پاورپوینت کامل زیب النسا چهره «مخفی» ادب پارسی«قسمت پنجم» ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زیب النسا چهره «مخفی» ادب پارسی«قسمت پنجم» ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زیب النسا چهره «مخفی» ادب پارسی«قسمت پنجم» ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل زیب النسا چهره «مخفی» ادب پارسی«قسمت پنجم» ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۴

… گستره ادب پارسی در مشرق زمین و نفوذ
آن در جهت شرق بویژه هند قدیم توانسته است
دامنه آثار و شخصیتهای بر جای مانده در ادبیات

فارسی را افزایش دهد.

زیب النسا یکی از چهره های شاخص در میان
بانوانی است که با آثار خویش در ادبیات پارسی
توانسته اند جزئی از پیکره تاریخ ادب پارسی
باشند. می دانیم که بسیاری از خوانندگان گرامی تا
کنون با این بانوی شاعر آشنا نبوده اند.

آنچه در این سلسله مقالات ارائه می شود شرح
جامعی از زندگی اجتماعی، اعتقادی و هنری این
شاعر گرانقدر است که اطمینان داریم برای
علاقه مندان به این گونه مباحث جالب و خواندنی
خواهد بود. در تحقیق و تهیه این سلسله مقاله بیش
از ۸۰ کتاب به عنوان منبع مورد استفاده قرار گرفته
است که اسامی آنها در پایان آورده خواهد شد.

تحقیق در باره این بانوی شاعر برای ما بسی
جالب و زیبا بود. ضمن تشکر از نویسنده محترم
آرزو می کنیم خوانندگان گرامی نیز همین قضاوت
را داشته باشند. در قسمت اول شرحی در باره
خاندان زیب النسا و علت عدم ازدواج و نیز وصف
او از زبان خودش گذشت. چنان که وصف او را از
زبان دیگران در قسمت دوم خواندیم. با اساتید،
همفکران و دوستان او نیز در همان قسمت آشنا
شدیم. در شماره گذشته دیدگاه کلامی و مشرب
عرفانی او ارایه شد. اینک این شما و این دنباله
چهره «مخفی» ادب پارسی.

در قسمت قبل، پس از بررسی مسایلی چند در
باره شعر «مخفی» به بررسی آثار او پرداختیم. در
آنجا سه اثر به نامهای جُنگ، زیب المنشآت و مرقّع
را به اختصار معرفی کردیم. بحث اصلی در بخش
آثار زیب النسا، مربوط به ارزیابی دیوان موجود و
سخن کسانی که آن را از زیب النسا نمی دانند
می باشد. این بخش در دو قسمت دنبال خواهد شد.
آرزو می کنیم برای ادب دوستان مفید باشد.

* * *

۴ـ دیوان مخفی

خورشید جهان تابم و نشناخت مرا کس

افسوس که صاحب نظران را نظری نیست

پیرامون انتساب دیوانی که اکنون به نام
زیب النسای مخفی در دست است و بارها چاپ
شده، سخنها و نظریات مختلفی بر زبان و قلم
خبرنگاران این فن جاری شده است. از میان
نوشته ها تنها مقاله آقای احمد گلچین معانی، مستدل
است که در اینجا نظرشان را به تفصیل می آوریم.

«با توجه به اینکه شاهزاده خانم زیب النسا در
مدت عمر، همسر اختیار نکرده و صاحب دیوان
شعر نبوده و دو سه غزلی که دارد با تخلص
زیب النسا در دیوان مذکور به اشعاری برمی خوریم
که به تصریح خود شاعر خراسانی است و از
هندوستان و کربت و غربت و داغ پسر شکایت
دارد و آرزومند است که از شورستان هند به گلزار
کابل برود و قصیده ای در ستایش شاه جهان در آن
هست و از قصیده دیگر مستفاد می شود که در عمل
دیوانی هند، بدخواهان به تهمتی ناروا باعث حبس
و زجر وی شده اند و پس از رهایی، عزم سفر حج
کرده و توفیق آن را نیز یافته است. در این دیوان نه
از رشت و گیلان سخنی بر زبان شاعر رفته و نه
شعری در مدح امام قلی خان امیرالامرای فارس
دیده می شود. پس چه بهتر که سند قول خود را از
اشعار وی با ذکر شماره صفحه دو، چاپ منسوب به
مخفی رشتی، چاپ لکهنو در ۱۳۹۳ه··· .ق و دیوان
منسوب به زیب النسا چاپ ۱۹۲۹ عیسوی که مقدمه
مفصلی هم از عبدالباری آسی به زبان اردو دارد و از
قضا هر دو در مطبع نولکشور به طبع رسیده است به
نظر خوانندگان برسانیم.

