پاورپوینت کامل عصبانیت را کنترل کنیم قبل ازآنکه ما را تحت کنترل خود درآورد ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عصبانیت را کنترل کنیم قبل ازآنکه ما را تحت کنترل خود درآورد ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عصبانیت را کنترل کنیم قبل ازآنکه ما را تحت کنترل خود درآورد ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عصبانیت را کنترل کنیم قبل ازآنکه ما را تحت کنترل خود درآورد ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

>

همه می دانیم عصبانیت چیست و همه
ما آن را احساس کرده ایم. یا به صورت یک
ناراحتی ناگهانی یا به صورت یک خشم و
غضب تمام و کمال. عصبانیت یک احساس
کاملاً طبیعی و حاکی از سلامتی است. اما
وقتی کنترل آن از دست برود و مخرّب شود،
می تواند مشکلاتی را ایجاد کند؛ مشکلاتی را
در محل کار، در روابط شخصی و در کل
زندگی و می تواند این احساس را در شما به
وجود آورد که گویی شما تحت تأثیر یک
احساس غیر قابل پیش بینی و بسیار قدرتمند
قرار دارید. این مقاله قصد دارد به شما کمک
کند تا عصبانیت را کاملاً درک کرده و آن را
کنترل نمایید.

عصبانیت چیست؟

ماهیت عصبانیت

طبق نظر دکتر چارلز اسپیلبرگر،
روانشناسی که مطالعه عصبانیت را به صورت
تخصصی انجام می دهد، عصبانیت یک حالت
احساسی است که شدت آن از ناراحتی جزیی
تا خشم بسیار شدید و جنون متغیر است. مثل
سایر احساسات، با تغییرات روانی و
بیولوژیکی همراه است. وقتی عصبانی
می شوید، ضربان قلب و فشارخون و همین
طور سطح هورمون های انرژی، آدرنالین و
نورآدرنالین، بالا می رود.

عصبانیت می تواند سبب بروز مشکلات
خارجی و داخلی در بدن شود. ممکن است
شما از فرد خاصی (مثلاً یک همکار یا
سرپرست) یا یک اتفاق (ترافیک سنگین،
پرواز لغوشده) عصبانی شوید. ممکن است
عصبانیت شما به علت نگرانی یا فکر و خیال
در باره مشکلات شخصی تان ایجاد گردد و
خاطره حوادث و اتفاقات تکان دهنده یا
ناراحت کننده می تواند احساس عصبانیت را در
شما به وجود آورد.

بروز دادن عصبانیت

روش طبیعی و غریزی برای نشان دادن
عصبانیت، واکنش پرخاشگرانه است.
عصبانیت یک واکنش طبیعی و تطبیقی در
برابر تهدیدهاست. احساسات، رفتارهای
شدید و اغلب پرخاشگرانه را ایجاد می کند که
باعث می شود وقتی مورد حمله قرار
می گیریم، بتوانیم بجنگیم و از خودمان دفاع
کنیم. پس یک مقدار عصبانیت برای بقایمان
لازم است.

از طرف دیگر، نمی توانیم به هر فرد یا
چیزی که ما را ناراحت و آزرده کرده حمله ور
شویم. قوانین معیارهای اجتماعی و وجدان
سالم، محدودیت هایی را در برابر نشان دادن
عصبانیت ایجاد می کند.

افراد از انواع فرآیندهای آگاهانه و
ناخودآگاهانه برای کنترل احساس عصبانیت
خود استفاده می کنند. سه شیوه اصلی عبارتند
از: بیان کردن، فرو نشاندن و حفظ آرامش.
نشان دادن عصبانیت به شیوه ای جسورانه ـ
نه پرخاشگرانه ـ سلامت ترین روش برای
بروز آن است. برای انجام این کار باید یاد
بگیرید که چگونه نیازهای خودتان را به طور
واضح و آشکار بیان کنید و چگونه آنها را
برآورده سازید. البته بدون اینکه به دیگران
لطمه ای برسانید. جسور بودن به معنی پررو یا
پرتوقع بودن نیست؛ یعنی اینکه برای خود و
دیگران احترام قایل باشید.

عصبانیت را می توان فرو نشاند و سپس
آن را تغییر داد یا به جهت دیگری هدایت
کرد. این بیشتر زمانی اتفاق می افتد که
عصبانیت خود را پنهان می نمایید، به آن فکر
نمی کنید و به چیز مثبتی فکر می کنید.

