برخی نیز سنّ ۲۷
سال را ذکر کرده اند.^(۸)

دسته دوم: بعد از بعثت

این بخش از نظرات ولادت فاطمه(س) را
مربوط به بعد مبعث دانسته اند، و تقریبا در این
دسته، سه قول وجود دارد:

سال نخست بعثت:

این گفته، مربوط به عده ای است که سال
نخست بعثت را سال تولد قرار داده اند^(۹) و هر
چند بعضی آن را در ۴۱ سالگی سنّ شریف
رسول خدا(ص) نوشته اند ولی ظاهرا مرادشان
همان سال اول بعثت می باشد، چون برخی
اینان تصریح کرده اند که در رأس ۴۱ سالگی
بوده است و لذا خود نتیجه گرفته اند که بر این
اساس سنّ حضرت فاطمه(ع) هنگام رحلت ۲۳
سال بوده است. البته ما در میان صاحب نظران
شیعه کسی که این قول را پذیرفته باشد
نیافتیم.

سال دوم بعثت:

قول دوم که طرفداران بزرگی چون
شیخ مفید دارد، ولادت را در ۲۰ جمادی الثانی
سال دوم بعثت می داند. چنان که مرحوم سید
بن طاووس به نقل از کتاب حدائق الریاض شیخ
مفید آورده است.^(۱۰) و نیز خود مرحوم مفید در
رساله «مسارّ الشیعه» به این مطلب تصریح
کرده است:

«و فی الیوم العشرین منه سنه اثنتین من
المبعث کان مولد السیّده (مولاتنا خ.ل) الزهراء
فاطمه بنت رسول اللّه (علیهماالسلام) و هو
یوم شریف یتجدَّد فیه سرور المؤمنین و
یستحب فیه التطوع بالخیرات و الصدقه علی
المساکین».^(۱۱)

«ولادت حضرت فاطمه زهرا، دختر رسول
خدا که سلام بر آنها باد در روز بیستم از این ماه
(جمادی الثانی) در سال دوم مبعث بوده است. و
آن روز شریفی است که خوشحالی مؤمنین
تجدید می شود و در این روز انجام خیرات و
پرداخت صدقه به تنگدستان مستحب است.»

کفعمی نیز در کتاب مصباح خود همین
قول را ترجیح داده است و قول سوم را که
خواهد آمد با تعبیر «قیل» بیان کرده است.^(۱۲)

شیخ طوسی در ضمن بیان مناسبتهای ماه
جمادی الثانی این عبارت را آورده است:

«فی الیوم العشرین من جمادی الآخره
سنه اثنتین من المبعث، کان مولد فاطمه(ع)
فی بعض الروایات، و فی روایه اخری سنه
خمس من المبعث و العامه تروی انّ مولدها
قبل المبعث لخمس سنین».^(۱۳)

«ولادت فاطمه(ع) بر اساس برخی
روایات، روز ۲۰ ماه جمادی الثانی از سال دوم
مبعث آمده، و در روایتی دیگر، سال پنجم ذکر
شده است و اهل سنّت روایت می کنند که
ولادت حضرت(س) ۵ سال پیش از مبعث بوده
است.»

مرحوم شیخ عباس قمی، این قول را ظاهرا
نظر اکثر علماء شیعه می داند.^(۱۴)

بنابراین، تنها شیخ مفید است که با جزم به
این قول تصریح کرده است، و بر اساس آن،
حضرت فاطمه(س) در ۲۱ سالگی رحلت
فرموده است.

سال پنجم بعثت:

قول سوم که به نظر می رسد مشهور بین
علماء شیعه است، (البته بعضی علمای اهل
سنت نیز قایل به آن شده اند)^(۱۵) و روایات
چندی نیز بر آن دلالت دارد، سال پنجم بعد از
مبعث را هنگام ولادت می داند.^(۱۶) در میان
معتقدین به این نظر، از شخصیتهایی چون ابن
ابی الثلج بغدادی، متوفای ۳۲۵ هجری^(۱۷)،
مرحوم کلینی متوفای ۳۲۸ یا ۳۲۹، محمد
بن جریر طبری امامی، صاحب کتاب «دلائل
الامامه»، ابن شهر آشوب در کتاب «المناقب»،
علامه طبرسی در «تاج الموالید»^(۱۸) و شیخ
بهایی در «توضیح المقاصد»^(۱۹) می توان نام
برد.

نتیجه اینکه، اکثریت مورخین اهل سنت،
تاریخ ولادت را قبل از بعثت می دانند ولی
مصادر شیعی آن را مربوط به بعد از آن
دانسته اند و در هر دو دسته، سال پنجم قبل از
مبعث یا بعد از آن، از شهرت بیشتری برخوردار
است.

ارزیابی گفته ها:

آنچه گذشت اشاره ای اجمالی به نظرات
مطرح شده در باره تاریخ ولادت فاطمه(س)
بود. اما اینکه کدام یک از گفته های یادشده به
واقع نزدیکتر است پرسشی است که در این
بخش به اجمال به آن می پردازیم.

ابتدا باید روشن شود که آیا ولادت، قبل از
مبعث بوده است چنان که مفاد نظرات دسته
اول بود یا بعد از آن؟

چنان که ملاحظه شد کسانی از اهل سنت
که در این زمینه سخن گفته اند جز معدودی از
آنان، معتقدند وقوع آن قبل از بعثت بوده است.
برخی نویسندگان شیعه نیز این قول را ترجیح
داده و در تأیید آن به این مسأله فقهی اشاره
کرده اند که حدّ اکثر سن بارداری زنان ۵۰
سالگی است و اگر تاریخ ولادت را مربوط به
بعد از مبعث بدانیم، در آن برهه، سن حضرت
خدیجه(س) به حدود ۶۰ سال می رسیده است.

اینکه علت این اتفاق نظر در میان اکثریت
مورخین اهل سنت چه بوده است و چرا تاریخ
ولادت را قبل از بعثت می دانند؟ خود مسأله ای
است قابل بحث. آیا صرفا یک نقل تاریخی
است که آنان بازگو کرده اند؟ یا استنباطی است
که مثلاً با توجه به همین فرع فقهی داشته اند؟
به هر روی، این دسته از گفته ها را نمی توان
تصدیق کرد زیرا:

نخست اینکه، اختلاف و تناقضی که بین
آنهاست موجب ضعف آنها می شود.

دوّم اینکه، به مصداق «اهلُ البیت اَدْری
بِما فِی البیتِ» طبیعت چنین قضایایی ایجاب
می کند که گفته فرزندان و نزدیکان خود
حضرت(س) ملاک قرار گیرد، و چنان که
خواهد آمد مفاد روایات وارده از اهل بیت(ع)
غیر از این است.

سوّم اینکه، در موارد متعددی از متون
تاریخی و روایی گزارش شده است که حداقل
بعضی از فرزندان خدیجه(س)، بعد از مبعث
متولد شده اند^(۲۰) و می دانیم که حضرت
زهرا(س)، آخرین فرزند خدیجه(ع) بوده است.

البته