یادآور می شود، دیوانی که به زیب النسا
منسوب است با علامت اختصاری «ز» و دیوانی که
به مخفی رشتی منسوب است با علامت اختصاری
«م» در پایان هر بیت شعر مشخص شده است و
برای آن دسته از پژوهشگرانی که دو چاپ مذکور
در دسترس آنها نیست و به دیوان چاپ و تهران
دسترس دارند، با علامت اختصاری «ت» نشان
داده شده است:

ای دیده سرشکی که به یاد وطن امشب

خواهم که زنم چاک گریبان به تن امشب

(ز: ۲۰، م: ۱۳، ت: ۲۹)

چو بلبل در غم گلشن ندارم ناشکیبایی

غریب و ناتوانم هر کجا افتم وطن دارم

(ز: ۱۵۰، م: ۸۷، ت: ۲۰۷)

* *

مخفیا چند به دل حسرت دیدار وطن

عنقریب است که در خاک فنایت وطن است

(ز: ۶۱، م: ۳۶، ت: ۸۹)

* *

بریدم از وطن الفت به غربت زان گرفتم خو

که در تنهایی غربت خیالت آشنا باشد

(ز: ۸۶، م: ۵۰، ت: ۱۲۷)

* *

به ناکامی به غربت رو نهادم تا چه پیش آید

عنان دل به دست هجر دادم تا چه پیش آید

(ز: ۹۷، م: ۵۶، ت: ۱۴۳)

* *

سفر کردم که بگشاید دل از سیر جهان کردن

چه دانستم که در غربت به کام اژدها افتد

(ز: ۱۴۸، م: ۸۶، ت: ۲۱۹)

* *

ستایش طالب آملی (متوفای ۱۰۳۶ه··· .ق)

تا طلبکار سخن شد نکته سنج معرفت

همچو طالب طالبی از خاک ایران برنخاست

(ز: ۵۴، م: ۳۳، ت: ۸۰)

* *

نادان اگر نبودی در ملک هند مخفی

اجزای عمر خود را شیرازه گم نمی کرد

(ز: ۱۰۴، م: ۶۱، ت: ۱۵۴)

* *

مژده ده باد صبا از ما به ارباب نشاط

کز سرشک ما زمین هند چون کشمیر شد

مخفی امید رهایی تا به روز حشر نیست

خاک غربت هر که را در مهد دامنگیر شد

(ز: ۱۰۰، م: ۵۹، ت: ۱۶۰ ـ ۱۶۱)

* *

نشئه راحت ببخشد فی المثل گر ملک هند

ثانی اثنین هوای بوستان ری شود

(ز: ۷۷، م: ۴۵، ت: ۱۱۳)

* *

من که دارم دل به سودای پریرویان هند

راز پنهانم دگر پنهان نباشد گو حیاتش

(ز: ۱۲۴، م: ۷۲، ت: ۱۸۴)

* *

مخفی به غم تا کی توان بردن به سر در ملک
هند

عمر عزیز از دست رفت اینجا نشد جای دگر

(ز: ۱۱۲، م: ۸۷، ت: ۱۶۶)

* *

مخفی بیا به عرصه دیوان ملک هند

مردانه هر سؤال که داری جواب گیر

(ز: ۱۱۲، م: ۶۵، ت: ۱۶۶)

* *

سیل اشک دیده از بی طاقتی سر می دهم

تا به ملک هند دریای دگر پیدا کنم

دیده ام ظلم و ستم چندان که از ظلمات هند

می روم کز بهر خود جای دگر پیدا کنم

(ز: ۱۴۹، م: ۸۷، ت: ۲۲۰)

* *

جستجو کردم بسی مخفی چو در گرداب هند

نسخه آسودگی جایی بجز بنگاله نیست

(ز: ۵۴، م: ۳۲، ت: ۷۱)

