پاورپوینت کامل جدایی کودک از مادر و آثار آن ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جدایی کودک از مادر و آثار آن ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جدایی کودک از مادر و آثار آن ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جدایی کودک از مادر و آثار آن ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

>

وابستگی بیش از حد یا دلبستگی دلهره آمیز

رفتار تعلّق آمیز، چه کلامی و چه رفتاری
در هر سنی، از خردسالی گرفته تا بلوغ و
جوانی قابل مشاهده است و با این ویژگی ها
توصیف می شود: حسادت، انحصارطلبی،
طمع کاری، رشدنایافتگی، وابستگی بیش از
حد و دلبستگی شدید. شاید هیچ واژه ای مانند
وابسته یا وابسته بیش از حد، در ادبیات بالینی
یا کلینیکی به کار نرود. کودکی که به دیگران
وابسته است، نوجوانی که از خانه بیرون
نمی رود و در مقابل این مسئله مقاومت
می کند، همسر یا شوهری که سعی می کنند
رابطه تنگاتنگی با مادر خود داشته باشند و …
همه دیر یا زود با یکی از این واژه ها توصیف
می شوند که به کارگیری آنها معمولاً بوی
سرزنش و عتاب می دهد. اکثر افرادی که
وابستگی بیش از حد نشان می دهند، افرادی
هستند که رفتار دلبستگی بسیار شدیدتری را
نسبت به آنچه در کار بالینی تصور می شود،
ابراز می کنند.

البته ارزیابی یک رفتار بدون فهم دقیق
شرایط و اوضاع محیطی و درونی که رفتار در
آن محیط ظاهر شده، امکان پذیر نیست؛ مثلاً
ندانستن سن دقیق کودک و یا سلامتی و
بیماری او، یا اینکه اخیرا ضربه ای را تجربه
کرده یا خیر، نظر مشاهده گر را فاقد اعتبار
می کند. کودکان بیمار یا خسته و یا آنهایی که
به تازگی عضو جدیدی به خانواده آنها اضافه
شده، یا بزرگسالانی که اخیرا بیوه شده اند، و یا
زن جوان باردار و یا مادری که فرزندان
خردسالی دارد، همه در معرض این ارزیابی
هستند که بیش از حد وابسته می باشند؛ چرا
که در تمام این حالات، رفتار دلبستگی شدید
ظاهر می شود و پافشاری که بر آن می شود،
بیش از نیازی است که آن موقعیت می طلبد.
به عبارت دیگر، در حالت هایی که باعث ایجاد

آن رفتار می شود، اگر وابستگی بیش از حد، از
محدوده طبیعی خارج نشود و اثرات مضری
بر رشد شخصیت نداشته باشد، مشکل ساز
نمی باشد.

با این حال، در همه سنین، افرادی
هستند که رفتار دلبستگی شدیدی را نشان
می دهند، که ارتباطی با شرایط پیش آمده
ندارد. اگر این رفتار از حد معیّن تجاوز کند،
آنگاه یک رفتار بیمارگونه خواهد بود.

هنگامی که چنین فردی را می بینیم، به
سرعت می فهمیم که مطمئن نیست موضوع
دلبستگی او قابل دسترسی و پاسخ دهنده به
نیازهای او است یا خیر، از این رو، شگرد
«چسبیدن به موضوع دلبستگی» را در پیش
می گیرد.

بهترین اصطلاح برای توصیف این
حالت، دلبستگی دلهره آمیز یا دلبستگی
نامطمئن است و این نشان می دهد که اساس
این حالت، ترس فرد از این است که موضوع
دلبستگی او در دسترس و یا پاسخگوی
نیازهای او نباشد.

آنچه بیشترین تأثیر را در ایجاد این حالت
دارد، تجارب فرد است که اعتماد و اطمینان او
نسبت به در دسترس بودن موضوع دلبستگی
و پاسخگویی او به نیازهایش را زیر سؤال
می برد.

در زیر، توصیف یک مادر شاغل را از
حالت کودکش که وارد مرحله دلبستگی بیش
از حد شده بود، گزارش می کنیم؛ البته مادر
این کودک تصور می کرد رفتار کودکش طبیعی
است. او توضیح داد:

«از آن هنگام که کودکم دو ساله بود و من
مجبور شدم سه بار او را ترک کنم و به
بیمارستان بروم، که هر کدام هفده روز طول
کشید، او دیگر به من اعتماد ندارد. به هیچ
جایی نمی توانم بروم، نه خانه همسایه ها و نه
برای خرید. باید همه جا او را با خود ببرم. او
نمی تواند مرا ترک کند. امروز وقت ناهار از
مدرسه خارج شد و مانند دیوانه ها به خانه
آمد و گفت: آه، مادر، فکر کردم باز رفتی! او
نمی تواند گذشته را فراموش کند و تمام وقت
در کنار من می ماند.»

«نیوسن و نیوسن»، دو پژوهشگری که
در این زمینه تحقیق کرده اند، در خلاصه
نتایج خود در مورد کودکانی که وابستگی بیش
از حد و ترس از جدایی نشان می دادند
نوشتند:

«اکثر ترس های بچه ها از جدایی، ریشه
در واقعیت داشت. به این معنی که آن
کودکان، خود و یا مادران شان مدتی را در
بیمارستان سپری کرده بودند و یا اینکه در
معرض نوع دیگری از جدایی قرار گرفته
بودند.»