هدف، جلوگیری و فرو نشاندن عصبانیت
و تغییر آن به رفتاری سازنده تر است. خطر
این نوع واکنش این است که اگر اجازه ندهیم
عصبانیت به طریقی اظهار شود می تواند به
داخل برگردد یعنی به خودمان. عصبانیتی که
داخلی شود ممکن است افزایش فشارخون یا
افسردگی را به همراه داشته باشد.

عصبانیت نشان داده نشده می تواند
مشکلات دیگری هم به وجود آورد. می تواند
به بروز پاتولوژیک عصبانیت، مثل رفتار
نافعال ـ پرخاشگر (به طور غیر مستقیم به
افراد پشت کردن بدون گفتن علتش، به جای
اینکه با آنها روبه رو شوند) یا یک شخصیت
که همیشه بدبین و مخالف به نظر می رسد،
منتهی گردد. افرادی که همواره دیگران را
سرزنش می کنند، از همه چیزی انتقاد
می نمایند و اظهارنظرهای بدبینانه می کنند،
یاد نگرفته اند که چگونه عصبانیت خود را به
شیوه ای سازنده، نشان دهند و عجیب نیست
که آنها روابط موفقی هم با افراد دیگر ندارند.

سرانجام شما می توانید از درون، خود را
آرام کنید. این به معنی فقط کنترل رفتار
خارجی نیست بلکه کنترل واکنش های درونی،
انجام کارهایی برای کم شدن تعداد ضربان
قلب، خونسرد شدن و فرو نشاندن احساسات
است.

همان طور که دکتر اسپیلبرگر مطرح
می کند: وقتی هیچ یک از این سه شیوه به کار
نرود، زمانی است که فرد یا چیزی آسیب
خواهد دید.

کنترل عصبانیت

هدف کنترل عصبانیت، کاهش احساسات
هیجانی و تحریکات روانی ناشی از عصبانیت
است. شما نمی توانید از افراد یا چیزهایی که
ناراحت تان می کنند خلاص شده یا دوری
کنید و نمی توانید آنها را تغییر دهید ولی
می توانید یاد بگیرید که واکنش های خودتان
را کنترل نمایید.

آیا شما خیلی عصبی هستید؟

شدت عصبانیت و اینکه آیا فردی عصبی
هستید یا نه و چگونگی کنترل عصبانیت
توسط شما، به وسیله یک سری تست های
روانشناسی ارزیابی می شود. اما اگر با
عصبانیت خود مشکل دارید و از قبل هم این
را می دانید در واقع شانس با شما یار است. اگر
خود را در شرایطی می بینید که به نظر خارج
از کنترل و تهدیدکننده است، احتمالاً برای
یافتن راههای بهتر کنترل این احساس، به
کمک نیاز دارید.

چرا برخی از افراد عصبی ترند؟

طبق نظر دکتر جری دفن باخر،
روانشناسی که کنترل عصبانیت را به صورت
تخصصی دنبال می کند، برخی از افراد واقعا
تندخوتر از دیگرانند؛ نسبت به دیگران
سریع تر عصبانی می شوند و شدت عصبانیت
آنها بیشتر است. افراد دیگری هم هستند که

عصبانیت خود را خیلی نشان نمی دهند ولی
به شدت زودرنج و بدخُلق هستند. افرادی که
سریعا عصبی می شوند همواره فحش
نمی دهند یا چیزی پرتاب نمی کنند؛ گاهی
گوشه گیر و عبوس شده یا از نظر جسمی
بیمار می شوند.

افرادی که به راحتی عصبانی می شوند به
طور کلی دچار مشکلی هستند که روانشناسان
آن را «تحمل کم خشم یا ناکامی» می نامند،
یعنی احساس می کنند که نباید دچار رنجش و
ناخرسندی، گرفتاری یا دلخوری شوند. آنها
نمی توانند با آرامش کاری را انجام دهند و به
ویژه اگر شرایط تا حدی ناعادلانه به نظر
برسد، عصبانی می شوند. مثلاً اگر به خاطر
یک اشتباه جزیی، کمی سرزنش شوند، به
شدت عصبانی خواهند شد.

چه چیزی باعث می شود این افراد این
گونه عمل کنند؟ یک سری مسائل وجود دارد.
ممکن است یک علت آن ژنتیکی یا روانی
باشد. شواهدی وجود دارد که برخی بچه ها
ناراحت، زودرنج و عصبی به دنیا می آیند و
این نشانه ها از روزهای آغازین زندگی در آنها
دیده می شود. علت دیگر می تواند اجتماعی
فرهنگی باشد. عصبانیت اغلب به عنوان یک
صفت منفی فرض می شود. ما تصور
می کنیم که نشان دادن احساس
اضطراب، افسردگی و یا سایر احساسات،
اشکالی ندارد ولی عصبانیت را نباید نشان
داد. در نتیجه یاد نمی گیریم که آن را
کنترل کنیم یا به طریق سازنده ای آن را
هدایت نماییم.

