پاورپوینت کامل زن و سیاست«قسمت دوم» ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زن و سیاست«قسمت دوم» ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زن و سیاست«قسمت دوم» ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زن و سیاست«قسمت دوم» ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۰

یادآوری:

۱ـ سلسله مقالات «زن و جامعه در نگرش
استاد مطهری» ارایه دهنده بخشی از دیدگاههای
استاد شهید پیرامون مسایل قضایی، سیاسی و
اجتماعی زنان است که از آثار منتشره و منتشر نشده
ایشان گردآوری شده است.

۲ـ همه مواردی که مطلب استاد بدون ذکر
مأخذ نقل شده است، برگرفته از سخنرانیهای استاد
است که برای اولین بار انتشار می یابد. و البته در
تهیه و تدوین موارد دیگر نیز از اشارات و
توضیحات استاد بهره گرفته ایم.

۳ـ بدون شک اگر استاد شهید خود حضور
داشتند و امروز به ارایه این مباحث می پرداختند،
مباحثی به مراتب کاملتر از این مقالات و سخنرانیها
عرضه می داشتند، ولی به هر حال آثار به جای مانده
از استاد روشنگر و راه گشاست.

۴ـ در قسمت اول از بخش «زن و سیاست»
ابتدا مرزهای بحث ترسیم گردید که هر فعالیت
اجتماعی و یا هر گونه قبول مسؤولیت در حکومت
ممنوع نیست و نیاز به بحث هم ندارد، و تنها ولایت
و سرپرستی عمومی جامعه است که باید مورد بحث
قرار گیرد، و در این مقالات این مسأله از زاویه ادلّه
شرعی بررسی گردیده است. اینک پس از یک
مقدمه، به بررسی ادله موافقین پرداخته می شود.

* * *

مقدمه:

موضوع نقش بانوان در ساختار سیاسی جامعه
و شعاع دخالت و تأثیر آنان در اداره اجتماع، از
جمله مسایلی است که در دهه های اخیر مورد توجه
خاص نویسندگان و محققان اسلامی قرار گرفته
است، و عده ای در موافقت، با ورود زنان به صحنه
سیاست و عده ای دیگر در ضرورت کناره گیری
آنها، قلم زده اند.

برای دستیابی به یک برداشت صحیح و مستند
از متون اسلامی، باید ادله هر دو طرف را نقل و
سپس مورد ارزیابی قرار دهیم تا در پایان به
جمع بندی آن بپردازیم.

لازم به یادآوری است که هر چند در پرتو
انقلاب اسلامی و افکار بلند قائد عظیم الشأن آن،
زمینه حضور و مشارکت بانوان در فعالیتهای
اجتماعی و سیاسی فراهم گشته است، ولی در عین
حال این حضور عینی و عملی، ما را از بحثهای
نظری و تئوریک پیرامون این موضوع بی نیاز
نمی سازد، بخصوص که طرح این گونه مباحث در
رفع ابهاماتی که احیانا وجود دارد، و یا شبهاتی که
گاه مطرح می گردد، می تواند مفید و مؤثر باشد.

البته بوده و هستند کسانی که به جای ورود در
بحثهای عمیق علمی، و به جای تحمل سختی
کاوشهای منطقی و مستدل، تنها به «نفی» و «انکار»
بسنده می کنند و در نهایت به حربه «تکفیر» و اتهام
«بدعت» متوسل می شوند، و فضا را برای طرح
مباحثات علمی آلوده می سازند.

مثلاً آن روز که در مجلس خبرگان تدوین
قانون اساسی، این اصل مورد بحث قرار گرفت که:

«دولت موظف است برای همه افراد کشور،
برنامه و امکانات آموزش نظامی را بر طبق موازین
اسلامی فراهم کند، به طوری که همه افراد همواره
توانایی دفاع مسلحانه از کشور و نظام اسلامی ایران
را داشته باشند» بلافاصله برخی در همان مجلس
اظهار کردند که «آموزش نظامی برای زنان سابقه
شرعی ندارد و لذا بدعت است»(۱)

غافل از آنکه به حکم عقل و شرح آنجا که
کیان اسلام و کشور اسلامی در خطر قرار می گیرد،
زن و مرد باید برای دفاع برخیزند همان طور که در
جنگ احد «نصیبه جراح» با شمشیر به دفاع از
پیامبر اسلام پرداخت.

