پاورپوینت کامل حضور زنان در توسعه فرهنگی کیش«قسمت اول» ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حضور زنان در توسعه فرهنگی کیش«قسمت اول» ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حضور زنان در توسعه فرهنگی کیش«قسمت اول» ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حضور زنان در توسعه فرهنگی کیش«قسمت اول» ۱۰۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۴

جزیره کیش مترادف است با تجارت و مرکز خرید؛ در حالی که می توان به کیش

نگاههای دیگری هم داشت.

اطراف کیش را دریایی زمردین احاطه کرده و از هر کجای شهر، چند صد متر که جلو برویم به دریا می رسیم. دریایی که به قولی، دومین جزیره مرجانی دنیاست. مرجانهایی که به راحتی در معرض چشم قرار می گیرد و آکواریومی از ماهیهای گوناگون در برابر ما قرار می دهد و زمزمه جاودانه امواج که خستگی قیل و قال در شهرهای بزرگ را از ذهن می زداید. در دشتهای کیش گله آهوان را می شود دید که در خط افق که خاک را از آبی آسمان جدا می کند، در حرکتند.

شب که می شود، خیابان بندی های منظم و چراغانی شهر نیز در چشم انداز آسمان بنفش جلوه گری می کند؛ اما آنچه از نظر مسافرین و حتی گاه مهاجرین دور مانده است، مجموعه ای است که به جهت فعالیتهای فرهنگی بر پا شده است:

در گوشه و کنار شهر، خانمها حضوری چشمگیر دارند. چه در عرصه داد و ستد و تجارت و چه در عرصه تبلیغات. مدیریت بعضی از رستورانهای بسیار معروف جزیره را نیز خانمها به عهده دارند اما آنچه غریب و مهجور افتاده، مجموعه ای است فرهنگی که بیشترین فعالیت در این مکان به عهده خانمها است.

وارد کلاس معرّق می شویم:

در کیش، سازمانی به نام امور بانوان زیر نظر خانم مهناز امیری وجود دارد که فعالیت فرهنگی متفاوتی دارد. بعد از طی چند پلکان وارد کلاس معرق می شویم. خانم جلالی در این کلاس به تدریس مشغولند و دختران جوان مشغول کار معرقند. آنها از چوب، تابلوهایی زیبا می آفرینند. خانم جلالی در مورد اهداف این کلاسها می گویند:

در این کلاسها سعی می کنیم به خصوص خانمها و دختران را که ممکن است در اینجا احساس غربت کنند، جمع کنیم تا با آموختن هنر، از احساس پوچی و بیهودگی جلوگیری کنیم. من فکر می کنم اگر خانمها فعال باشند، از افتادن در حلقه های ابتذال که مخصوص شهرهای کوچک است، جلوگیری می شود. چون اینجا وقت زیاد است و خانمها اگر به فعالیت مفیدی نپردازند، در وادی غیبت و یا کنجکاوی های بیهوده در زندگی دیگران می پردازند. همچنین سعی می کنیم دختران جوانی را که با خانواده های خود مهاجرت کرده اند به این کلاسها جلب کنیم.

یک زن، در رأس فعالیتهای

خودجوش مردمی

«خانم امیری»، نامی است که چه از زبان مدیران و مسؤولین کیش و چه از زبان خانواده های مهاجر و حتی بومی شنیده بودم؛ وقتی با چهره آرام ایشان روبه رو می شوم به راستی تعجب می کنم و از خود می پرسم آیا این همان خانمی است که معروف است که به فعالیتهای خودجوش و مردمی می پردازد؟!

ـ خانم امیری، از خودتان بگویید و اینکه

فعالیت در کیش را از چه زمانی شروع کردید؟

ـ من بیست سال پیش به کیش آمدم، زمانی که اینجا نه آب شیرین داشت، نه تاکسی داشت و نه محل سکنی. اینجا فقط دارای چند ساختمان مستعمل بود که لانه پرندگان شده بود.

