پاورپوینت کامل با توکل بر ائمه(ع)موفق شدم ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل با توکل بر ائمه(ع)موفق شدم ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل با توکل بر ائمه(ع)موفق شدم ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل با توکل بر ائمه(ع)موفق شدم ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

>

دوست جوان مان «سعیده
رشیدی مقدم»، نقاش و
تصویرساز است و در حال حاضر
مربی هنری کانون پرورش
فکری کودکان قم. وی با آنکه
شیفته نقاشی مخصوصا
تصویرسازی برای کودکان است،
اما لیسانس حقوق دارد و خودش
را برای شرکت در کنکور فوق
لیسانس حقوق آماده می کند.

آنچه می خوانید حاصل
گفتگوی دوستانه ما با این
هنرمند جوان در حضور مادرشان
است.

سعیده خانم، اول از همه

برایمان خیلی جالب است بدانیم
شما با توجه به رشته
تحصیلی تان، چرا رفته اید سراغ
نقاشی و این کار را به صورت
حرفه ای دنبال می کنید؟

از کودکی شیفته نقاشی
بودم ولی چون هنگام تحصیل
من امکان رفتن به هنرستان و یا
دانشگاه هنرهای زیبا در تهران
نبود، رشته تحصیلی و علاقه
خودم را به اجبار از هم جدا کردم
و از ۱۵ سالگی به طور جدی و
البته تجربی شروع به نقاشی
کردم.

فکر کنم این جواب مان را

هم گرفتیم که اگر نقاشی دوست
داشتید چرا رفتید سراغ حقوق؟

من هنر و تحصیلات را
جدای از هم می دانم. سردی و
جدیتی که در کار حقوق است با
روحیه هنرمند ارتباط ندارد. با
اینکه به حقوق هم علاقه مندم
ولی نقاشی را هرگز رها نکردم.
کارهایم را دائم پیش استادهایم
می بردم تا بدانم آیا بدون رفتن
به کلاس و مدرسه، کارهایم در
چه حدی است.

پس عملاً حقوق را رها

کردی و رفتی سراغ نقاشی؟

البته این طور هم نه. من
دوست دارم اطلاعات عمومی ام
زیاد باشد. در جای خود از
اطلاعات رشته ام در زندگی
استفاده می کنم. تا به حال به چند
تن از آشنایان، مشاوره حقوقی و
روانشناسی داده ام، اما دفتر
مشاوره ندارم.

مادر سعیده خانم در اینجا
می گوید: «من عقیده داشتم که
دخترم باید صد در صد برود
دانشگاه. روزی که امتحان کنکور
داشت، از وقتی سر جلسه رفت،
تا بیرون بیاید، من دائم دعا
می خواندم و سعیده در همان
اولین کنکورش قبول شد.»

با توجه به خوش صحبتی

مادر «سعیده»خانم و مهربانی
خاصی که در گفتارش موج
می زند، از این دوست مان
می پرسیم حتما مشوق ایشان
برای ادامه کار، مادرشان بوده
است؟

بله، مادرم مشوق اصلی
من بود. اگر به جایی رسیده باشم
به خاطر مادرم است. او به
کارهایم حساس بود و من واقعا
پیشرفت در تصویرسازی را
مدیون مادرم هستم. اگر روزی
حوصله انجام دادن کاری را
نداشتم فقط به خاطر تشویق او
کار می کردم. مادرم بهترین
راهنمای من بود و همیشه برای
کار و پیشرفت، تشویقم می کرد.

«سعیده»خانم، حالا

برایمان بگو در چند نمایشگاه
شرکت کرده ای و تکنیک آثارت
چیست؟

دوست دارم برای دل
خودم و آزاد کار کنم؛ به فکر
جشنواره و نمایشگاه نیستم. تا به
حال هم فقط در دو نمایشگاه
جمعی تصویرسازی شرکت
کرده ام. همه تکنیک ها را هم
تجربه کرده ام؛ آبرنگ، پاستل،
گواش، رنگ روغن، اکولین،
چسب چوب و دیگر تکنیک های
تصویرسازی.