و چقدر فاصله است بین چنین تفکری که
«آموزش نظامی» را برای زنان، «بدعت» می داند،
با تفکر حضرت امام(قدس سره) که آن را از
واجبات مهم برای آنها می شمارد:

«ما مفتخریم که بانوان و زنان پیر و جوان در
صحنه های فرهنگی و اقتصادی و نظامی حاضر … و
آنان که توان جنگ دارند در آموزش نظامی که
برای دفاع از اسلام و کشور اسلامی از «واجبات
مهم» است شرکت، و از محرومیتهایی که توطئه
دشمنان و ناآشنایی دوستان از احکام اسلام و قرآن
بر آنها بلکه بر اسلام و مسلمانان تحمیل نمودند
شجاعانه و متعهدانه خود را رهانده و از قید خرافاتی
که دشمنان برای منافع خود به دست نادانان و بعضی
از آخوندهای بی اطلاع از مصالح مسلمین به وجود
آورده بودند، خارج نموده اند»(۲)

و بر اساس این بیان استوار، ریشه برخی از
«محرومیتها» را در جامعه زنان، «توطئه دشمنان و
ناآشنایی دوستان از احکام اسلام» باید دانست. و
شگفت آور آن است که در اینجا «دوست و
دشمن» هماهنگ عمل می کند، از یاد نبرده ایم که
وقتی استاد شهید آیت اللّه مطهری، به انتشار کتاب
«مسأله حجاب» اقدام نمود، و با استقبال فراوان
مواجه گردید و تأثیر عمیقی در فرهنگ
طاغوت زده قبل از انقلاب به جای گذارد، چگونه او
را مورد تهمت و افتراء قرار دادند. جرم مطهری این
بود که او با کتاب خود به دفاع منطقی و مستدل از
یک حکم الهی پرداخته بود و این جرم از سوی
متحجران، نابخشودنی بود! کتابی که در طول ده سال
(از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۷) بیش از ۲۰ بار، و هر بار
بیش از ۱۰ هزار نسخه از آن به چاپ رسید، و
تحولی قابل توجه ایجاد نمود.

ادله موافقین:

آنان که با دخالت بانوان در امور سیاسی به
طور کلی موافقند و نظر اسلام را در این باره مثبت
می دانند، استدلالاتی از قرآن و سنت مطرح
نموده اند، که در اینجا به نقل آنها می پردازیم:

۱ـ بیعت زنان با پیامبر اسلام:

استاد شهید، اولین استدلال موافقین را این
گونه تقریر نموده اند:

«قرآن همان طور که از بیعت مردان اسم برده،
از بیعت زنان هم اسم برده است، و یا با پیغمبر اکرم
همان گونه که مردها بیعت کردند، زنها هم بیعت
کردند، البته این بیعت به معنای رأی دادن به
پیغمبری آن حضرت نبود، بلکه با بیعت پیمان
می بستند که به آنچه که پیغمبر فرموده است، عمل
کنند، و یا پیمان می بستند که از پیغمبر حمایت کنند،
مثل بیعت «لیله العقبه» که در آنجا، یکی، دو زن از
جمله «نصیبه جراح» بیعت کردند، و این خود نوعی
مداخله است»(۳)

تاریخ اسلام نشان می دهد که زنان در دو مرحله
با پیامبر اکرم(ص) بیعت نموده اند:

نخستین مرحله، قبل از هجرت انجام گرفت که
از میان بیش از ۷۰ نفر از مسلمانان، ۳ نفر از زنان نیز
شرکت داشتند و این بیعت به نام «بیعت عقبه» در
تاریخ ثبت و معروف گردیده است.

در مرحله بعد، که پس از هجرت انجام گرفت،
زنان به طور رسمی با حضرت بیعت کردند و
تشریفات بیعت چنین بود که پیامبر دستور فرمودند
تا ظرفی پر از آب آوردند و مقداری عطر در آن
ریختند، سپس حضرت دست خود را در میان آن
ظرف گذاردند و آیه ای را که مواد این پیمان را
دربرداشت تلاوت کردند، آن گاه از جای خود
برخاستند و به زنان فرمودند: «هر کس حاضر است
با شرایط یادشده، با من بیعت کند، دست در میان
ظرف آب کرده و رسما وفاداری خود را به این
مواد اعلام کند.»

قرآن مواد پیمان را این گونه نقل می کند:

«ای پیامبر، وقتی که زنان مؤمن می آیند که با
تو بیعت کنند که هرگز شرک به خدا نیاورند، سرقت
و زنان نکنند و اولاد خود را به قتل نرسانند و بر
کسی افتراء و بهتان نبسته و فرزند را به دیگری
نسبت ندهند و با تو در امر نیک و معروفی مخالفت
نکنند، بدین شرایط با آنها بیعت کن و بر ایشان از
خدا غفران طلب نما»(۴)

و زنان با این شرایط با پیامبر بیعت کردند و
البته پیش آهنگ این حرکت مبارک «فاطمه
بنت اسد» بود..(۵)

دقت در محتوای این پیمان نشان می دهد که
مواد بیعت، جنب