در واقع، جزیره کیش برای من حکم نوزادی را داشته که کم کم رشد کرده و به صورت امروزی در آمده است. اینجا، بیابانی بود که کم کم با تلاش هموطنانمان به این شکل در آمد. قبلاً فرانسوی ها، کارهای ساختمانی کیش را انجام می دادند و اداره امور اینجا به دستشان بود؛ حال می بینیم که هموطنان ما و دولت جمهوری اسلامی اینجا را احیا کردند. جزیره را تبدیل به یک مرکز توریستی بسیار زیبا کردند که هم برای ایرانی ها و هم برای خارجی ها دارای جاذبه کافی است؛ به خصوص بعد از جنگ تحمیلی و مشکل بیکاری، من فکر می کنم جزیره کیش نقش مهمی در اشتغال زایی داشته و فکر می کنم در روند پیشرفت کشور مؤثر بوده و حتی سرعت آن بیش از حدّ انتظار بوده است. ما دو برنامه پنج ساله داشتیم که به جای طی دوران ده ساله، در پنج سال انجام شد. حتی برنامه ریزهای ما در فشار قرار گرفتند و به طرحهای خود سرعت بخشیدند. به هر حال، آنچه هست برای من که از ابتدا اینجا را دیده ام، باعث خوشحالی است. بیابانی که تبدیل به چنین جای جالبی شده، باعث افتخار ما است.

راستش را بخواهید کیش، در ابتدا تبعیدگاه ادارات محسوب می شد.

ـ شما هم تبعید شده بودید؟

ـ من از سوی خودم تبعید شدم. چون به کارهای سخت علاقه داشته و دارم. به همین دلیل این منطقه محروم و بکر را انتخاب کردم که خوشبختانه دیگر محروم نیست. من مدیر مالی اداری بودم، به مدت ده سال. بعد مدیر پشتیبانی بودم و بعد مدیر داخلی سازمان. از هفت سال پیش، یعنی از نیمه دوم هفتاد و سه، دقیقا مهرماه بود و مقارن با تولد حضرت زینب سلام اللّه علیها که با آوردن نام خدا، کار فرهنگی را به صورت مستقل شروع کردیم. ما کار را با نام دفتر امور زنان و بیشتر در رابطه با خانواده ها شروع کردیم. بعدها، با استقبال خیلی خوب خانواده ها روبه رو شدیم و چون فعالیت این دفتر در آیین نامه های سازمان عمران کیش پیش بینی نشده بود، در نتیجه، مسؤولین سازمان به این نتیجه رسیدند که این دفتر به عنوان فعالیتی مستقل به کارش ادامه دهد تا کارهایی که قرار است برای مردم و خانواده ها انجام شود ادامه یابد؛ چون آیین نامه ها و تشکیلات قانونی هر نهادی، مسایلی دارد که فقط در آن چارچوب می تواند عمل کند. به این ترتیب مؤسسه امور زنان با تعریف فرهنگی، آموزشی و فعالیتهای اقتصادی با مشارکت خانمها کارش را شروع کرد. یعنی در اساسنامه این تعریف وجود دارد و در حال حاضر تمام خانواده ها را تحت پوشش دارد و استقبال خوبی از برنامه ها می شود. آمار کلاسهای ما، آمار فعالیتهای ما، نشان دهنده این استقبال می باشد و این نشان می دهد که مسیر درستی انتخاب کردیم و توانسته ایم خدمات خوبی به مردم بدهیم و مهمترین موفقیت ما این بوده که توانسته ایم اعتماد و اطمینان مردم را نسبت به این مؤسسه جلب کنیم و در حال حاضر جایگاه خوبی را در جامعه کیش داریم.

