پاورپوینت کامل پیامی برای مادران(۲) ۷۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیامی برای مادران(۲) ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیامی برای مادران(۲) ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیامی برای مادران(۲) ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۶

بیایید مهارت های زندگی را به فرزندان خود بیاموزیم

«در قسمت پیش پس از یک مقدمه
مبسوط در ضرورت آموزش مهارت زندگی به
فرزندان و داشتن نگاهی جامع در این
خصوص، به یک محور اساسی آن که مهارت
حفظ دین و اعتقادات بود نیز پرداختیم، و
شش محور باقی مانده را به بخش پایانی

موکول کردیم.»

مهارت برقراری رابطه

مهارت برقراری رابطه، یکی از
مهارت های اساسی زندگی انسان و از جهات
مختلف حائز اهمیت است. چرا که بخش قابل
توجهی از ویژگی های اخلاقی و رشد و تحول
شخصیت کوچک ترها و بزرگ ترها حاصل
نحوه ارتباط و روابط فی ما بین است.

هر قدر روابط اشخاص صادقانه تر،
محترمانه تر و کریمانه تر و سازنده و
تعالی بخش باشد، زمینه بهداشت روان و
سلامت فکر و رضامندی و آرامش خاطرشان
بیشتر فراهم می گردد.

از آنجا که انسان اصالتا موجودی است
اجتماعی و حیات و زندگی پویا و مولد آدمی
در گرو روابط بین فردی و ارتباطات مؤثر و
مفید و متقابل با دیگران است. به سخن دیگر
بدون ارتباط مؤثر و تعامل بین فردی انسان
نمی تواند به رشد مطلوب و شکوفایی
شخصیت خود برسد و هر گونه محرومیت از
روابط مطلوب و منطقی با دیگران و درماندن
از زندگی پویای اجتماعی زمینه اضطراب و
افسردگی و عقب ماندگی فرهنگی را
هموار می نماید.

باید توجه داشت اولین جوانه های ارتباط
بین انسان ها در حریم خانواده پدیدار می گردد
و به طور کلی چگونگی روابط درون خانوادگی
بیشترین تأثیر را در توان و نحوه برقراری و
استمرار رابطه با دیگران خواهد داشت.

از این رو یکی از رسالت های خانواده،
افزایش مهارت فرزندان در برقراری رابطه
مؤثر با دیگران است. چرا که فرزند در صورت
توان برقراری رابطه مؤثر با دیگران به اعتماد
به نفس، آرامش و رضایت از خود دست
می یابد. در حالی که اگر از مهارت لازم برای
برقراری ارتباط مؤثر برخوردار نباشد نتیجه
آن ایجاد کینه، نفرت، اضطراب، خشم،
افسردگی و … خواهد بود.

به همین جهت برخی نظریه پردازان
معتقدند که یکی از رازها و رمزهای موفقیت
انسان های بزرگ و موفق، برقراری ارتباط
مؤثر با دیگران است. به میزانی که انسان
بتواند در تعاملات اجتماعی خود با دیگران،
ارتباطی مؤثر و سازنده برقرار نماید به همان
میزان، بر ضریب موفقیت خود افزوده است. و
شاید بتوان یکی از راهکارهای اساسی و مهم
را برای رسیدن به خوشبختی، برقراری
ارتباط مؤثر دانست که البته ارتباط جلوه های
گوناگون دارد؛ ارتباط با خدا، ارتباط با خود،
ارتباط با دیگران و ارتباط با جهان
هستی و طبیعت.

ما باید به فرزندانمان راههای ارتباط
مؤثر را فرا دهیم، چرا که برقراری ارتباط با
دیگران مخصوصا برای نوجوانان امری
اجتناب ناپذیر است. یکی از تعلقات و نیازهای
اساسی آنان ارتباط با همسالان است. پس
باید آنها مهارت برقراری ارتباط مؤثر را و
اینکه با چه کسانی و با چه ویژگی هایی ارتباط
برقرار نمایند را به آنها بیاموزیم و هشدارهای
لازم را به آنان به موقع در این راستا بدهیم.

یکی از هشدارهایی که حضرت علی(ع)
در همین راستا، به فرزند خود گوشزد
می نمایند این است که شخصیت تو به وسیله
دوستانت است که محک زده می شود پس
سعی کن از دوستی با افرادی که از نظر فکر و
بینش ضعیف هستند و عمل آنها ناشایسته
است، برحذر باش «و احذر صحابه من یفیل
رأیه و ینکر عمله و فان الصاحب معتبر
بصاحبه؛ از همنشینی با کسانی که در فکر
و نظر ضعیف هستند و عمل آنها
ناشایسته است بر حذر باش! زیرا مقیاس
سنجش شخصیت هر کس را یارانش
تشکیل می دهند.»