از کتاب هایی که تا به حال

تصویرسازی کرده ای بگو.

برای دو کتاب «قوی
مسافر و دخترک تنها» و «ستاره
کوچولو» که متعلق به گروه سنی
کودکان بود، تصویرسازی کردم.
کار بزرگسال هم طراحی با راپیت
برای کتاب «امیرارسلان و
فرخ لقا» بود.

نگفتی چرا شیفته کار

کودک شدی؟

دنیای کودکان عاری از
تظاهر است و صداقت و پاکی
میان آنها بی نظیر. به نظر من اگر
کسی دنیای کودک را درک نکرده
باشد، نمی تواند تصویرسازی
خاص بزرگسالان را انجام بدهد.
اگر هر کسی بتواند دوران کودکی
خوبی داشته باشد مطمئنا در
بزرگسالی هم موفق است؛ ولی
اگر دوران کودکی پر از مشکل
باشد، مشکلات روحی بعدی در
بزرگسالی نمایان می شود.

من سعی می کنم از روحیات
کودکان الهام بگیرم. کارهایم را به
بچه ها نشان می دهم و از آنها
کمک می گیرم. تصویرسازی
برای کودک، ذهنی است و بدون
الگو و مدل. من از همان بازی
بچه ها و رفتارشان و روحیات
پاکی که دارند الهام گرفتم. از
آنجایی که تصویرساز کودک باید
حتما با کودک در ارتباط باشد، با
اینکه قبلاً در هنرستان تدریس
داشتم، مدتی رفتم به یک
پیش دبستانی و مدرسه ابتدایی تا
بتوانم از بچه ها ایده بگیرم.
تجربه تدریس در آنجا خیلی
برایم جالب بود. اصلاً بچه ها
شده بودند استاد من، با آن
رنگ های شادشان و نقاشی های
آزادشان که تابع هیچ مرزبندی
نبود.

در آن مدت دیدم واقعا
روحیه بچه ها با بزرگ ترها خیلی
تفاوت دارد. از نقاشی آنها می شد
فهمید که در خانواده ای پرتنش
زندگی می کنند یا نه؛ و آیا
والدین شان از هم جدا شده اند یا
نه. بچه هایی که مادرشان طلاق
گرفته بود، پدرهایی خشن و دور
از مادرشان می کشیدند و
ناخودآگاه از رنگ هایی تیره
استفاده می کردند.

مرحله تبدیل ایده به

تصویر، در کارهای شما به چه
شکل است؟

وقتی ایده ای به ذهنم
می رسد اول طرح اتودی از آن
می زنم و با چند اجرا به یک طرح
خوب و دلخواه می رسم. بعد به
لابه لای خطوطی که از طریق
ناخودآگاه ذهنم روی کاغذ آمده
است دقیق می شوم تا به تکنیک
اجرا برسم. اگر کار کودک باشد به
رنگ و لعاب بیشتر فکر می کنم و
اگر کار بزرگسال باشد دستم بازتر
است و می شود از تکنیک های
مختلفی استفاده کرد.

در ضمن سعی می کنم در
نقاشی ها و تصویرسازی های
کتاب هایم از اِلمان ها و
نشانه هایی که مربوط به فرهنگ
و سنت خودمان است استفاده
کنم. ترجیح می دهم به جای
اینکه کاراکتر لباس غربی به تن
داشته باشد، لباس روستایی یا
سنتی به تنش باشد. فضاسازی
اتاق ها را هم ساده و روستایی
می گیرم تا یک کار فرهنگی هم
کرده باشم. دستمال های ترمه،
صندوقچه ها، گردسوزها و …
همیشه در کارهایم هست. آرزویم
این است که بتوانم به گونه ای
فرهنگ مان را که با فرهنگ
غربی آمیخته شده است، حفظ
کنم.

خوب سعیده جان

ارتباطت با دنیای ادبیات چطور
است؟

به مطالعه کتاب های
مستند تاریخی، خیلی
علاقه مندم. از داستان های
تخیلی خوشم نمی آید و دوست