ما برنامه های تفریحی داریم برای خانمها، برنامه های مراسم مذهبی داریم. برای همه ایده ها، برنامه داریم و سعی می کنیم آدمها را با سلیقه های مختلف جذب کنیم. در همه کارهایمان اهدافی را که در نظام جمهوری اسلامی هست در نظر داریم و سعی می کنیم مردم را به آن سو سوق دهیم. فرضا هر هفته شبهای جمعه در منطقه سفّین که منطقه بومی نشین است، دعای کمیل داریم، مسابقات قرآن را اجرا می کنیم. سؤالاتی را مطرح می کنیم و از جوانان و خانمها می خواهیم بروند تحقیق کنند و جواب سؤالها را بدهند و به برندگان جوایز خوبی می دهیم. تقریبا در طول سال بیش از صد سؤال از قرآن در می آوریم و از آنها می خواهیم به تحقیق بپردازند. حفظ و قرائت قرآن داریم. در طول این چند سال به قدری پیشرفت داشته ایم که بچه های سه چهار ساله که هنوز مدرسه نرفته اند، آیه های قرآن را حفظ می کنند و می آیند در مسابقات ما شرکت می کنند و ما بهره معنوی بسیاری بردیم. برنامه های تفریحی برای خانمها می گذاریم. کنسرتهایی که مخصوص خانمها است، می گذاریم. به صورت اردو در داخل جزیره یا در خارج از جزیره می گذاریم؛ چون به هر حال وقتی خانمها به صورت دسته جمعی به گردش می روند، در واقع کمکی است به آقایان. چون ممکن است آقایان به دلیل درگیریهای شغلی نتوانند خانمهایشان را به گردش ببرند؛ سعی می کنیم این خلاءها را از میان ببریم. آقایان هم با اطمینان کامل خانواده های خود را به ما می سپارند.

خود این دور هم جمع شدن ها باعث دوستیها و انس و الفتها می شود. این معاشرتها، بخشی از اوقات فراغت را پر می کند. خانمها را تشویق می کنیم برای فعالیتهای ورزشی؛ با گرفتن امکاناتی از مراکز ورزشی کیش. فعالیتهای مشاوره ای برایشان داریم. همچنین برای اشتغال و کاریابی خانمها برنامه داریم که بسیار موفق بوده است. سال اول پانصد نفر داوطلب داشتیم. از میان پانصد نفر، پنجاه، شصت درصد مشغول به کار شدند. اینجا با فیلترهایی که برای انتخاب خانمها داریم، سعی می کنیم روند خوبی داشته باشد. روزانه ما ده، بیست مسافر را داریم که می گویند ما می خواهیم کاری انجام دهیم. این کاریابی در واقع مبارزه ای است با آسیب پذیری های اجتماعی خانمها.

کارهای مشاوره ای روانپزشکی داریم که به صورت خصوصی و عمومی، در مدارس و در خانواده ها انجام می شود.

ـ آیا مشاور دایمی در جزیره ندارید؟

ـ چرا داریم؛ اما سعی می کنیم از اساتید فن در مشاوره استفاده کنیم. مسایل و مشکلات خانوادگی را جمع می کنیم و به صورت مکاتبه ای مشاوره را انجام می دهیم. اینها را در دفترچه هایی جمع می کنیم و در اختیار خانواده ها می گذاریم؛ چون بافت کیش جوری است که بیشتر مشکلات، تکراری و مشابه است. به هر نحوی سعی می کنیم به مشکلات مردم، به مسایل مردم توجه داشته باشیم و راهکار برایش پیدا کنیم و سعی می کنیم همه اقشار را پوشش بدهیم. برای ما فرقی نمی کند که بی بضاعت باشند یا از موقعیت مالی خوبی برخوردار باشند. در منطقه سفّین که از درآمد کمتری برخوردارند، همین فعالیتها را داریم و تقریبا به صورت رایگان است. الان در کارگاههای گلیم بافی و قالی بافی که در آنجا داریم سی و پنج، شش نفر کارآموز داریم.

ـ معمولاً مراجعین کلاسهای شما چه

کسانی هستند؟

ـ عده ای از مراجعین افراد بومی هستند، عده ای هم از خانواده های مهاجرین که به اینجا آمده اند؛ گاهی هم مسافران هستند. سعی کردیم تا مهد کودک هایی را در مؤسسه امور زنان ایجاد کنیم تا مانع فعالیت خانمهای بچه دار نشویم.

