پاورپوینت کامل سدیم، فواید و مضرات انسان، تغذیه، سلامتی (۲۸ ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سدیم، فواید و مضرات انسان، تغذیه، سلامتی (۲۸ ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سدیم، فواید و مضرات انسان، تغذیه، سلامتی (۲۸ ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سدیم، فواید و مضرات انسان، تغذیه، سلامتی (۲۸ ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۷۰

لزوم نمک که منبع اصلی سدیم است از قرنها پیش شناخته شده است، اما در سال
۱۳۱۶ش سدیم به عنوان یک عنصر ضروری
شناخته شد. در بسیاری از کشورها تنها منبع
نمک تبخیر آب دریا است. سدیم بیشتر در
مایعات خارج سلولی بدن، مایعات داخل عروق
خونی و مایعاتی که اطراف سلولها را احاطه
کرده است، وجود دارد. حدود ۵۶ گرم یا ۵۰
درصد کل سدیم بدن در این مایعات، جایی که
قسمت مهمی از محیط سلول را تشکیل
می دهد، یافت می شود. در شرایط طبیعی،
میزان سدیم موجود در سلولها کم و به اندازه
۱۰ درصد کل سدیم بدن است. بدن نیز
همیشه سدیم را به خارج از سلولها می راند، ۴۰
درصد سدیم باقیمانده در اسکلت استخوانی
بدن یافت می شود. در کودکان غضروف
استخوان می تواند به عنوان ذخیره سدیم عمل
نماید. تهی شدن ذخیره سدیم بدن به ندرت و
فقط در مواردی ممکن است دیده شود که
جذب کاهش، نیاز افزایش و محدودیت سدیم

برای مدت طولانی ادامه یافته باشد.

ترشحات مختلف روده ای از قبیل صفرا و
شیره پانکراسی حاوی مقادیر فراوانی سدیم
هستند. به طور طبیعی روزانه حدود ۳ تا ۷ گرم
سدیم یا ۵/۷ گرم نمک خورده می شود ولی
این مقدار ممکن است در افراد مختلف متفاوت
باشد. ۲ قاشق چایخوری نمک محتوی ۴ گرم
سدیم است و بدن از عهده بیش از این مقدار
برمی آید. اگرچه مصرف بیش از حد سدیم
می تواند مسموم کننده باشد، ولی مقدار زیادی
که موجب مسمومیت گردد (۳۵ تا ۴۰ گرم)
بی نهایت بدمزه بوده و احتمالاً داوطلبانه
مصرف نمی شود.

مقدار کمی سدیم از معده جذب می شود
ولی بیشتر جذب از طریق روده کوچک به
سرعت انجام می گیرد. سدیم جذب شده، به
وسیله جریان خون به کلیه حمل می شود و در
آنجا سدیم تصفیه شده و مجددا به مقداری که
برای بدن لازم است، به خون برگردانده
می شود. زمانی که نیاز به سدیم افزایش یابد، از
طریق عمل بعضی از هورمونها، جذب مجدد
سدیم از کلیه تحریک می گردد. و بالعکس،
زمانی که سدیم مصرفی زیاد شود، ترشح این
هورمونها به منظور کم کردن نگهداری سدیم
کاهش می یابد. مقدار سدیم در ادرار بستگی به
رژیم روزانه دارد، موقعی که مصرف زیاد است
افزایش یافته و هنگامی که مصرف کم است
کاهش می یابد. مقداری سدیم هم در استخوان
به عنوان ذخیره برای موقع احتیاج جای
می گیرد. از آنجایی که مقدار سدیمی که
می تواند در حجم معینی از ادرار دفع شود
محدود است، اگر مقدار سدیم در رژیم غذایی
بیش از قابلیت دفع کلیه شود، مقدار آن در
خون و مایعات بدن زیاد خواهد شد و سبب
تحریک مرکز تشنگی در مغز می گردد و این
حالت منجر به مصرف مایعات بیشتری
می شود و مایعات بیشتر به کلیه اجازه دفع ادرار
بیشتر و در نتیجه سدیم بیشتر را می دهد. با
کاهش تشنگی مقدار سدیم خون نیز کم می شود.

مقداری از سدیم بدن نیز از طریق ادرار از
دست می رود. به طور طبیعی این مقادیر خیلی
کم است (کمتر از یک گرم)، اما سدیمی که در
شرایط محیطی گرم یا تب (که منجر به
افزایش عرق می شود) از دست می رود، قابل
ملاحظه است. مقدار کلر و سدیمی که در
تابستان در منطقه استوا از دست می رود، حدود
۵ تا ۶ گرم گزارش شده است. اگر مقادیر از
دست رفته از طریق پوست زیاد شود، هورمون
دوباره ترشح شده و با تحریک کلیه مقدار
سدیم بیشتری نگهداشته و کاهش سدیم را به
حداقل می رساند.

