پاورپوینت کامل فاتحان کشور دل ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فاتحان کشور دل ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فاتحان کشور دل ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فاتحان کشور دل ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۶

آن
– کسی را بستایید که اندر همه عمر بهر آسایش مردم قدمی بردارد نیک مرد آن که نگردد دل او هرگز شاد

مگر از خاطر کس، بار غمی بردارد

این نیز نوعی رابطه است، رابطه بر
اساس خیررسانی، خیرخواهی، شادی بخشی،
غم زدایی، مشکل گشایی، محبت آفرینی،
کدورت زدایی.

ویژگی «تأثیرگذاری» و «تأثیرپذیری»
که در انسان است، می تواند منشأ بسیاری
از تحولات فکری، روحی، معیشتی و
هدایتی باشد.

انسان، برده احسان است. با نیکی و
خدمت، می توان فاتح قلعه دل ها شد و
بی سپاه و لشکر، به فتح قلوب پرداخت. به
تعبیر حضرت امیر(ع):

«بالإحسانِ تُملَکُ القُلوبُ؛^(۱)

دل ها را با احسان می توان مالک شد.»

در سخنی از پیامبر اکرم(ص) روایت
است:

«عَجِبْتُ لِمَنْ یشتری المَمالیک بِماله ثُمّ
یُعتقُهِم، کیفَ لا یشتری الأحرارَ بِمَعْرُوفِهِ؛^(۲)

در شگفتم از کسی که با مال خود، بردگان
را می خرد سپس آزادشان می کند، چگونه
با «احسان» خود، آزادگان را
خریداری نمی کند!»

توفیق خدمت

با همه ارزش، ثواب و برکاتی که در
خیررسانی و خدمت به دیگران است، همه
کس موفق به آن نیست. روحیه خدوم بودن و
شوق نیکی به دیگران، از روحی زلال و
وارسته حکایت دارد. آنان که در بندِ
«خویش» و وابسته به «تمنّیات نفسانی»اند،
توفیق نمی یابند که خود را وقف جامعه و
خدمت به محرومان کنند.

از خدا باید خواست که دست انسان را در
گره گشایی از مشکلات مردم فعال سازد و
آنچه را که در روایات به عنوان «قضای
حاجت مؤمن» مطرح شده است، برای ما
فراهم آورد. این گونه انسان های خیّر و خدوم،
«بندگانِ ویژه» خدایند و مورد عنایت خاص
او. به این حدیث نورانی توجه کنید: امام
صادق(ع) به مفضّل بن عمر فرمود:

«خدای متعال، گروهی از بندگانش را
آفریده و آنان را برای رفع نیازهای شیعیان ما
برگزیده است تا به پاداش این نیکی به آنان
بهشت بدهد. اگر بتوانی تو هم از آنان
باشی، باش!»^(۳)

این برگزیدگان الهی، افراد انحصاری
نیستند، دایره ای نورانی از خادمان در راه خدا
را تشکیل می دهند که هر کس می تواند با
احسان و نیکوکاری اش وارد این دایره شود و
عضو «حزب خادمان» گردد. تنها شرط ورود
به این مجموعه و عضویت در کانون این
بندگان ویژه الهی، اهتمام خالصانه و خدایی
در رفع نیاز از محرومان و رسیدگی به
تهیدستان فقیر و همدلی و همدردی با
آنان است.

این گونه است که «دنیا»، بسترساز
«آخرت» می شود و «مال»، تبدیل به
«بهشت» می گردد و امکانات مادی مردم
مؤمن در این دنیا، با نیکوکاری و خدمت شان
تبدیل به «ارز آخرتی» می شود و در آن روز
که همه نیازمندند، ایشان را کامیاب می سازد و
این، وعده تخلف ناپذیر الهی است.

تو نیکی می کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز

بنای کاخ های رفیع آخرت، با مصالحی
انجام می گیرد که نامش «صالحات» و
«خیرات» است و هر احسانی در دنیا، تبدیل
به بخشی از «خانه آخرت» می شود و آن را
آباد می کند.

دریغ و حسرت را کسانی خواهند خورد که
در این مرحله، برای آن سرای جاودانی فکری
نکرده و عملی نیندوخته باشند.

برکت وجودی

خدمت به دیگران، تنها به خرج مال و
کمک به معیشت و وضع اقتصادی آنان
نیست. حتی واسطه شدن برای حل مشکل،
راهنمایی برای رسیدن به مقصود، برخورد
خوب و شایسته با ارباب رجوع، اهتمام و
تصمیم داشتن به خیررسانی به مردم، شاد
کردن غمگینان و غم زدایی از چهره های
پریشان و دل های داغ دیده و محزون، همه و
همه نوعی خدمت است و پاداش دارد.

از حضرت رضا(ع) روایت است:

«اِنّ للّه عبادا فی الأرضِ یَسْعَونَ فی
حوائج النّاس، هُم الآمِنونَ یومَ القیامَهِ، وَ مَنْ
اَدخَلَ علی مؤمِنٍ سرورا فَرّحَ اللّه ُ قلبَهُ
یوم القیامه؛^(۴)

خداوند در روی زمین بندگانی دارد که در
رفع نیازهای مردم می کوشند. آنان روز
قیامت ایمن و آسوده اند. هر کس که بر
مؤمنی شادی ببخشد و دل او را خوشحال
کند، خداوند در روز قیامت قلب او را شادمان
خواهد ساخت.»

این همان «برکت وجودی» است.
بعضی ها وجودهای بی برکت اند. نه فکری به
حال دیگران می کنند، نه قدمی در راه دیگران
برمی دارند و نه مردم امیدی به خیر و احسان
آنان دارند. اینان به راستی که محروم
واقعی اند، هم از محبت و صفای مردم، هم از
پاداش فراوان خدا.

تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن
به دمی، یا درمی، یا قلمی یا قدمی

بعضی درختی پربار و سایه افکن بر سر
مردم اند. برخی خشک و بی ثمرتر از درخت
خشکیده ای که دست کم می تواند هیزمی شود
و با سوختن، کلبه محرومی را گرم کند.
انسان های بی خیر و برکت از آن چوب و
درخت خشکیده هم بی ارزش