پاورپوینت کامل خانواده، جوان؛ الگوخواهی، الگویابی ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خانواده، جوان؛ الگوخواهی، الگویابی ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خانواده، جوان؛ الگوخواهی، الگویابی ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل خانواده، جوان؛ الگوخواهی، الگویابی ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

>

الگوها؛ چراها و چیستی ها

«الگو» چیزی است که در یک گروه
اجتماعی شکل گرفته است و به عنوان
«مُدل» یا «راهنمای عملی» در رفتارهای
اجتماعی به کار می آید.^(۱) این گرایش از
سال های آغازین حیات انسان و با کودکی
شروع می شود، در ایام نوجوانی رشد می یابد و
در سال های جوانی به اوج می رسد.

پرسشی که در این باره بسیار با آن
روبه رو می شویم آن است که:

چرا انسان به الگو نیازمند است؟

و چرا جوانان بیش از دیگران چنین
نیازی را احساس می کنند؟

پاسخ نخستی که به نظر می رسد،
خصیصه «کمال گرایی» در انسان است که
آدمی را از درون به گریز و گرایش وا می دارد
تا خود را به کسانی که مظهر کمالات اخلاقی
هستند، نزدیک کند، صفات آنان را کسب و
آنها را در شخصیت خویش جذب نماید؛
پدیده ای که امروزه «همانندسازی» نام
گرفته است.

افزون بر این پاسخ، زندگی انسان،
دربردارنده قواعدی پیدا و ناپیداست که
جوانان مایلند آنها را بیاموزند و بهترین شیوه
را در پیروی از رفتار، گفتار و پندار افراد مورد
قبول خویش بیابند،^(۲) تا بدین سان به
شخصیت یک انسان محبوب دست یابند و
خود را به صورت «پژواک» یا «بازتاب»
وجودی او در آورند تا بتوانند مطرح شوند و در
جامعه، جایگاهی یابند.

این رخداد جدّی و چشمگیر در زندگی با
الگوخواهی و الگویابی از قهرمانان، ستارگان،
مشاهیر و بزرگان نمود می یابد، همان گونه که
این پدیده در جلوه معنوی و عبادی آن در بین
کودکان نسبت به پدران و مادران مذهبی به
خوبی احساس می شود.^(۳)

در کودکان، والدین الگوی اصلی تربیت
دینی محسوب می شوند و حتی در اوان
کودکی، «پدر و مادر، خدای بزرگِ» کودک
هستند، اما همزمان با شروع بحران مذهبی،
دوره کیفیت خداگونه والدین زیر سؤال
می رود، به تدریج یا به طور ناگهانی، کودک
نیز همچون بزرگسالان به این نتیجه می رسد
که والدین، خدای بزرگ نیستند، زیرا «همه
چیز را نمی دانند» و «همه کارها را نمی توانند
انجام دهند» اما هنوز الگوی عبادت و باور
کودک از مذهب محسوب می شوند. از این رو
اگر کودکی به خاطر علاقه به معلم تکالیف
خود را انجام می دهد، به خاطر والدین، خدا را
باور و عبادت می کند، این تأثیر به گونه ای
است که مانع ظاهر شدن الگوی دیگری در
نگاه کودک می شود، به ویژه در دوران دومِ
کودکی یعنی ۶ تا ۱۱ سالگی که دوران کمون
مذهبی کودکان آغاز می شود.^(۴)

جلوه های جاری در اسوه یابی

الگوگیری نوجوان و جوان، در دو جلوه
خود را نشان می دهد:

۱ـ سطحی و احساسی؛ منفی و

ناشایست

این جلوه بی هیچ پشتوانه فکری و تنها با
احساس و هوس صورت می گیرد و در پیروی
از گذشتگان جاهل، تبعیت از خرافات و آداب
و رسوم غلط و یا همسویی با مدها و
مدل های ساخته و بافته بیگانگان تجلی
می یابد. پشت صحنه این الگوگیری،
خدشه دار کردن خودباوری، هویت انسانی،
استقلال فکری و شخصیت حقیقی افراد
است و در بسیاری از موارد ارزش های والای
دینی را مورد حمله و لطمه قرار می دهد.

۲ـ عمیق و خردمندانه؛ مثبت و

شایسته

اراده، انتخاب و نگرشی شایسته و بایسته
در این پیروی یا الگوگیری به چشم می خورد؛
آنگاه که «شور» و شیدایی احساس می شود،
شوری از سرِ «شعور» و احساسی آسمانی و
قدسی وجود دارد که سنجیده یابی و
سنجیده نگری را آسیب نمی رساند و با
ارتباطی روحانی، «پیرو» را چون «پیشوا»
آراسته به صفات و حسنات بسیاری می کند و
افزون بر «خردورزی»، «قداست و عظمت
معنوی» نیز پدید می آورد!

ارزش و اهمیت این جلوه سبب شده
است که در نگاه آموزه های دینی، موضوع
«اسوه حسنه» مطرح شود و سرسلسله
رسولان هستی، حضرت محمد، صلی اللّه
علیه و آله و سلم، با چنین ویژگی والا
معرفی گردد:

«لقد کان لکم فی رسول اللّه اسوهٌ حسنه
لمن کان یرجو اللّه و الیوم الاخر؛^(۵)

به یقین برای شما در [پیروزی از] رسول

خدا، سرمشقی نیکو و شایسته است برای
کسی که به خدا و روز رستاخیز امید [و ایمان[
دارد.»

