پاورپوینت کامل چرا از مردان خیابانی نمی پرسید؟ گفتگو با خانم دکتر فاطمه خاتمی نماینده محترم مجلس شورای اسلامی ۸۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا از مردان خیابانی نمی پرسید؟ گفتگو با خانم دکتر فاطمه خاتمی نماینده محترم مجلس شورای اسلامی ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا از مردان خیابانی نمی پرسید؟ گفتگو با خانم دکتر فاطمه خاتمی نماینده محترم مجلس شورای اسلامی ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا از مردان خیابانی نمی پرسید؟ گفتگو با خانم دکتر فاطمه خاتمی نماینده محترم مجلس شورای اسلامی ۸۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۲

مجلس ششم اکنون حدود نیمی از راه را
رفته است. دوره ای که در آغاز کار خود را با
حضور ۱۱ نماینده زن آغاز کرد و با برگزاری
انتخابات میان دوره ای هم اینک دارای ۱۳

نماینده از میان بانوان کشور است.

مجله پیام زن بر اساس روال معمول خود
و به منظور معرفی و انعکاس نظرات و
فعالیت های بانوان نماینده، گفتگوهایی را با
ایشان ترتیب داده است؛ اگر چه فاصله میان
این گفتگوها به رغم پی گیری های مجدانه، به
دلیل کثرت مشغله نمایندگان گاه بیش از حد
انتظار طولانی می شود و این انتظار البته خود
فرصتی است که هر بار بتوان بر شرایط و
وضعیت موجود زنان، مسائل و مشکلات آنان
در حوزه های مختلف فرهنگی و اجتماعی
زندگی و تأثیر گذشت زمان بر این مشکلات
مروری تازه داشت.

اینک پس از گذشت نزدیک به یک ربع
قرن از انقلاب اسلامی، زنان پرکار، دلسوز و
کم توقع ایرانی اگر چه در سطوح علمی و
اجتماعی رشد قابل توجهی داشته اند، اما به
عنوان مثال با توجه به شرایط جدید اقتصادی
و تحولات اجتماعی با مشکل اشتغال روبه رو
هستند. امروزه همچنان مشکلات زنان
بدسرپرست و سرپرست خانوار مطرح است و
به رغم تلاش های صورت گرفته در عرصه
قانون گذاری و تدوین و اصلاح بسیاری
قوانین، هنوز خلاءهای قانونی در زمینه
حقوق زنان وجود دارد.

بدون شک توسعه پایدار و پیشرفت کشور
بدون حل اساسی و فراگیر مسائل زنان تحقق
نخواهد یافت و مشکلاتی که بدان اشاره شد
آثار منفی خود را به ویژه بر روی نسل های
آتی باقی خواهد گذاشت. چنانچه می توان
گفت عدم حل بسیاری از آنها در بحران
هویتی که برای اقشاری از دختران جوان ما
پدید آمده، مؤثر بوده است.

در این میان نقش مجلس شورای
اسلامی و به ویژه بانوان نماینده در این زمینه
انکارناپذیر است.

به هر حال این بار فرصت دیدار با خانم
دکتر فاطمه خاتمی نماینده محترم مردم
مشهد که با رأی دوم مردم این شهر به
مجلس شورای اسلامی راه یافته است، میسر
شد. بر اساس قرار قبلی در محل کمیسیون
بهداشت مجلس که خانم دکتر خاتمی عضو و
مخبر آن است با ایشان ملاقات داشته و به
خاطر فاصله نسبتا کوتاهی که تا زمان تشکیل
جلسه کمیسیون باقی بود، به سرعت گفتگو را
آغاز کردیم.

ـ خانم دکتر خاتمی، با تشکر از فرصتی

که در اختیار ما قرار دادید، اجازه دهید از
معرفی شما به خوانندگان مجله آغاز کنیم.
لطفا از خانواده، تحصیلات و سوابق شغلی و
فعالیت های اجتماعی و سیاسی خود بگویید.

ـ به نام خدا. متولد سال ۱۳۳۶ در
شهرستان بیرجند هستم. در خانواده ای
متوسط مثل اکثریت خانواده های ایرانی با
تعهدات دینی و مذهبی بزرگ شدم. فرزند
سوم خانواده ای هستم که اکثرا دارای
تحصیلات دانشگاهی هستند. من هم
تحصیلاتم را در شهرهای مختلف استان
خراسان سپری کردم و دوره دانشگاهی را در
مقاطع پزشکی عمومی، تخصصی و فوق
تخصصی در مشهد گذراندم. اضافه کنم
تخصص خود را در طب کودکان و فوق
تخصص را در طب نوزادان اخذ کرده ام.

