پاورپوینت کامل والدین و بازیهای کودکان ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل والدین و بازیهای کودکان ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل والدین و بازیهای کودکان ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل والدین و بازیهای کودکان ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۹۸

بازی کردن یک فعالیت جسمی و ذهنی
می باشد که انسان را از دیگر افکار جدا کرده و
میل رقابت و پیروزی را در او زنده می نماید و
به انسان هیجان و شادی می بخشد. هر گونه
فعالیتی که به لذت، سرگرمی و تفریح
بیانجامد، بازی نام دارد. بازی نوعی
آماده سازی برای نقش پذیری کودک در
بزرگسالی بوده و از طریق بازی با اشیا تجربه
کسب می کند.

معنی بازی برای کودک اعمالی است
شادی آفرین. او تا حد خستگی بازی می کند و
چنانچه قادر به ساختن چیزی نباشد عصبانی
شده و گریه می کند. در این مواقع باید او را
آرام کرد و موقعیتش را درک نمود. کودک در
حین بازی از تواناییهای خود کمک می گیرد.
او در حین بازی با محیط پیرامون خود آشنا
شده و شناخت جدیدی از این محیط به دست
می آورد. کودک در این سنین قادر به درک
ادراکات خود از طریق فکر کردن و نگاه کردن
نمی باشد. باید شخصا عمل کند و در حین
بازی قابلیتهای بدنی و روانی خود را
تکامل بخشد.

بازی و یادگیری در مقابل یکدیگر نیستند
بلکه برعکس، در کنار هم بوده و می توان از
طریق بازی، یادگیری نمود. به گونه ای که هر
تغییر رفتاری که در اثر تجربه به دست آید،
خود یک یادگیری است. بهترین روش
یادگیری، روشی است که کودک با شادی و
علاقه یادگیری نماید. یادگیری نباید
خسته کننده و مشکل باشد و فشار زیادی به
لحاظ جسمی و روانی به کودک وارد آورد.
رفتار خلاقانه صرفا در محیطهای آرام
امکان پذیر می باشد. کودک یادگیری منظم را
در دبستان فرا می گیرد. کودکانی که در سنین
پایین مجبور به مراقبت از خود و کسب درآمد
می باشند به علت آنکه اوقات بسیار کمی برای
بازی داشته اند، تجربیات محدودی را کسب
خواهند نمود. نقش والدین به عنوان همبازی
و مربی در زندگی کودک بسیار حایز اهمیت
است. در گذشته که خانواده حالت گسترده
داشت کودکان امکانات بیشتری برای به
دست آوردن ادراکات جدید داشتند. محل
کسب و کار پدر معمولاً در مجاورت منزل بود
و رابطه کودک با طبیعت پابرجا می ماند. اما
امروزه اکثر کودکان در آپارتمانها زندگی
می کنند. بنابراین محتاج دریافت محرکهایی
مثل بازیهای فکری از جانب والدین
خود می باشند.

والدین لازم است کودکان خود را هدایت
و راهنمایی کنند اما قانون گذار زمان بازی،
نوع بازی، نوع اسباب بازی و … برای بازیهای
آنان نباشند. از طرف دیگر باید توجه داشت
کودک نباید غرق اسباب بازی شود. به طور
کلی والدین باید محرکهای لازم برای
یک بازی تخیلی را به کودک داده و
شرایط مناسب را برای تکامل در اختیار
او بگذارند.

یک کودک از دوران شیرخواری ورزش
می کند. با لگد زدن، لول خوردن، کش و
واکش رفتن و بالاخره گریه کردن عضلات
خود را تقویت می کند. در این دوران باید با
پوشانیدن لباس راحت و گشاد این موقعیت را
برای او بهتر فراهم ساخت. در سن مناسب
باید به دست کودک اسباب بازی داد تا
دستهایش را به کار اندازد و زمانی که قادر شد
بخزد یا راه برود، نباید او را در قنداق پیچید.
برای کودکانی که راه افتاده اند، چه در داخل
اتاق و چه در فضای آزاد، باید محل مناسبی
را فراهم آورد تا او بتواند بدود و جست و خیز
نماید و یا وسایل و اسباب بازی های خود را
بکشد و هل بدهد. آفتاب و هوای آزاد برای
حفظ نیرو و سلامتی کودک ضروری است.
باید به کودکمان اجازه دهیم تا با لباس
مناسب در هوای آزاد فعالیت و ورزش کند.
تمایل به بازی کردن در سرشت بچه ها وجود
دارد. آنان با بازی کردن، دویدن و جست و
خیز کردن از زندگی لذت می برند. بازی کردن
استعداد و قدرت خلاقیت درونی کودک را
آشکار ساخته و به تکامل می رساند. زمانی که
یک کودک اتاقکی می سازد دست و فکرش را
به کار می اندازد و هنگامی که آن اتاقک خراب
می شود به فکر چاره می افتد و همین کارها به
رشد فکری و شخصیت او کمک می رساند.
نقل شده است حضرت امام صادق(ع) فرمود:
فرزند خود را در هفت سال اول آزاد بگذارید تا
بازی کند.

کودک از دو ماهگی و هنگام شیر خوردن
بازی می کند. به این ترتیب که سر خود را از
سینه مادر جدا ساخته و تبسمی به مادر
می نماید و دوباره شیر می خورد. کودک در
سن ۲ ماهگی به اطراف خود توجه نشان
می دهد. در این زمان مادر می تواند او را به
همراه خود به آشپزخانه برده و طوری او را
بغل کند تا کودک بتواند اطراف خود را تماشا
نماید. کودک در سه ماهگی از دستهای خود
استفاده می کند. می تواند جغجغه را در دست
گیرد و در چهار ماهگی آن را تکان داده و
لذت ببرد. در پنج ماهگی قادر است اشیاء را
بردارد. بنابراین باید از اشیاء رنگین استفاده
نمود و به تخت یا کالسکه اش آویزان کرد. بعد
از یک سالگی کودک علاقه مند است اشیایی
را داخل ظرفی بریزد و سپس آنها را بیرون
آورد. یکی از مفیدترین بازیها، خانه سازی
است. در سال دوم کودک به کتاب علاقه مند
می شود. در این موقع مادر می تواند برای او
کتاب بخواند و عکسهای آن را به کودک خود
نشان دهد. عکسهای رنگی برای کودک جالب
توجه تر می باشند. در این سن از
اسباب بازی هایی که بتو