یکی از اشتباهاتی که برخی از والدین
مرتکب می شوند به جای اینکه راهکارها و
هشدارهای لازم در زمینه دوست یابی و
مهارت های لازم را به آنان بیاموزند مرتب
آنان را از ارتباط با دیگران نهی می نمایند. در
حالی که این روش دقیقا بر خلاف روش
بزرگان دین است. همان طور که ملاحظه
نمودید حضرت علی(ع) به جای نهی فرزندان
خود از برقراری رابطه با دیگران آنان را
متوجه ساز و کارهای لازم ارتباط می نمایند؛
به بیان دیگر مهارت لازم دوست یابی را به
آنان می آموزند. چرا که کودکان و نوجوانانی که
برخوردار از ارتباط صمیمی و کلامی بوده اند،
در بزرگسالی از خود ارزشمندی و اعتماد به
نفس و صلاحیت شخصیت برخوردارند و بر
عکس نوجوانانی که کمترین ارتباط کلامی را
دارند فاقد اختیار و آزادی و مهارت های لازم
زندگی هستند و مستعد انواع آسیب های
روانی، فکری و اجتماعی و سیاسی می باشند.

مهارت در برنامه ریزی و مدیریت

زمان

یکی از مهارت های لازم در زندگی برای
رسیدن به سعادت و کامیابی، مهارت در
برنامه ریزی یا به بیان دیگر «مدیریت زمان»
است. مدیریت زمان به معنای تسلط بر اوقات
خود است. و این تسلط حاصل نمی شود مگر
در سایه برنامه ریزی دقیق و منطقی.

از این رو یکی از وظایف اساسی و مهم
والدین در قبال فرزندان خود، واقف نمودن
آنها به اهمیت و ضرورت وجود برنامه در
زندگی و مساعدت به آنها برای ایجاد مهارت
در برنامه ریزی و مدیریت زمان است.

در مبانی دینی ما، تأکید زیاد بر استفاده از
فرصت های خیر و دریافتن این فرصت ها
شده است که همان مدیریت زمان است. ما
باید به فرزندان خود بیاموزیم که فرصت هایی
در زندگی وجود دارد، که هر کدام از این
فرصت ها شاه راههای رسیدن به آینده ای
روشن و نویدبخش است و اگر این فرصت ها
از دست برود، دیگر قابل برگشت و جبران
نخواهد بود. و از دست دادن این فرصت های
طلایی یعنی قرار گرفتن در جاده اندوه و غم.
باید به آنان این آموزه سراسر حکمت حضرت
را یادآور نمود که فرمودند: «فرصت ها
همچون ابر می گذرند، فرصت های خیر
را دریابید.»^(۱)

چنانکه می فرمایند: «اضاعهُ الفرصه
غصه؛ از دست دادن فرصت ها اندوه و غم به
دنبال دارد»

یکی از فرصت های طلایی و غیر قابل
برگشت، فرصت نوجوانی و نیروهای خاص و
ویژه این دوره است که سعادت و شقاوت فرد
هم در این دوره بستگی دارد به اینکه چگونه
از این فرصت خیر بهره جوید. و بدیهی است
که از دست دادن این فرصت و استفاده
نکردن از آن در آینده غم و اندوه و حسرت را
در پی خواهد داشت. ما باید فرزندان را به این
مسئله و اهمیت آن، آشنا نماییم. و آنها را با
اصل اساسی مدیریت زمان که همان صرف
وقت در انجام کارهایی است که ارزشمند
است و یا فرد را در تحقق اهداف یاری
می کند، آشنا سازیم. چرا که متأسفانه
نوجوانان ما به جهت عدم توجه به این اصل
اساسی در مدیریت زمان بخش قابل توجهی
از اوقات خود را صرف اموری می کنند که نه
ارزشمند است و نه برای تبلور اهداف مفید و
ثمربخش است.

حضرت علی(ع) چه زیبا به این مسئله
اساسی توجه نموده و می فرمایند: «همانا عمر
تو کابین خوشبختی توست به شرط اینکه آن
را در راه اطاعت پروردگارت بگذرانی.»

روانشناسان معتقدند که تحقق این امر
در گرو مدیریت زمان و برنامه ریزی
صحیح است.

یکی دیگر از اصول اساسی مدیریت
زمان، تقسیم اجزاء زمان و استفاده بهینه از
تمامی اجزاء است. به بیان دیگر تقسیم اوقات
زمان، یک گام اساسی و مهم در مدیریت
زمان است. به همین جهت مکرر در
آموزه های دینی، ما رهنمودهایی اساسی و
اصولی برای چگونگی تقسیم زمان داده شده
است. از جمله آنها حدیثی از پیامبر اکرم(ص)
است که می فرمایند: ساعات خود را به چهار
قسمت تقسیم کنید: ساعاتی را برای مناجات
با خداوند متعال، و ساعاتی را برای کسب
روزی حلال و ساعاتی را هم برای بهره مندی
از امور حلال و ساعاتی را هم برای محاسبه
نفس و تفکر در مورد خود و برنامه های زندگی
و بازنگری نسبت به گذشته و تعیین خط
مشی آینده اختصاص دهید.