دوران دانشگاه، در اواخر دوره عمومی با
جنبش های دانشجویی و تحرکات سیاسی و
انقلابی همراه بود که به تبع آن، من نیز
همگام با سایر دانشجویان فعالیت داشتم. اما
با توجه به شرایط خاص استان خراسان
تلاش کردم بیشتر توان خود را در کمک به
بیماران محروم صرف کنم. به همین علت
همکاری هایی با مؤسسات خیریه،
جهاد سازندگی و هلال احمر داشتم و در همه
نقاط استان، روستاهای دورافتاده و تا مرز
ایران و افغانستان در قالب تیم های پزشکی
فعالیت کردم. در مرحله بعد نیز به کار علمی
پرداختم. در حال حاضر نیز به عنوان عضو
هیئت علمی دانشگاه دارای مسئولیت های
آموزشی در رده های تخصصی و فوق
تخصصی هستم و بر اساس قانون اساسی،
همکاری هایم در این زمینه تداوم یافته و
سعی می کنم در فرصت های کوتاه ممکن در
کنگره ها و کنفرانس های علمی شرکت کنم.

هم اکنون عضو هیئت نظارت مرکزی
انتخابات سازمان نظام پرستاری هستم و به
عنوان عضو منتخب از کمیسیون بهداشت و
درمان مجلس و در سازمان نظام پرستاری
معرفی شده ام. از ابتدا نیز نماینده ناظر در
شورای عالی نظام پزشکی، همچنین عضو
هیئت مدیره انجمن پزشکان و نوزادان بوده ام
و در انتخابات شوراها عضو هیئت نظارت
استان خراسان نیز هستم.

ـ وضعیت فعلی خانوادگی؟

ـ دارای دو فرزند پسر ۱۷ و ۱۴ ساله
هستم و همسرم دانشگاهی هستند. آنچه به
عنوان ویژگی خانواده ام می توانم در حال
حاضر ابراز کنم اینکه همکاری بسیار عالی
میان ما وجود دارد. همسرم تمامی مسئولیت
خانواده را با توجه به شرایط فعلی من بر
عهده می گیرند. گاه پیش می آید که من روزها
و هفته ها فرصت بسیار کمی برای رسیدگی به
امور خانواده دارم و ایشان این بار را بر دوش
می کشند. بدون شک اگر غیر از این بود
امکان پاسخگویی به مسئولیت فعلی من
میسر نمی شد.

ـ به عنوان نماینده مشهد از استان

خراسان، به طور کلی وضعیت و شرایط
موجود، فرصت ها و تهدیدهایی را که به ویژه
زنان استان با آن روبه رو هستند تشریح کنید.

ـ البته اگر مقایسه ای بین استان خراسان
و سایر مناطق غیربرخوردار داشته باشیم،
شرایط زنان را در این استان نسبتا بهتر
می بینیم. ولی از آنجا که فرصت های لازم را
کاملاً در اختیار زنان قرار نداده ایم، مشابه با
سایر نقاط کشور، زنان خراسانی نیز دارای
مشکلاتی هستند.

فعالیت های بسیار خوبی هم جامعه زنان
استان در قالب واحدهای فرهنگی، بخش
بهداشت و درمان و در سطح محدودتری در
سایر واحدها انجام داده و از فرصت های پیش
آمده بهره برده است. از حدود ۴ سال قبل
نیز فعالیت های اجتماعی زنان توسعه بیشتر
و بهتری یافته و به ویژه در بخش تعاونی ها
و سازمان های غیر دولتی بسیار خوب
عمل کرده اند.

ـ البته به نظر می رسد به دلیل گستردگی

استان خراسان وضعیت زنان در نقاط مختلف
آن قدری متفاوت باشد. مثلاً شرایط زنان در
منطقه جنوب استان به خوبی شرایط زنان در
مشهد نیست.

ـ بله، همین طور است. اگر بخواهیم
مناطق مختلف استان را یکی یکی بررسی
کنیم هر چه به طرف جنوب استان برویم،
محرومیت ها بیشتر می شود.

ـ به این ترتیب آیا تقسیم استان

می تواند کمکی به بهبود وضعیت زنان کند؟

ـ بله، در یک استان گسترده، وقتی یک
مدیر یا مسئول نتواند به همه نقاط به طور
مساوی سرکشی کند، برسد و مشکلات را از
نزدیک ببیند، این خود یک ضعف است و در
واقع فرصتی است که از مردم منطقه گرفته
شده است.

