پاورپوینت کامل جلوه های رفتاری حضرت زهرا(س)«قسمت هشتم» ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلوه های رفتاری حضرت زهرا(س)«قسمت هشتم» ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلوه های رفتاری حضرت زهرا(س)«قسمت هشتم» ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلوه های رفتاری حضرت زهرا(س)«قسمت هشتم» ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۲

آنچه تاکنون با عنوان «جلوه های رفتاری
حضرت زهرا(س)» توفیق انعکاس آن را داشته ایم
نگاهی به زندگی سراسر الگوی دخت گرامی پیامبر
اکرم(ص) در چند بُعد بوده است. در آخرین
قسمت این سلسله مقالات نیز با نمونه های دیگری
از زندگی و شخصیت آن بانوی یگانه آشنا
می شویم. جلوه هایی که جامعه ما بویژه بانوان
گرامی، دختران عزیز شدیدا به آن نیازمندند. ضمن
سپاسگزاری از همکار گرامیمان خانم انصاری
امیدواریم این مباحث توانسته باشد دلهای
خوانندگان آن را به این الگوی بزرگ نزدیکتر
نموده باشد و خواهران و برادران مجله نیز همواره
مورد مرحمت و عنایت آن «سیّده» بانوان جهان،
باشند و مجله بتواند به بهترین شکل در خدمت
ارزشهایی باشد که آن بانوی بزرگ برای تحقق آن،

خون گریست. سلام خدا بر او و بر پیروانش.

* * *

تجلی ایثار در مهمانی

روایت زیر که بنا بر قولی شأن نزول آیه «و
یؤثرون علی انفسهم و لو کان بهم
خصاصه»^(۱)می باشد، جلوه ای از ایثار و
دیگرگرایی حضرت زهرا(س) در زمینه پذیرایی و
گرامیداشت مهمان است:

مردی خدمت نبی اکرم(ص) رسید و اظهار
گرسنگی نمود. پیامبر او را به خانه همسران خود
راهنمایی کرد تا از او پذیرایی کند. آنها گفتند: در
خانه، جز آب چیز دیگری نداریم. رسول خدا(ص)
رو به اصحاب خود کرد و فرمود: چه کسی این
مهمان را به خانه خود می پذیرد؟ علی(ع) فرمود:
من او را به خانه می برم. هر دو به اتفاق روانه منزل
آن حضرت شدند. امیرالمؤمنین آمدن میهمان را به
همسرش، فاطمه زهرا(س) اطلاع داد و از وضع
غذای خانه جویا شد. حضرت فاطمه(س) جواب
داد: قدری خوراک به اندازه بچه ها موجود است،
ولی مهمان را بر خود مقدم می داریم. حضرت
علی(ع) فرمود: شما بچه ها را خواب کن. من نیز
چراغ خانه را خاموش می کنم.

گویا علی(ع) می خواهد مهمان به واسطه
تاریکی شب، متوجه کمی غذا نشود و با خیال
راحت غذا بخورد. امیرالمؤمنان(ع) بر سر سفره
نشست اما از آن غذا نخورد و مهمان نیز بر اثر
تاریکی متوجه غذا نخوردن آن حضرت نشد. به هر
صورت، آن شب سپری شد و مهمان از خوراک
خانه علی(ع) بهره مند شد لیکن اهل خانه با
گرسنگی شب را صبح کردند. آن هنگام آیه مزبور
نازل شد.^(۲)

ایثار فقط برای خدا

نذر یعنی واجب کردن چیزی بر نفس خود در
برابر تحقق خواسته، هدف یا آرزویی که انسان
دارد. در واقع، چنین شخصی چیزی را از خدا
می خواهد و در برابر، فدیه ای از قبیل قربانی، اهدای
پول، انجام حج، ساختن بنا، گرفتن روزه و غیره
می پردازد.

