پاورپوینت کامل خانواده، جوان؛انتقاد و چگونگی بیان آن ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خانواده، جوان؛انتقاد و چگونگی بیان آن ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خانواده، جوان؛انتقاد و چگونگی بیان آن ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل خانواده، جوان؛انتقاد و چگونگی بیان آن ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

>

نقد، ترازویی دقیق و حساس

از صحبت دوستی برنجم

کاخلاق بدم حسن نماید

عیبم، هنر و کمال بیند

خارم، گل و یاسمن نماید

کو دشمن شوخ چشم ناپاک

تا عیب مرا حُسن نماید^(۱)

معاشرت، گفتگو و نشست های گوناگون با
جوانان همراه با شرایطی ویژه است که در آن
یکایک جوانان و دوستان آنان بیش از
دیگران در حالات و روحیات یکدیگر کنجکاو
و دقیق می شوند؛ موشکافانه، عیب ها و
ایرادهای طرف مقابل را مورد توجه قرار
می دهند و به طور ظریف به نقد گفتارها و
رفتارهای همدیگر می پردازند.

این خصوصیت ممتاز سبب شده است که
به راحتی از دیگران انتقادهای بجا و بیجا
نمایند و از مشارکت در بحث ها و گفتگوها
استقبال کنند، کمتر از میانسالان و کهنسالان،
«احتمال درستی» دهند و یا «حمل به
صحّت» کنند و این شیوه را نشان نشاط،

پویایی و سرزندگی بدانند تا هرگز «منفعل» در
حادثه ها و حماسه ها عمل نکنند، بلکه
«فعّال»، «تمام عیار» و «همه جانبه» به
صحنه ها بنگرند.

زمینه ای چنین آماده و فضایی چنان
شفاف با تمامی آثار مثبت و سازنده،
لغزشگاههایی پرخطر و زیانبار فراهم می کند
که اندکی غفلت و بی احتیاطی در این مسیر،
«انتقاد» را به «انتقام» و «پرده برداری
خالصانه» از شخصیت فرد را به «پرده دری
خصمانه» تغییر می دهد، به گونه ای که
اطرافیان «عیب گویی سالم» را، «عیب جویی
ناسالم» می پندارند.

انتقاد؛ معنا و انواع آن

انتقاد از «نقد» به معنای تشخیص سکّه
اصلی از بدلی و آگاهی از عیار آن از سوی
افراد خبره و آگاه است^(۲) که در آموزه های
اخلاقی و از سوی پاکان و صالحان، کنایه از
«اخلاص یابی» و «دوری از ریا و خودخواهی»
دانسته شده است، همان گونه که لقمان
حکیم به فرزند خود چنین توصیه می کرد:

«اخلص العمل فَاِنَّ الناقدَ بصیرٌ؛^(۳)

[فرزندم!] اعمال خود را برای خدا خالص
و به دور از خار و خاشاک ریا بگردان که همانا
ناقد و تشخیص دهنده کارها [در قیامت[
روشن بین دقیق است.»

این موضوع در نگاه اندیشمندان و در
عرصه های اجتماعی و تربیتی به معنای
جرّاحی روح و روان با ابزار اندیشه و بیان
دانسته شده است، چنان که «چالِژ باکستن»
در این باره می گوید:

«قانون حکّاکی، در مورد انتقاد هم صادق
است؛ آن چیزی را که با یک قاشق می توان
بتراشی، هیچ گاه از چاقو استفاده نکن.»

و روانشناس آمریکایی، «پرمود بترا»
معتقد است تأثیر نقد «رفتار» برتر و
بیشتر است:

«به جای خودِ اشخاص، از رفتارشان
ایراد بگیرید.»

باور اطرافیان از «منصفانه بودن انتقاد»،
موضوعی زیبا و ظریف است که «جرج برناد
شاو»، طنزنویس اسکاتلندی به آن توجه
می دهد و می گوید:

«عادت کنید که در صحبت هایتان از
خودتان نیز انتقاد کنید؛ این کار باعث
می شود که مردم باور کنند شما خیلی
منصفانه حرف می زنید.»^(۴)

دقت و حساسیت در «فراهم بودن
زمینه» نقد و نصیحت، نکته ای دیگر است که
برخی صاحب نظران بر آن تأکید می کنند
و با سروده ای سبز و زیبا، آن را به
تصویر می کشند:

نیست در سنگین دلان «صائب» نصیحت را اثر

تیغ بر خارا(۵)زدن، بازوی خود رنجاندن است(۶)

بینش ها و برداشت هایی چنین بایسته و
شایسته، باعث شده است که انتقاد در دو
جلوه، خود را نشان دهد:

۱ـ انتقاد سالم و سازنده:

انتقادی که در آن، سوز و سلیقه همراه با
همّت و دقت، رهاوردی مفید و مؤثر ایجاد
می کند؛ شخصیت مخاطب را از هر گونه
آسیبی مصون می سازد، ارزش های گفتاری و
رفتاری را محترم می شمرد و سبب جلب و
گسترش اعتماد متقابل و استحکام پایه های
دوستی و روابط صادقانه و صمیمانه می گردد.