مثالی می زنم. وقتی شما در تهران با
مشکلی مواجه می شوید، به اداره مربوطه
مراجعه می کنید. اگر جواب نگرفتید، به اداره
کل و به وزارتخانه مربوطه می روید و اگر باز
هم پاسخی نگرفتید به ریاست جمهوری
می روید. ولی در شهرستان فقط یک اداره
هست که اگر به شما پاسخ منفی داد، ماهها
باید صبر کنید تا کَی فرصتی داده شود تا به
مرکز استان بروید و اگر بتوانید، مشکل خود
را با مدیر یا مسئول استانی موضوع در
میان بگذارید.

از این منظر شما تفاوت های زیادی را
ممکن است بین وضعیت و فعالیت های
زنان در مشهد با زنان خراسانی در
سایر نقاط به ویژه شهرهای کوچک تر
مشاهده کنید.

ـ به دلیل حضور قابل توجه افاغنه در

استان خراسان، میان زنان ایرانی و مردان
افغانی بخصوص در این استان ازدواج هایی
صورت گرفته که به لحاظ قوانین جاری کشور
مشکلاتی را برای این دسته از زنان ایجاد
کرده است. ممکن است در این مورد
توضیح بدهید.

ـ اینها در واقع ازدواج شرعی را انجام
داده اند و مشکل آنها قانونی است. نکته اصلی
این است که چون افاغنه مهاجر بوده و فاقد
مجوز اقامت بودند، اجازه ازدواج با ایرانی ها را
نداشتند. بنابراین این دسته ازدواج ها فقط
جنبه شرعی دارد. البته می بایستی در این
زمینه اقدامات لازم صورت می گرفت. به هر
حال افغانی ها ۲۰ سال در کشور ما زندگی
کرده اند و طبیعی است که ازدواج حق مسلم
انسان است. حالا اینها آمده اند در کشور ما
همسر ایرانی گرفته اند و دارای فرزند هم
شده اند. در حالی که فرزندانشان فاقد
شناسنامه هستند. متأسفانه قانون با زنان
ایرانی به این شکل برخورد کرده که یا باید
خانواده پدری خود را انتخاب کنید و در ایران
بمانید و یا اینکه همسر و فرزندانتان را
انتخاب کنید و از مرز خارج شوید و دیگر هم
برنگردید، یعنی دیگر ایرانی محسوب نشوید.
این بی عدالتی و بی انصافی بزرگی است، برای
اینکه ملیت یک انسان با خروج از یک مرز
جغرافیایی از او گرفته می شود.

ـ ظاهرا در این اواخر اقداماتی برای حل

این مشکل صورت گرفته است؟

ـ بله، فراکسیون زنان مجلس چند هفته
قبل طرحی را تقدیم هیئت رئیسه کرد که
همین امروز (۱۹/۹/۱۳۸۱) در کمیسیون
قضائی مورد بحث قرار گرفت. به این شکل
که به زنان ایرانی دارای همسر افغانی اجازه
داده شود تا دارای تابعیت دو گانه باشند، یعنی
هم بتوانند در ایران بمانند و هم بتوانند به
افغانستان بروند.

ـ گفته می شد فرزندان این زوج ها حتی

نمی توانند به مدرسه بروند.

ـ قبلاً به این صورت بوده، چون
شناسنامه ندارند ولی الان مدتی است که
مشکل مدرسه حل شده و می توانند درس
بخوانند، اگر چه هنوز فاقد شناسنامه هستند و
مسئله خروجشان نیز به صورتی است که
اشاره کردم.

ـ تا چه حد امکان حل این مسئله

وجود دارد؟

ـ به احتمال قوی طرح در کمیسیون
تصویب خواهد شد و امیدوارم این موضوع به
بهترین نحو حل شود. ببینید، کشور ما،
کشوری مهاجرپذیر است، چه بخواهیم، چه
نخواهیم، همین الان که عراق مورد تهدید
قرار گرفته، تعدادی از اتباع آن کشور وارد
مرزهای ایران شده اند. بخصوص اینکه در
مناطق مرزی دارای مشترکات فرهنگی با
مرزهای مجاور هستیم. کرد ایرانی و کرد
عراقی را از این منظر نمی توان از هم جدا
کرد؛ یا فرهنگ منطقه سیستان و بلوچستان
را از نقاط مجاور در افغانستان و پاکستان.
بنابراین باید در این زمینه بازنگری لازم در
قوانین تابعیت صورت گیرد تا مشکلاتی از
این قبیل در آینده بروز نکند.

ـ سؤال بعدی در باره فعالیت

سازمان های غیر دولتی و به طور کلی
فعالیت های داوطلبانه زنان در حوزه انتخابیه
شماست. این تلاش ها چگونه بوده و چه
تأثیراتی داشته است؟

ـ ابتدا اشاره کنم که تعداد این سازمان ها
در کل کشور از سال ۱۳۷۶ به سرعت رو به
افزایش داشته و قاعدتا مشهد نیز از این وضع
مستثنا نبوده است. سازمان های غیر دولتی
مشهد در همه ابعاد از جمله فرهنگی و
اجتماعی و امور خیریه فعال هستند.

