پاورپوینت کامل افغانستان با زنانی صبور ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل افغانستان با زنانی صبور ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل افغانستان با زنانی صبور ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل افغانستان با زنانی صبور ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

معصومه حیدری ـ افغانستان

افغانستان با ۴۹۷ ، ۶۴۷ کیلومتر مربع
وسعت، (سی و نهمین کشور جهان) در
نیمکره شمالی، نیمکره شرقی، در جنوب
غربی آسیا واقع شده است.

جمعیت آن در سال ۱۹۷۹(۱۳۵۸) بالغ بر
بیست میلیون و پانصد هزار نفر بوده است که
از اقوام مختلفی مانند «پشتو»، «تاجیک»،
«ازبک» و «هزاره» تشکیل شده است. اهالی
کشور «افغانستان» عمدتا مسلمان و اکثر
آنان اهل تسنن می باشند.

این سرزمین تا قبل از قرن هجدهم
میلادی، وحدت سیاسی نداشت.
سرزمین هایی که امروزه افغانستان نامیده
می شوند، در سال های قبل از میلاد به اشغال
اقوام آریایی در آمدند. «افغانستان» در قرون
سوم و چهارم میلادی تحت فرماندهی پادشاه
ساسانی بود، ولی بعد از مدتی به وسیله قوم
وحشی «هپتالیان» به اشغال در آمد و از آن
پس، تاکنون صحنه جنگ و درگیری بوده
است.

در سال های اخیر حمله طالبان به
افغانستان شروع شد و تلفات زیادی به همراه
داشت. قتل عام وحشیانه تعداد زیادی کودک،
زن و مردان غیر مسلّح به جرم مسلمان یا
شیعه بودن، افغانستان را به کشور وحشت و
مرگ تبدیل کرد؛ اما پس از خروج طالبان این
کشور روزهای نسبتا آرامی را می گذراند، در
حالی که مردم هنوز نتوانسته اند در امنیت و
آرامش به سر ببرند و آوارگان افغانی در
کشورهای مختلف زیاد هستند. امید که
آرامش کوتاه به آرامشی پایدار و همیشگی
تبدیل شود و مردم برای توسعه و پیشرفت
کشور دست به کوشش و تلاشی
خستگی ناپذیر بزنند.

خانم «معصومه حیدری»، اهل افغانستان
است و اکنون قصد بازگشت به وطن خود را
دارد تا در آنجا به تحصیل و فعالیت بپردازد.
برای آشنایی بیشتر با کشور افغانستان و آداب
و رسوم این کشور، پای صحبت خانم
«حیدری» می نشینیم. او با رویی باز و
چهره ای شاد، حضور ما را پذیرا می شود.

خانم حیدری، با اینکه سال ها در ایران

زندگی کرده اید، آیا با رسوم کشورتان آشنا
هستید؟

بله، اگر چه به علت وجود جنگ در این
سال ها از وطنم دور بوده ام اما من و همه
هموطنانم در ایران اصالت خودمان را از
دست نداده ایم و طبق رسوم کشورمان زندگی
می کنیم و آنها را فراموش نکرده ایم.

آیا به دلیل دور بودن، از اوضاع و احوال

کنونی افغانستان بی خبرید؟

خیر، چون از سال های پیش، بستگان
من و حتی چند نفر از خانواده ام به افغانستان
برگشتند و ما با آنها به وسیله تلفن و نامه در
ارتباطیم؛ خواه ناخواه از اتفاقات آنجا باخبر
می شویم.

از روند تحصیلی در افغانستان توضیح

دهید.

روند تحصیلی در افغانستان به این
شکل است که شش سال «ابتدایی»، سه
سال «راهنمایی» و سه سال هم دوره
«متوسطه» دارد. البته تحصیل در کشورم از
اهمیت چندانی برخوردار نبود اما الان حدود
چند سالی است که تحصیل دارای ارزش
زیادی شده است. در سال های قبل از جنگ
طالبان، وضع افغانستان به علت آشفته بودن
آن، اجازه تحصیل با وضع مناسب و مطلوب
را به بچه ها نمی داد. به غیر از این مسئله،
بعضی از خانواده ها به دنبال تحصیل نبودند و
دوست نداشتند فرزندان شان درس بخوانند،
به طوری که پدرم می گفت در آن سال ها
پدرها و مادرها به مدرسه مراجعه می کردند و
با دادن مبلغی پول یا وسیله های ارزشمند به
معلم، از او می خواستند فرزندشان را از
مدرسه اخراج کند! اما این وضع در حال حاضر
تغییر کرده و خوشبختانه علاقه مردم به درس
خواندن زیاد شده است. به طوری که مردم
کشورم دوست دارند فرزندانی با تحصیلات
عالی داشته باشند تا بتوانند در رسیدن به
هدف شان که آباد کردن افغانستان است
بکوشند.

