پاورپوینت کامل تا دنیا، دنیاست (نقدفیلم … ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تا دنیا، دنیاست (نقدفیلم … ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تا دنیا، دنیاست (نقدفیلم … ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تا دنیا، دنیاست (نقدفیلم … ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۷۰

عنوان فیلم: دنیا

فیلمنامه: فرهاد توحیدی، علی روئین تن

کارگردان: منوچهر مصیری

بازیگران: هدیه تهرانی، محمدرضا

شریفی نیا، گوهر خیراندیش

«دنیا» پس از «امشب اشکی می ریزد»،
تجربه ای دیگر از «مصیری» در هنر
فیلمسازی است. کارگردان این اثر در پشت
یک کمدی موقعیت، واقعیت بزرگی را به
تصویر کشیده و همچنین پرده از زندگی
دورویان نیز کشیده است. سه تیپ اصلی
فیلم، هر سه آدم هایی هستند که از وجه
تمثیلی خاصی برخوردارند و نمونه هایی از
آنان را می توان در زندگی روزمره یافت.

«حاجی عنایت»، «دنیا» و «گوهر»، سه
پای ثابت ماجرا هستند. حاجی، مردی
میانسال و صاحب بنگاه فروش املاک است.

وی بدون اینکه به سفر حج رفته باشد، در
بین کسبه و اهالی محل به حاجی مشهور
شده و همه وی را به عنوان فردی اخلاق گرا،
معتقد و چشم پاک می شناسند.

«عنایت»، تمام زنان را فتنه می داند در
حالی که خود امیال سرخورده و عقده های
پنهانی دارد که با دیدن «دنیا» سر باز می کند
و او را بیشتر از گذشته به سمت این جماعت
فتنه می کشاند! «عنایت» تا آمده خودش را
بشناسد، صاحب زن و فرزند شده و حال حق
خودش می داند که چند صباحی به میل
خویش زندگی کند. اما از آنجایی که وی
پای بند اخلاقیات است، نمی تواند به راحتی با
«دنیا» ارتباط برقرار کند و همین امر موجب

خَلق لحظات کمیک فیلم می شود.

«گوهر» که جواهری پاک و تابنده در
زندگی حاجی است، ۳۵ سال تمام با او زندگی
کرده و دم برنیاورده است. او زنی ساده و
سنتی و صد در صد مطیع شوهر است.
«گوهر» پذیرش سلطه شوهر را فضیلتی
اخلاقی برای خود می داند. وی هر روز پاهای
«عنایت» را با آفتابه لگن و جوش شیرین و
گل می شوید و خشک می کند تا پا بر روی سر
وی بگذارد!

«گوهر» شوهر را مرد و مقتدر می خواند و
معتقد است مرد هر چه بزرگ تر
باشد، سایه اش بیشتر بر سر زن و
بچه اش است. او در زندگی اش همیشه اول
خدا و بعد «حاج رضا عنایت» را قبول
داشته است.

فقط زن هنگامی که شوهرش پس از
سال ها به او توجه کرده و قصد دارد وی را
یک ماه تمام برای زیارت به کربلا و سوریه
بفرستد، دچار شک می شود که مبادا همسرش
او را پیِ نخود سیاه فرستاده و قصد فروش
خانه قدیمی شان را دارد؛ اما خبر ندارد که
نخود سیاه، خلوت شدن منزل و ایجاد باب
دوستی بیشتر «عنایت»، با دنیاست!

همین زن، سرِ نماز کلی شوهرش را دعا
می کند که او را به آرزویش رسانده است. وی
در پایان حتی پس از اینکه می فهمد شوهرش
در نبود وی به او خیانت کرده و علاوه بر
فروش خانه، سر وی همسر دیگری برای خود
یافته است، باز خودش را مقصر می داند که
شاید چیزی برای حاجی کم گذاشته است و
بعد از ۳۵ سال مزدش با داشتن چند فرزند و
مهریه ای که صد کیلو برنج است، همین است
و بس.

اما «دنیا»، نمادین ترین وجه قضیه است.
زنی سانتال مانتال و از فرنگ برگشته که
لهجه اش به علت اقامت بسیار در فرنگ تغییر
کرده و گاه غلظت آن کم و زیاد می شود!
«دنیا» استعاره ای از آشفته بازار جهان امروز
است و نشانه ای از هواهای نفسانی و ظواهر
فریبنده دنیا برای فریب بشر خاکی. «دنیا»،
سمبلی از به دست آوردن آرزوهای بی حد و
حصر انسان در دنیاست. وسوسه هایی که
محکی برای سنجش ایمان «عنایت» است.

حاجی در ابتدا از اینکه فهمیده بود یکی
از کارمندانش نظر سوئی به دنیا دارد، برآشفته
و جوان را به باد فحش و کتک می گیرد، اما
خودش از همان لحظه اولِ دیدار با «دنیا»

خویش را می بازد.

«دنیا» که قصد خرید خانه ای قدیمی را
دارد، وقتی متوجه می شود حاجی به او
علاقه مند شده، با امتحان وی و تظاهر به گیر
افتادن در آسانسور، میزان علاقه حاجی را
محک می زند و پس از اطمینان از سوی او،
خود، بهانه هایی به دست «عنایت» می دهد تا
بیشتر او را ببیند و زمینه دوستی بین آن دو
بهتر فراهم شود.

«دنیا» نخست به قیافه قدیمی حاجی
پیله می کند و از او می خواهد موهایش را رنگ
و اصلاح کند. حاجی که ابتدا با ذکر حدیثی،
ریش را زینت مرد می داند، عاقبت رضایت
داده و کم کم محاسنش را کوتاه می کند و در
نهایت تیشه به ریشه ریشش می زند.

سپس نوع حرف زدن و لباس پوشیدن
حاجی نیز عوض می شود و حتی کراوات هم
به جرگه لباس های تجملی «عنایت»
می پیوندد. اعتراض فرزندان و کارمندان
حاجی نیز راه به جایی نمی برد و همه چیز به
خواست «دنیا» تغییر می کند.

حاجی هر چند سنتی است، اما به راحتی
سنت ها را فراموش می کند و تحت تأثیر
ظواهر دنیوی و مدرن دنیا قرار می گیرد. اما در
عوض، «دنیا» که از ناف مدرنیته در بنگاه
حاجی افتاده است، هنوز درگیر سنت ها،
علایق گذشته و نوستالژی خود است. به
چنگ آوردن خانه پدری و به تبع آن تمامی
گذشته ها و زنده شدن خاطرات پدر، آنقدر
برای «دنیا» مهم است که حاضر می شود
برای به دست آوردن آنها، با مردی میانسال و
بدریخت و بدهیکل ازدواج کند که لحظه ای
جمله «استدعا می کنم»، از زبانش نمی افتد!

در کنار طرح اصلی فیلم و ماجرای «دنیا»
و «عنایت» طرح فرعی دیگری نیز در حال
جریان است. طرحی که برای پررنگ تر شدن
ماجرای اصلی و نشان دادن وجوه شخصیتی
حاجی، پی ریزی شده است.

«محسن» پسر دانشجوی «عنایت» به
یکی از هم کلاسی های