۲ـ انتقاد ناسالم و سوزنده:

در این انتقاد، «تحریف» شخصیت و
«تحقیر» موقعیت و هویت فرد، جایگزین
«تکمیل» آنها می شود و فرد را با انزوا،
دلزدگی و احساس یأس و ناکامی مواجه
می کند. گرچه در پاره ای موارد، سکوت او تنها
پاسخ به ما محسوب می شود، اما به یقین این
سکوت معنادار، «محبت عاطفی» را محو و
«برودت عاطفی» را جایگزین آن می سازد و
پایانی جز تلخی خاطره، تیرگی روابط و فرار از
نکته ها و گفته های سازنده نخواهد داشت!!

شیوه شایسته انتقاد از جوان

۱ـ مربیان، مبلّغان و تمامی اطرافیان
جوان همچون پدران و مادران باید این نکته
را باور کنند که جوان دوره ای خاص و حساس
را می گذراند. دانش اندک، تجربه ناچیز و نگاه
احساسی به صحنه ها و عرصه های مختلف
زندگی دربردارنده خطاها و اشتباهات کم یا
زیاد است، از این رو انتظار «عصمت» از نسل
جوان، انتظاری بیجا و حتی غیر عملی است،
چنان که هر گاه والدین و مربیان به گذشته
خود برگردند، گاه خنده ای تعجب آفرین از
گفتار و رفتار خویش بروز می دهند.

بی تردید شناختی اینچنین نسبت به
نوجوانان و جوانان، ما را به فراگیری
آموزه های آسمانی هدایت می کند که پیش از

«بیان عیب» به «کتمان عیب» رو کنیم و
سیاست «تغافل» را به جای «تهاجم» و
«عفو» و «صفح»^(۷) را به جای «نقد» پیش
رو قرار دهیم.

قرآن کریم، همه دین باوران را نسبت به
شیوه های ناشایست فرزندان آنان هشدار
می دهد اما در پایان می فرماید:

«و اِنْ تعفوا و تصفحوا و تغفروا فانَّ اللّه
غفورٌ رحیم»؛^(۸)

اگر عفو سازید از ایشان خطا

ببخشید آن کار زشت و تباه

همی چشم پوشی کند از گناه

به حق شما هم یگانه خدا

رحیم است و بسیار باشد غفور

کند از شما هر خطایی به دور^(۹)

همان گونه که بندگان بصیر خداوند در
دعاها پوشش عیوب و بدی های خود را طلب
می کنند (و اْسْتُرْ عُیُوبی)^(۱۰) تا آبروی اجتماعی
آنان حفظ شود، بی گمان با استفاده از این
سیره آسمانی، آیا امروز خانواده های ما شاهد
آمار وحشتناک دختران و پسران فراری از
کانون گرم خانه و خانواده خود بودند؟ به
راستی «محدودیت»های بیش از حد،
توهین ها و حمله های پی در پی که با
اصطلاح «گیر دادن های نادرست» شهرت
یافته است، این صحنه های تلخ و ناشایست
نیز در پی دارد. آیا اینها با «تحمّل و تفاهم»
بهتر و بیشتر قابل پیشگیری بسیار نبود؟

۲ـ به هنگام «نقد» و «ارزیابی» سه
مسیر صالح و سالم وجود دارد:

الف) استفاده از «حکمت» یعنی
سنجیدگی در گفتار و رفتار (ادعُ الی سبیلِ
ربِّکَ بالحکمه)؛

ب) «پند و نصیحت» در نقد و انتقاد، (و
الموعظهِ الحسنه)؛

ج) جدال و گفتگویی بسیار نیکو و
شایسته، (و جادِلْهم بالّتی هِیَ احسن).^(۱۱)

به یقین این سه شیوه، بر اساس
«اندیشه»، «عشق» و «فطرت» استوار است
و همگان ـ به ویژه نسل جوان ـ را به خوبی
قانع و شادمان می نماید.

۳ـ انتقاد سازنده، همیشه با بیان یکی از
صفات و جنبه های مثبت جوان آغاز می شود
تا با جلب اطمینان او، موضوع اصلی مورد

انتقاد مطرح شود. به کارگیری این روش،
موجب اقبال و استقبال بهتر و مقاومت کمتر
مخاطب در پذیرش مطلب مورد نظر می شود،
همان گونه که در باره ما نیز این معادله زیبا،
جواب می دهد.

۴ـ انتقاد سالم، در قالب جملات و
عبارات غیر مستقیم بیان می شود، زیرا نوع
افراد ـ به و