دلمان می خواهد خانمهایی که شوهرانشان اینجا مسؤولیت دارند، احساس تنهایی نکنند و شوهران خود را تنها نگذارند، چون همین مسأله باعث مشکلاتی می شود. این یکی از مسایل جزیره بود که آقایان اینجا تنها می ماندند و زن و بچه هایشان در شهرهای دیگر ساکن بودند. همین مسایل و مشکلات اخلاقی، در اثر این فاصله به وجود می آمد. حتی این فاصله موجب می شد تا سردی و کدورت میان افراد خانواده به وجود بیاید. سعی ما بر این است که افراد خانواده کنار هم باشند و ضمنا خانمها به فعالیتهای

مفیدی بپردازند که اینجا دلگیر نشوند. سعی می کنیم با علم روز کار کنیم و بهترین موقعیت را برای خانمها ایجاد کنیم. امیدواریم خداوند به ما کمک کند تا وظیفه ای را که در مقابل مردم داریم به خوبی انجام دهیم.

ـ با وجود فرهنگ دوگانه ای که به هر حال

در چنین مکانهایی وجود دارد، شما چه تدابیری اندیشیده اید؟ شما حدود بیست سال است اینجا هستید. ممکن است بگویید قبل را چگونه دیدید و حال را چگونه می بینید؟

ـ البته خانواده های بومی و عرب، در حال حاضر تعدادشان کم نیست. وقتی من به اینجا آمدم متوجه فرهنگ خاص مردم اینجا شدم؛ از جمله اینکه خانمها اصلاً از خانه بیرون نمی آمدند و این خودش باعث مسایل و مشکلاتی بود. آن وقت مشغول تماشای کانالهای تلویزیونی از کشورهای اطراف بودند و اصلاً از فرهنگ ایرانی دور بودند و این خودش یک خطر فرهنگی و حتی سیاسی بود. کم کم صدا و سیمای اینجا شروع کرد به رله کردن برنامه های تلویزیونی. اینها خودش کار خوبی بود. مسأله دیگر عدم آشنایی آنها به زبان فارسی بود. تشویق کردیم بچه ها را به مهد کودک ها بیاورند، به مدارس بفرستند. حتی برای فعالیتهای آموزشی، بچه های بومی را به رایگان می پذیرفتیم. سعی می کردیم با ایجاد جذابیت مخصوص خودشان و چیزهایی که به آن عقیده دارند و با فرهنگ خودشان وارد جمعشان شدیم. در حسینیه آنها وارد شدیم. الان، بیشتر برنامه های مذهبی ما در حسینیه آنها برگزار می شود. ابتدا عکس العمل منفی نشان می دادند و اجازه نمی دادند وارد محافلشان بشویم. با سیاستهای خاصی وارد جمع آنها شدیم. برنامه های مذهبی شان را دست خودمان گرفتیم و سعی کردیم فرهنگها را به هم نزدیک کنیم. از اساتید بسیار قوی دعوت کردیم تا برنامه های مذهبی را اجرا کنند و امام جمعه محترم کیش نیز در این زمینه ما را کمک می کرد. حالا به مرور، آنها با آغوش باز ما را می پذیرند. حتی از ما دعوت می کنند تا برنامه های مذهبی را با آنها هماهنگ کنیم. ماه محرم برنامه داریم، ماه رمضان برنامه داریم. با اسم مسابقه، فرهنگ اسلامی را اشاعه دادیم. با اسم قرائت قرآن و این مسایل، ما سعی کردیم آنها را علاقه مند کنیم. الان اگر در جمع مردم بومی وارد شوید، حس می کنید با یک گروه ایرانی و هموطن روبه رو شده اید و این کار ما از سخت ترین کارهای ما بود. الان، همین خانمها و دخترهایشان در کلاسهای ما شرکت می کنند. در مسابقات شرکت می کنند. در اردوهای تفریحی که می گذاریم شرکت می کنند و وقتی این عکس العملها را می بینیم احساس شادی می کنیم و فکر می کنیم کارهای ما ثمر خود را داده است. یکی دیگر از فعالیتهای ما اشتغال زایی برای خانمها است. سعی می کنیم برای کسانی که در جایگاه مناسبی هستند، کار مناسبی پیدا کنیم و آنها را وارد جمع خودمان کرده ایم و به اسم ایرانی و با فرهنگ ایرانی به ما پیوسته اند.