ـ خانم دکتر خاتمی، پدیده زنان خیابانی

چندی است که در سطح عموم مطرح شده و
مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. در حوزه
انتخابیه شما نیز این پدیده در ارتباط با یک
سری قتل ها مطرح شد. لطفا ضمن بیان
شرایط و وضعیتی که به آن ماجرا انجامید،
نظر خود را در باره راهکارهای مقابله با این
پدیده بیان فرمایید.

ـ سؤال من این است که چرا همیشه نام
زنان خیابانی را می بریم، در حالی که تا مرد
خیابانی نباشد، زن خیابانی نخواهد بود.

ـ درست است. پیام زن نیز در

سرمقاله ای که اختصاص به موضوع قتل های
زنان خیابانی داد همین پرسش را مطرح کرد،
به همین علت سؤال بعدی در مورد مردان
خیابانی است که حالا با طرح موضوع از سوی
شما می توانید هر دو را یکجا پاسخ دهید.

ـ متأسفانه در برخی آداب و رسوم
مملکت ما همیشه برخورد با زنان بسیار
خشن تر و بدتر از برخورد با وضعیت مشابه در
مردان بوده است. یعنی یک سری امور قبیح
نه فقط برای آقایان زشت محسوب نمی شود،
بلکه گاهی در بعضی موارد مورد تشویق هم
قرار می گیرد.

در خصوص سؤال شما نیز این نکته مهم
که وجود مردان خیابانی عامل حضور زنان
خیابانی است، یا نادیده گرفته می شود و یا
کمتر به میان آورده می شود. هر چند که یک
زن سرگردان باشد، بی سرپناه باشد یا نیاز
مالی یا جنسی داشته باشد، وقتی یک مرد
سراغش نرود، بالاخره راه دیگری
پیدا می کند.

به هر حال متأسفانه پدیده زنان خیابانی،
پدیده ای است که در کل دنیا وجود دارد و
مختص کشور ما نیست. دلایل متعددی نیز
دارد. از مسائل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی
گرفته تا مسائل جنسی که البته این موضوع
نوعی انحراف جنسی محسوب می شود.
طریقه مقابله با آن نیز در قدم اول، ساماندهی
آن است. یعنی این قضیه باید شناسنامه دار
باشد بخصوص به لحاظ مسائل بهداشتی.
زیرا درصد بالایی از افرادی که اقدام به چنین
کاری می کنند چه زن و چه مرد دارای خانواده
هستند و شانس سرایت و انتقال بیماری ها از
این طریق به همسران آنها زیاد است. در
کشور ما به این دلیل که هیچ گاه نتوانسته ایم
چنین اقدام نامطلوبی را بپذیریم، به نوعی این
مسئله نادیده گرفته شده و به همین دلیل
امروزه شاهد به صدا در آمدن زنگ خطر ایدز
در کشور هستیم؛ بیماری ای که بخشی از آن
به دلیل روابط جنسی خارج از چارچوب
خانواده پدید می آید.

بنابراین به نظر من باید روی این
موضوع کار کرد و طرح های پیشنهادی را ابتدا
با اولویت ابعاد بهداشتی آن و سپس سایر
ابعاد ارائه داد. به عبارت دیگر وقتی قرار باشد
وضعیت بهداشتی مشخص شود بالاخره این
افراد مجبور می شوند به جایی مراجعه کنند و
از این طریق شناسایی شوند. بعد می توان از
ابعاد روانشناسی دسته ای از این افراد را که
قابل درمان هستند، معالجه کرد و آنهایی را
که مشکل اقتصادی دارند تحت پوشش قرار
داد و به این ترتیب به سمت حل مشکل
پیش رفت.

اما به نظر می رسد مشکل دیگر امروز ما،
مسئله دختران فراری است. دخترانی که
خیلی از آنها زنان خیابانی فردا خواهند بود.
دختران فراری پدیده ای است که ما قبل از
انقلاب یا نداشتیم یا تعداد آنها اندک بود. اما
هم اکنون تعداد آنها رو به افزایش است.
متأسفانه نادیده گرفتن و نبود آموزش های
لازم برای خانواده ها و خستگی بیش از حد
والدین برای امرار معاش که سبب شد
مشکلات اقتصادی در خانواده بر احساسات،
عواطف و رفتارهای انسانی غالب شود، این
ضربه را بر پیکره خانواده های ما زده است.

محیط های خانوادگی در بسیاری موارد
برای جوانان ما قابل تحمل نیست و این