این شیوه الگوبخشی در باره حضرت
ابراهیم خلیل(ع)، بت شکن نمونه تاریخ و
تمامی ابراهیمیان نسل ها و عصرها نیز وجود
دارد و از طرف آیات قرآن به عنوان
شخصیتی شاخص و شایسته برای اسوه یابی
معرفی شده است. (قد کانت لکم اسوهٌ حسنه
فی ابراهیم و الّذین معه).^(۶)

آثار سوزنده و سازنده در الگوگیری منفی
و مثبت در تمامی فرهنگ های جهان و ملل
مختلف موجب شده است که نگاهی سرشار
از دقت به این مسئله شود و همگان، به ویژه
نسل جوان را از دل سپردن به تمامی نام ها و
نمادها برحذر کنند.

«کیم ووچونگ» شخصیت سرشناس کره
جنوبی به هنگام سخن از انواع الگوها در
زندگی امروز می گوید:

«یک روش خوب و شایسته، برای
قضاوت و تشخیص الگوهای زندگی وجود
دارد؛ و آن این است که نگاه کنید عکس چه
کسانی روی میز یا به دیوار اتاق شما نصب
شده است. بیندیشید آیا راه و رسم این
افراد، ارزش الگو شدن و نمونه بودن را دارد
یا خیر؟»^(۷)

روانشناس آمریکایی، «پرمود تبرا»
نگاهی نو به این موضوع می کند و می گوید:

«دو راه برای نورافشانی وجود دارد: یا
باید شمع بود، یا آینه؛ تا نور آن را به
اطراف بتاباند.»^(۸)

«ماماژیگلار» نیز فارغ از تمامی گفته ها،
رفتار شایسته را بهترین راه الگودهی می داند
و صدور قطعنامه و بخشنامه و نطق و
سخنرانی را تهی از هر گونه اثر می بیند
و می گوید:

«چنانچه سرمشق و الگو باشی، نیاز
نداری برای دیگران قوانین زیادی
وضع کنی.»^(۹)

شاعر شیرین گفتار عرب نیز «مانند
شدن» را شیوه ای شیوا در الگوگیری می داند
و چنین می سراید:

«فتشبّهوا اِنْ لم تکونوا مثلهم

اِنَّ التشبیه بالکرامِ فلاحٌ؛^(۱۰)

خود را همانند [خوبان و پاکان [کنید اگر
مثل آنها نیستید؛ زیرا همانندی بزرگان سبب
رستگاری و سعادت است.»

آثار و برکات الگوگیری بایسته و

شایسته

شادابی و نشاط، طراوت و هیجان،
نگاهی ظاهری به زندگی، نوگرایی و نوفهمی،
حق جویی، کمال یابی و تأثیرپذیری بسیار، از
جمله صفات برجسته نسل نو است که هر گاه
این ویژگی های زنده و ارزنده با الگوگیری زیبا
و بالنده همراه شود، آثار و برکاتی بسیار به
دنبال دارد که از آن میان به این موارد
می توان اشاره کرد:

۱ـ جهت دهی اندیشه ها؛ تنظیم

و تمرکز افکار

دوران نوجوانی و جوانی، ایامی است که
به صورت طبیعی «احساس» بر «اندیشه و
تعقل» برتری دارد؛ «دانش و تجربه» اندکی
بر وجود این نسل حکمفرماست و گستره نگاه
افراد به پشت صحنه ها و حقایق زندگی بسیار
محدود است، از این رو احساسات متنوع از
پدیده های ظاهری زندگی، لذت فراوان از
مهمانی ها و مسافرت ها، آراستگی و
شیک پوشی به عنوان جلوه های خوشگذرانی
به طور چشمگیری وجود دارد و بی خیالی و
روزمرگی جهت گذران ساعات و ثانیه های
عمر به خوبی احساس می شود.

شناخت و معرفت نسبت به الگوهای
ارزنده و شایسته، مانع هدر رفتن یگانه
سرمایه جوان یعنی عمر و زندگی او، می شود؛
انرژی متراکم وجود او را جهت می بخشد،
افکار و اندیشه ها را در مسیری بالنده و پاینده
هدایت می کند و در پرتو شوق و شیدایی پر
مفهوم و باارزش، مسیر کمال یابی و
تأثیرپذیری دلپذیرتر می گردد؛^(۱۱) دیری
نمی پاید که پراکندگی های ویرانگر و
سردرگمی های یأس آور به آرمان گرایی و
هدفمندی انسان ساز تبدیل می شود و جسم و
جان را آکنده از نشاط معنوی و شادمانی
ماندگار می کند.

صنعتی دارد خیال من، که در یک دم زدن

عالمی را ذره سازم، ذره را عالم کنم(۱۲)

۲ـ کمال و تکامل؛ تعالی روح و

روان

پایان پراکندگی ها و سردرگمی ها، شروع
شیرین و دلپذیر حرکت و تلاش ارزشمندی را
نوید می دهد و صبح سپید و زرّین از پس
تیرگی های زیانبار، رخ نشان می دهد. انواع
لذت ها و کمال جویی ها، باقی است اما شیوه
آن تغییری بنیادین می کند، هدف های محدود
و آنی ـ که در بسیاری از روزها و هفته ها
باعث دلزدگی و افسردگی می شود ـ دگرگون
شده و از امروز و فردا، فراتر رفته، رنگ ا