* *

وا نشد چون غنچه دل در بهارستان هند

رفت مرغ روح مخفی گوشه کابل گرفت

(ز: ۶۷، م: ۴۰، ت: ۹۹)

* *

زبان در کام کش مخفی و پای صبر در دامن

که آخر پنجه شاه ولایت دست من گیرد

(ز: ۶۷، م: ۴۴، ت: ۱۱۲)

* *

مخفیا در روز محشر بی نصیب از کوثر است

آنکه دست دوستی بر دامن حیدر نزد

(ز: ۱۰۷، م: ۵۸، ت: ۱۵۸)

* *

از گدایان توام شاه خراسان مددی

که چو مرغان حرم در حرمت جا گیرم

نیست مخفی چو مرا قدرت گفتار به صبر

بدامان کشم و دامن مولا گیرم

(ز: ۱۳۳، م: ۷۷، ت: ۱۹۵)

* *

مخفیا چند ز جور فلک شعبده باز

همچو یعقوب به دل داغ پسر زنده کنم

(ز: ۱۵۲، م: ۸۹، ت: ۲۲۵)

* *

جستجو بی حاصل است مخفی در این گرداب
هند

گوهر مقصود را جای دگر گم کرده ام

(ز: ۱۵۵، م: ۹۰، ت: ۲۳۰)

مدح خانِ دوران و تقاضای استخلاص از
حبس:

نهاد خانه عمرم چو رو به ویرانی

دگر چه سود دلا ناله پشیمانی

دریغ و درد که نقد حیات را کردم

تمام صرف جهالت ز روی نادانی

غبار ظلم چنانم گرفت در آغوش

که نیست در نظرم آفتاب نورانی

ز بس فسرده و پژمرده ام فرو ریزد

بسان برگ خزان گر مرا بجنبانی

گرفت لرزه و افسردگی مرا چه کنم

که نیست در بر من جامه زمستانی

ز مهر و شفقت اسلامیان نمانده نشان

کجاست ترس خدا و چه شد مسلمانی

به شوق آنکه شوم جبهه سای درگه تو

بر آستانه صبرم نهاده پیشانی

تو شهسوار جهانی تو را زیانی نیست

به سوی غم زدگان گر عنان بگردانی

ببین به سوی غریبان و بی کس و مظلوم

ز روی عدل و بشکرانه جهانبانی

سپهر منزلتا صاحبا به یاد آور

شکوه دولت فیروزه خان دورانی

ز روی لطف به تقصیر من قلم درکش

که باد تو هست مرا نسبت خراسانی

نوید وعده عدل تو داردم زنده

و گرنه نیست مرا قدرت سخندانی

برید دست قضا و بدوخت طالع من

بر غم جوهر ذاتم لباس دیوانی

به مصر دهر نمانده است مشتری ور نه

منم به حسن معافی چو یوسف ثانی

ز: ۱۸۳، م: ۱۰۷، ت: ۲۷۲ ـ ۲۷۵ به طور
پراکنده)

* *

به تهمت کرد در زندان مرا دشمن بحمداللّه

به زور صبر بشکستیم کلید قفل زندانش

دل آشفته مخفی به فنّ خود ارسطویی است

به هند افتاده است اما خراسان است یونانش

در این کشور زبونیهای طالع ناقصم دارد

و گرنه در هنرمندی نباشد هیچ نقصانش

(ز: ۱۷۷، م: ۱۰۳، ت: ۲۶۲ ـ ۲۶۵ به طور
پراکنده)

* *

امشب شب عید است و مه من به محاق است

مخفی نظرم سوی خراسان و عراق است

(ز: ۱۹۴، م: ۱۱۶، ت: ۲۸۹)

* *

بوعلی روزگارم از خراسان آمده

از پی اغراض در درگاه سلطان آمده

بس که در یاد وطن نادیده ماتم داشتیم

تا به دامان دلم چاک گریبان آمده

حیرتی دارم که یا رب چون در این ظلمات هند

طوطی فکرم پی شکّر ز رضوان آمده

(ز: ۱۹۹، م: ۱۱۵، ت: ۳۰۰)

* *

یا رسول