پاورپوینت کامل نقش دوستان در شکل گیریشخصیت نوجوانان ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش دوستان در شکل گیریشخصیت نوجوانان ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش دوستان در شکل گیریشخصیت نوجوانان ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش دوستان در شکل گیریشخصیت نوجوانان ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۰

نظارت و کنترل بر معاشرت کودکان و نوجوانان

داشتن دوست و برقراری روابط اجتماعی
بادیگران از نیازهای اساسی فرزندان بخصوص
در سنین نوجوانی و جوانی است. گرچه رفیق
خوب و شایسته برای کلیه طبقات مردم در
تمام ادوار زندگی ارزنده و مهم است ولی برای
نسل جوان اهمیت بیشتر دارد، زیرا جوانی دوره
گسترش دوستیها و رفاقت با همسالان است و
جوانان که در آستانه زندگی اجتماعی قرار
گرفته اند می توانند به وسیله رفیق خوب و
بافضیلت، شخصیت خود را تقویت کنند و
استعدادهای اجتماعی خویش را به فعلیت در
آورند و خود را برای فعالیتهای دامنه دار
اجتماعی فردای خویش مهیا سازند.^(۱)

در این دوره از یک سو عواطف نوجوان
نسبت به دوران کودکی عمق بیشتری پیدا
می کند، دوستیهای سطحی و تصادفی دوران
کودکی تبدیل به دوستیهای عمیق و انتخابی
می شود؛ گرچه از تعداد آنها کاسته می شود اما
بر عمق و استحکام آن افزوده می شود؛ از
سوی دیگر، نوجوان که در پی کسب استقلال
از خانواده و بزرگسالان است به طور طبیعی به
گروه همسالان توجه و گرایش پیدا می کند.
گویی پیوستن به آنها زمینه استقلال او را از
بزرگسالان فراهم می کند و نیاز او به حمایت و
همدردی که تا دیروز آن را در خانواده و در
ارتباط با بزرگسالان می جست برآورده
می سازد؛ علاوه بر آن، نوجوان که خود را با
دنیایی تازه روبه رو می بیند و از چهار سو با

عوامل و انگیزه های نوظهور و ناشناخته مواجه
می شود، احساس تنهایی می کند. پیوستن به
گروه همسالان این احساس تنهایی او را تا
اندازه ای برطرف می سازد.

این عوامل سبب می شوند که گرایش
نوجوان به همسالان و دوستان و اثرپذیرش از
آنها به بیشترین حد خود برسد.^(۲) به گونه ای که
سن نوجوانی را سن رفاقت بازی خوانده اند
دوست و معاشر اصولاً در جان و دل انسان اثر
می گذارد و حتی باور و ایمان او را تحت تأثیر
قرار می دهد (اَلْمَرءُ عَلی دینِ خلیله و قَرینه).^(۳)

بررسیهای علمی نشان می دهد که در دوره
نوجوانی، اثرپذیری نوجوانان از همسالان از هر
کس دیگر ـ از قبیل خانواده و معلم بیشتر
است. تأثیر دوستان گاهی به حدی است که
می تواند بر نقش و تأثیر والدین غلبه کند، حتی
اگر خانواده کودک سرشار از فضیلت باشد.
همچنان که در آیات قرآنی آمده و در ادب
فارسی تجلی یافته است که فرزند نوح پیامبر
چند صباحی با همنشینان بد نشست و
برخاست کرد از بیت نبوت برید و به گمراهان
پیوست.

پسر نوح با بدان بنشست

خاندان نبوتش گم شد

رسول گرامی اسلام(ص) در تمثیلی زیبا
در باره تأثیر دوست و همنشین صالح
می فرمایند:

«مَثلُ الجَلیسِ الصّالِح مَثلُ العَطّارِ اِنْ لَمْ
یُعْطِکَ مِنْ عِطْرِهِ اَصابَکَ مِنْ ریحِهِ؛^(۴)

مثال همنشین صالح همانند عطاری است

که اگر از عطرش به تو نمی بخشد اما بوی عطرش به تو می رسد.»

معاشرتها همان گونه که عامل مصونیت
اخلاقی اند و اثر سازنده بر روی انسان دارند، در
مواردی نیز عامل فساد و انحراف می گردند. از
این رو کنترل و نظارت والدین و مربیان از این
جهت اهمیت ویژه دارد. والدین باید مراقب
باشند که فرزندان نوجوان آنها با چه کسانی
طرح دوستی ریخته و رفت و آمد دارند.

امام خمینی در باره دوستیهای کودکان و
خصوصا نوجوانان حساس بوده و دقت لازم را
داشته اند.

دکتر فاطمه طباطبایی در این راستا چنین
می گوید:

«امام بعد از سن تکلیف بچه ها، بیشتر
دقتشان در تعلیم و تربیت آنها بود. همیشه از
ما می پرسیدند: آیا شما می دانید بچه تان کی از
خانه بیرون می رود و کی می آید، با چه کسانی
رفت و آمد می کند و یا چه صحبتهایی
می کند؟»^(۵)

امام راحل در تمامی زمینه ها از جمله
مسایل تربیتی دیدگاهی وسیع و پیشرفته
داشتند، و حتی در جزیی ترین امور زندگی دقت
داشته و اهل نظر بودند.

