پاورپوینت کامل جوانه های امید در قلب مانمی روید ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جوانه های امید در قلب مانمی روید ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جوانه های امید در قلب مانمی روید ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جوانه های امید در قلب مانمی روید ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

>

خیلی ها معتقدند بدون امید نمی توان
زندگی کرد. این عده با دستی رنج ها و
دردهای زندگی را می پوشانند و آرزو دارند
وقتی زیر دست شان را نگاه می کنند، ببینند
گل شادی جوانه زده است. اما در واقع این
یک اصل غیر قابل تغییر در زندگی نیست چرا
که عده ای دیگر معتقدند نباید به آینده یا حتی
به خود زندگی امید داشت. به راستی امید
چیست؟ چرا باید به آینده امید داشت و چرا
نباید به آن امید بست؟ آیا روش این گروه از
مردم بهتر است یا منش آن گروه؟ آیا باید
همیشه به دورترها اندیشید یا که باید همیشه

از بابت دورترها در اندیشه بود؟

باری، هر فردی در انتخاب راه و روش
زندگی اش مختار است و ما انتخاب راه را به
عهده خودتان وا می گذاریم؛ و لکن بد ندیدیم
جهت روشن شدن مفهوم مقوله امید، ما هم
کمکی بکنیم. بنابراین به میان دختران
دانش آموز مدارس راهنمایی و دبیرستان های
«امید»، «امیدوار» و «امید با» رفته و نظر
دختران را در ارتباط با امید جویا شدیم. آنها با
آغوش باز از ما استقبال کرده و با روی خوش
به سؤال مان جواب دادند.

فرنگیس ۱۶ ساله گفت: «من امید را
خیلی دوست دارم و در درازنای زمان به آن
امیدوارم. البته اشتباه نکنید امید نه برادرم
است و نه خواهرم. فقط وقتی امتحانم خراب
می شود ـ مثلاً می شوم ۵ ـ امیدوارم
معلم مان چشمش نشنود و دستش لوچ باشد
و ریاضیاتش ضعیف و زیر ورقه ام به جای ۵
بنویسد ۱۰.»

از فرنگیس می پرسیم: «و اگر آن درس،
درس ریاضی باشد چی؟»

فرنگیس جواب مان می دهد: «اگر درس
ریاضی باشد امیدوارم معلم مان دیکته اش
ضعیف باشد و به جای پنج نمره ام را بدهد
ده.»

به سراغ نازنین می رویم. نازنین ۱۵ ساله
می گوید: «امید قلب زندگی است که نه تیری
از وسط آن گذشته نه کسی آن را شکسته.
خلاصه، امید قلب من است.»

از نازنین می خواهیم برایمان توضیح
بیشتری بدهد و معنا و مفهوم جملاتش را
بشکافد اما ایشان استنکاف ورزیده و از ادای
هر گونه توضیح اضافی خودداری می کند.

به سراغ کوکب می رویم. کوکب ۱۶ سال
دارد و می گوید: «امید نام گلی است که در بهار
می روید و در تابستان می خشکد. در پاییز
خانه تکانی می کند و در زمستان لباس سفید
می پوشد و عروس می شود.»

از کوکب می پرسیم: «پس تو معتقدی که
امید چهار فصله است؟»

وی می گوید: «خیر، امید ۱+۳ فصله
است.»

ما که نمی فهمیم تفاوت ۴ با ۱+۳
چیست. همچنان که نمی دانیم تفاوت ۱۳ با
۱+۱۲ در چیست.

فرناز ۱۱ ساله خجالت می کشد. دوستش
فرزانه که کنارش ایستاده این را بهمان
می گوید: «طفلی، فرناز خجالتی است.»

می پرسیم: «آره فرناز، خجالتی هستی؟»

فرناز سرش را بالا نمی آورد.

فرزانه می گوید: «عروس رفته گل
بچیند.»

می گویم: «این که خجالت ندارد فرناز
جان. امتحان نیست که بترسی. یک سؤال
ساده و پیش پا افتاده است. در یک جمله
نظرت را در مورد امید بگو.»

هنوز جمله مان تمام نشده که فرناز سر
بلند می کند و می گوید:

«ارباب خودم بزبز قندی

پایان شب سیه سفید است»

و فرناز و فرزانه می زنند زیر خنده.
می دوند می روند. ما هم که بور شده و شکل
بزبز قندی شده ایم، راهمان را به طرف
دانش آموزی دیگر کج می کنیم.

مهتاب ۱۵ ساله تا سؤال مان را می شنود
دست هایش را به هم می زند و می گوید:
«وای، چه رمانتیک!» و اشک ریزان از ما دور
می شود. نادیا ۱۸ ساله خیلی جدی و محکم
می گوید: «مهیای بدترین باش و امیدوار به
بهترین، سپس از هر آنچه که پیش آمد به
بهترین شیوه بهره برداری کن.»

ما هم خیلی جدی با صدای بلند
می گوییم: «مرسی!»

رفعت ۱۳ ساله می گوید: «امید مثل ماهی
است، هی از دستت لیز می خورد. با این وجود
من ماهی ها را خیلی دوست دارم.»

می پرسیم: «چرا؟»

می گوید: «چون سرشار از امگا ۳ است.»

می پرسیم: «تن ماهی هم دوست
داری؟»

می گوید: «ای، بگی نگی، ولی ماهی شیر
و قباد و حلوا محشر است. ا