ـ من چند روز پیش که به اینجا آمدم وارد

کلاس معرق شدم. خانم جلالی مشغول تدریس بودند. ممکن است در مورد این کلاسهای هنری بیشتر توضیح دهید.

ـ کلاسهای هنری ما، هم کلاسهای سنتی هست و هم کلاسهای مدرن. حتی کلاسهای قالی بافی و گلیم بافی و قلمزنی و سرمه دوزی و پیله دوزی که از کارهای اصیل ایرانی است. سعی می کنیم طوری برنامه ها را قرار دهیم که از لحاظ استاد و از لحاظ شهریه جوری باشد که هنرآموزان را جلب کنیم. همچنین کلاسهای دیگر مثل گل چینی و حجم سازی، نقاشی. هدف از برگزاری این کلاسها جذب افراد است. بزرگترین هنر ما جذب افراد است. همچنین اساتید ما کار فرهنگی می کنند با خانواده ها. حتی گاهی خانواده ها به ما مراجعه می کنند که پسرها و دخترهایشان مشکلاتی دارند؛ ما به آنها می گوییم بچه هایتان را به کلاسهای ما بفرستید و از همان طریق سعی می کنیم مشکلات آنها را حل کنیم؛ بعد آنها می آیند و از ما تشکر می کنند و این بزرگترین پاداش ماست. ما کلاسهای تقویتی داریم. الان کلاسهای تقویتی جزیره زیر نظر ما است. قبلاً مردم با صرف هزینه های سنگین، بچه هایشان را به کلاسهای تقویتی می فرستادند؛ ولی الان با گرفتن هزینه بسیار کم و با استفاده از بهترین مدرّسان، این کار را انجام می دهیم. الان شاهد هستیم بچه هایی که قبلاً نمرات بسیار کم می گرفتند، با آمدن به کلاسهای تقویتی، نمرات خوبی را به دست آورده اند.

ـ به نظر من شما موفقیت خوبی

داشته اید که فقط کسانی که خودشان کار فرهنگی انجام می دهند متوجه آن می شوند. راز موفقیت خود را چه می دانید؟

ـ کار فرهنگی واقعا مشکل است. به خصوص در جایی که دارای فرهنگهای مختلف است. به نظر من عشق و علاقه و گذاشتن وقت زیاد و اینکه یک مدیر خودش را مسؤول بداند، خیلی مهم است. مدیر کسی نیست که کمتر کار کند و فقط نامه ها را امضا کند؛ در حالی که من بیست سال است که مدیریت داشته ام؛ همیشه از وقتم و از فکرم مایه گذاشتم. از هیچ قضیه ای نگذشته ام. حالا فکر می کنم عنایت خداوند است و لطف مردم است که واقعا به من محبت می کنند؛ ولی من خودم باز هم راضی نیستم. حالا درست نیست بگویم، اجرم از میان می رود. همکاران شاهدند که گاهی تا ساعت سه بعد از نیمه شب اینجا می مانم تا کارها را آماده کنم و به دست مجریان بدهم. شبانه روز روی کارم هستم. شاید عنایت پروردگار است، تا وقتی که کار هست من و همکارانم می مانیم. آنها هم بدون چشمداشت، کمک می کنند. تعطیلات برای ما مفهوم ندارد. برای آنکه برایشان جا افتاده که در خدمت مردم باشند. برای ما هر کس که مراجعه می کند، محترم است. همیشه می گویم فکر کنید خودتان آن طرف میز هستید نه این طرف میز. گاهی برای یک کاریابی ساده، ساعتها کار می کنیم، حرف می زنیم. یا برای اینکه خانواده ها را توجیه کنیم که چرا به این کلاسها می آیند؛ می گوییم وقتی کار مفیدی بکنید خلقتان خوش می شود، وقتی همسرتان می آید از او استقبال می کنید و رفتار خوبی دارید. یا می گوییم بچه های شما چقدر خوب است که به جای اینکه در بازارها سرگردان شوند یا خدای نکرده جذب کارهای ناشایست شوند، به کلاسهای ما بیایند؛ آنها هم می آیند. همکاران ما از دل و جان این کارها را انجام می ده