حدود ۹۵ ـ ۹۰ درصد اتلاف طبیعی سدیم
بدن از طریق ادرار و مابقی از راه مدفوع و عرق
است. به طور طبیعی مقدار سدیم دفعی روزانه
مساوی با مقدار دریافتی است.

در مواردی که بیش از ۴ لیتر مایعات از
دست برود، به ازای هر لیتر اضافه بر این ۴
لیتر حدود ۲ گرم سدیم (۱ قاشق چایخوری
نمک) توصیه می شود تا جانشین سدیم از
دست رفته گردد. اگرچه شخصی که به آب و
هوای موجود عادت ندارد، احتیاجش بیشتر و
در حدود ۲ تا ۴ برابر فردی است که عادت به
آب و هوای موجود دارد. همچنین در اثر
استفراغ زیاد ممکن است مقدار قابل
ملاحظه ای سدیم از دست برود.

از دست رفتن سدیم بدن منجر به کم
شدن مقدار آن در مایعات خارج سلولی می شود
و به منظور حفظ تعادل، پتاسیم و آب سلول را
ترک می کنند. این از دست رفتن آب سلولی
همراه با پتاسیم (یک عنصر درون سلولی
است) سبب احساس خستگی می شود که اغلب
با تهی شدن سدیم همراه است.

فقط تحت شرایط غیر عادی نظیر اسهال
است که توده هضمی به سرعت از ناحیه
هضمی عبور می کند و در نتیجه سبب از دست
رفتن مقدار فراوانی سدیم در مدفوع می شود.

نقش سدیم در بدن

سدیم در مایعات خارج سلولی به نگهداری
تعادل طبیعی آب کمک می کند و اثری مشابه
پتاسیم در داخل سلول برای نگهداری طبیعی
موازنه آب دارد. به طور طبیعی بدن قادر به
برقراری موازنه سدیم در خارج و پتاسیم در
داخل سلول است، این امر موازنه آب بین
داخل و خارج سلول را تنظیم می کند. در
صورتی که سدیم درون سلول افزایش یابد و
سلول نتواند با سرعت کافی آن را به بیرون
براند، آب ،جهت رقیق کردن سدیم و به غلظت
طبیعی رساندن آن وارد سلول شده و منجر به
ورم یا ادم می گردد. اگر آب زیادی وارد سلول
شود منجر به مسمومیت آب می گردد.
نگهداشتن میزان سدیم در سطح پایین در
داخل سلول از چنان اهمیتی برخوردار است که
سلولها دایما مقدار سدیم اضافی را که وارد آنها
می شود به خارج می فرستند.

در اثر عرق کردن و از دست دادن آب و
سدیم از طریق پوست، موازنه آب در بدن به
هم می خورد. با آشامیدن آب به تنهایی (بدون
مصرف سدیم و نمک)، آب اضافی جهت رقیق
کردن پتاسیم داخل سلولی وارد سلول می شود.
این امر سبب کاهش فشار خون می گردد و با
خروج پتاسیم از درون سلول شخص احساس
خستگی خواهد کرد.

سدیم با بی اثر کردن عناصری که تشکیل
اسید می دهند، بدن را در حالت خنثی نگه
می دارد. زمانی که در مایعات بدن مقادیر زیادی
از عناصر تشکیل دهنده اسید ظاهر شوند،
سدیم به منظور مقابله با حالت اسیدی،
می تواند از ذخایر استخوانی آزاد شده و اسید را
بی اثر کند.

همچنین سدیم در انتقال پیامهای عصبی
نقش دارد و اگر تعادل بین سدیم خارجی و
داخلی سلول طبیعی نباشد، انتقال پیامهای
محرک عصبی نمی تواند انجام گیرد.

سدیم همچنین برای جذب قند (گلوکز) و
انتقال سایر مواد مغذی از غشاء سلول ضروری
است. سدیم در کنترل انقباض ماهیچه ها نیز
نقش مهمی را در بدن ایفا می کند.

مقدار لازم سدیم برای بدن

سدیم مورد نیاز در رژیم روزانه هنوز
تعیین نشده است، ولی به طوری که مشاهده
شده است، مقدار سدیم مصرفی بیش از مقدار
احتیاج است. از آنجایی که رژیمی که ۱۰۰ تا
۱۵۰ میلی گرم سدیم دارد برای اکثر مردم بسیار
بدمزه است، احتمال مصرف سدیم ناکافی بعید
به نظر می رسد. این نشان می دهد که مقدار
توصیه شده ۵۰۰ میلی گرم، حدود ۱۰ برابر
مقدار لازم جهت تعادل سدیم است. کودکان
مقدار بیش