به همین مضمون با کمی تغییر، روایات
دیگری در زمینه تقسیم اوقات وارد شده
است. به همین جهت بر عهده والدین است
که از اهمیت زمان و ضرورت استفاده از
فرصت ها و تقسیم بهینه وقت برای استفاده
از تمامی اجزاء زمان را، برای فرزندان خود
بیان نمایند. چرا که در غیر این صورت عمده
وقت آنان به بطالت و بیهودگی می گذرد و این
مسئله سرمایه اصلی زندگی که وقت و عمر
است را هدر می دهد، و جز خسران و اندوه و
غصه چیزی را به بار نمی آورد، علاوه بر آن
بیکاری و بیهودگی و عدم استفاده بهینه از
اوقات، نوجوان را به بزهکاری و زشت کاری
می کشاند و از همه مهم تر آنکه غضب و خشم
الهی را در پی دارد. ما باید به آنان گوشزد
نماییم آن جریان معروفی را که پیامبر
اکرم(ص) وقتی نوجوانی را دیدند که بیکار
نشسته و دارد با چوب دستی خود روی زمین
خط می کشد به او فرمودند که خداوند در این
حال به تو با غضب نگاه می کند چرا که در
زمان بیکاری و بیهوده گرایی هاست که
شیطان به دنبال انسان می آید و او را به
تباهی و فساد می کشاند.

بسیاری از مسائل و معضلات پیچیده
اخلاقی نسل نوجوان و جوان ما به این مسئله
مهم برمی گردد. که اگر از ابتدا والدین
مخصوصا مادر به این مسئله توجه نمایند و
در این رابطه با فرزند خود صحبت نمایند و به
او کمک کنند و از ابتدا مهارت در برنامه ریزی
را به او بیاموزند، ریشه بسیاری از مسائل
اخلاقی، اختلال های روانی و افسردگی و غم
و غصه ناشی از دست دادن اصل سرمایه
که همان عمر است و در قبال آن به
دست نیاوردن چیزی ارزشمند و قابل
توجه، خشکانده می شود. راه و مسیر رشد
و پویایی و تحول برای آنان با بهره گیری
خوب و اصولی از سرمایه عمر و استفاده از
نیروهای ارزشمند دوره نوجوانی، هموار
می گردد و او در مسیر سعادت و خوشبختی
واقع می شود.

مهارت در تصمیم گیری

یکی از مسائل مهم در زندگی هر فرد
تصمیم گیری های اوست. تصمیم گیری های
صحیح و درست فرد سرنوشت و مسیر آینده
زندگی او را تعیین می کند که به تبع آن
خانواده، اطرافیان و جامعه نیز متأثر از این
تصمیم گیری می گردد. از این رو بین
خوشبختی و بدبختی با تصمیم گیری و
انتخاب ارتباط مستقیم وجود دارد.

تصمیم گیری صحیح نقش بسیار مؤثری
در آینده افراد دارد، بدین جهت یکی از
مهارت های لازم زندگی فرزندان، مهارت در
تصمیم گیری است و از آنجا که تصمیم گیری
صحیح مبتنی بر طی مراحلی است که هر
یک به تنهایی نقش بسیار مؤثری در زندگی
افراد دارند و بدون توجه به این مراحل
نمی توان تصمیم عاقلانه گرفت، از این رو باید
فرزندانمان را با مراحل تصمیم گیری آشنا
نماییم. و به آنان بگوییم که اگر قرار است
تصمیمی عاقلانه که موجب پشیمانی و
حسرت نشود بگیرید باید به این مراحل
اساسی تصمیم گیری توجه داشته باشید. آنان
باید بدانند قبل از هر گونه تصمیم گیری در
امور و انتخاب، اولین گام، مطالعه است.
مطالعه نه به معنای مصطلح آن، مطالعه یعنی
توجه به تمام زوایای یک پدیده، توجه به آثار
و جنبه های گوناگون مسئله برای رسیدن به
راه حل صحیح و اصولی. بعد از مطالعه دقیق
به تفکر و تجزیه و تحلیل مسئله بپردازیم، که
قطعا بعد از تفکر پرسش های اساسی در ذهن
ما در رابطه با مسئله ایجاد می شود و بعد از
پیدا کردن پاسخ پرسش های مطرح شده به
مشورت پیرامون مسئله با افراد صاحب نظر، و
نهایتا تصمیم گیری و انتخاب بهترین راه حل
بر پدر و مادر است که از همان ابتدا در
تصمیم گیری های کوچک و انتخاب به ظاهر
معمولی، فرزند را وادار به طی مراحل
تصمیم گیری نمایند و از او بخواهند قبل از
اینکه اطرافیان بخواهند به او بگویند که چه
تصمیمی بگیرد خودش به مطالعه و تفکر و
پرسش گری و نهایتا با مشورت، یکی از
بهترین راه حل ها را انتخاب نماید. اگر از
همان اوان کودکی