هر چند حوادث و وقایع جهان هستی بر اساس
اصل «علت و معلول» استوار بوده و در مسیر طبیعی
خود عمل می کند، لیکن گاهی شدت اضطرار،
شخص درمانده و پریشان را به انجام کار خیری
ترغیب می کند تا بدین وسیله خداوند سبب ساز و
سبب سوز نیز او را از بند آن گرفتاری رهایی بخشد.
در این صورت با توجه به ارتباط و پیوستگی
حوادث عالم به یکدیگر و اسرار نهفته آن چنانچه
مصلحت اقتضا کند، اراده و مشیت خدا که در رأس
تمام عوامل مادی و فکری بشر است در سبب
خاصی تجلی یافته و شرایطی فراهم می شود تا آن
گرفتاری برطرف گردد.

اثر عوامل معنوی در بهبود مرضها و زخمهای
مزمن مورد تأیید بعضی از پزشکان و متخصصین
مشهور جهان نظیر دکتر الکس کارل قرار گرفته
است. خوانندگان عزیز برای اطلاع بیشتر در این
رابطه می توانند به کتاب یادداشتهای دکتر کارل
مراجعه کنند.

نذر، ریشه قرآنی دارد. خداوند در سوره
آل عمران از همسر عمران نام برده که نذر کرد
خداوند به او فرزندی عطا کند تا او را از قید کار و
مسؤولیت خانه آزاد کرده و به خدمتگزاری معبد
بگمارد.^(۳)

بر این اساس، پیامبر اکرم(ص) هنگام بیماری
امام حسن(ع) و امام حسین(ع) به عیادت آنها آمده
و به امیرالمؤمنین علی(ع) پیشنهاد کردند که برای
شفای فرزندانشان نذر کنند روزه بگیرند. از این رو،
حضرت علی(ع) و فاطمه زهرا(س) و فضه نذر
کردند که هر یک سه روز روزه بگیرند و بدین
وسیله شکر نعمت سلامتی آن دو امام همام آورند.
طولی نکشید که حال آنها خوب شد. در این هنگام،
در خانه امیر مؤمنان علی(ع) چیزی برای خوردن
یافت نمی شد. به همین خاطر، آن حضرت مقداری
جو قرض گرفت. حضرت فاطمه(س) پس از
آسیاب کردن جو، یک سوم آن را برای پختن آماده
کرد. نان پخته شد. تعداد آنها از پنج عدد تجاوز
نمی کرد. هر سه، روز اول را روزه گرفتند. علی(ع)
پس از پایان نماز به امامت رسول خدا(ص) به خانه
برگشت. اینک سفره غذا در حالی که طعام اول و
آخرش نان و نمک است، آماده پذیرایی از بهترین
خلق خداست. آنها آماده افطار می شوند، اما هنوز
شروع به افطار نکرده اند که صدای کوبه در بلند
می شود. طنین صدا خود با اهل خانه سخن می گوید.
آری، صدا صدای فقیری است که تقاضای غذا
دارد. امیرالمؤمنین علی(ع) صدای را که شنید،
خطاب به دختر رسول خدا(ص) چنین فرمود:

فاطمه جان! ای بزرگوار اهل یقین.

ای دختر بهترین خلق روی زمین!

آیا به بیچاره ای که دست نیاز به در خانه ات
آورده، نظر داری؟

به خدا شکوه می کند و حاجت می طلبد.

با گرسنگی و غم به سوی ما آمده است.

تمام امور در دست خداست و همه خوبیها از
او نشأت می گیرد.

بهشت دلپذیر به شما وعده می دهد؛ همان
بهشتی که بر بخیل حرام است.

حضرت زهرا(س) در جواب فرمود:

به آن گرسنه خوراک می دهم و به سیر شدن او
امیدوارم.

براستی که حق برای نیکان است.

به شفاعت خود آنها را به بهشت خواهم برد.

آن شب، همگی سهم خود را به فقیر دادند و با
آب افطار کردند. روز دوم را روزه گرفتند. در آن
روز، فاطمه زهرا(س) بخش دیگری از جو را آسیا
و سپس خمیر کرد. نان پخته شد و روز به سر آمد.
وقت افطار رسید. در این میان، کودکی در زد، گفت:
سلام خدا بر شما اهل بیت محمد(ص)! من یتیم و
گرسنه ام. پدرم از مهاجرین بود و در جنگ شهید
شد. از آنچه خدا به شما روزی داده به من دهید، تا
خدا نیز در بهشت به شما عوض دهد.