با وضع جنگ و حضور طالبان در

افغانستان، آیا تحصیلات بانوان و دختران
افغانی دچار مشکل خاصی نبود؟

اکنون حضور طالبان در افغانستان
خیلی کم شده است. گرچه به صورتِ اعمال
نفوذ در بعضی از گروه ها و مجمع ها بعضی از
خواسته هایشان را پیش می برند، اما در مسائل
مهم افغانستان اجازه حضور ندارند، همچنین
جلوی تحصیل بانوان را نمی گیرند، چرا که
علاقه زنان و خانواده ها به تحصیل زیاد شده
است و همه، این امر را قبول دارند که اگر
بخواهند به پیشرفت برسند و بخواهند پا
به پای کشورهای پیشرفته جلو بروند باید
تحصیل داشته باشند.

دانشگاه های مهم افغانستان در چه

شهرهایی متمرکز شده اند و رشته های مهمی
که مردم آنجا خصوصا بانوان علاقه مند به
آنها هستند کدامند؟

دانشگاههای مهم افغانستان در
«مزارشریف» و «کابل» هستند. رشته های
مورد علاقه مردم آنجا بخصوص خانم ها،
رشته دبیری یا معلمی است و پزشکی! چون
مردم آنجا معتقدند برای رعایت قوانین
اسلامی باید در این رشته ها که مورد نیاز
است، دارای معلم ها و پزشک های زن باشند
تا به مشکلی برنخورند.

اگر موافق هستید کمی در مورد سن

ازدواج در افغانستان صحبت کنیم.

سن ازدواج در افغانستان تقریبا مثل
ایران است، با این تفاوت که جدیدا به این
حالت در آمده است. در سال های پیش آن
طور که مادرم گفته است، قبل از اینکه
دختری دست راست و چپ خود را بشناسد،
صاحب فرزند شده بود و در سن خیلی پایین
بدون اینکه چیزی در مورد ازدواج بداند،
شوهر می کرد. دختران از ۹ سالگی به بالا و
پسرها از شانزده، هفده سالگی ازدواج
می کردند. اما اکنون این وضع تغییر کرده و
سن دختران برای تشکیل زندگی بالاتر رفته
است. مطلب دیگر، این است که دخترها حتی
قبل از عقد شوهر خود را نمی دیدند. همین
طور پسرها! یعنی هیچ انتخابی از طرف دختر
یا پسر صورت نمی گرفت و انتخاب یک دختر
برای ازدواج به رضایت خانواده ها بستگی
داشت. حتی تا چند سال پیش همین طور بود
و پسر خانواده اختیار همسر خود را به پدر و
مادر می سپرد و خانواده دختری را
می پسندیدند و برای تعیین مهریه و بقیه
مراسم به منزل دختر می رفتند فقط پسر و
دختر هنگام خواندن عقد یا بعد از آن همدیگر
را می دیدند. حالا بعد از گذشت چند سال و
آشنایی با رسوم جاهای دیگر و آگاهی نسبت
به حق انتخاب همسر، این وضع از بین رفته
است، مثلاً عروس تقاضای دیدن داماد را
قبل از عقد دارد و حتی قبل از انجام مراسم
عقد و تعیین مهریه با داماد صحبت می کند.
گاهی اوقات پیش می آید که خودِ پسر کسی را
برای ازدواج پیشنهاد می کند و با او ازدواج
می نماید.

رسوم ازدواج در افغانستان چگونه

است؟

طبق معمول همان طور که در ایران
رسم است، اوّلاً دختری توسط پسر یا
خانواده اش برای ازدواج در نظر گرفته
می شود، سپس قول و قرارها و تعیین شرایط
ازدواج است که مثلاً مهریه، فلان زمین یا
شیربها، فلان قدر باشد. در افغانستان رسم
است مبلغی به عنوان مهریه انتخاب شود.
این مبلغ باید به صورت سکه، پول رایج،
زمین یا خانه باشد؛ شیربها هم مقداری پول
برای تهیه جهیزیه و احتیاجات عروس است
که به صورت نقد به خانواده عروس می دهند.
مبلغ شیربها متفاوت است مثلاً پانصد هزار
تومان. البته در هر جای ا