با این حال، بعضی از کودکان تجربه
جدایی را داشته اند بدون اینکه همراه با
اضطراب جدایی باشد. معلوم می شود که
متغیرهای دیگری در این مسئله سهیم
هستند. متغیرهایی که احتمال می رود تأثیر
بیشتری داشته باشند، عبارتند از:

اول، تهدید کودک به ترک کردن او که به
منظور تربیتی به کار می رود؛دوم، تصور کودک مبنی بر اینکه
مشاجرات والدینش ممکن است این معنی را
داشته باشد که یکی از آنها او را ترک
خواهد کرد.

در سایه شواهد فعلی به احتمال زیاد،
تهدید کودک به ترک او مؤثرترین عامل در
این زمینه است. نباید فراموش کرد که این
تهدیدها نیروی عظیمی را در بر دارند، چرا که
جدایی برای کودک خردسال یک تجربه بسیار
ترسناک و آزاردهنده است، همین طور
«پیش بینی آن».

دلبستگی دلهره آمیز در کودکانی که

بدون مادر رشد یافته اند

دو پژوهشگر به نام «بتزارد» و «بتزارد»
به پژوهشی در مورد کودکان پرورشگاهی
دست زدند و آنها را با کودکانی که همراه با
خانواده های خود زندگی می کردند مقایسه
نمودند. به رغم اینکه تلاش زیادی انجام
شده بود تا محیط پرورشگاه شبیه محیط خانه
باشد، ولی با این حال فاصله زیادی با زندگی
کودک در خانه و با خانواده داشت، حتی اگر
خانواده، یک خانواده متوسط کارگر بود.

نتایج پژوهش آنان به شرح ذیل می باشد:

۱ـ برای اکثر کودکانی که در خانواده
زندگی می کردند، موضوع دلبستگی، مادر بود
و برای تعداد کمی، پدر بود که روی هم رفته
دارای دو موضوع دلبستگی بودند، ولی
کودکان پرورشگاهی از آنجا که توسط افراد
متفاوتی سرپرستی می شدند، دارای
موضوع های دلبستگی گوناگونی بودند.

۲ـ کودکان پرورشگاهی در مقایسه با
کودکان خانواده دار، دلبستگی دلهره آمیزتری
داشتند و ترس آنان از غریبه ها به شکل
محسوسی بیشتر بود. آنها بیش از کودکان
خانواده دار در غیاب مربی خود گریه می کردند،
در صورتی که کودکان عادی رفتن مادر را
بهتر تحمل می کردند [زیرا به بازگشت او
امیدوار بودند].

در این باره موردی را که پژوهشگر
دیگری (شنورمان) مطالعه کرد، جالب توجه
است. او دختر دو سال و نیمه ای را توصیف
کرد که در پرورشگاهی در لندن بزرگ شده
بود. او از سگ ها و رفتن به تختخواب
می ترسید. به رغم اینکه نشانه های او را
علایم هراس (فوبیا)^(۳) دانستند، نیز بر خلاف
اینکه نویسنده، آن را در چارچوب ترس از
اختگی ناشی از دیدن تفاوت های دو جنس،
تفسیر می کرد، ولی آشکار بود که شروع این

نشانه ها ارتباط تنگاتنگی با نیامدن مادر برای
دیدن هر شب او داشت. از بین رفتن علایم،
با ازسرگیری دیدارهای مادر ارتباط داشت.
عجیب نیست که رفتار دلبستگی کودکان
پرورشگاهی دلهره آمیزتر است و یا اینکه
ترس آنان از غریبه ها بیشتر است، چرا که
تجربه آنها در مورد موضوع دلبستگی بسیار
متفاوت تر از تجربه کودکان عادی است.
همین طور تفاوت اساسی بین الگوهای
ذهنی آنها از موضوع دلبستگی شگفت انگیز
نیست؛ و اینها پایه انتظارهای آینده او در
مورد دسترسی و واکنش موضوع دلبستگی در
آینده است، چرا که کودکان عادی در خانواده
باثبات خود زندگی می کنند و ارتباط آسانی با
موضوع دلبستگی خود نیز دارند. که معمولاً
به نیاز آنها پاسخ می گوید، در حالی که کودک
پرورشگاهی در جهانی بسیار متفاوت زندگی
می کند و دسترسی او به موضوع دلبستگی
خود معمولاً بسیار مشکل است، زیرا افرادی
که از او نگهداری می کنند، مرتب تغییر
می نمایند.

دلبستگی دلهره آمیز، پس از یک دوره
جدایی یا نگهداری روزانه توسط یک فرد
جانشین پس از یک دوره جدایی به وجود
می آید، مخصوصا اگر نگهداری از کودک بر
عهده افراد غریبه باشد.

تأثیر بستری شدن کوتاه مدت در

بیمارستان

مطالعاتی که در این زمینه انجام شده
نشان داده کودکانی که در دوره بستری بودن
در بیمارستان، مادر، آنان را همراهی
نمی کرده، پس از بازگشت به خانه، مضطرب تر
از پیش اند. همین طور تفاوت های مهمی در
همه جنبه های معمولی زندگی آنها مشاهده
می شود، مخصوصا اینکه نسبت به پیش از
بستری شدن، از جدایی های کوتاه مدت بسیار
آزرده می شوند و بیش از قبل به مادر
می چسبیدند و وابسته می گردند. برعکس،
کودکانی که مادر، آنها را همراهی می کرد، هیچ
کدام از این تغییرات را نشان ند