حضرت علی(ع) فرمود:

فاطمه دختر بزرگواری چون پیامبر(ص)
است که تنگ نظر نیست.

در حالی که خدا غذای یتیم را به ما داده است.

کسی که خودخواه باشد، خداوند بهشت را بر
او حرام کرده است.

روز قیامت غذای او آتش و آب جوشان
خواهد بود.

و هر کس بخشش کند برای او خواهد ماند و
آب و غذای بهشتی به او داده می شود.

حضرت زهرا(س) در پاسخ به دعوت
همسرش این گونه سرود:

«حتما او را بر فرزندانم مقدم می دارم و او را
سیر می کنم.»

«زیرا آنها که گرسنه اند بچه های منند.»

این بار هم مثل شب قبل، تمام اهل خانه
خوراک خود را به یتیم دادند. روز سوم نیز باقیمانده
جو را خمیر کرده و پختند و هنگام افطار، اسیری
آمد و از آنها تقاضای غذا کرد.

امیر مؤمنان فرمود: فاطمه دختر پیامبری است
که سرور تمام انبیاست.

فاطمه جان! بر این اسیر گرفتار، منت بگذار؛
هر کس امروز کار خیری انجام دهد و بذر آن را
بپاشد، روز جزا محصول آن را درو خواهد کرد.

حضرت صدیقه طاهره فرمود: کف دستهایم تا
آرنج تاول زده است.

به خدا قسم بچه هایم گرسنه اند و پدر آنها در
کارهای خیر پیشگام است.

آنگاه همگی غذای خود را به اسیر دادند.

فردای روز سوم، امیرالمؤمنین علی(ع) با دو
فرزندش بر پیامبر وارد شد. بچه ها از شدت ضعف و
گرسنگی چون جوجه می لرزیدند. پیامبر(ص)
چون آنها را دید پرسید:

«دخترم فاطمه کجاست؟»

حضرت علی(ع) پاسخ داد: در محراب عبادت
است. پیامبر(ص) برخاست و به خانه فاطمه(س)
آمد و او را در حالی دید که آثار گرسنگی در
چهره اش نمایان و چشمهایش به گودی فرو رفته
بود. رسول خدا(ص) بی تاب شده، فرمود: خدایا،
بچه های پیامبرت از گرسنگی می میرند؟

جبرئیل فرود آمد و آیه نذر را قرائت نمود:

… و یطمعون الطعام علی حبّه مسکینا و یتیما و
اسیرا، انّما نطعمکم لوجه اللّه لا نرید منکم جزاءً و لا
شکورا. انّا نخاف من ربّنا یوما عبوسا قمطریرا
…^(۴)

ولایت، کوثر پاکی و نور

ولایت به منزله دژ استواری است که ساکنان
خود را از هر گونه نفوذ دشمن ایمن می سازد و به
مثابه واکسینه ای است که جان فرد و جامعه را در
برابر ویروس فساد حفظ می کند و چون چشمه سار
زلالی است که هر کس خود را در آن شستشو دهد،
غبار گناه از آینه دل او پاک می شود. چنین کسی
می تواند شیطان را از وجود خود براند و او را در
انجام نقشه هایی که می کشد ناکام گرداند.

افرادی که در جبهه ولایت مشغول پاسداری از
ارزشهای الهی و اصول انسانی هستند، اعم از
نیروهای فرهنگی، اجرایی، هنری، نظامی و غیره،
در صورتی که خود را چون فرزندی در دامن مادر
احساس کرده، پشتوانه الهی خود را درک کنند و به
معرفت و دانش روز مجهز شوند، می توانند حیله ها
و توطئه های دشمن را شناسایی کرده و خنثی کنند.
چنین کسانی قبل از آنکه مورد تهاجم فرهنگی
خصم قرار گیرند و به دفاع از خود برخیزند،
می توانند جبهه الحاد و فساد را مورد هجوم قرار
داده و آنها را برای همیشه در موضع انفعالی قرار
دهند؛ چنانکه رسول اکرم(ص) بر فرهنگ کفر
تاخت و تفکر توحیدی را حاکم ساخت.

امروز یکی از مسایل حساس و دردناک جامعه
ما موضوع تهاجم فرهنگی غرب است.

