پاورپوینت کامل من خوشبختم ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل من خوشبختم ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل من خوشبختم ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل من خوشبختم ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

وقتی یکی از عکاسان مجله، عکس های
«میترا» را جلوی رویمان گذاشت، شوکه
شدیم و وقتی با خودِ «میترا» حرف زدیم و
پای حرف های قشنگش نشستیم، بیشتر
شوکه شدیم و آن همه اعتماد به نفس را در
این دختر، تحسین کردیم.

«دیدار» این شماره، دیداری از جنس
مهربانی هاست، مهربانی هایی که تکیه کلام
«میترا» است.

این دختر ۲۸ سال دارد و متولد روستای
اکبرمحله اسالم است. «میترا» در سه سالگی
تب می کند و بیماری سختی می گیرد.
پزشکان می گویند راشیتیسم دارد و کم کم
دست و پایش با درد شدیدی کج می شود و
«میترا» دیگر نمی تواند راه برود. از همان
موقع رشد جسمی وی هم متوقف می شود.

نرمی استخوان وی به خاطر ازدواج
فامیلی است. «عارف فرازنده» و «گلزار
درویشی» دخترعمو و پسرعمو هستند و پدر
و مادر «میترا». وی با اینکه به علت عدم
تحرک، هفت سنگ کلیه دارد که به خاطر
وضع جسمی اش قابل عمل کردن هم نیست،
اما دل زنده و شاد است. با اینکه می گوید
برخورد بعضی ها با او خوب نیست ولی وی
اهمیتی نمی دهد و خودش را معلول نمی داند
و تنها خواسته اش از مسئولین این است که
امکانات پیشرفت امثال او را فراهم بیاورند.

«میترا» با تخته و تشکی که همیشه
رویش می خوابد، ۱۷ کیلوگرم است و ۷۵
سانتی متر قد دارد. او حتی قادر نیست برای
مدت کمی توسط شخصی دیگر سرپا نگه
داشته شود و این در حالی است که دل
«میترا» همیشه سرپاست و روحش به بلندی
درخت گردوی توی حیاط شان هر روز قد
می کشد.

«زندگی یعنی مرور خاطره ها؛ یعنی یک
راه نرفته؛ یعنی یک بغل عکس و خاطره؛
زندگی یعنی پنجره بسته ای که با گذر عمر به
روی آدمی گشوده می شود. زندگی یعنی عبور
از جاده های پر پیچ و خم حوادث؛ زندگی
یعنی ترنم باران بر لاله زار عمر …»

میتراجان، نوشتن این متن های

قشنگ را از کجا یاد گرفته ای؟ اصلاً چقدر
درس خوانده ای؟

تا کلاس اول راهنمایی خودم در خانه
درس می خواندم و فقط در درس ریاضی و
عربی کمکم می کردند. آن وقت از آموزش و
پرورش یک مراقب می آمد و از من امتحان
می گرفت ولی بعد از آن نه از طرف بهزیستی
و نه آموزش و پرورش توجهی به من نشد و
گفتند بودجه ندارند تا امکانات تحصیلم را
فراهم کنند. سال ۷۰ از طرف دفتر ریاست
جمهوری وقت آمدند و گزارشی از من تهیه
کردند و قول دادند تا بودجه تحصیلم جور
شود ولی خبری نشد. اما خوب من خودم
شروع به مطالعه کردم و سطح سوادم را بالا
بردم. با اینکه چشمانم آستیگمات است و
مشکل بینایی دارم ولی دوست دارم دایم
کتاب بخوانم و متن بنویسم. در ضمن آدمِ
ماجراجو و کنجکاوی هستم و دوست دارم
کتاب های جنایی هم بخوانم که پر از هیجان
است.

نقاشی های قشنگی هم می کشی.

به نقاشی علاقه دارم هر چند شرایط
لمس هر چیزی در طبیعت برایم میسر نیست
ولی سعی می کنم حس و حالم را نسبت به
پیرامونم در نقاشی هایم نشان دهم.
خوشحالی و ناراحتی ام را در نقاشی هایم
تخلیه می کنم.

از هشت سالگی با تشویق خواهرم
نقاشی را شروع کردم و در زمینه رنگ و
روغن و مدادرنگی کار کرده ام. با اینکه دست
چپم کاملاً کج شده و کارآیی خود را از دست
داده است ولی با پشتِ دست راستم کار
می کنم. حتی می توانم برنج هم پاک بکنم.

شده دلت برای گردش و تفریح تنگ
بشود و مثلاً بخواهی بروی سینما؟

خواهری دارم که بزرگ تر از خودم
است و ناشنواست. او مرا در فرغون می گذارد
و در اسالم می چرخاند. البته برای من گردش
مهم نیست. هر جا مردم اهل دل باشند با
دلی سرشار از محبت، برایم زیباست. سینما
نرفته ام ولی در رؤیای خودم آنجا را ترسیم
می کنم. اما دلم می خواهد بروم هلند و گل و
گیاههای آنجا را از نزدیک ببینم. دلم
می خواهد بروم کره ماه و بعد اقیانوس ها را
بگردم، بروم سفر علمی و … .

سال ها بود که دریا را ندیده بودم جز از
تلویزیون. پدرم راننده است و به تازگی یک
ماشین خریده و مرا به دریا برد. با اینکه
سال های سال است راه نرفته ام ولی با دیدن
دریا حس آشنایی وجودم را پر کرد. احساس
می کردم سال هاست آنجا قدم زده ام.

از آرزوهایت بگو.

من تا مدت ها حتی معنی آرزو را هم
نمی دانستم ولی حالا آرزوهایی دارم و مهم تر
از همه، آرزویم این است که دوستانم
خوشبخت شوند. آرزویم محبت پاک برای
همه است و … .

پیداست دوستان زیادی داری که

خیلی هم دوست شان داری؟

بله. تنها دلخوشی ام دوستانم هستند و
من خوشبختی هایم را با دوستانم قسمت
می کنم. سنگ صبور همه دوستان هستم و
اگر مشکلی داشته باشند، از نظر روحی
تقویت شان می کنم و تا جایی که بتوانم راه
چاره به آنها نشان می دهم. با اینکه خودم
مشکل دارم ولی سنگ صبور آنهایم و
می گویم عیب ندارد خدا مرا هم این طور
امتحان می کند هر چند امتحان سختی است؛
اما با این همه خودم را خوشبخت احساس
می کنم و برای دوستانم حافظ می خوانم و فال
می گیرم.

دوستانم مدام به دیدنم می آیند و برایم
کتا