پاورپوینت کامل خوابگاه دختران جن زده ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خوابگاه دختران جن زده ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خوابگاه دختران جن زده ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خوابگاه دختران جن زده ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

>

نام فیلم: خوابگاه دختران

نویسنده: ایرج طهماسب

کارگردان: محمدحسین لطیفی

بازیگران: باران کوثری، صادق صفاری،نگار جواهریان، مجید صالحی
«خوابگاه دختران»، از یک جنبه، رویکرد
متفاوتی را در کارنامه «لطیفی» به نمایش
می گذارد. در حقیقت، این فیلم ضمن حفظ
برخی از نشانه های درام های پر تعلیق، در
حیطه تازه تری گام برمی دارد. این فیلم،
متعلق به ژانر سینمای وحشت است و
مؤلفه های این نوع سینما را نیز به شکل
نسبتا قابل قبولی به کار می گیرد. «لطیفی»
برای پرداخت موقعیت های فیلم، از یک اصل
مهم در سینمای وحشت استفاده می کند که از
یک حقیقت ذاتی بشر الهام گرفته است؛
اصلی که می گوید اساسا آدم ها از موقعیت ها و
شخصیت هایی که برایشان ناشناخته و مبهم
باشند، بیشتر واهمه دارند.

در واقع آنچه باعث القای فضای مرموز و
ترسناک فیلم به مخاطب می شود، استفاده
«لطیفی» از اعتقادات خرافی و اوهام زده
بیننده در باره موجوداتی است که همواره غیر
قابل دسترس و ناشناخته جلوه می کنند.
قصه های جن و پری و تعریف اشخاص از
ملاقات با «از ما بهتران»، همیشه با
جاذبه های دلهره آور و کنجکاوی های
جسورانه توأم بوده است. «لطیفی» نیز با
دستمایه قرار دادن چنین موضوعی، از ترس
خودبه خودی مخاطب نسبت به «اجنّه» بهره
می برد و در آغاز، ذهن او را در جستجوی
علت ماجراهای مرموز به سمت موجودات
نامرئی که می توانند به هر شکلی ظاهر شوند،
می کشد و همه عناصر بصری مانند تاریکی
خوابگاه به علت قطع برق و صداهای عجیب
و غریب از ساختمان متروکه مقابل را در
جهت القای حس وحشت و گریز از ساختمان
مخروبه و ایجاد حس همذات پنداری با
شجاعت «رؤیا» به خدمت می گیرد؛ اما بعد
حرکت تازه ای را در جهت تغییر حس ترس
مخاطب از ساختمان پر از «اجنه» به قاتلی که
با «جنیان» ارتباط دارد و در جستجوی
عروس رؤیایی خویش است، آغاز می کند.

فیلم با خبر قبولی «رؤیا» و «شیرین» در
دانشگاه «سرکوه» و مخالفت های سطحی
پدران آنها شروع می شود. بزرگ ترین ضعف
فیلم به فصل افتتاحیه آن مربوط می باشد.
فیلمی که نام و سکانس های آغازین آن، خبر
از بیان مشکلات دانشجویی دختران در
خوابگاهها می دهد، ولی به تنها چیزی که
پرداخته نمی شود، همین موضوع است که در
سطح باقی می ماند و هرگز به لایه های
زیرساختی آن راه نمی یابد.

ظاهرا فیلمساز از این موضوع، محملی
ساخته برای ورود چند دختر تنها بطن
ماجراهای دلهره آمیز، اگر چه می توانست با
تلفیق تم ناامنی و مشکلات خوابگاه دختران
و دلمشغولی هایش در باب جنایت های مرموز،
به یک ساختار منسجم و متعادل دست یابد.
اما انگار دلبستگی فیلمساز به ایجاد فضاهای
مخوف و ترسناک، آنقدر شدید بوده است که
او را از توجه به مسائل فرامتنی قصه غافل
کرده است.

به هر حال، پدران دو دختر برای اینکه
دانشگاه به آنها کوفت نشود، دست از مخالفت
برمی دارند. به همین راحتی و بدون بررسی
جوانب و مسائل اقامت دختران جوان شان،
آنها را به منطقه «سرکوه» می فرستند. البته
معلوم نیست این شهر کوچک که هنوز
مردمانش با خیالبافی در باره جن و پری
روزگار می گذرانند، چطور دانشگاه دارد؟ هر
چند دانشگاه و ادامه تحصیل دخترها، از
زایدترین مواد خام قصه است که هیچ نقشی
در کشمکش و افت و خیز موقعیت های
داستانی ندارد. گویی «لطیفی» به جمله
معروف «چخوف» اعتقادی ندارد که می گوید
«اگر روی صحنه تئاتر، تفنگی را روی دیوار
آویزان می کنید، در یکی از پرده ها، این تفنگ
باید شلیک کند و گرنه باید آن را روی دیوار
نگذارید.» اما موضوع دانشجویی دخترها
هیچ تأثیر و جایی در درام ندارد و هیچ کمکی
به پیشبرد آن نمی کند. در اصل، اگر بهانه
ورود «رؤیا» به آن منطقه، هر چیز دیگری
هم بود، هیچ صدمه ای به فیلم وارد نمی کرد.
به طور مثال «رؤیا» معلم جوان این شهر
خرافات زده بود و یا برای سفر به آنجا آمده
بود و بعد نسبت به وضعیت ساختمان قدیمی
مشکوک می شد.

به هر حال، همه دردسرها از تعهدات زیر
پا گذاشته و مسئولیت ناپذیری دانشگاه نسبت
به مهیاسازی خوابگاه برای دانشجویان دختر
شروع می شود؛ اگر چه بی قیدی و اعتماد
بیش از اندازه خانواده ها نیز در وقوع حوادث
بی تأثیر نیست. گویی هیچ کس خود را در
برابر سرنوشت یک دختر در مدت
دانشجویی اش در یک شهر غریب، مسئول
نمی داند.

البته دختران خوابگاه نیز، ظاهرا هیچ
مسئله خاص دیگری ندارند، جز اینکه دور هم
بنشینند و حرف های خاله زنکیِ اهالی منطقه
را در باره «جن»های ساکن ساختمان
مخروبه، سر هم کنند و از ترس جیغ بکشند و
خواب شان نبرد. حتی پلان کوتاه معارفه استاد
در دانشگاه نیز در باره اعتقادات خرافی مردم
منطقه در باره «جن» و «پری» و «آل» است.
شاید هم رشته دانشگاهی دخترها
«جن»شناسی و بررسی عقاید عامه مردم در
باره «از ما بهتران» باشد، چون در نهایت
مخاطب هیچ شناختی از رشته تحصیلی و
فضای دانشگاه مورد نظر دخترها پیدا نمی کند
تا به نتیجه برسد که آیا آن رشته، آنقدر ارزش
و آینده داشته که چند دختر جوان برای
تحصیل آن به منطقه دورافتاده ای مثل
«سرکوه» بروند؟!

به طور کلی اگر فارغ از این ضعف
بنیادین و آزاردهنده فیلم، نیمه دوم آن