دشمن در این رابطه، هر روز مجهزتر و قویتر
از روز قبل به میدان می آید و ابعاد تهاجم خود را
وسعت می بخشد. و این وظیفه تک تک افراد ملت
است که به حبل المتین ولایت، چنگ زنند و با تکیه
بر آن از حالت انفعالی خارج شده و در تمام
صحنه های کار و زندگی با مظاهر گوناگون و
دلفریب این تهاجم گسترده مبارزه کنند. جای بسی
شگفتی است، ملتی که پدرش محمد(ص) و
علی(ع) و مادرش فاطمه زهرا(س) است، میدان
دلش آرامشگه شیطان و ارزشهایش تاراج دزدان و
میراثش چپاول گرگان گردد.

در این میان، دردمندان به دنبال درمان
می گردند و اندیشمندان در صدد یافتن راه حلها و
شیوه های مبارزه با این سیل خانمانسوز هستند و
عده ای نیز هنوز در این فکرند که از کجا شروع
کنند؟ سخن ما این است که آیا جز این بود که
نیروی ولایت، تهاجم نظامی دشمن را دفع کرد؟ آیا
جز این بود که نیروی ولایت، قلم کفرآلود خصم را
در تهاجم اعتقادی و فکری شکست و دست خائن
را قطع نمود؟ زهرا مادر امت است؛ او که تجلی نور
خداست، چگونه ممکن است فرزندانش در ظلمت
باشند؟! او پاکدامن است، آیا می شود دامن
فرزندانش آلوده باشد؟! او تزکیه شده است، آیا
شایسته است که رهروانش در جهت اهداف
شیاطین و استکبار قدم بردارند؟! او یکپارچه
عصمت است، چگونه می توان تصور کرد که
پیروانش پرده عصمت را دریده باشند و لگام نفس
را رها کنند؟! مگر نه این است که او به حداقل
زندگی اکتفا کرد؟ آیا این دردها برای آن حضرت
قابل تحمل است؟ اگر او به درگاه خدا ناله کند و به
پروردگار خویش شکوه برد، خدایش چگونه
تازیانه بلا بر پیکر جامعه ما خواهد نواخت؟!

حضرت فاطمه(س) مربی زنان و مردان است،
او سازندگی و تربیت نسل را از خانواده آغاز کرد،
چرا که هسته مرکزی اجتماع از خانواده تشکیل
می شود و چنانچه خانواده در معرض نور الهی قرار
گیرد و از ظلمتهای نفس، رهایی یابد، اجتماع
رحمانی تحقق می پذیرد. زن رکن اصلی و محور
کانون خانواده است. از این رو، حضرت صدیقه کبرا
در مقام ایفای نقش هدایتی خود از زنان آغاز
می کند.

پیام عفاف و آزادگی

فاطمه زهرا(س) می خواهد که زنان امتش،
چون فرشته، پاک و آزاده باشند، نه بسان بردگان در
اسارت نفس و شیطان! و می خواهد که زنان جهان،
قدر گوهر وجودی خود را بشناسند و آن را با تمام
قوا پاس دارند؛ همان ارزشی که به فرموده امام
صادق(ع) از طلا و نقره بالاتر است.^(۵)

روشن است که زن در پوشش حجاب چون
گوهری است که در صدف پنهان است. آری او
گوهری است بی قیمت و برای تبیین ارزش و
شخصیت زن، تعبیری زیباتر از این یافت نمی شود.
آیا این نگرش با آنچه که تبلیغات مسموم دشمنان
به جامعه ما القا می کند سازگار است؟

حضرت زهرا(س) از زنان امت خود
می خواهد که چون مروارید پوشیده در حجاب
صدف، بر تارک اجتماع و سینه تاریخ نورافشانی
کنند، نه اینکه مانند زنان غرب، ارزش و جمال آنها
دستاویز هر سودجوی خودکامه گشته و در ویترین
مغازه ها به نمایش گذاشته شود. فرهنگ غربی در
عرصه سخاوتمندانه خود ارزش وجودی زن را به
هر نااهل و فاسدی ارزانی می کند اما اسلام شأن زن
را