در تحقیقات پی بردند که سابقه خانوادگی
در عصبی بودن نقش مهمی دارد. به ویژه
افرادی که به راحتی عصبی می شوند اکثرا در
خانواده هایی بزرگ شده اند که مخرّب و
بی نظم هستند و در ارتباطات احساسی هیچ
مهارتی ندارند.

آیا ایده «بگذار خوب حالم را جا بیاورند»،
ایده خوبی است؟

امروزه روانشناسان می گویند که این یک
فرضیه خطرناک است. برخی افراد از این
فرضیه به عنوان مجوزی برای آسیب زدن به
دیگران استفاده می کنند. تحقیقات نشان داده
که «گلاویز شدن» در واقع عصبانیت و خشم
را تشدید می کند و به شما (یا فردی که از
او عصبی هستید) برای حل مشکل تان
کمکی نمی کند.

بهترین کار این است که پی ببرید چه
چیزی باعث خشم شما می شود و سپس
شیوه هایی برای جلوگیری از آنها را به
کار ببرید.

شیوه هایی برای جلوگیری از

عصبانیت

ایجاد آرامش در درون (ریلکسیشن)

شیوه های ساده ایجاد آرامش مثل تنفس
عمیق و تجسم می تواند به آرام کردن
احساس عصبانیت کمک کند. کتاب ها و
دوره هایی وجود دارد که شیوه های ریلکسیشن
را آموزش می دهند. وقتی این شیوه ها را یاد
بگیرید، در هر شرایطی می توانید آنها را به
کار ببرید. اگر شما در رابطه ای قرار
گرفته اید که هر دو طرف بدخُلق هستید، بهتر
است که این شیوه ها را هر دو نفرتان
یاد بگیرید.

چند گام ساده که می توانید

امتحان شان کنید

نفس عمیق بکشید یعنی از پرده
دیافراگم؛ تنفس سطحی، شما را آرام
نخواهد کرد. تجسم کنید که نفس از شکم تان
بالا می آید.

یک کلمه یا عبارت آرامش بخش مثل
«آرام باش» یا «آسان بگیر» … را به آرامی
تکرار کنید. در حالی که نفس عمیق می کشید،
این عبارت را مرتبا تکرار کنید.

از تجسم استفاده کنید؛ یک تصویر
آرام بخش از خاطرات خود را به یاد آورید
یا تصویر آرامش بخشی را برای خودتان
مجسم کنید.

تمرینات ورزشی که توان فرسا نباشند
مثل یوگا، می توانند ماهیچه های شما را
آرام کنند و شما احساس آرامش بیشتری
خواهید کرد.

این کارها را هر روز انجام دهید.
یاد بگیرید که هر وقت در شرایط بحرانی
قرار گرفتید، به طور اتوماتیک سراغ
آنها بروید.

تجدید ساختارشناختی

در مفهوم ساده تر، این یعنی تغییر شیوه
تفکر. افراد عصبی اغلب فحش و ناسزا
می دهند یا با شور و هیجان حرف می زنند که
این در واقع افکار درونی آنها را نشان می دهد.
وقتی شما عصبی هستید، فکر شما خیلی
مبالغه آمیز و بیش از حد هیجانی می شود.
جایگزین کردن این افکار با افکار منطقی را
تمرین کنید. مثلاً به جای اینکه به خودتان
بگویید «وای چقدر وحشتناک است، غیر قابل
تحمل است، همه چیز خراب شده است»،
بگویید «نومیدکننده است. قابل درک است که
من از این مسئله ناراحتم اما دنیا که به آخر
نرسیده و عصبانی شدن چیزی را درست
نمی کند.»

وقتی با خودتان یا یک فرد دیگری حرف
می زنید مراقب کاربرد لغاتی مثل «هرگز» یا
«همیشه» باشید. جملاتی مثل «این ماشین
لعنتی هرگز کار نمی کند» یا «تو همیشه همه
چیز را فراموش می کنی»، جملات درستی
هستند ولی با به کار بردن آنها فقط احساس
می کنید که عصبانیت شما توجیه می شود و
فکر می کنید که هیچ راهی برای حل مشکل
شما وجود ندارد. همچنین باعث فراری
دادن یا تحقیر افرادی می شو