پاورپوینت کامل چگونه اسباب بازی را به کودکارائه کنیم؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چگونه اسباب بازی را به کودکارائه کنیم؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چگونه اسباب بازی را به کودکارائه کنیم؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چگونه اسباب بازی را به کودکارائه کنیم؟ ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

>

در چگونگی ارائه اسباب بازی به کودکان
دو دیدگاه وجود دارد. بعضی از روانشناسان
معتقدند که به کودک فرصت دهیم تا با
اسباب بازی ور رفته تا طرز کار آن را یاد
بگیرد. آنها معتقدند نباید طرز کار اسباب بازی
را به کودکان یاد داد، باید آنها را آزاد گذاشت تا
خودشان آن را کشف کنند. اصولاً در هر کاری
که بچه ها می کنند باید به آنها امکان داد تا
خودشان آن را انجام دهند، مگر آنکه قادر به

انجام آن نبوده و یا از شما کمک بخواهند.^(۱)

«ژان پیاژه» روانشناس شهیر فرانسوی
معتقد است:

«هر گاه چیزی را به کودک یاد دهیم مانع
شده ایم تا خود، آن را شخصا کشف و یا
اختراع کند.» و همچنین می گوید اگر به کودک
فرصت دهید تا به طور «طبیعی» یک
حقیقتی را با صرف بیش از سه روز وقت آن
را شخصا کشف کند به تسریع رشد او بیشتر
کمک کرده اید تا اینکه همان مطلب را فورا به
صورت «عاریه ای» از بیرون در اختیار او
بگذارید.

در این دیدگاه تأکید بر این است تا جایی
که امکان دارد به کودک اجازه دهیم خودش با
طرز کار اسباب بازی ها آشنا شده و راههای به
کارگیری آن را کشف کند.^(۲)

به طور مثال پدری برای فرزندش یک
قطار اسباب بازی می خرد. پدر وقتی به خانه
می رسد می خواهد هر چه زودتر قطار را به کار
اندازد در حالی که پدر مشغول جورکردن و
بستن تکه های ریل های قطار به یکدیگر
است، کودک یکی از واگن ها را می قاپد و به
شدت آن را به طرف دیگر اتاق پرتاب می کند.
پدر کودک با صدای بلند فریاد می زند: (این کار
را نکن، چرا واگن را پرت کردی. آن را این
طوری روی ریل ها بگذار.) کودک واگن را
برمی دارد و روی ریل ها می گذارد و آن را روی
ریل حرکت می دهد ولی واگن در سرِ پیچ از
خط خارج می شود و بار دیگر پدر فریاد
می زند: (نگفتم این طور نکن … اول باید
موتورش را کوک کنی تا موتور، قطار را روی
ریل ها بکشد.) اما کودک نیروی کافی برای
کوک کردن موتور قطار را ندارد و یا نمی داند
که چگونه آن را روی ریل سوار کند.

کودک هنوز نسبت به واقعیات توجهی
ندارد. بعد از آنکه پدرش بی صبرانه و مثلاً به

مدت پانزده دقیقه با او کلنجار رفت، حس
نفرت شدیدی نسبت به قطارهای فلزی پیدا
می کند و از اینکه قادر نیست آنچه را پدرش
می خواهد انجام دهد، احساس خستگی و
ناراحتی می نماید. در نتیجه کودک از آن قطار
صرف نظر کرده و به دنبال اسباب بازی
دیگری خواهد گشت تا بتواند با آن بازی کند
و از بازی با آن لذت ببرد.^(۳)

وقتی مرتب به کودک بگویید چه بکند و
چه نکند، کودک از بازی با اسباب بازی چیزی
نخواهد آموخت و لذت نخواهد برد. هر
کودکی به این روش بازی کند در آینده
شخصی فاقد اتکا به نفس، محتاط و گوشه گیر
خواهد شد و در هیچ کاری خلاقیت و ابتکاری
از خود نشان نخواهد داد و به تنهایی قادر به
رفع مشکلات خود نخواهد بود.

اگر کودک در بازی احساس کند که نقش
او کمرنگ است، آن بازی نه تنها برایش
لذت بخش و مفید نخواهد بود بلکه مخرب و
مضر نیز خواهد بود، زیرا در او احساس بدی
شکل می گیرد و خود را شخصی بی عرضه و
دست و پا چلفتی تصور می کند.

بعضی دیگر از روانشناسان معتقدند:

باید ابتدا والدین با اسباب بازی مقداری
بازی کند تا کودک با نحوه عملکرد
اسباب بازی آشنا شود و سپس کودک را به
حال خود واگذار نماید تا به بازی بپردازد.

ل.ف استروسکایا در این باره می نویسد:

والدین باید قبل از دادن اسباب بازی به
کودک (بخصوص نوع جدید) به مدت کوتاه،
در مقابل کودک با آن بازی کنند و نحوه
استفاده از آن را به کودک نشان دهند.

مناسب ترین زمان برای بازی کردن با
کودک، زمانی است که کودک سیر و آرام باشد
و محیط اتاق آرامش لازم را داشته باشد تا او
بتواند از تمرکز حواس کافی برخوردار شود.
ابتدا نام اسباب بازی را بر زبان آورید مثلاً این
عروسک با حلقه و میله است. سپس حلقه را
بر روی میله سوار کنید و بگویید «حلقه را
سوار کردم.» بدین طریق، توجه کودک به
بازی جلب خواهد شد. این کار را دو یا سه ب