طبق بررسیهای به عمل آمده در سنین
نوجوانی زمینه برای لغزشها و آلودگیها کاملاً
آماده است. از این رو گاه ممکن است زحمات
شبانه روزی و چندین ساله پدر و مادر که سعی
کرده اند فرزندی پاک و بی آلایش تربیت کنند،
به علت قرار گرفتن در محیطهای آلوده
و تماس با افراد ناسالم به سرعت از بین برود،
بر این اساس مراقبت خانواده در دوران
نوجوانی از اهمیتی ویژه برخوردار است.
متأسفانه بعضی خانواده ها از اهمیت چنین
مراقبتهایی غافلند و یا به علت گرفتاریهای
دیگر، چندان توجهی به این مسایل حیاتی از
خود نشان نمی دهند. برخی دیگر از خانواده ها
به فرزندان نوجوان خود اعتماد بیش از حد
دارند و گمان می کنند که فرزند آنها از قماش
دیگری است و حتی فکر خطا نیز به ذهن او
خطور نمی کند تا چه رسد به اینکه در عمل
لغزشی از او سر بزند! این خوش بینی افراطی
ناشی از بی بصیرتی است. انسان هر اندازه که
پاک و بی آلایش باشد، در معرض لغزش و
خطاست؛ به ویژه در دوران نوجوانی که از
تجربه و روشن بینی کافی برخوردار نیست. این
خوش بینی سبب می شود که پدر و مادر غفلت
کنند و به موقع وظایف خود را نسبت به
فرزندان انجام ندهند.

نقطه مقابل این خوش بینی افراطی،
بدبینی نسبت به فرزندان خویش است، برخی
خانواده ها همواره نسبت به فرزندان و نوجوانان
خود برخوردهای بدبینانه دارند و اعمال مراقبت
از سوی آنها به صورتی است که حساسیت
منفی فرزندانشان را برمی انگیزد و آنها را به
لجاجت وا می دارد و چه بسا شخصیت اخلاقی
آنها را مخدوش یا لگدمال کند.

اِعمال نظارت و کنترل از سوی والدین
نسبت به فرزندان باید به گونه ای باشد که
اثرات منفی به دنبال نداشته باشد و آنها
احساس نکنند که والدینشان نسبت به آنها
بی اعتمادند. در عین حال، پدر و مادر باید
به نحوی فرزندان خود را متقاعد سازند که
از مراقبت والدین خود بی نیاز نیستند

و این مراقبت ناشی از علاقه و مسؤولیتی
است که خانواده در برابر فرزندان دارد.
بعضی خانواده ها کار سخت گیری را به
جایی می رسانند که فرزندان خود را از
داشتن هر نوع دوست، بازمی دارند؛
چنین روشی درست نمی باشد؛ زیرا آنها
فرزندانشان را از مزایای دوستی و فواید آن
محروم می سازند. در دوره نوجوانی، نوجوان نه
تنها خواهان محبت دیدن از دیگران است بلکه
خود را نیازمند به محبت کردن به دیگران نیز
می بیند. داشتن دوستان شایسته این نیاز
عاطفی او را برآورده می سازد و او را از
تنهایی ـ با تمامی عواقب زیانبارش ـ
نجات می دهد و موجبات رشد عاطفی
و اجتماعی او را فراهم می سازد. محروم
شدن از دوستان خوب، نوجوان را منزوی،
غیر اجتماعی و افسرده بار می آورد و برای آینده
او زیانبار است. در روایات اسلامی دوست
خوب به آب گوارایی تشبیه شده است که
تشنگی انسان را برطرف می کند؛ بنابراین کافی
نیست که ما فرزندان خود را از معاشرت با
دوستان ناشایست منع کنیم؛ بلکه باید آنها را
در یافتن دوستان خوب یاری دهیم. پدر و مادر
آگاه می کوشند تا با فراهم کردن شرایطی،
امکان انتخاب بهترین دوستان را به فرزندان
خود بدهند.^(۶)

آیین دوست یابی از دیدگاه ائمه اطهار(ع)

از وظایف مهم والدین و مربیان در این

دوره نشان دادن معیارها و ضابطه ها و اصول
دوستی و رفاقت به نوجوانان است. خصوصا
این مهم باید در ابتدای دوره نوجوانی صورت
گیرد زیرا به تدریج که بر سنین نوجوانی افزوده
می شود، دوستی و رفاقت در بین نوجوانان نیز
شکل می گیرد و از استحکام بیشتری برخوردار
می شود و در این حالت تغییر در این دوستیها
امر ساده و راحتی نخواهد بود. اولیای اسلام
بهترین ضابطه ها و معیارها را برای انتخاب
دوست و رفیق مطرح فرموده اند که مربیان و
معلمان باید آنها را به عنوان آیین دوست یابی
آموزش دهند.

الف: انتخاب دوست پس از آزمایش:

امام علی(ع) می فرمایند: «کسی که پس از
آزمایش صحیح، کسی را به دوستی برگزیند،
رفاقتش پایدار و مودتش استوار خواهد
بود.»^(۷)

امام صادق(ع) می فرمایند: «کسی که سه
بار نسبت به تو خشمگین شود و در باره ات به
بدی سخن نگوید شایسته